บทที่ 44: กับดักกลางลานประจานสองวันต่อมา... คืนเดือนดับมาเยือนพร้อมกับความมืดมิดที่กลืนกินทุกสรรพสิ่ง ปกคลุมทั่วทั้งหุบเขาฟีนิกซ์ราวกับผืนผ้ากำมะหยี่สีดำผืนมหึมา เมฆสีทะมึนบดบังแสงดาวจนหมดสิ้น มีเพียงเสียงลมหวีดหวิวที่พัดผ่านยอดไม้และเสียดสีกับซอกหิ...