หลังจากมองเห็นความตื่นตระหนกบนใบหน้าของหลี่อวิ๋นหังค่อยๆ เลือนหาย ไม่นานกลับเปลี่ยนเป็นมืดมนเล็กน้อย       เจียงเฉิงเยว่เมามายเล็กน้อยในเวลานี้ ดังนั้นจึงไม่อาจอ่านสีหน้าได้ เขาพลิกตัวลุกขึ้นนั่ง ตบเสาค้ำที่อยู่ข้างกายแล้วเอ่ย “ในเมื่อเจ้าก็นอนไม...