ตอนที่จิ่งฝานกลับไปนั้น อ๋าวหรานหลับไปแล้ว ผ้าห่มยุ่งเหยิงอยู่อีกด้าน ส่วนคนก็ขยับมาอยู่ข้างเตียงจนแทบจะตกลงมาอยู่แล้ว เขาเข้าไปดูใกล้ๆ ข้อเท้าและข้อมือแดงเป็นแถบ ดูก็รู้ว่าคงดิ้นรนอยู่นานจึงอดสงสารยิ่ง...