ศตวรรษที่ 21 ณ สำนักงานอธิการบดีของโรงพยาบาลเอกชนเมืองตงไห่
เสียง “ตึง” ดังขึ้น พร้อมกับเวชระเบียนกองหนาถูกวางกระแทกลงบนโต๊ะ ใบหน้าของอธิการบดีหลินเขียวปั๊ด เต็มไปด้วยความโกรธ “หานอวิ๋นซี คุณหลี่เป็หนึ่งในกรรมการของหลิงหยุนกรุ๊ป เขาถือหุ้น 40% ของโรงพยาบาลเรา คุณต้องให้ความสำคัญกับการแก้พิษให้เขาเป็อันดับแรก!”
เมื่อเผชิญหน้ากับความโกรธของอธิการบดี หานอวิ๋นซีก็ซุกมือทั้งสองข้างไว้ในกระเป๋าเสื้อกาวน์ของเธอและสงบสติอารมณ์
“ท่านอธิการบดีหลิน ต้องขอโทษด้วย คุณหลี่ป่วยด้วยพิษงูเรื้อรัง หากไม่ใช่เหตุฉุกเฉินจริงๆ ฉันไม่สามารถลัดคิวให้ได้”
เธอมีหน้าตาใสซื่อบริสุทธิ์และสวยงาม ดวงตากลมโต และยังมีลักยิ้มเล็กๆ คู่หนึ่ง เธอมีชื่อเสียงในวงการแพทย์แผนจีน ด้วยพร์ในการฝังเข็มที่น่าอัศจรรย์ั้แ่อายุยังน้อย เป็ผู้เชี่ยวชาญในการล้างพิษที่หาได้ยาก ไม่ว่าจะเป็การจัดการกับพิษจากสัตว์ พิษจากพืช พิษจากสารเคมี หรือพิษที่อยู่ในร่างกายคน ล้วนเป็สิ่งที่เธอชำนาญ
“คุณอยู่ที่นี่ไม่ใช่หรือ? คุณก็น่าจะรู้ดีนี่ ว่าที่นี่คือหลิงหยุน!” อธิการบดีโกรธมากจนตบโต๊ะและลุกขึ้นยืน
“ท่านอธิการบดี ฉันขอย้ำอีกครั้งว่าคุณหลี่ไม่ได้อยู่ในภาวะฉุกเฉิน ไม่ว่าเขาจะเป็ใคร ต่อหน้าหมอ ทุกคน...”
ก่อนที่หานอวิ๋นซีจะพูดจบ อธิการบดีก็ขัดขึ้นทันที “พอเถอะ ไม่ต้องมาพูดกับผมว่าต่อหน้าหมอ ทุกคนเท่าเทียมกัน ต่างกันแค่เป็ผู้ชายกับผู้หญิงเท่านั้น หานอวิ๋นซี ผมบอกคุณเลยนะ รีบไปล้างพิษเดี๋ยวนี้ ไม่เช่นนั้น ั้แ่วันนี้เป็ต้นไปก็ออกจากวงการแพทย์ไปซะ!”
ขู่เธองั้นเหรอ?
เดิมทีคิดว่าหานอวิ๋นซีจะกลัว แต่เธอยังคงสงบและจริงจัง “ท่านอธิการบดีหลิน ต่อหน้าฉัน ชายหญิงเองก็ไม่ได้มีความแตกต่างกัน แต่จะมีคนเพียงสองประเภท คือคนที่ฉัน้าช่วยและคนที่ฉันไม่้าช่วย แล้วฉันก็ไม่้าช่วยคุณหลี่ เชิญคุณไปหาผู้เชี่ยวชาญคนอื่นเถอะ!”
หลังจากที่เธอพูดจบ ก็ยิ้มอย่างสุภาพ หันหลังและเดินออกไป ร่างผอมบางของเธอดูสง่างามและสงบนิ่ง แต่ในความสง่างามก็มีความหยิ่งในศักดิ์ศรีที่ไม่สามารถเพิกเฉยได้
อย่างไรก็ตาม ในตอนที่หานอวิ๋นซีเปิดประตู อธิการบดีหลินก็โกรธเป็อย่างมาก “หานอวิ๋นซี คุณกล้าพูดกับผมแบบนี้เหรอ หยุดเดี๋ยวนี้นะ!”
ขณะที่พูด ก็โยนแฟ้มเวชระเบียนบนโต๊ะไปที่หลังศีรษะของเธอ หานอวิ๋นซีชะงักไปและััได้ถึงความรู้สึกร้อนชื้นที่ค่อยๆ ไหลลงมาจากด้านหลังศีรษะของเธอ
เธอหันไปด้วยความประหลาดใจ แต่ก่อนที่เธอจะทันได้มองอธิการบดีหลิน ร่างของเธอก็ทรุดลง...
สามพันปีก่อน อาณาจักรเทียนหนิง
หานอวิ๋นซีที่อยู่ในเกี้ยวตื่นขึ้นด้วยความงุนงง เธอได้ยินเสียงบริเวณรอบๆ เต็มไปด้วยการเฉลิมฉลอง มีเสียงปี่ ฆ้อง และกลองดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง และฉากตรงหน้าก็มืดสนิท
เกิดอะไรขึ้น?
หานอวิ๋นซีดึงสิ่งที่คลุมศีรษะของเธอลงมาแล้วมองดู ลมหายใจก็ติดขัดในทันที นี่...นี่มันไม่ใช่ผ้าคลุมหน้าเ้าสาวหรอกเหรอ?
เธอเงยหน้าขึ้นโดยไม่รู้ตัวแล้วก้มศีรษะลงอีกครั้ง จึงพบว่าตนเองสวมเฟิ่งกวานเสียะเพ่ย[1]อยู่ ราวกับว่าเธอเป็เ้าสาวที่เพิ่งแต่งงาน...มึนหัวชะมัด!
เก้าอี้เสลี่ยงที่เด้งไปมาทำให้หานอวิ๋นซีปวดหัว และในขณะเดียวกัน ความทรงจำแปลกๆ ก็หลั่งไหลเข้ามาในความคิดของเธอทีละอย่าง
เธอเดินทางข้ามเวลามาอย่างไม่ต้องสงสัย และทันทีที่เดินทางข้ามเวลามา ก็ต้องแต่งงานเลย!
เ้าของร่างเดิมเป็บุตรสาวคนโตของตระกูลหานซึ่งเป็ตระกูลแพทย์ของอาณาจักรเทียนหนิง และมีชื่อว่าหานอวิ๋นซีเช่นกัน เนื่องจากมารดาผู้ให้กำเนิดของนางมีทักษะทางการแพทย์ และได้ช่วยชีวิตฮองเฮาในตอนนั้นไว้ ซึ่งเป็ไท่เฮาองค์ปัจจุบัน นางจึงได้อภิเษกกับองค์ชายเจ็ด ซึ่งปัจจุบันคือฉินอ๋องหลงเฟยเยี่ย นับเป็เื่ราวที่ดีในเวลานั้น และด้วยเหตุนี้ สถานะของตระกูลหานจึงสูงขึ้นไปด้วย
แต่ไม่มีใครรู้ว่าทันทีที่หานอวิ๋นซีลืมตาดูโลกก็ฆ่าแม่ตัวเองตาย และเติบโตเป็เด็กสาวอัปลักษณ์ที่ไม่มีทักษะทางการแพทย์ ดังนั้นการอภิเษกจึงถูกเลื่อนออกไปครั้งแล้วครั้งเล่า และกลายเป็เื่ต้องห้ามสำหรับฉินอ๋อง อย่างไรก็ตามไม่กี่วันก่อนฉินอ๋องทำให้ฮ่องเต้หงุดหงิด ฮ่องเต้เลยออกคำสั่งให้เขาอภิเษกก่อนสิ้นเดือน
และวันนี้ ก็คือวันอภิเษก
ฉินอ๋องหลงเฟยเยี่ยขึ้นครองราชย์ั้แ่เขายังเด็ก เป็องค์ชายองค์เดียวที่เหลืออยู่ในการต่อสู้เพื่อชิงบัลลังก์ เขาอายุเพียงยี่สิบต้นๆ ทว่าในแง่ของความาุโกลับเป็เสด็จอาเพียงคนเดียวในตอนนี้ อาจกล่าวได้ว่าเป็คนแรกในอาณาจักรเทียนหนิงที่มีอำนาจสูงส่ง
จวนฉินอ๋องอยู่ทางใต้ของเมือง ส่วนตระกูลหานอยู่ทางเหนือของเมือง เกี้ยวจึงต้องผ่านเมืองจากเหนือจรดใต้ ฉินอ๋องที่ต้องอภิเษก แม้ว่าเขาจะยังไม่ได้ปรากฏตัว กลับดึงดูดผู้คนนับพันให้ตื่นเต้นไปทั้งเมือง
ขณะที่หานอวิ๋นซีกำลังประมวลความทรงจำเหล่านี้ ความปีติยินดีก็สิ้นสุดลงทันที เมื่อได้ยินซีผอ[2]ะโว่า “แย่แล้ว แย่แล้ว เกิดเื่ใหญ่ขึ้นแล้ว!”
--------------------------------
[1] เฟิ่งกวานเสียะเพ่ย (凤冠霞帔) คือเครื่องยศสตรีในสมัยโบราณ 凤冠 (เฟิ่งกวาน) คือมงกุฎหงส์ และ 霞帔 (เสียะเพ่ย) จะมีลักษณะเป็ผืนยาวเหมือนผ้าพันคอ และเครื่องประดับชนิดนี้จะใช้คู่กับมงกุฎหงส์
[2] ซีผอ (喜婆) คือ ผู้หญิงที่ติดตามและดูแลช่วยเหลือเ้าสาวในพิธีแต่งงาน
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้