แก่นกายที่แข็งขึง ถูไถไปตามกลีบเนื้อที่เปียกชื้น
ภาวรรณวรางค์เผลอยกสะโพกขึ้นตอบรับอย่างไม่รู้ตัว ร่างกายของเธอกำลังตอบสนองตามสัญชาตญาณที่ถูกปลุกเร้า
“แน่นชะมัด...” เขาสูดปากเมื่อค่อย ๆ ดันตัวตนเข้าไปช้า ๆ รู้สึกถึงแรงบีบรัดอันคับแคบจากภายใน จนต้องผ่อนแรง ถอยออกแล้วดันเข้าไปใหม่ช้า ๆ ซ้ำ ๆ เพื่อให้เธอคุ้นชินกับการสอดแทรกที่ไม่อาจหลีกเลี่ยง
แต่แล้วเสียงหวานครางออกมาพร้อมใบหน้าที่บิดเบี้ยวด้วยความเจ็บก็ดังขึ้น
“อ๊ะ... เจ็บ... ไม่เอา มันเจ็บ...” เธอบิดตัวเล็กน้อย พยายามหนีััล้ำลึกที่ยังไม่คุ้นชิน
ปุริมปรัชย์ชะงัก ดวงตาคมหลุบต่ำมองใบหน้าของเธอด้วยความรู้สึกหลากหลายที่พาดผ่านในคราวเดียวกัน เขาไม่รู้เลยว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในคืนนี้ จะเป็ครั้งแรกของเธอ
เขาก้มลงจูบริมฝีปากเธออย่างแ่เบา ไล้ปลายลิ้นไปตามแนวขากรรไกร แล้วเลื่อนลงจูบซอกคอ กล่อมเธอด้วยััอ่อนโยน
“ขอโทษ... เดี๋ยวจะเบาที่สุด” เสียงเขานุ่มลง ไม่ได้หยุด... แต่เปลี่ยนเป็ปลอบประโลมแทน ขณะที่สะโพกเริ่มขยับช้า ๆ เข้าไปลึกขึ้นทีละนิด
“อือ…” เสียงหวานครางออกมาเบา ๆ ในลำคอ ทั้งเจ็บ ทั้งเสียว ทั้งสั่นไหวไปทั้งร่าง
เขารู้ว่าเธอเริ่มคลายตัวลง จึงค่อย ๆ ขยับเข้าไปจนสุด แล้วกดเน้นแนบชิดกับร่องแน่นที่โอบรัดเขาไว้แ่า
“ซี๊ด…แน่นเป็บ้า…” เสียงหอบพร่าเล็ดลอดออกมาเมื่อเขาขยับสะโพกอย่างเนิบช้า เน้นจังหวะเพื่อสร้างความคุ้นเคยและเติมเต็มความลึกให้ทั้งสองร่าง
“ดีใช่ไหม…” เขากระซิบข้างหูเธอ เสียงต่ำเต็มไปด้วยความยั่วเย้า ก่อนใช้ลิ้นเลียปลายใบหูอย่างหยอกเย้า ขบเม้มเบา ๆ จนร่างบางสะท้าน
แม้เธอไม่ตอบเป็คำพูด แต่เสียงครางหวานหูที่เล็ดลอดออกมาแทนคำตอบก็เพียงพอจะทำให้เขาแทบขาดสติ
เธอสอดแขนโอบรอบคอเขาไว้แน่น ริมฝีปากเผยอ ครางเสียงแ่ราวกับยอมศิโรราบกับความเร่าร้อนที่เขามอบให้
มือหนาแยกเรียวขาของเธอให้เปิดรับเขามากขึ้น ก่อนจะเร่งจังหวะเข้าออกจนเกิดเสียงกระทบกันอย่างต่อเนื่อง เขาก้มลงมอบจูบดูดดื่มให้เธอ ราวกับ้าหลอมรวมทุกััของกันและกันไว้ในค่ำคืนนี้
เสียงครวญครางของสองร่างดังคลอไปกับจังหวะรักที่ร้อนแรงขึ้นทุกที จนในที่สุดร่างบางใต้ร่างกระตุกเฮือก เสียงหวานครางลั่นขณะปลดปล่อยความสุขสมออกมาอย่างสุดแรง
ปุริมปรัชย์เองก็กระแทกสะโพกเข้าไปอีกเพียงไม่กี่ครั้ง ก่อนจะครางเสียงต่ำ กระตุกปลดปล่อยทุกหยดแห่งความปรารถนาในเครื่องป้องกัน
เขาผละตัวออกอย่างเหนื่อยหอบ จัดการกับซองยางแล้วโยนลงถังขยะอย่างแม่นยำโดยไม่แม้แต่จะหันไปมอง
แม้จะเหนื่อยหอบ แต่เขาก็ยังโน้มตัวลงมาอีกครั้ง วางใบหน้ากับไหล่ของเธอ สูดกลิ่นหอมของผิวกายที่เขายังคงหลงใหล
มือหนาลูบไล้เรือนร่างเธออย่างเบามือ ก่อนจะจับเธอมากอดแแ่เหมือนกลัวว่าเธอจะหายไป
ภาวรรณวรางค์หอบหายใจแรง หน้าอกขยับขึ้นลงตามแรงหอบนั้น ราวกับดอกไม้ที่เพิ่งถูกสายฝนโหมกระหน่ำ แต่กลับดูน่าหลงใหลมากขึ้นกว่าเดิม
มือหนาไล้ขึ้นมาบีบหน้าอกอวบเบา ๆ ราวกับไม่รู้จักพอ ััของเขาทำให้เสียงหวานครางขึ้นอีกครั้ง แม้จะเหนื่อยแทบขาดใจ แต่ดูเหมือนไฟปรารถนาจะยังไม่หมดลง
“ขออีกครั้งได้ไหม...”
เสียงกระซิบพร่าสะท้านลึกลงไปถึงใจ ภาวรรณวรางค์ตัวสั่นน้อย ๆ เมื่อริมฝีปากของเขาไล้แนบข้างใบหู ลมหายใจร้อนผ่าวที่เป่ารดอยู่ตรงนั้นปลุกเร้าให้หัวใจเธอสั่นระรัว
เธอแทบไม่ได้ตอบอะไร แต่เสียงครางแ่เบาที่หลุดออกมาเมื่อเขาขยี้ยอดอกอวบอิ่มก็เป็คำตอบที่ชัดเจนที่สุด
“อ๊ะ…อือ…”
มือหนาบีบเค้นยอดอกแน่น ก่อนจะใช้นิ้วบดขยี้เม็ดชมพูที่แข็งเป็ตุ่มไตเร้าอารมณ์อย่างไม่ปรานี เสียงครางหวานยิ่งดังขึ้นเมื่อเขาเร่งแรงกดัั
ร่างหนาผละไปหยิบเครื่องป้องกันอีกชิ้นอย่างรีบร้อน ก่อนจะสวมเข้าไปที่ความแข็งขึงของตัวเองโดยที่สายตาไม่ละจากเรือนร่างงดงามที่นอนอ่อนระทวยอยู่บนเตียงแม้แต่วินาทีเดียว
“ขอเห็นเธอจากมุมนี้หน่อย…” เขาพึมพำราวกับสั่งกับตัวเอง ก่อนจะจับให้เธอนอนคว่ำ แล้วยกสะโพกกลมกลึงขึ้นมาในท่าแสนเย้ายวน ขาเรียวถูกจับให้แยกออกเพื่อต้อนรับเขาอีกครั้ง
เสียงครางสะท้านดังขึ้นทันทีที่เขาสอดกายเข้าไปในร่องแน่นนุ่มที่ยังคงเปียกชื้นและอบอุ่นราวกับโอบรัดเขาไว้ด้วยความเสน่หา
“อื้ม...แน่น”
เขากัดฟันครางเบา ๆ ก่อนจะเริ่มขยับสะโพกอย่างเนิบช้า ดันลึกเข้าไปทีละนิด จนร่างบางใต้ร่างต้องบิดเร่าและยกสะโพกขึ้นรับการเคลื่อนไหวของเขาอย่างไม่รู้ตัว
“อ๊ะ…อ๊า…”
เสียงหวานสั่นพร่าเมื่อความเสียวซ่านแล่นพล่านไปทั่วร่าง เครื่องปรับอากาศในห้องยังคงทำงานส่งความเย็นออกมา ก็ไม่ทำให้ความร้อนจากร่างกายและความเร่าร้อนที่โหมใส่กันหายไป
แผ่นอกกว้างแนบลงกับแผ่นหลังของเธอ ขณะที่เขายังกระแทกสะโพกเข้าออกอย่างต่อเนื่อง ทุกจังหวะหนักแน่นและลึกจนได้ยินเสียงเนื้อกระทบกันอย่างชัดเจน
ปุริมปรัชย์กอดรัดร่างบางไว้แน่น มือหนึ่งสอดเข้าใต้ร่าง ลูบไล้ไปที่หน้าอกอวบอย่างไม่หยุดหย่อน ในขณะที่สะโพกยังคงส่งแรงกระแทกเข้าไปในตัวเธอไม่ขาดสาย
บางจังหวะ เขาขยับช้าแแ่ราวกับ้าจารึกัันั้นไว้ให้ลึกที่สุด บางจังหวะ เร็วแรงจนเสียงเนื้อกระทบเนื้อสะท้อนก้องไปทั้งห้อง
“เธอ...ทำฉันคลั่งเลยรู้ไหม…” เขากระซิบต่ำข้างหู ขณะที่สะโพกยังคงกระแทกไม่หยุด
ร่างของเขาเริ่มชุ่มเหงื่อ เสียงหอบหายใจหนักแน่นสอดประสานไปกับเสียงครางหวานหูที่หลุดจากปากเธอ
เสียงคราง เสียงเตียง เสียงลมหายใจสอดประสานกันราวกับบทรักจากบทเพลงเร่าร้อนที่ยังหาท่อนจบไม่เจอ
ไม่มีใครอยากให้มันจบ...
เพราะในเวลานั้น มีเพียงเสียงของความปรารถนา ที่กำลังโหมกระหน่ำจนแทบทำลายล้างสติสุดท้ายให้หายวับไป
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้