เสิ่นเสวียนเข้าสู่สภาวะฝึกฝนอย่างสมบูรณ์ เขาไม่ได้สนใจสีหน้าของเสวียนหลิงเอ่อร์และผู้เฒ่าจี๋เล่อเลย หลังจากเปิดฝาขวดสีดำออกแล้ว ยาน้ำสกัดเ่าั้ก็ไหลผ่านค่ายกลเข้าสู่ร่างกายของเสิ่นเสวียน
เดิมทีพลังห้าธาตุไม่ได้ต่อต้านกันเอง ราวกับกำลังทำหน้าที่ของตนเอง เข้าไปรวมอยู่ที่แก่นทองคำภายในตันเถียน หลังจากที่ยาน้ำสกัดจากหลินจือโมราไหลเข้าไปรวมด้วย ภายในตันเถียนที่เคยสงบนิ่งพลันแปรปรวนขึ้นมาทันที
ยาน้ำสกัดเหล่านี้เป็เหมือนตัวต้นเหตุให้พลังห้าธาตุต่อต้านกันเอง และการดูดซับพลังพลันหยุดนิ่งลง
ส่วนเสิ่นเสวียนที่นั่งอยู่ใบหน้าแดงก่ำขึ้นมา กลิ่นคาวเืปะทุพร้อมกับกระอักเืออกมาอย่างควบคุมไม่ได้
แต่เขายังฝืนปิดปากเอาไว้ นี่คือเืจากแก่นหัวใจ หากเขาปล่อยให้มันไหลออกมา การหลอมรวมหยวนก่อกำเนิดคงยากขึ้นกว่าเดิม
จากนั้นก็เห็นได้ว่ามีเืไหลออกจากมุมปากของเขาอย่างช้าๆ พลังบนร่างของเขาเริ่มไม่มั่นคง
“พี่หญิง?”
ผู้เฒ่าจี๋เล่อหันมองเสวียนหลิงเอ่อร์ อยากถามนางว่าต้องช่วยเสิ่นเสวียนไหม
“ไม่ต้อง”
เสวียนหลิงเอ่อร์โบกมือส่งสัญญาณว่าไม่ต้อง ตอนนี้ดวงตาโตของนางเหมือนจะมองทะลุร่างของเสิ่นเสวียนไปจนถึงตันเถียนได้ นางอยากมองให้เห็นว่าเสิ่นเสวียนจะจัดการสถานการณ์ตอนนี้อย่างไร
พลังห้าธาตุเป็พลังหยาง ส่วนยาน้ำสกัดเป็พลังหยิน หยินและหยางยากที่จะหลอมรวมเข้าด้วยกันได้ โดยเฉพาะเสิ่นเสวียนที่เพิ่งอยู่ในขั้นแก่นทองคำเท่านั้น การจะหลอมรวมหยินและหยางเข้าด้วยกันเกินขอบเขตของเขาไปมาก
อย่างไรก็ตาม นางยังคงประเมินเสิ่นเสวียนต่ำเกินไป
เสิ่นเสวียนหน้าแดงก่ำและไอพลังไม่มั่นคงเพียงเจ็ดลมหายใจเท่านั้น จากนั้นทุกอย่างก็เริ่มสงบนิ่งลง แม้จะต่างจากก่อนหน้านี้มาก แต่อย่างน้อยที่สุดก็เข้าสู่การหลอมรวมเข้าด้วยกันแล้ว
“เอ๋?”
เสวียนหลิงเอ่อร์ค่อยๆ ลอยตัวขึ้น จากนั้นก็เข้ามาอยู่ในระยะประมาณเก้าฉื่อจากเสิ่นเสวียน สังเกตเขาอย่างละเอียด
ค่ายกลของเสิ่นเสวียนมีขนาดราวเก้าฉื่อ หากอยู่ห่างออกไปมากกว่าเก้าฉื่อจะไม่เป็อะไร แต่ถ้าเข้าไปอยู่ในระยะนั้นอาจโดนโจมตีได้ เสวียนหลิงเอ่อร์ไม่กลัวการโจมตีเหล่านี้ เพียงแต่นางไม่อยากรบกวนการฝึกฝนของเสิ่นเสวียน
นางมองร่างกายของเสิ่นเสวียนในตอนนี้ด้วยความสงสัย จากนั้นนางก็เข้าใจ
“เป็อย่างนี้นี่เอง!”
ในน้ำเสียงของนางแฝงความชื่นชมเสิ่นเสวียนมากกว่าเดิมหลายส่วน
ที่แท้เสิ่นเสวียนสามารถปรับเปลี่ยนความต่างของหยินและหยางให้เข้ากันได้อย่างชำนาญ
ตันเถียนภายในร่างกำลังขยายใหญ่อย่างรวดเร็ว ส่วนแก่นทองคำก็ดูดพลังเข้าไปอย่างบ้าคลั่ง แม้จะหลอมรวมหยินและหยางเข้าด้วยกันได้อย่างสมบูรณ์ แต่จะต้องส่งผลต่อร่างกายของเขาจนอาจทำให้การหลอมรวมหยวนก่อกำเนิดล้มเหลวได้
ทว่าเสิ่นเสวียนคิดถึงเื่นี้ไว้แล้ว เขาจึงติดตั้งค่ายกลไว้ล่วงหน้า เพื่อส่งพลังหยินหยางที่ยังไม่มั่นคงเข้าไปเก็บไว้ภายในร่างของคนชุดดำ
ตันเถียนของเขาไม่สามารถรองรับแรงกระแทกที่รุนแรงมากได้ แต่ร่างของคนชุดดำกลับต่างออกไป ร่างนี้สามารถรองรับพลังได้เท่าที่เขา้า
ไอพลังหยินหยางปะทะกันทันทีภายในร่างของคนชุดดำ ส่วนเสิ่นเสวียนเหมือนผู้ชมคนหนึ่งที่กำลังมองดูสองฝ่ายต่อสู้กัน
ไอิญญาภายในยาน้ำสกัดแม้จะน้อยแต่กลับรุนแรงกว่ามาก เพราะพวกมันคือไอิญญาขั้นเซียนิญญา ส่วนพลังห้าธาตุแม้จะเบาบางแต่กลับมีจำนวนมหาศาล อีกทั้งพลังห้าธาตุกำลังแปรเปลี่ยนเป็พลังหยางเข้าปะทะกับพลังไอิญญาอยู่
หนึ่งชั่วยามผ่านไป
พลังหยินหยางภายในร่างของคนชุดดำไม่สามารถทำลายกันและกันได้ เสิ่นเสวียนจึงแทรกแซงเข้าไปเพื่อทำให้พลังทั้งสองสมดุลอย่างช้าๆ เมื่อพลังหยินหยางสมดุลแล้ว ผลลัพธ์ที่ได้ไม่ใช่เพียงแค่พลังรวมกันแบบหนึ่งบวกหนึ่งเท่านั้น แต่จะเป็ประโยชน์มากสำหรับการฝึกฝนขั้นหยวนก่อกำเนิดของเขาในภายหน้า
และเป็เพราะเขาเก็บรักษาความทรงจำในชาติก่อนของเขาเอาไว้ ไม่อย่างนั้นคิดจะหลอมรวมหยวนก่อกำเนิดห้าธาตุขึ้นมา แม้ระดับความยากเพียงเล็กน้อยก็เพียงพอที่จะทำให้ผู้บำเพ็ญเพียรคนหนึ่งตายได้เลยทีเดียว
ส่วนการหลอมรวมหยวนก่อกำเนิดหกธาตุยิ่งไม่ต้องคิดเลย
สามชั่วยามต่อมา พลังหยินหยางเข้าสู่สภาวะสมดุลได้ในที่สุด ด้วยการแทรกแซงของเสิ่นเสวียนทำให้มันกลายเป็ไอพลังสายเดียวกัน ต่อมาไอพลังนั้นก็ไหลเข้าสู่ร่างของเสิ่นเสวียนอีกครั้งผ่านค่ายกล และเริ่มทำให้หยวนก่อกำเนิดของเขาเป็รูปเป็ร่าง
ร่างคนชุดดำในตอนนี้กลายเป็ตัวกลางไปแล้ว ไอิญญาและพลังห้าธาตุไหลผ่านเข้าไปในร่างนั้นไม่หยุด หลังจากปรับสมดุลแล้วจึงไหลเข้าสู่ตันเถียนของเสิ่นเสวียน ทำให้พลังหลอมรวมเป็หยวนก่อกำเนิดกระจายตัวผ่านเส้นลมปราณต่อไป
ผ่านไปแล้วทั้งหมดสี่ชั่วยาม ความจุตันเถียนของเสิ่นเสวียนใหญ่กว่าก่อนหน้านี้มากกว่าหนึ่งเท่า พลังภายในตันเถียนเปรียบเสมือนคลื่นใหญ่ถาโถม ปั่นป่วนอย่างรุนแรง
กระบวนการนี้เทียบได้กับผู้ฝึกตนขั้นหยวนก่อกำเนิดแล้ว แต่ยังไม่เพียงพอสำหรับเสิ่นเสวียน
ตันเถียนของเขายังคงขยายต่อไป และในขั้นตอนของการขยายตัว เสิ่นเสวียนรวบรวมไอพลังหยินหยางเข้าไปภายในแก่นทองคำด้วย
แก่นทองคำในตอนนี้กำลังลอยอยู่ภายในตันเถียน ด้านนอกมีม่านพลังห้าสีปกคลุมอยู่ ภายในนั้นมีไข่สีทองกำลังลอยอยู่อย่างสงบ
ที่ไม่เหมือนกับพลังบ้าคลั่งภายในตันเถียนก็คือ ในนี้สงบนิ่งมากจนน่ากลัว พลังชีวิตเบาบางค่อยๆ แผ่ซ่านออกมาจากแก่นทองคำ แสดงให้เห็นถึงความพิเศษของแก่นทองคำ
แก่นทองคำในตอนนี้นับว่าเข้าสู่ขั้นแก่นทองคำระดับปลายอย่างแท้จริงแล้ว แต่ยังห่างจากขั้นหยวนก่อกำเนิดอยู่อีกระยะหนึ่ง
หากใช้การฝึกฝนปกติในโลกแห่งการบำเพ็ญเพียรคงต้องใช้เวลาถึงสิบปี หรืออย่างน้อยก็สามปี ครั้งนี้เสิ่นเสวียนใช้หกธาตุเป็ตัวช่วย คาดคะเนไว้ว่าจะใช้เวลาประมาณครึ่งปี
ภายในสุสาน ผู้เฒ่าจี๋เล่อเห็นว่าสถานการณ์ของเสิ่นเสวียนสงบนิ่งลงอย่างช้าๆ ทำให้เขาถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก เขากลัวมากจริงๆ ว่าเสิ่นเสวียนจะล้มเหลว และความล้มเหลวนี้อาจถึงตายได้
“เด็กน้อย เฝ้าเขาไว้ให้ดีๆ ข้าจะไปพักสักหน่อย”
เสวียนหลิงเอ่อร์ออกมาอยู่ด้านนอกถึงสี่ชั่วยามแล้ว ทำให้นางอ่อนเพลียมาก หลังกล่าวกับผู้เฒ่าจี๋เล่อจบ ร่างจิติญญาของนางก็เลือนหายไปทันที
ก่อนจะไป มุมปากของนางกระตุกยิ้มเล็กน้อย ในขณะเดียวกันก็มองไปบนท้องฟ้าทิศเหนือ คล้ายว่ามีบางอย่างอยู่บนท้องฟ้าอันไกลโพ้น
ผู้เฒ่าจี๋เล่อนั่งอยู่ข้างๆ เสิ่นเสวียนตามคำสั่งของเสวียนหลิงเอ่อร์ ตั้งใจปกป้องเสิ่นเสวียนอย่างจริงจัง
ในสุสานของเขา การปกป้องเสิ่นเสวียนไม่ใช่เื่ยากอะไร
แล้วกาลเวลาก็ผันผ่านไปเรื่อยๆ
ภายในถ้ำเหนือสุสาน จี๋เล่อน้อย ซูเหยียน และคนอื่นๆ ตามหาร่องรอยภายในถ้ำกันอยู่นาน สุดท้ายก็ไม่เจออะไรเลย แต่ที่นี่ก็ไม่มีพลังที่จะขับไล่พวกเขาออกไปได้ พวกเขาจึงยังตามหาต่อไป
ตราบใดที่สุสานไม่บีบบังคับพวกเขาออกไป พวกเขาไม่มีทางยอมแพ้อย่างเด็ดขาด
เพราะที่นี่จะเปิดทุกๆ สามสิบปี หากออกไปแล้ว ยากที่จะเข้ามาที่นี่ได้อีกในชีวิตนี้
หลังจากไม่เจอร่องรอยอะไรภายในถ้ำ จี๋เล่อน้อยและคนอื่นๆ ต่างพากันออกไปจากที่นี่ เพื่อตามหาร่องรอยที่อื่นต่อ
ไม่กล่าวไม่ได้เลยว่าผู้เฒ่าจี๋เล่อมั่งคั่งมากจริงๆ มีทรัพย์สมบัติฝังไว้ตามที่ต่างๆ มากมาย ครั้งนี้มีคนเข้ามาที่นี่มากมายได้ของล้ำค่าไปแล้ว แน่นอนว่าการแย่งชิงก็มากมายเช่นกัน
ก่อนหน้านี้มีคนเข้ามาหลายคน ผ่านไปเพียงวันเดียว จำนวนคนลดลงไปกว่าครึ่ง และของล้ำค่าที่พบเจอนั้นยังเปลี่ยนมือไปอยู่หลายครั้ง
หากพลังยังไม่แข็งแกร่งมาก ของที่ได้มาอยู่นอกเหนือขอบเขตที่ตนเองจะรับมือได้ อาจก่อให้เกิดภัยมาถึงตัวจนถึงแก่ชีวิตได้
ความโเี้ยังคงดำเนินต่อไป
เริ่นเสี้ยวเทียนในตอนนี้มาถึงอีกสถานที่หนึ่งแล้ว
ที่นี่คือูเาลูกหนึ่ง
ูเาลูกนี้ลักษณะเหมือนหัวช้าง จมูกโค้งลงไปในน้ำ ภาพสะท้อนที่เกิดขึ้นดูงดงามมากเลยทีเดียว
ตอนนี้เริ่นเสี้ยวเทียนนั่งลงบนผิวน้ำระหว่างจมูกนั้น พลางหลับตาเข้าสู่สภาวะฝึกฝน
ที่นี่คือสถานที่ฝึกฝนที่ยอดเยี่ยม เป็สถานที่ที่เขาอยากมาตั้งนานแล้ว ครั้งนี้เขาหาที่นี่เจอได้โดยบังเอิญ เดิมทีเขาคิดจะมาที่นี่กับเสิ่นเสวียน ใครจะไปคาดคิดว่าเมื่อเข้ามาถึงแล้วจะขาดการติดต่อจากเสิ่นเสวียนไป และด้วยเวลาที่มีอย่างจำกัด เขาจึงเริ่มฝึกฝนเพียงลำพัง
เมื่อต้องเผชิญหน้ากับเสิ่นเสวียน ในใจของเขามีความหวาดกลัวอยู่เล็กน้อย พลังยุทธ์ของเสิ่นเสวียนก้าวหน้าไปอย่างรวดเร็วจนน่าประหลาด ไม่เหมือนกับที่คนทั่วไปรับรู้กันเลย
โชคดีที่ในตอนนั้นไม่คิดเป็ศัตรูกับเสิ่นเสวียน ไม่อย่างนั้นคนที่จะร้องไห้คงต้องกลายเป็เขา
โลกภายนอก ทุกคนต่างมองดูภายในนั้นด้วยความคาดหวัง แต่พวกเขาคิดไม่ถึงเลยว่าครั้งนี้สุสานจะเปิดเป็ระยะเวลานานขนาดนี้
ครึ่งปีผ่านไปอย่างรวดเร็ว
ภายในสุสานตอนนี้ บรรยากาศต่างออกไปจากเดิม