สุสานเทพผนึกมาร
ขนาดตัวอักษร
สีพื้นหลัง
ลมปราณขั้นหลอมกายาสี่ชั้นฟ้าทะลักทลาย พุ่งปราดข้ามผ่านระยะร้อยจั้งในพริบตาเดียว จากนั้นจูชิงก็ประจักษ์กายข้างรังจระเข้ั์ดึกดำบรรพ์
ครั้นจูชิงเข้าใกล้รังของจระเข้ั์ดึกดำบรรพ์แล้ว ภายในใจตื่นตะลึงอยู่ไม่น้อย พลังชีวิตอันเปี่ยมล้นคล้ายกลับกำลังหลอมละลายกลายเป็ของเหลว เขาััได้ว่าลมปราณกำลังไหลออกมาจากร่างกายของเขาเพราะสิ่งที่อยู่ตรงหน้า
ในรังมีไข่ทั้งหมดห้าฟอง ไข่จระเข้แต่ละฟองนั้นสูงเท่าคนหนึ่งคน อักขระสีเงินยวงสลักถ้วนทั่วเปลือกไข่!
มันเหมือนกับอักขระิญญา จูชิงรับรู้ได้ถึงความไม่ธรรมดาของอักขระนี่ ถ้าสามารถตระหนักรู้ถึงความลึกลับที่แฝงอยู่บนเปลือกไข่นี้จักต้องตระหนักรู้วรยุทธ์อันทรงพลังออกมาได้เป็แน่แท้
จระเข้ั์ดึกดำบรรพ์หาใช่สัตว์อสูรสามัญไม่ กระทั่งไข่ยังมีอักขระิญญาหลั่งผสาน สัตว์อสูรน้อยชนิดนักที่สามารถทำเช่นนี้ได้
เพียงจุดนี้ก็บ่งบอกได้ชัดแจ้งว่าจระเข้ั์ดึกดำบรรพ์เป็สัตว์อสูรที่อยู่อีกขั้นระดับหนึ่ง บางทีอาจจักต่อกรกับปักษาอัสนีเก้า์ได้เสียด้วยซ้ำ
จูชิงคว้าไข่จระเข้ฟองหนึ่งแล้ววิ่งหนีโดยไม่รอช้า ลมปราณในกายาพรั่งพรูประหนึ่งเงินถูกผลาญ โจนทะยานลอยตัวกลางอากาศ ก่อนที่จักอันตรธานหายวับไปในป่าแสนกว้างใหญ่
“โฮกกก!” จระเข้ั์ดึกดำบรรพ์อยู่ใต้หนองน้ำััได้ถึงบางสิ่งบางอย่างผิดปกติ มันรีบกลับมาที่รังอย่างเร็วที่สุดเท่าที่ทำจักได้ แลเมื่อมันเห็นว่าไข่หายไปหนึ่งฟองจึงแผดเสียงคำรามอึกทึกฟ้าดิน
เสียงคำรามวินาศสันตะโรดังสะท้อนออกมาจากแดนไกล ขนาดจูชิงอยู่ห่างออกไปหลายลี้ ลมปราณในร่างยังเดือดพล่านอย่างมิอาจหักห้าม คาดว่าคงมีอสูรดึกดำบรรพ์บางตัวกายาแหลกสลายไม่เป็ชิ้นดี!
จูชิงปาดเหงื่อเย็นที่หน้าผากด้วยความหวาดหวั่น โชคดีที่หนีออกมาได้ไกลพอสมควรแล้ว ถึงจะมิถูกจระเข้ั์ดึกดำบรรพ์ไล่ล่า ลำพังแค่เสียงคำรามที่มีอานุภาพระดับขั้นทำลายศิลาจนแหลกละเอียดก็เพียงพอที่จักฆ่าเขาแล้ว
“กี้ๆ!” ัคะนองน้ำน้อยตัวเล็กจิ๋วเลื้อยวนรอบไข่จระเข้ มันอยากลิ้มรสไข่สีเงินยวงนี้จนแทบอดใจไม่ไหวแล้ว
“ใจเย็นก่อน ที่นี่ไม่ค่อยปลอดภัย ถ้าเ้าสองตัวนั่นไล่ตามมาจักแย่เอา” จูชิงใช้นิ้วจิ้มหัวัคะนองน้ำน้อย
ัคะนองน้ำน้อยมองจูชิงด้วยสายตา “อึดอัดคับข้องใจ” ทว่ายังคงเลื้อยลงมาจากไข่จระเข้แล้วโอบรัดแขนขวาของจูชิงแทนอย่างว่าง่าย
จูชิงเองก็ตื่นเต้นกับพลังปราณน่าตกตะลึงที่แผ่ซ่านออกมาจากไข่จระเข้เช่นกัน คุ้มค่ายิ่งนักแก่การอดทนรอถึงสองวัน
“ฉัวะ!” ระหว่างทางเขาพบเจออสูรหลากชนิด กระทั่งตั๊กแตนตำข้าวพุ่งออกมา เขาก็ไม่รอช้าใช้กระบี่ตัดเคียวของตั๊กแตนตำข้าว จากนั้นจึงเก็บกระบี่ แล้วใช้มือแทงกะโหลกของมันแทน
เกาะหลัวโหวมิได้มีเพียงอสูรดึกดำบรรพ์ หากยังมีแมลงอีกมากมายหลายชนิด บางชนิดแข็งแกร่งยิ่งกว่าวัวกระทิงเสียอีก ซึ่งตั๊กแตนตำข้าวก็คือหนึ่งในนั้น
ทว่าตั๊กแตนตำข้าวแม้อยู่ในขั้นเคลื่อนย้ายลมปราณ แต่ก็ยังต่อต้านอักขระาหลัวโหวไม่ไหว เพียงเสี้ยวพริบตาก็ถูกฆ่าตายในการโจมตีเดียว!
ถึงแม้จูชิงจักอยู่ขั้นหลอมกายาสี่ชั้นฟ้า แต่เพราะอักขระาหลัวโหว ทำให้เขาสามารถสังหารสัตว์อสูรขั้นเคลื่อนย้ายลมปราณได้ไม่ยาก
จูชิงเปิดกะโหลกตั๊กแตนตำข้าวแล้วพบเน่ยตันอีกอันหนึ่ง!
ทว่าจูชิงยังไม่ทันดีใจ แสงสีทองสว่างวาบที่แขนขวา ัคะนองน้ำน้อยพุ่งปราดมาเขมือบเน่ยตันของตั๊กแตนตำข้าวเข้าไปในท้อง!
ัคะนองน้ำน้อยยิ้มเป็ปีติพลางเอาหัวถูไถมือจูชิง
“ช่างเถอะ!” จูชิงส่ายศีรษะ เขาสะบัดมือ หินโลหิตปลดปล่อยพลังห่อหุ้มศพของตั๊กแตนตำข้าว กลั่นหลอมเป็ลมปราณส่วนหนึ่ง
“ฟึ่บ!” จูชิงถูฝ่ามือ ทลายก้อนหินแถวๆ นั้นสองสามก้อนเอามาอุดปากทางเข้าถ้ำ จากนั้นก็เดินเข้าไปข้างในพร้อมกับไข่จระเข้
เมื่อเห็นอักขระิญญาไขว้อยู่บนไข่จูชิงก็ถอนหายใจ ถ้าขั้นบำเพ็ญเพียรเขาสูงกว่านี้ บางทีอาจจักตระหนักรู้สิ่งที่อยู่ในอักขระิญญาออกมาได้ก็เป็ได้ แต่เพลานี้สำหรับขั้นหลอมกายาสี่ชั้นฟ้าแล้ว ความสามารถยังไม่เพียงพอที่จักทำเช่นนั้น!
“เคร้ง!” แสงโลหิตจรัสแจ้งบนแขนขวาของจูชิง เขาใช้สันมือสับลงบนไข่สีเงินยวง
จูชิงรับรู้ได้ถึงแรงกระแทกมหาศาลสะท้อนกลับมา สะเก็ดไฟสาดกระเซ็น กระนั้นแล้วก็ยังไม่มีรอยแตกแม้แต่เล็กน้อยบนเปลือกไข่!
“เปลือกแข็งมาก!” จูชิงมองไข่ั์สีเงินยวงอย่างเหลือเชื่อ
สองอักขระาหลัวโหวที่ผสานอยู่บนแขนขวานั้นแข็งแกร่งยิ่งกว่าศัสตราวุธิญญาสามัญหลายเท่า ทว่ากลับทำอะไรมันไม่ได้สักนิด!
“ข้าไม่เชื่อ!” จูชิงแค่นเสียงหึ ลมปราณหลั่งไหลหลอมรวมเป็หนึ่งในแขนขวา กระบี่ยาวโลหิตก่อตัวเสมือนกับของจริง
“เคร้ง เคร้ง!” จูชิงฟันติดต่อกันหลายสิบครั้ง เสียงเคร้งคร้างดังสนั่นกระเทือนแก้วหู
“แคร่ก!” ในที่สุดเปลือกไข่ก็มิอาจต่อต้าน รอยแตกเล็ก ๆ ปรากฏขึ้นบนใจกลางของเส้นอักขระิญญาที่ตัดกัน พลังเหลือล้ำพรั่งพรูเกินพรรณนา!
เพียงกลืนกินเศษเสี้ยวพลังที่ไหลออกมาจากไข่ั์ ลมปราณในร่างกายของจูชิงก็พุ่งทะยานสูงขึ้นอีกระดับหนึ่ง เืลมเดือดพล่านราวกับเพลิงโลกันตร์!
จูชิงคิดไม่ถึงว่าพลังปราณในไข่ั์จักน่าพรั่นพรึงเพียงนี้ เข้มข้นยิ่งกว่าสมุนไพรเสียอีก!
จระเข้ั์ดึกดำบรรพ์เป็ดั่งนฤบาลแห่งเกาะหลัวโหว พลังแกร่งกล้าเทียบเคียงกับปักษาอัสนีเก้า์ เป็สองรองลงมาจากอสูรเหนือฟ้า เช่น ัสมุทรอัษฎาเนตร
จระเข้ั์ดึกดำบรรพ์นั้นวางไข่เพียงครั้งเดียวในรอบพันปี หลังจากวางไข่จระเข้ั์ดึกดำบรรพ์จะตกอยู่ในภาวะอ่อนแรงยาวนานกินเวลาหนึ่งร้อยปี เพราะเหตุนั้นไข่จระเข้แต่ละฟองจึงอุดมไปด้วยพลังบริสุทธิ์ของจระเข้ั์ดึกดำบรรพ์ มูลค่าล้ำเลิศยิ่งกว่าของล้ำค่าฟ้าดิน
แม้เป็เพียงรอยเล็กๆ ทว่าพลังปราณที่ทะลักทลายออกมาเป็ประโยชน์กับจูชิงอย่างมหาศาล ัคะนองน้ำน้อยนอนอยู่บนเปลือกไข่รีบกลืนกินพลังอย่างตะกละตะกลาม
จูชิงพยายามขับเคลื่อน《เคล็ดวิชา์าหลัวโหว》ใช้พลังทั้งหมดที่ตัวเองมีหล่อหลอมพลังปราณ หินโลหิตประกายแสงพริบพราวไม่ขาดสายกักเก็บลมปราณเ่าั้เอาไว้
จูชิงหล่อหลอมกายาครั้งแล้วครั้งเล่า ทุกรูขุมขนเปี่ยมล้นไปด้วยลมปราณ!
“ทลาย!” จูชิงคำราม ลมปราณแกร่งกล้าพุ่งผ่านกลางระหว่างคิ้วเข้าไปในร่างกาย!
“ตู้มมม!” ตันเถียนของจูชิงสั่นสะท้าน ลมปราณนับพันหมื่นล้นทะลักผสานรวมกันกลางอากาศกลายเป็อักขระาหลัวโหวเส้นใหม่!
อักขระาหลัวโหวเส้นที่สาม จูชิงใช้พลังปราณของไข่ั์ทำลายขีดจำกัดหลอมรวมเป็อักขระาหลัวโหว!
“อักขระาหลัวโหวเส้นนี้ช่วยเสริมแกร่งให้กับร่างกายของข้าได้!” จูชิงเหนี่ยวนำอักขระาหลัวโหว หลอมเป็หนึ่งเดียวกับกายา!
จูชิงตัวสั่นเทิ้มไปทั้งร่าง หลังจากหลอมอักขระาหลัวโหวเส้นที่สามก็เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่!
พลังน่าพิศวงแพร่งพรายออกมาจากอักขระาหลัวโหว ภายใต้การหล่อหลอมของอักขระาหลัวโหว ร่างกายของจูชิงเปรียบเสมือนเหล็กไหล เพียงกระทบเล็กน้อยพลันเกิดเสียงดังอึกทึกกึกก้องปฐี!
ในการสร้างอักขระาหลัวโหวเส้นที่สาม เขาผลาญพลังบริสุทธิ์ไปเพียงหนึ่งในสิบเท่านั้น จูชิงจึงเหนี่ยวนำพลังปราณที่เหลือผสานเข้าไปในอักขระิญญาแห่งลมแทน!
อักขระิญญาแห่งลมเปล่งแสงพริบพราว ด้วยพลานุภาพเหนือฟ้าเกินหยั่งถึง อักขระิญญาแห่งลมแตกออก แยกเป็อักขระิญญาแห่งลมอีกเส้นหนึ่ง!
จากนั้นอักขระิญญาแห่งลมทั้งสองค่อยๆ ผสานรวมกันเป็หนึ่งเดียว จูชิงััได้ว่ามีการเปลี่ยนแปลงน่าสะพรึงเกิดขึ้นกับกระดูกของเขา ทว่าไม่อาจอธิบายออกมาเป็วาจาได้ว่ามันคืออะไร
《หลอมกายปีศาจวายุ》วิชาลับของเฒ่าปีศาจ มีเพียงเขาเท่านั้นที่รู้ทุกอย่างเกี่ยวกับวิชาลับนี้
ทว่าเฒ่าปีศาจคล้ายกับหลับใหลไปั้แ่สองวันก่อน มิว่าจูชิงจักะโเรียกอย่างไร เฒ่าปีศาจก็ไม่โผลหน้าออกมาเลย
“กี้ๆ!” ัคะนองน้ำน้อยเลื้อยไปเลื้อยมาบนตัวของจูชิงอย่างมีความสุข จูชิงหลอมพลังปราณในไข่ั์เพียงส่วนเล็กๆ ส่วนหนึ่ง ส่วนที่เหลือนั้นถูกัคะนองน้ำน้อยกินจนหมดเกลี้ยง
ัคะนองน้ำน้อยเป็อสูรโบราณดึกดำบรรพ์ อันเป็อนุชนรุ่นหลังของปลาัทอง สายเืที่ใกล้เคียงกับัมากที่สุด แม้จักยังเป็เด็ก ทว่าพลานุภาพชวนให้ประหลาดใจอย่างยิ่ง
อย่าดูถูกขนาดตัวของัคะนองน้ำน้อยเชียว ความเร็วในการกลืนกินลมปราณไม่รู้ว่าเร็วยิ่งกว่าจูชิงกี่เท่าต่อกี่เท่า ขนาดที่ว่าจูชิงมีหินโลหิตคอยช่วยเหลือก็ยังเทียบไม่ได้กับัคะนองน้ำน้อย
พลังปราณที่จูชิงหล่อหลอมน่าพรั่นพรึงเกินหยั่งถึง ปกติหากจอมยุทธ์ขั้นเคลื่อนย้ายลมปราณคิดหล่อหลอมพลังปราณใน่ระยะเวลาสั้นๆ ย่อมมิต่างอันใดกับฆ่าตัวตาย แต่จูชิงกลับรับมันไหว
ประการแรกเพราะร่างกายของจูชิงไม่เหมือนกับคนทั่วไป เมื่อหล่อหลอมอักขระาหลัวโหว ความแข็งแกร่งจึงเหนือชั้นยิ่งกว่าขั้นเคลื่อนย้ายลมปราณ และประการที่สองก็คือหินโลหิต พลังปราณส่วนที่ร่างกายรับไม่ไหวจักถูกหินโลหิตหล่อหลอมกักเก็บเป็พลังสำรอง นั่นเป็เหตุผลว่าทำไมเขาถึงหล่อหลอมมันได้โดยมิต้องกลัวว่ากายาจะะเิเป็จุล
เพียงพลังปราณของไข่ั์ก็ทำให้จูชิงผสานอักขระาหลัวโหวที่สามได้สำเร็จ หากนำไปทำเป็อาหาร ไม่รู้ว่าจักให้ผลลัพธ์น่าตื่นตะลึงมากเพียงไหน
“ติ๋งๆ!” ไข่ขาวหยดหนึ่งหยดออกมาจากรอยร้าวเล็กๆ จูชิงไม่รอช้ารีบกลืนมันลงท้องเข้าไปในทันที!
พลังปราณบริสุทธิ์เข้มข้นหลอมละลายในร่างกายของจูชิง เขาถึงกับอ้าปากออกมาอย่างอดไม่ได้ แสงล้ำค่าจรัสแจ้งเจิดจรัส เกิดเมฆห้าสีประกายแสงเรืองรองประจักษ์เหนือศีรษะของจูชิง
“ตู้มมม!” ศิลาผนึกิญญาพิชิต์สั่นสะท้าน ม้วนคัมภีร์โบราณคลี่ออก!
“คัมภีร์ม้วนที่สาม!” จูชิงจับจ้องมองสิ่งประหลาดที่เกิดขึ้นกับศิลาผนึกิญญาพิชิต์ด้วยความตื่นเต้น
ครั้งแรกที่เกิดสิ่งผิดปกติกับศิลาผนึกิญญาพิชิต์ก็คือตอนที่จูชิงได้รับอักขระาหลัวโหว พลังแกร่งกล้ายิ่งทวีจนสามารถเอาชีวิตรอดในเกาะหลัวโหวได้
ครั้งที่สองก็คือลมปราณปัดป้อง เพิ่มความสามารถในการป้องกัน ช่วยชีวิตจูชิงมาแล้วไม่รู้กี่ครั้ง
จูชิงจึงคาดหวังรอคอยอยากรู้ว่าศิลาผนึกิญญาพิชิต์จักมอบวรยุทธ์ใดให้กับเขาต่อไป
ทันใดนั้น ฉากตรงหน้าก็แปรเปลี่ยน เทพปีศาจเหนี่ยวสายธนู ลูกศรพุ่งทะยานผ่านความโกลาหล ตรงเข้าไปยังสุริยันที่แผดเผาบนท้องฟ้า!
ความลึกลับปรากฏในหัวของจูชิง จากนั้นแววตาของเขาก็สาดประกายแสงแห่งความปีติ!
《หลัวโหวยิงตะวัน》วรยุทธ์ไร้ขั้นไร้ระดับ วรยุทธ์แรกของจูชิง!
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้
- ไทย
- English
© สงวนลิขสิทธิ์ 2022 Glory Forever Public Company Limited ( jinovel.com )
