หยวนเฟิงอ๋องในอาภรณ์สีขาวบริสุทธิ์ ยืนอยู่กลางศาลาริมสระน้ำ ชายผ้าพลิ้วไหวเมื่อสายลมพัดต้องกาย สถานที่แห่งนี้เคยเป็นลานวิ่งเล่นในวัยเยาว์ ความทรงจำที่หลับใหล กลับหวนคืน เสียงหัวเราะและรอยยิ้มของมารดายังคงชัดเจน ราวกับภาพวาดที่ไม่เคยเลือนรางสายตาเขาไล...