แต่ก็เข้าใจได้ว่าครั้งนี้น่าจะเป็เพราะว่าวีนาร์เป็ผู้หญิงสวย เคยคว้ารางวัลจากเวทีการประกวดนางแบบมาแล้วหลายครั้งในระหว่างที่ยังเป็นักศึกษา
จะแปลกอะไร! ถ้าทรวดทรงอร่ามอะร้ายิ่งกว่านางเอกหนังเอวีญี่ปุ่นอย่างวีนาร์ จะเข้าตาบอสสายหื่นถึงกับต้องเอ่ยปากขอสัมภาษณ์เอง
“พี่ดา… หนูรู้สึกเกร็งๆ ยังไงไม่รู้”
วีนาร์กล่าว จู่ๆ ก็รู้สึกประหม่าเกร็งขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก
“ไม่ต้องเกร็ง… อย่ากลัว นี่เป็โอกาสดี ทำให้ดีที่สุด บอสเป็สายเปย์ ถ้าแกได้เป็เลขาของบอสก็ส้มหล่นละวะ แกเรียกเงินเดือนเอาตามใจได้เลยนะ… เพราะว่าบอสจะใช้งานแกคุ้มแน่ๆ… ทั้งงานบนโต๊ะและบน… ”
ลินดาเกือบหลุดคำว่า ‘งานบนเตียง’ ออกมา คำพูดที่ได้ยินยิ่งทำให้วีนาร์สงสัย
“ใช้งานหนัก… เอ่อ… ยังไงคะ”
“เดี๋ยวก็รู้เองแหละ”
ลินดาตอบสั้นๆ วีนาร์ทำหน้าใกับประโยคที่ลินดากล่าวทิ้งเอาไว้ให้ครุ่นคิดด้วยความสงสัย
ในเวลาต่อมา
ก๊อกๆ…
เสียงเคาะดังขึ้นที่หน้าประตู พร้อมกันนั้นเรือนร่างเอิบอิ่มสะดุดตาของหญิงสาวที่มารอรับการสัมภาษณ์ ก็ปรากฏกายต่อหน้าหนุ่มใหญ่ผู้เป็เ้าของโรงแรม
แวบแรกที่อดัมส์เงยหน้าขึ้นมอง ทรวงอกอวบใหญ่ที่ยื่นผ่านกรอบประตูเข้ามา ทำให้จังหวะยกถ้วยกาแฟขึ้นดื่มถึงกับชะงักค้าง
“โอ้ว… ”
อดัมส์เผลออุทานออกมา เพราะเสื้อนักศึกษาสีขาวรัด่ แนบเน้น่อกจนดูรัดรึงตึงแน่นด้วยเพราะนมใหญ่มาก
สองเต้าที่อดัมส์ประมาณขนาดด้วยสายตาก็รู้ว่าคัพอี ไม่งั้นคงไม่ดันกระดุมแทบปริออกมาจากแนวสาบเสื้อ
อดัมส์รู้สึกถูกชะตากับวีนาร์ มีความประทับใจอย่างแรงั้แ่แรกเห็น ราวกับว่าเคยเห็นหล่อนจากที่ไหนสักแห่ง
ริมฝีปากของวีนาร์ช่างเซ็กซี่ น่าโอบใบหน้าแล้วล็อกเข้ามาบดขยี้ริมฝีปากแลกลิ้น
แค่คิดก็ทำให้อาวุธประจำกายขนาดคิงไซส์ของอดัมส์พองตัว คัดแข็งขึ้นมาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ แม้ใน่เวลาสั้นๆ ที่เพิ่งเจอหน้ากัน
“สวัสดีค่ะ…”
หญิงสาวกระพุ่มมือไหว้อ่อนช้อย
“เธอหุ่นดีจัง… ”
อดัมส์ชมตรงๆ วีนาร์มีรูปร่างสูงระหง ใบหน้าสะสวยสะดุดตา ผิวขาวละเอียดลออสะอาดสะอ้าน ่ขายาวเรียว ใบหน้ารูปไข่นวลเนียน ดวงตาคมซ่อนประกายเร่าร้อน จมูกโด่งเป็สันสวย ริมฝีปากสีแดงระเรื่อเหมือนกุหลาบแรกแย้ม คลี่กลีบรับอรุณแรก
เรือนผมสีดำสลวยยาวประบ่าส่งให้ใบหน้าซึ่งเปล่งปลั่งไปด้วยเืเนื้อของวัยสาวสะพรั่งยิ่งดูผุดผ่องน่ามอง
ั์ตาดำขลับคู่นี้ของหล่อนดูลึกลับ มีเสน่ห์ ฉายแววของความเซ็กส์จัดออกมาจนอดัมส์ััได้ เหมือนผีเห็นผี เหมือนพรหมลิขิตส่งคนที่มีเคมีทางเพศตรงกันให้มาเจอกัน
“เชิญนั่งครับ…”
อดัมส์ผายมือเชื้อเชิญ
วีนาร์ยอมรับว่าผู้ชายคนนี้มีเสน่ห์ดึงดูดทางเพศรุนแรงเหลือเกิน
เพียงแค่มองตา... ก็รู้ว่าหล่อนกับเขามีความปรารถนาบางอย่างที่ตรงกัน ทั้งที่เพิ่งเจอหน้ากันเป็ครั้งแรก หากก็ทำให้วีนาร์รู้สึกตื่นเต้นและมีอารมณ์ทางเพศขึ้นมาอย่างประหลาดล้ำ
“ขอบคุณค่ะ”
หญิงสาวตอบเสียงเรียบ ทรุดร่างรัดรึงลงนั่งยังเก้าอี้หนังอีกตัวที่ว่างอยู่ตรงหน้า แสดงความอ่อนน้อมต่อชายวัยกลางคนที่อยู่ในชุดสูทสีดำเรียบหรู ที่จะเป็คนสัมภาษณ์หล่อนด้วยตัวเอง
“คุ้นหน้าเธอจัง… เราเคยเจอกันมาก่อนไหม”
อดัมส์ถาม
“อาจจะเมื่อชาติที่แล้วมั้งคะ”
“ฉันก็ว่าอย่างนั้นแหละ”
หล่อนกล้าตอบ เขาชอบ