ฟ้าผ่าตอนกลางวัน[1]                 ราวกับว่าสายฟ้าฟาดที่ศีรษะของฉือหางโดยตรง                 ฉือหางคว้าแขนของลู่จื่อยู่ด้วยความตื่นตระหนก ร่างกายของเขาสั่นเทิ้ม ดวงตาของเขาสบเข้ากับใบหน้าของลู่จื่อยู่อย่างประหม่า                 ในด้านอื...