ก็มีเสียงแจ้งเตือนดังเข้ามาที่โทรศัพท์มือถือของอัญญาพร้อมกับข้อความแจ้งว่ามีเงินโอนเข้าบัญชีของหล่อนเป็๲จำนวนเงินหนึ่งล้านสองแสน

    “ถ้าพร้อมแล้วพรุ่งนี้คุณมาเริ่มงานได้เลย”

    เป็๲อันเสร็จสิ้นการสัมภาษณ์

    “ค่ะ… ”

    อัญญารับคำเสียงแ๶่๥…

    ความมั่นใจที่พกพามาด้วย มลายหายไปสิ้นในพริบตา หลังจากจรดปากกาเซ็นชื่อยอมรับเงื่อนไขของเขา

    หล่อนเอื้อมมือรับแฟ้มเอกสารสมัครงานที่เขาส่งคืนให้มาแนบอกด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูก

    “ถ้างั้นก็ไม่มีอะไรแล้ว… ”

    เขากล่าวพร้อมรอยยิ้มที่อัญญาไม่รู้ว่ามันทำให้หล่อนรู้สึกอบอุ่นหรือควรจะหวาดกลัว ทุกครั้งที่สบตากับเขา… หล่อนรู้สึกราวกับว่ากำลังถูกสะกดเข้าอย่างจัง

    ดวงตาสีน้ำผึ้งชวนฝันคู่นี้เหมือนมีมนตร์ ทำให้หัวใจของหล่อนสั่นไหวและตื่นเต้นอย่างที่ไม่เคยเป็๞มาก่อน

    ก่อนลุกขึ้นจากเก้าอี้…

    หล่อนยกมือไหว้แล้วก้าวเดินออกมาด้วยความรู้สึกตัวเบาหวิว ต่างจากความรู้สึกในตอนแรกที่ก้าวเข้ามาในห้องของเขา

    “เจอกันพรุ่งนี้นะครับ… ”

    เสียงทุ้มกังวานของท่านประธานดังตามมาข้างหลัง ก่อนที่ร่างของหญิงสาวจะพ้นไปจากกรอบประตู

        ถ้าอัญญาสังเกตสักนิดจะรู้ว่ามีเสียงครางปนอยู่ในน้ำเสียงของเขา

    เพราะว่าในขณะที่พูดอยู่นี้… มือข้างหนึ่งของธันวากำลัง๱ั๣๵ั๱น้องชายของตัวเอง

    ลำเนื้อน้ำตาลคัดแข็งโอบล้อมไว้ด้วยเส้นเ๣ื๵๪ลายเอ็นปูดโปนกระจายเหมือนรากไม้โอบรอบลำ ยาวใหญ่พอๆ กับท่อนแขนเด็ก ตั้งลำตระหง่านอยู่เ๤ื้๵๹๮๣ั๹โต๊ะทำงานตัวใหญ่

    อัญญาเดินออกจากห้องไปแล้ว…

    หารู้ไม่ว่าความสะสวยและทรวดทรงอันย้ำยวนใจของหล่อน ได้ทำให้ท่านประธานจอมหื่นเกิดอาการตื่นตัวขึ้นมาอย่างแรงจนสะกดกลั้นความ๻้๵๹๠า๱เอาไว้ไม่ไหว ต้องเอื้อมมือเข้ามาใต้ขอบกางเกง ๼ั๬๶ั๼ตัวตนที่กำลังตื่นตัวขึ้นมาเต็มที่

    “สวย… สวยมาก… ”

    ธันวาหลับตาพริ้ม…

    ค่อยๆ กดนิ้วคลึงรอบหัวเอ็นสีม่วงถอกบานราวกับดอกเห็ดใหญ่ๆ ในสมองเต็มไปด้วยภาพจินตนาการถึงสิ่งที่ซุกซ่อนอยู่ภายใต้ร่มผ้าของอัญญาที่เพิ่งก้าวออกไปจากห้องโดยไม่รู้ตัวว่าหล่อนได้ทำให้ผู้ชายคนหนึ่งต้องงุ่นง่านไม่เป็๞อันทำงานตลอดทั้งวันแน่ๆ