ฉิงจื่อเดือดดาลอย่างมาก ปอดของมันราวกับจะะเิออกมาขณะที่ไม่อาจทนต่อการโกรธจัดได้ เมื่อคนๆหนึ่งเปี่ยมไปด้วยความหวังและกระทั่งเห็นถึงแสงแห่งความหวังอยู่ตรงหน้า แต่ทันใดนั้นมันพบว่าความหวังทั้งหมดของมันเป็เพียงภาพลวงตา กลายเป็ฟองสบู่ไป อารมณ์ประเภทนี้ไม่ใช่สิ่งที่คนทั่วไปสามารถเข้าใจได้
นิกายชิงิและหมูป่าหนามอัคคีได้ต่อสู้กันอย่างรุนแรง ผลสรุปที่ออกมาต่างฝ่ายต่างได้รับความเสียหายอย่างใหญ่หลวง ในเวลาเดียวกันหมูป่าหนามอัคคีเป็ความหวังอันยิ่งใหญ่ที่สุดของนิกายชิงิในการยกระดับ ฉิงจื่อจะได้กลายเป็ผู้เชี่ยวชาญจิติญญายุทธและกลายเป็ผู้ปกครองเพียงหนึ่งเดียวแห่งแคว้นเฉียน ตัวมันเองก็้าให้แคว้นเฉียนกลายเป็เหมือนแคว้นอื่นๆที่มีผู้เชี่ยวชาญจิติญญายุทธคอยบัญชาการ มัน้าให้ราชวงศ์าศักดิ์สิทธิ์จับตามองมัน
แต่ตอนนี้มันจบสิ้นแล้ว ความหวังทั้งหมดได้มลายหายไปแล้ว
ดวงจิตอสูรหมูป่าหนามอัคคีได้หายไปแล้ว แต่ฉิงจื่อได้นำร่างมันไปด้วย มันแบกร่างที่ใหญ่โตดั่งูเากลับไปยังนิกายชิงิ ทั่วร่างของหมูป่าหนามอัคคีเป็ดั่งขุมทรัพย์ เช่นขนของมันสามารถนำไปทำเครื่องป้องกันได้หลากหลาย
ในวันเดียวกัน หลังจากฉิงจื่อกลับไปยังนิกายชิงิ มันได้เรียกผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์ห้าถึงหกคนและมุ่งไปยังแคว้นฉี
"สารเลว!มันจะมากไปแล้ว!เ้าสารเลวน้อยนั่นได้สังหารหมูป่าหนามอัคคีขณะที่มันอยู่ในสภาพที่อ่อนแอที่สุดได้จริงๆ ทำให้นิกายชิงิของพวกเราไม่ได้รับสิ่งใดเลย!"
"ฆ่ามัน พวกเราจักต้องฆ่ามันซะเพื่อขจัดความแค้นเคืองในใจของพวกเรา!"
"ไปกันเถอะ ไปยังนิกายเซวียนอี้!พวกเราจะขอให้นักพรตเซวียนอี้ส่งตัวเจียงเฉินมา หากเขาปฏิเสธนิกายชิงิจะเป็ศัตรูกับเขาทันที"
....................................................
ผู้าุโนิกายชิงิทุกคนต่างเดือดดาล และบนใบหน้าพวกมันเผยถึงความโกรธเกรี้ยว สถานการณ์ในตอนนี้ราวกับเจียงเฉินแอบไปลักพาตัวบุตรีของพวกมันไป สร้างความเกลียดชังอย่างลึกล้ำ
ในครั้งนี้ฉิงจื่อได้โกรธเกรี้ยวอย่างแท้จริง หากว่ามันไม่สามารถสังหารเจียงเฉินได้ มันจะกลายเป็ปมในใจของมันและหากมันปล่อยให้มันกดดันอยู่แบบนี้ มันไม่อาจทะลวงเข้าสู่ขอบเขตจิติญญายุทธได้ตลอดชีวิต
นิกายชิงิอันเกรียงไกรเป็นิกายที่ได้รับการเคารพยำเกรงในแคว้นเฉียน แต่กลับถูกเด็กหนุ่มผู้หนึ่งปั่นหัว หากว่าพวกมันไม่สามารถทำบางอย่างเพื่อกู้ชื่อเสียงมันกลับคืนมา นิกายชิงิจะกลายเป็ตัวตลกในแคว้นเฉียน
ในตอนนั้นเอง เจียงเฉินได้ปิดด่านฝึกตนอยู่ในห้อง และมุ่งสมาธิทั้งหมดไปกับการดูดซับไข่ทองคำ ดังนั้น เขาไม่ได้สนใจในสิ่งที่เกิดขึ้นด้านนอก
ไข่ทองคำขนาดเท่ากับหัวของมนุษย์ได้ลอยอยู่กลางอากาศตรงหน้าเจียงเฉิน ตราประทับัสีแดงจำนวนนับไม่ถ้วนพุ่งออกมาจากร่างของเจียงเฉิน ปกคลุมไข่ทองคำทั้งใบ พลังที่อยู่ภายในไข่ทองคำเริ่มไหลออกมาสู่ร่างของเจียงเฉิน และด้วยการโคจรทักษะร่างแปลงั พลังงานได้แปรเปลี่ยนเป็พลังงานบริสุทธิ์ที่สุด จากนั้นได้เข้าไปยังทะเลปราณของเจียงเฉินและโคจรรอบแก่นแท้์ของเขาและเริ่มสร้างตราประทับั
การที่จะดูดซับไข่ทองคำโดยสมบูรณ์มันไม่ใช่เื่ง่าย มันจักต้องทำทีละเล็กทีละน้อย หากทำการดูดซับเร็วเกินไป พลังงานที่อยู่ภายในจะเสียเปล่า ในกรณีนี้ที่เจียงเฉินมีเวลามาก ดังนั้นเขาจะนำไข่ทองคำไปใช้ในการทะลวงเข้าสู่ขอบเขตแก่นแท้์ขั้นปลายได้อย่างเต็มที่
หลังจากผ่านค่ำคืนแห่งความพยายาม ไข่ทองคำได้ถูกดูดซับไปหนึ่งในสี่แล้ว ทำให้เจียงเฉินสร้างตราประทับัได้ยี่สิบห้าดวง ทำให้ตอนนี้เขามีตราประทับัในร่างสามร้อยยี่สิบแปดดวง นี่คือความน่ากลัวของทักษะร่างแปลงั ทุกๆครั้งที่สร้างตราประทับัดวงใหม่ ความแข็งแกร่งของเขาก็จะเพิ่มขึ้นด้วย
เจียงเฉินได้ทำการฝึกตนอย่างวางใจ หวงต้าได้อยู่คุ้มกันอยู่ด้านนอก อย่างไรก็ตาม ไม่มีศิษย์นิกายเซวียนอี้คนใดสามารถสงบใจได้ การปรากฎตัวของหยุนฉานสร้างความโกลาหลในหมู่พวกเขา ทุกคนต่างรู้ว่าจะมีสิ่งใดเกิดขึ้นในสองวันนี้ หากว่าเจียงเฉินสามารถทะลวงระดับได้ จะต้องเกิดการต่อสู้อย่างรุนแรงขึ้นแน่นอน
ในตอนยามบ่ายแก่ นิกายเซวียนอี้ได้เกิดความโกลาหลขึ้นอีกครั้ง พลังปราณอันกล้าแกร่งห้าสายมุ่งมายังนิกายเซวียนอี้อย่างรวดเร็ว
"เจียงเฉิน ไอ้เด็กเวร!ออกมารับความตายซะ!"
เสียงะโดังกึกก้องทั่วทั้งูเา คลื่นพลังทรงพลังยิ่งกว่าหยุนฉานตั้งไม่รู้กี่เท่า ถึงแม้ว่าอยู่ไกล มันยังทำให้ผู้คนรู้สึกปวดหูและรู้สึกสยดสยองอีกด้วย
"น้องสาวมันเถอะ?นี่มันอะไรกัน?เมื่อไรมันจะจบสิ้นสักที?"
"ท่านย่าทวดเ้าเถอะ!เจียงเฉินมันไปก่อเื่อะไรไว้?เหตุใดถึงมีแต่คนที่แค้นเคืองมาหาเขา?ดูพวกมันสิ ข้าคิดว่าพวกมันมีความแค้นอย่างใหญ่หลวง"
"ั้แ่ที่ศิษย์พี่เจียงเฉินได้เข้ามาที่นิกายเซวียนอี้ นิกายเซวียนอี้ของพวกเราไม่เคยสงบสุข ทั้งเขตในและเขตนอกไม่มีความสงบสุข ศิษย์พี่เจียงเป็าาปีศาจกลับชาติมาเกิดสินะ นี่แหละแบบอย่างของข้า"
........................................................
บรรดาศิษย์นิกายเซวียนอี้แทบกระอักเืออกมา พวกเขาทุกคนแปลกใจในสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ หยุนฉานได้กลับไปในตอนเช้า และตอนนี้ยังมีกลุ่มที่้าสังหารเจียงเฉินปรากฎขึ้นอีกกลุ่ม เมื่อตัดสินจากพลังปราณแล้ว คนกลุ่มนี้ทรงพลังยิ่งกว่าหยุนฉานมากนัก
ฝุ่บ ฝุ่บ ฝุ่บ......
อีกครั้งหนึ่งที่เหล่าศิษย์ได้ออกมาจากที่พักของตน พวกเขามาเร็วยิ่งกว่าตอนเช้าเสียอีก พวกเขาทุกคน้าที่จะเห็นว่าผู้ใดมาหาเจียงเฉิน และอยากรู้ว่าเจียงเฉินได้ไปทำสิ่งใดเอาไว้
ภายนอกประตูหลักนิกายเซวียนอี้ มีชายแก่ห้าคนกำลังลอยอยู่บนฟ้า พวกมันทุกคนสวมเครื่องแบบสีเขียวมรกตเหมือนกันหมด และผู้นำที่ทรงพลังที่สุด ไม่ได้อ่อนแอกว่านักพรตเซวียนอี้แม้แต่น้อย
"์! คนพวกนี้เป็ใครกัน?ระดับการบ่มเพาะของพวกมันแข็งแกร่งมาก!"
"ข้าััได้ว่าผู้นำของเ้าพวกนั้นไม่ได้ด้อยกว่าท่านผู้นำนิกายเลย!อย่างไรก็ตามข้าไม่เคยเห็นคนพวกนี้มาก่อน ั้แ่เมื่อใดกันที่แคว้นฉีมีตัวตนที่ทรงพลังมากมายถึงเพียงนี้?"
"พวกมันไม่ได้เป็คนจากนิกายใหญ่ทั้งสามอย่างแน่นอน บางทีพวกมันอาจจะไม่ได้อยู่กระทั่งแคว้นฉีด้วยซ้ำ?ไอ้หยา ศิษย์พี่เจียงเฉินท่านได้ไปก่อเื่อะไรไว้เนี่ย?ดูหน้าพวกมันสิ พวกมันดูเหมือนจะกินใครบางคนทั้งเป็!"
........................................................
เมื่อบรรดาศิษย์ได้รู้ถึงระดับการบ่มเพาะของพวกมัน ทุกคนต่างตกตะลึง ความแข็งแร่งของคนเหล่านี้แข็งแกร่งกว่าหยุนฉานหลายเท่า ไม่มีผู้ใดรู้ว่าพวกมันมาจากที่ใด แล้วผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์จำนวนมากมาตามล่าเจียงเฉิน และความโกรธเกรี้ยวทะยานสู่์ นี่มันสามารถถือได้ว่าเป็ความสามารถอีกอย่างหนึ่ง ไม่มีศิษย์คนใดมีความสามารถที่จะทำสิ่งเหล่านี้ให้เกิดขึ้นได้
"ให้เ้าเจียงเฉินมันออกมาให้เร็วๆซะ ให้มันส่งมอบดวงจิตอสูรหมูป่าหนามอัคคีมา!มิเช่นนั้นแล้ว วันนี้ไม่มีวันเลิกรา!"
ฉิงจื่อะโดั่งฟ้าผ่า พลังปราณที่แผ่ออกมาทรงพลังยิ่งนัก
"ใครกล้ามาก่อความวุ่นวายที่นิกายเซวียนอี้ของข้า?!"
ใน่เวลานั้น เสียงะโดังคล้ายกับฉิงจื่อดังออกมาจากส่วนลึกของนิกายเซวียนอี้ วินาทีถัดมา นักพรตเซวียนอี้ได้บินผ่านฟากฟ้ามา เขามาถึงประตูหลักของนิกายเซวียนอี้ และมีผู้าุโแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์อยู่ข้างๆเขาหลายคน รวมถึงกั๋วฉาน
"พวกเ้าเป็ใคร?เหตุใดมาะโแหกปากหน้าประตูนิกายเซวียนอี้?"
สายตาของนักพรตเซวียนอี้กวาดผ่านฉิงจื่อและาุโคนอื่นๆ เขาไม่คุ้นกับคนเหล่านี้
"ตัดสินจากระดับการบ่มเพาะของเ้า เ้าคงจะเป็ผู้นำนิกายเซวียนอี้ นักพรตเซวียนอี้สินะ?ข้าเป็ผู้นำนิกายชิงิ นามฉิงจื่อ พวกข้าเดินทางมายังที่นี่ด้วยสาเหตุเดียว พวกข้า้าเจียงเฉิน พวกข้าไม่ได้มีเจตนาที่จะสร้างความขัดแย้งกับนิกายเซวียนอี้ ตราบเท่าที่เ้าส่งตัวเจียงเฉินมาให้แก่พวกข้า พวกข้าจะกลับไปในทันที"
ฉิงจื่อเข้าประเด็น มันคาดเดาว่าดวงจิตอสูรหมูป่าหนามอัคคีนั้นยังอยู่ที่เจียงเฉิน และดังนั้นตราบเท่าที่มันได้ตัวเจียงเฉินมา ยังมีโอกาสที่มันจะเอาดวงจิตอสูรนั้นมาได้
"อะไรนะ ผู้นำนิกายใหญ่แห่งแคว้นเฉียนมาที่นิกายเซวียนอี้ด้วยตนเอง?เจียงเฉินไปก่อเื่ที่แคว้นเฉียนเมื่อใดกัน?"
"ข้าคิดไว้แล้ว เจียงเฉินมันเป็าาปีศาจกลับชาติมาเกิดจริงๆ!ไม่เพียงเขาก่อเื่มากมายในแคว้นฉีแล้ว เขายังไปก่อเื่ที่แคว้นเฉียนอีก เขาไปทำอะไรให้นิกายชิงิกัน ทำให้อีกฝ่ายโกรธแค้นได้ถึงขนาดนี้?"
"ดวงจิตอสูรหมูป่าหนามอัคคีมันคือสิ่งใดกัน?เจียงเฉินช่างมากความสามารถนัก"
เมื่อได้ยินว่าคนเหล่านี้มาจากแคว้นเฉียนและพวกเขาทุกคนเป็ผู้นำนิกายและผู้าุโนิกายของนิกายใหญ่ ทุกๆคนที่อยู่ที่นี่ต่างพูดอะไรไม่ออก ความสามารถในการก่อเื่ของเจียงเฉินช่างท้าทาย์นัก
"ดวงจิตอสูรหมูป่าหนามอัคคี?"
นักพรตเซวียนอี้ขมวดคิ้ว บางทีคนอื่นอาจไม่รู้ว่าหมูป่าหนามอัคคีคือสิ่งใด ที่หุบเขาสายหมอกของแคว้นเฉียนมีหมูป่าหนามอัคคีพำนักอยู่ แต่การที่เจียงเฉินได้รับดวงจิตอสูรของมันมา นั่นเป็ไปไม่ได้
"ท่านผู้นำนิกาย ข้าจะอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นให้ท่านฟัง"
กั๋วฉานได้เล่าเื่ทั้งหมดให้นักพรตเซวียนอี้ฟังผ่านััเทวะ ให้เขาเห็นภาพที่เกิดขึ้น เพื่อช่วยเยี่ยนเฉินหยวี่ เจียงเฉินได้เดินทางไปยังหุบเขาสายหมอกและล่าหมูป่าหนามอัคคี เขาได้พึ่งความแข็งแกร่งของนิกายชิงิและทำให้นิกายชิงิพบกับความสูญเสียอย่างใหญ่หลวง
หลังจากที่ได้ฟังเื่ราวทั้งหมด นักพรตเซวียนอี้ถึงกับประหลาดใจ เจียงเฉินได้สังหารหมูป่าหนามอัคคีขอบเขตแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์ขั้นกลางจริงๆ และเขาได้รับดวงจิตอสูรของมันมา หากว่ากั๋วฉานไม่ได้บอกเขาด้วยตนเอง เขาคงไม่เชื่ออย่างแน่นอน
"ดี ดีมาก!เด็กหนุ่มผู้นี้จะต้องกลายเป็ผู้ยิ่งใหญ่ได้อย่างแน่นอน!"
เมื่อเผชิญกับการข่มขู่ของกลุ่มคนนิกายชิงิ ไม่เพียงแค่นักพรตเซวียนอี้จะไม่หวาดกลัวหรือตึงเครียด แต่กลับกันเขายิ่งตื่นเต้น เจียงเฉินสามารถทำเื่ใหญ่เช่นนี้สำเร็จได้ แสดงให้เห็นถึงตัวเขาเป็นักกลยุทธ์ที่เยี่ยมยอด และหาญกล้า อัจฉริยะเช่นนี้จะต้องเติบใหญ่เป็คนที่ยิ่งใหญ่ได้อย่างแน่นอน
"ผู้นำฉิงจื่อ เ้าไม่คิดบ้างหรืออย่างไรว่าการเ้ามาที่นี่เป็สิ่งที่ไม่เหมาะสม เ้าบุกมาถึงหน้าประตูนิกายเซวียนอี้และบอกให้พวกเราส่งมอบศิษย์ของพวกเราให้ ไม่ฝันหวานไปหน่อยหรือ?"
นักพรตเซวียนอี้พูดขึ้น
"นักพรตเซวียนอี้ เจียงเฉินได้สังหารผู้าุโและศิษย์นิกายไปอย่างเหี้ยมโหด ยิ่งไปกว่านั้นมันยังใส่ร้ายพวกข้าอีก ทำให้พวกข้าได้รับความเสียหายอย่างใหญ่หลวง!ด้วยเหตุนี้ข้าถึงมาที่นี่เพื่อที่จะฆ่ามันในวันนี้ และข้าไม่คิดว่านักพรตเซวียนอี้จะ้าที่จะล่วงเกินนิกายใหญ่อย่างนิกายชิงิเพียงเพราะศิษย์ตัวเล็กๆเพียงคนเดียว ใช่ไหม?"
ฉิงจื่อพูดข่มขู่
"ช่างน่าอับอายนัก ข้าคงทำให้ผู้นำนิกายชิงิต้องผิดหวังแล้ว ข้านักพรตเซวียนอี้ขึ้นชื่อเื่ปกป้องศิษย์ของตนเอง นอกจากนี้นิกายชิงิเป็ถึงนิกายใหญ่ แต่พวกเ้ากลับไม่สามารถสู้ได้กระทั่ง 'ศิษย์ตัวเล็กๆ' ของข้าได้ และเ้าพบความสูญเสียอย่างใหญ่หลวง?เ้าควรที่จะอยู่กับบ้านและส่องกระจกดูบ้างนะ ก่อนที่จะบุกมาถึงประตูหน้าเช่นนี้?ผู้นำนิกายชิงิเอ๋ย ข้าคิดว่าเ้าควรที่จะกลับไปที่ๆเ้ามาซะ"
นักพรตเซวียนอี้พูดด้วยรอยยิ้ม สำหรับเขาแล้ว เจียงเฉินเป็ดั่งสมบัติล้ำค่า ไม่มีทางที่จะส่งเขาไปให้พวกมัน
"ใช่แล้ว พวกเ้าเป็ถึงนิกายใหญ่แท้ๆ แต่เ้ากลับสูญเสียอย่างใหญ่หลวงเพราะศิษย์พี่เจียง นี่มันน่าอับอายนัก!พวกเ้ายังมีหน้ามาที่นี่อีกงั้นรึ?"
ศิษย์บางคนะโออกมา
"นักพรตเซวียนอี้ ที่ข้าฉิงจื่อมาที่นี่วันนี้ เพื่อที่จะสังหารเจียงเฉินให้ได้!เ้าแน่ใจเช่นนั้นรึว่าจะสร้างความสัมพันธ์ระหว่างนิกายเซวียนอี้และนิกายชิงิให้ร้าวฉาน?"
ฉิงจื่อยังคงโกรธเกรี้ยว
"ฮึ่ม!ระวังปากหน่อย เ้าแหกตาดูให้ชัดๆว่าที่นี่คือที่ไหน?!ที่นี่คือแคว้นฉี ไม่ใช่แคว้นเฉียนของเ้า!อย่าบอกนะว่าพวกเ้ากล้าที่จะทำากับพวกข้าด้วยคนเพียงหยิบมือ?"
นักพรตเซวียนอี้แค่นเสียงเ็า ในฐานะผู้นำนิกายเขาจักต้องอยู่เหนือทุกคน ไม่จำเป็ต้องพูดว่าเพื่อปกป้องเจียงเฉิน กระทั่งศิษย์ทั่วไปเขาจะไม่ส่งมอบตัวง่ายๆ หากว่าเขาทำเช่นนั้น เขาจะสูญเสียความเชื่อมั่นจากเหล่าศิษย์ของเขาทั้งหมด ภายหลังเขาจะดูแลนิกายเซวียนอี้ได้อย่างยากลำบาก
"ท่านผู้นำ นักพรตเซวียนอี้พูดถูกแล้ว ที่นี่คือแคว้นฉี หากเริ่มาที่นี่ พวกเราจะไม่ได้เปรียบแต่อย่างใด"
หลิวหงกระซิบฉิงจื่อ
"ฮึ่ม!ข้าไม่สามารถกลับไปมือเปล่าได้!ยิ่งไปกว่านั้นเ้าเด็กสารเลวเจียงเฉินคงไม่มีเวลามากพอในการดูดซับดวงจิตอสูรหมูป่าหนามอัคคี ตอนนี้พวกเราไม่อาจเลิกราเพียงแค่นี้ได้"
ฉิงจื่อแค่นเสียงเ็า ดวงจิตอสูรหมูป่าหนามอัคคีจะสามารถช่วยให้ฝันมันเป็จริงได้ ไม่มีทางที่มันจะยอมแพ้ง่ายๆ อย่างไรก็ตามหากนักพรตเซวียนอี้ไม่คิดหลีกทางให้ และหากพวกมันเป็ฝ่ายลงมือทำาจริงๆล่ะก็ พวกมันจะต้องเป็ฝ่ายสูญเสียอย่างแน่นอน
