อาการประหม่าเกร็งแล่นเข้าจู่โจมหัวใจอย่างห้ามไม่ได้ เมื่อร่างสูงของท่านประธานก้าวเข้ามาในห้องทำงานซึ่งหล่อนจะต้องนั่งอยู่ในห้องเดียวกับเขา

    “สวัสดีครับ… ”

    ธันวากล่าวพร้อมด้วยรอยยิ้มทักทาย เขาอยู่ในชุดสูทสีเทาเข้มเรียบหรูสะดุดตา ในมือถือช่อกุหลาบสีแดง มืออีกข้างหิ้วกระเป๋าเอกสารสีดำเดินเข้ามาวางบนโต๊ะทำงาน

    “ผมซื้อดอกไม้มาให้คุณ… ”

    เขาเดินเข้ามาใกล้โต๊ะทำงานของอัญญา ยืนช่อกุหลาบให้กับหล่อน

    “ขอบคุณค่ะ… ”

    อัญญาเอื้อมมือมารับกุหลาบจากมือของเขา ก้มลงสูดกลิ่นหอมของดอกไม้สีแดงสะพรั่ง

    “ถ้าใส่ไว้ในแจกันจะอยู่ได้นานกว่านะคะ… ”

    อัญญาเสียดายดอกไม้…

    กุหลาบคงเหี่ยวเฉาภายในระยะเวลาไม่นานถ้ามันอยู่ในช่อที่ห่อรวมกันไว้แบบนี้

    “จริงด้วย… ถ้าใส่แจกันไว้คงจะสวยกว่าอยู่ในช่อแบบนี้… ”

    ธันวายกหูโทรศัพท์ภายใน โทรตามแม่บ้านให้หาแจกันมาให้

    เพียงอึดใจสั้นๆ ต่อมา…

    ป้ามะลิซึ่งเป็๞แม่บ้าน มีหน้าที่คอยดูแลความสะอาดของออฟฟิศก็เข้ามาในห้องพร้อมกับแจกันแก้วทรงน้ำเต้าใบใหญ่ พอดีกับช่อกุหลาบที่ธันวาซื้อมา

    “ให้ป้าช่วยจัดให้ไหมคะคุณอัญ… ”

    ป้ามะลิอาสา…

    ตาจ้องมองช่อกุหลาบสีแดงสดสวยด้วยความประหลาดใจ หล่อนทำงานอยู่ที่บริษัทแห่งนี้มานานหลายปี เพิ่งเห็นท่านประธานมาดเข้มซื้อกุหลาบติดมือมาก็ครั้งนี้แหละ

    “ไม่เป็๞ไรค่ะป้าเดี๋ยวอัญจัดเองค่ะ… ขอบคุณที่หาแจกันมาให้นะคะ… ”

        “ไม่เป็๲ไรค่ะ ถ้า๻้๵๹๠า๱อะไรอีกก็เรียกป้าได้นะคะ… ”

        ป้ามะลิกล่าวทิ้งท้ายเอาไว้ก่อนจะเดินออกมาจากห้องทำงานของท่านประธาน

        ธันวายืนมองอัญญาจัดกุหลาบลงแจกันด้วยความคล่องแคล่ว หล่อนเปิดลิ้นชักหยิบกรรไกรออกมาตัดแต่งก้านกุหลาบเพื่อให้เกิดระดับลดหลั่นกันอย่างสวยงาม

        “เก่งนี่… จัดดอกไม้เป็๞ด้วยหรือ”

        ธันวามองหญิงสาวและแจกันดอกไม้ด้วยสายตาชื่นชม เขารู้สึกว่าการที่ห้องนี้มีเลขาคนสวยมานั่งอยู่ด้วยช่วยทำให้บรรยากาศภายในห้องมีชีวิตชีวาขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด

        “เมื่อก่อนตอนที่ยังเรียนมหาวิทยาลัยดิฉันเคยทำงานหารายได้พิเศษที่ร้านขายดอกไม้ค่ะ… ”

        อัญญาตอบ…

        เหลือบมองใบหน้าของท่านประธานแวบหนึ่ง จึงรู้ว่าสายตาของเขาแทบไม่ละจากใบหน้าของหล่อน

        “ต่อไปไม่ต้องแทนตัวเองว่าดิฉัน… ”

        ธันวาแนะ จ้องมองตาอัญญา

        “แล้วจะให้ดิฉันแทนตัวเองว่าอะไรคะ… ”

        “แทนตัวเองว่าอัญ… ฟังดูเป็๞กันเองน่ารักดี”

        “ค่ะท่านประธาน… ”

        อัญญาเหลือบมองหน้าธันวาอีกแวบหนึ่ง เห็นเขามองหล่อนแล้วอมยิ้มแปลกๆ