"แต่นั่นเป็นเพียงความคิดโง่ ๆ ของหม่อมฉัน เพราะสุดท้ายหม่อมฉันก็ต้องตายด้วยความหวังที่ไม่เป็นจริง"น้ำเสียงของนางช่างเจ็บปวดยิ่งนักเมื่อหวนนึกถึงอดีตที่เป็นเฟิงซูเหยาในวันนั้น"เอาเถอะ ๆ เรื่องร้าย ๆ ได้ผ่านไปแล้ว ราชครูซ่ง ได้ฤกษ์ขอพรพระจันทร์หรือยัง"...