แม้ยังมีอาการเกี่ยงงอนเพราะถูกกัดพวงแก้มอยู่ ทว่าเหยี่ยนถิงก็ยอมฟังคำสั่งชายหนุ่มแต่โดยดี มือเรียวเปิดตลับขี้ผึ้งเนื้อใสที่ถูกใช้ไปกว่าครึ่ง วางเตรียมพร้อมไว้ข้างหัวเตียง ก่อนจะเริ่มจัดการตนเอง
หญิงสาวมองร่างหนาที่นั่งอยู่ข้างหน้าต่างอีกครั้ง เมื่อเห็นว่าเขายังจดจ่ออยู่กับตำราในมือมิได้สนใจหันมามอง นางจึงเริ่มถอดกางเกงตัวในที่สวมใส่ไว้ออก ให้บนกายเหลือเพียงชุดกระโปรงเกาะอก จากนั้นถึงก้าวขึ้นไปนั่งอยู่บนเตียงกว้าง
"ท่านอา พะ..พร้อมแล้วเ้าค่ะ" อาการขุ่นเคืองของเหยี่ยนถิงแปลเปลี่ยนเป็เขินอาย เสียงหวานเอ่ยบางเบาเรียกชายหนุ่ม เนื้อกายร้อนผ่าวหัวใจเต้นไม่เป็จังหวะ
ตงหยางไม่รีบร้อน เขาทำเพียงชายตามองเรือนร่างบางชั่วครู่ ก่อนจะหันกลับมาอ่านตำราต่อให้จบหน้า ถึงเริ่มขยับลุกขึ้นเดินเข้าหาหญิงสาว
"คว่ำหน้าลง"
เหยี่ยนถิงยอมคว่ำหน้าลงกับพื้นเตียงอย่างว่าง่าย ใบหน้าหวานหันข้างเข้าด้านในผนังโดยที่ไม่ต้องรอคำสั่ง ั์ตาดอกท้อกลอกไปมาด้วยความตื่นตัว เมื่อััได้ว่าร่างหนาขึ้นนั่งอยู่บนเตียงกับนางแล้ว
ตงหยางช้อนสะโพกมนในกระดกขึ้นจากพื้นเตียง มือเรียวถลกชายกระโปรงยาวขึ้นมากองไว้บริเวณเอวคอดกิ่ว เผยให้เขาได้เห็นความงามของหญิงสาวที่ซุกซ่อนอยู่ภายใน จากนั้นร่างหนาถึงซ้อนทับแนบชิดอยู่ทางด้านหลัง
เพียะ เพียะ
"อื้ออ ท่านอา อืออ" ก้นขาวถูกฟาดตีอย่างเช่นทุกครั้งที่ได้รับโทษ แม้จะรู้สึกเจ็บแต่มันก็ทำให้เหยี่ยนถิงรู้สึกถึงความผิดแปลกบางอย่างในร่างกาย ที่ก่อตัวขึ้นทุกครั้งหลังได้รับััจากผู้เป็อา
"เด็กชอบพูดปดอย่างเ้า ถึงคืนนี้จะร้องอ้อนวอน ข้าก็ไม่มีทางยอมหยุดให้อีกเป็อันขาด" นิ้วเรียวยาวป้ายขี้ผึ้งเนื้อใสที่หญิงสาวเตรียมไว้ ชโลมให้ทั่วสองนิ้วยาว ก่อนจะป้ายขี้ผึ้งเนื้อเย็นลงปากทางนุ่มสีอ่อนด้านหลังร่าบาง
"อืมม อื้ออ" เหยี่ยนถิงเย็นเสียววูบไปทั้งกาย แค่เพียงถูกััจากนิ้วเย็น ฝ่ามือหญิงสาวจำต้องกำผ้าปูเตียงไว้แน่น เพื่อช่วยระบายความเสียว
ตงหยางมองร่างบางบิดเร้าด้วยความพึงใจ เขาจัดการปากทางนุ่มจนมั่นใจว่าเปียกชื้นไปด้วยขี้ผึ้ง ถึงละมาปลดปล่อยตัวตนของเขาให้เป็อิสระจากกางเกง
ฝ่ามือใหญ่รูดสาวตามความยาวท่อนเอ็นให้ขยายตัวเต็มที่ ก่อนจะกดปลายหัวหยักเข้าช่องทางนุ่มด้านหลังหญิงสาว โดยไม่มีการเล้าโลมหรือใช้นิ้วยาวเปิดทางให้ร่างบาง เพื่อเตรียมพร้อมรับตัวตนขนาดใหญ่ของเขาสักเพียงนิด
สวบบบบ
"อะ ซี๊ดด ท่านอา ท่านอา อื้ออ อ่า" ฝ่ามือฝ่าเท้าเหยี่ยนถิงจิกเกร็งจนต้องไขว้คว้าผ้าปูเตียงไว้แน่นกว่าเดิม ความคับแน่นในช่องทางแคบนำพาให้นางเสียวสะท้านไปทั้งกาย ท่อนเอ็นยาวเข้าลึกจนรู้สึกจุกมวลท้องน้อย
"อื้มม" เสียงทุ้มต่ำครางกระเส่าอยู่ในลำคอด้วยความพึงใจ ฝ่ามือใหญ่บีบเนื้อก้นกลมกลึงด้วยความเสียวกระสัน
แม้จะถูกผนังนุ่มภายในช่องทางแคบบีบรัดตัวตนแน่น แต่มิใช่เื่ยากที่ชายหนุ่มจะเริ่มขยับตัวโยกท่อนเอ็นใหญ่ในช่องทางแคบนั้น
สะโพกหนาส่งแรงกระแทกหนักหน่วงในครั้งแรก และตามด้วยจังหวะเดียวกันอย่างไม่ออมแรง
ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ
"อ๊าา อ๊าา ซี๊ดด เสียว ลึกไปแล้ว ท่านอา อ๊าา"
"ห้ามหันมา" ฝ่ามือชายหนุ่มกดใบหน้าหญิงสาวกับพื้นเตียงไม่ให้หันกลับมามองยังเขา เพราะกลัวว่านางจะจับผิดได้ว่าแท้จริงตนกำลังมีความรู้สึกเช่นไร
เหยี่ยนถิงได้แต่ร้องครางกระเส่าไม่อาจหลีกหลี ท่อนเอ็นท่านอามอบความสุขและความทรมานแก่นางในเวลาเดียวกัน ครั้นจะหันกลับไปมองด้านหลัง ว่าเขารู้สึกเหมือนกันกับนางหรือไม่ กลับพบว่าในมือของร่างหนากำลังถือตำราอยู่ ทำให้ปิดบังใบหน้าของเขาไว้ ก่อนจะถูกสั่งให้หันกลับมาคว่ำหน้าเช่นเดิม
ท่านอาเป็เช่นนี้เสมอ หากนางหันกลับไปจะไม่เคยได้เห็นสักครั้งว่าเขามีสีหน้าเช่นไร ระหว่างลงโทษนางหนักหน่วงเช่นนี้ เขายังมีตำราอยู่ในมือด้วยทุกครั้ง
ร่างหนายืดหลังตรงอ่านตำราในท่วงท่าสง่างาม ทำตัวสมเป็บัณฑิตผู้ทรงภูมิ วางตัวเมินเฉยกับสิ่งรอบข้าง ราวกับไม่ได้ทำเื่หยาบโลนกับนางอยู่
"ซี๊ดด ไม่ไหว จะเสร็จแล้ว อะ อ๊างงง" เหยี่ยนถิงหัวสมองขาวโพลน นางจำต้องละทิ้งความคิดทุกอย่างในหัวไปให้หมด เมื่อแรงกระแทกรัวเร็วจากร่างหนา มอบความเสียวซ่านให้นางจนถึงฝั่งฝัน
ร่างบางกระตุกเสร็จสมปลดปล่อยน้ำรักหวาน ทั้งที่ชายหนุ่มยังคงขยับโยกซอยท่อนเอ็นใส่นางอย่างต่อเนื่อง เขาไม่ได้คิดผ่อนปรนให้นางหยุดพัก มอบความเสียวซ่านครั้งแล้วครั้งเล่าจนนางเจียนขาดใจ
ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ
"ท่านอา อ๊าา ท่านอา เสียวเกินไปแล้ว อะ อ๊าา"
"อื้มม ทนอีกหน่อย ข้าอ่านจบหน้านี้แล้วจะให้พัก" แท้จริงตงหยางมิได้มีสมาธิอ่านตำราตรงหน้าอย่างที่แสดง เขาเองก็เสียวกระสันจากแรงบีบรัดแทบคลุ้มคลั่ง สันกรามชายหนุ่มขบกัดเข้าหากันแน่น ข่มกลั้นไม่ให้หญิงสาวจับได้ว่าเขากำลังสุขสมมากเพียงใด
แต่ความอดกลั้นของเหยี่ยนถิงมิได้มีมากเหมือนกับผู้เป็อา หลังจากนางถูกสอดใส่ท่อนเอ็นเข้าออกถี่รัวทั้งที่เพิ่งเสร็จสม ร่างบางก็กระตุกเกร็งอีกครั้ง ปลดปล่อยน้ำรักใสเปียกที่นอนเป็วงกว้างอย่างน่าอาย
"อ๊าา ท่านอา ลึกเกินไปแล้ว ซี๊ดด อะ อ๊าา" เหยี่ยนถิงรู้สึกคล้ายกำลังล่องลอยอยู่กลางอากาศชั่วครู่หลังเสร็จสม ก่อนจะถูกกระชากให้กลับมาเสียวซ่านสั่นสะท้านไปทั้งกาย ด้วยท่อนเอ็นใหญ่ที่ยังคงสอดใส่เข้าออกภายในกายนางหนักหน่วง
หญิงสาวได้แต่ร้องขอสรวง์ ให้ท่านอาอ่านเนื้อหาในหน้านั้นจบโดยเร็ว มิเช่นนั้น คงเป็นางเองที่เสียวกระสันจนขาดใจตาย ได้ขึ้นไปอยู่บนสรวงสรรค์อย่างแท้จริง
และดูเหมือนเทพเซียนจะฟังคำร้องขอจากเหยี่ยนถิง ก่อนนางจะหมดแรง ร่างหนาก็อ่านตำราจบพร้อมกระตุกท่อนเอ็นปลดปล่อยน้ำกามอุ่นใส่ในกายนางพอดี
"แฮ่ก ๆ ๆ ท่านอา ถิงเอ๋อร์ไม่ไหวแล้วเ้าค่ะ"
"อย่ามาเล่นลิ้น นี่แค่เพียงเริ่มต้นเท่านั้น"
"ท่านอา ถิงเอ๋อร์ไม่ไหวแล้วจริง ๆ เ้าค่ะ" เหยี่ยนถิงไขว้คว้าจับมือร่างหนาไว้ คิดจะแนบใบหน้าออดอ้อนเหมือนเช่นทุกครั้ง ทว่านางจำต้องผงะออกเมื่อระดับมือของเขาพอดีกับบางส่วนที่กำลังตั้งผงาดชี้หน้านางอยู่
"เมื่อคืนเ้าก็ว่าเช่นนี้มิใช่หรือ แล้วไฉนถึงออกไปเที่ยวเล่นนอกบ้านจนมืดค่ำได้" มุมปากชายหนุ่มกระตุกยิ้มเ้าเล่ห์ ก่อนจะเชยปลายคางหญิงสาวขึ้น ทำเป็ไม่เห็นปฎิกิริยาของนางเมื่อครู่
เหยี่ยนถิงยังไม่ทันได้คิดคำแก้ตัว ดวงตาของนางก็ถูกผูกผ้าปิดไว้เหมือนทุกครั้ง เพราะท่านอาให้เหตุผลว่าไม่อยากเห็นนางยามจ้องมองไปยังเขา
"หากแสงตะวันวันใหม่ไม่ขึ้นพ้นขอบฟ้า อย่าคิดว่าข้าจะปล่อยเ้าไปง่าย ๆ"
*****************************
นิยายเื่นี้มีจัดทำเป็ E book แล้วนะคะ
สามารถเสิร์จหาจากชื่อนิยายหรือชื่อนักเขียน Hawthorn ใน meb ได้เลยค่า
