พวกเราทั้งสามคนอยู่บ้านให้พ่อกับแด๊ดได้คลายความคิดถึงเพียงสัปดาห์เดียว จากนั้นก็แยกย้ายไปดูแลธุรกิจของครอบครัวทันที
ไฟท์สานต่อธุรกิจอสังหาริมทรัพย์จึงขอพักที่คอนโดของพ่อพายุเพราะอยู่ใกล้บริษัท ฟิลเลือกทำในสิ่งที่รักนั่นคือสนามแข่งรถและพักอาศัยอยู่ที่นั่น ส่วนเขาเลือกนอนคอนโดของแด๊ดฟีนิกซ์เพราะอยู่ใกล้โรงพยาบาล
นอกจากนั่งแท่นผู้บริหารแล้วพายยังลงมาตรวจคนไข้เป็งานอดิเรก ยิ่งไปกว่านั้นเขายังดื้อลงเรียนเฉพาะทางอีกด้วย แต่อย่างน้อยงานบริหารส่วนใหญ่มีกันต์กับครามคอยช่วยอีกแรง หลังจากเสร็จเื่ที่ชั้นของผู้บริหารใน่บ่าย เขาจึงลงมานั่งพักที่ห้องพักแพทย์ด้านล่างเนื่องจากวันนี้ที่โรงพยาบาลมีเคสค่อนข้างมาก
“ก๊อก ! ก๊อก ! ! ก๊อก ! ขออนุญาตคะหมอพาย”
“เชิญครับ”
เมื่อได้รับอนุญาตพยาบาลพี่แป้งคนสวยก็เดินเข้ามาในห้องพักแพทย์ซึ่งเป็ห้องพักส่วนตัวของพาย
“มีเคสฉุกเฉินค่ะ พอดีตอนนี้คุณหมอท่านอื่นติดเคสหมดเลยค่ะ รบกวนหมอพายหน่อยนะคะ”
“ได้เลยครับ ไม่รบกวนอะไรเลยมันเป็หน้าที่ของพายอยู่แล้วครับ พี่แป้งไม่ต้องเกรงใจหรอกคิดเสียว่าพายก็แค่หมอธรรมดาคนหนึ่งเท่านั้น”
พายคลี่ยิ้มหวานหยิบเสื้อกาวน์มาสวมและเดินตามพยาบาลพี่แป้งไปยังห้องฉุกเฉิน เพราะตำแหน่งของเขาทำให้ทุกคนต่างพากันเกรงอกเกรงใจ
“คุณหมอพายของพี่น่ารักและใจดีที่สุดเลยค่ะ”
“พี่แป้งครับ ไม่ทราบว่าเคสนี้คนไข้เป็อะไรมาครับ ?”
“โดนยิงมาค่ะ”
เมื่อพายเข้ามาในห้องฉุกเฉินก็พบว่าคนไข้นั่งรออยู่บนเตียงแล้วและมีพยาบาลกำลังซักประวัติ เสื้อเชิ้ตสีขาวชุ่มไปด้วยเืสีแดงฉาดตรงบริเวณสีข้าง จากที่ตรวจดูาแไม่ได้ลึกอะไรมาก
“แค่เฉี่ยวนะครับ าแไม่ได้ลึกไม่ต้องเย็บ ทำแผลเสร็จกลับบ้านได้ครับแต่ถ้าคนไข้้าพักรักษาตัวที่โรงพยาบาลหมอก็ยินดี รบกวนคนไข้ถอดเสื้อด้วยครับ พี่แป้งผมขอเซตอุปกรณ์ทำแผลด้วยครับเดี๋ยวผมจัดการเอง”
พายพูดกับคนไข้ในขณะที่ตรวจดูแผลไปด้วย ก่อนจะหันไปพูดกับพี่พยาบาล รอไม่ถึงสองนาทีพยาบาลพี่แป้งก็เข็นอุปกรณ์ที่เตรียมไว้แล้วมาให้อย่างไว
“ขอบคุณครับพี่แป้ง” พาย
มือปลดกระดุมเสื้อจนครบแล้วถอดเสื้ออกเผยให้เห็นมัดกล้ามแน่นๆ ได้ยินเสียงพยาบาลกรี๊ดเบาๆพายจึงเลื่อนผ้าม่านมากั้นไว้
“ครับ ?” คิมเลิกคิ้วถามเมื่อเห็นคุณหมอมองมาอย่างอึ้งๆ
“คุณจำผมได้ไหม เราเคยชนกันที่อังกฤษเมื่อไม่กี่เดือนก่อน ?”
พายเอ่ยขึ้นเมื่อแน่ใจแล้วว่าใช่คนที่เขาเดินชนเมื่อไม่กี่เดือนก่อนที่ประเทศอังกฤษ ดูเหมือนอีกฝ่ายจะดูหล่อขึ้นกว่าครั้งแรกที่ได้พบกัน
“อ้อ ! เป็คุณหมอนี่เอง จำได้สิครับ น่ารักขนาดนั้นผมลืมไม่ลงหรอกครับ”
ความจริงเขาจำได้ั้แ่ที่เดินเข้ามาแล้ว ก็คุณหมอดูดีสะดุดตาขนาดนั้นแต่ก็รอดูท่าทีอีกฝ่ายก่อนว่าจำเขาได้รึเปล่า เขายังจำครั้งแรกที่เราเจอกันได้ดี
คุณหมอหล่อแต่ดูน่ารัก ใบหน้าขาวมีเืฝาดที่แก้มใส จมูกโด่งรับกับปากกระจับ ดวงตาคมแบบคนไทยแต่ดูรู้ว่าเป็ลูกครึ่ง เตี้ยกว่าเขาหน่อยนึง ยิ้มทีทำเอาใจกระตุก จำได้ว่าวันนั้นเขาติดงานของคุณพ่อ ไม่อย่างนั้นเราคงได้สานสัมพันธ์กันั้แ่ตอนนั้น
“ปากหวานจังเลยนะครับ หมอชื่อพายครับ ยินดีที่ได้รู้จักคุณ ?”
พายคลี่ยิ้มหวานให้คนไข้สุดหล่อเมื่ออีกฝ่ายจำเขาได้ ซึ่งเป็ครั้งแรกที่เขาเอ่ยทักทายทำความรู้จักกับใครก่อน หากไม่สนใจจริงๆเขาคงไม่ทำ
“คิมครับ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน”
คิมแนะนำตัวด้วยน้ำเสียงนุ่มทุ้มดูมีเสน่ห์ สายตาคิมจ้องมองคุณหมอด้วยสายตาแพรวพราว
“ถ้าเจ็บบอกได้นะครับ ผมจะพยายามทำอย่างเบามือที่สุด” พายพยายามทำแผลอย่างเบามือ อีกคนเอาแต่จ้องหน้าจนเขารู้สึกเขิน
“ขอบคุณครับ”
ตลอดเวลาที่กำลังทำแผลคิมไม่ร้องออกมาสักแอะหรือมีสีหน้าเ็ปสักนิดนั่นทำให้พายแอบแปลกใจ คงไม่น่าใช่การยิงกันของวัยรุ่นธรรมดาสินะเพราะดูเหมือนอีกฝ่ายจะรู้สึกชินกับการทำแผลมากๆ
“สวมเสื้อได้ครับ”
พายพูดขึ้นเมื่อทำแผลเสร็จเรียบร้อยแล้วแต่สายตาอดชำเลืองมองกล้ามของอีกฝ่ายไม่ได้เลย น่าจับชะมัดแต่ก็ต้องอดใจไว้เพราะตอนนี้เขาเป็หมอมีหน้าที่รักษาคนไข้ ไม่ใช่ลวนลามคนไข้
“รบกวนคุณหมอพายช่วยผมหน่อยได้ไหมครับพอดีมันไม่ถนัด”
“ครับ”
เมื่อเห็นว่าั์ตาคู่สวยจับจ้องร่างกายของเขาไม่ว่างตา คิมจึงขอความช่วยเหลือเสียเลย สิ่งที่ได้ตอบแทนกลับมาคือใบหน้าสวยขึ้นสีระเรื่อ
พายค่อยๆช่วยสวมเสื้อให้คนไข้อย่างเบามือ ความใกล้ชินทำให้เขาได้กลิ่นกายหอมเย็นๆจากอีกฝ่ายแม้ว่าจะมีกลิ่นแอลกอฮอล์ตลบอบอวล เมื่อคิมสวมเสื้อเสร็จเรียบร้อยพายจึงลากม่านออก
“เอ่อ หมอขอไลน์คนไข้ได้ไหมครับ ?”
ไม่ใช่แค่คิมที่แปลกใจ แต่พยาบาลที่อยู่ในห้องฉุกเฉินต่างหันมามองเป็ตาเดียวกันเมื่อได้ยินคุณหมอสุดหล่อเป็ที่หมายปองของเหล่าพยาบาลสาวขอไลน์คนไข้สุดหล่อ
“คือเอาไว้คุยเื่นัดล้างแผลครั้งต่อไปครับ”
พายถึงกับยิ้มอ่อนแล้วหาเหตุผลที่ดูน่าเชื่อถือที่สุดเท่าที่จะทำได้ ใบหน้าแดงระเรื่อด้วยความเขินอายเมื่อสายตาคมมองมา
“หึ ได้สิครับ ผมแถมเบอร์ส่วนตัวให้ด้วยเลย ยังไงผมก็ต้องนัดเลี้ยงข้าวคุณหมอ”
ถึงอีกฝ่ายไม่ขอ คิมก็ขออยู่ดีเพราะรู้สึกชอบคนตรงหน้าไม่น้อย ถ้าได้พัฒนาความสัมพันธ์ด้วยคงดี
หลังจากแลกไลน์กันเสร็จเรียบร้อย คิมก็ให้กล้ากับซันซึ่งเป็ลูกน้องคนสนิทเคลียร์ค่ารักษาพยาบาล ส่วนตัวเองก็กลับไปนั่งรอที่รถ คุณหมอพายก็แยกตัวไปดูแลคนไข้รายต่อไป
ยังไม่ทันที่พายจะได้นั่งลงที่โต๊ะในห้องพัก ไอ้กันต์ก็เดินเข้ามาพร้อมเอกสารที่อยู่ในมือ
“แฮะแฮ่มมึงยิ้มอะไรว่ะพาย กูได้ข่าวมึงขอไลน์คนไข้เื่จริงเหรอว่ะ ?”
“ขี้เสือกเหมือนพี่กูจริงๆ”
“ก็พยาบาลเมาส์กันทั่วเื่มึงขอไลน์คนไข้ ทำเอาพวกกูอยากเห็นหน้าเลย เห็นว่าหล่อมาก”
“เออ หล่อ”
“ไอ้พาย มึงจะมีผัวจริงดิเดี๋ยวกูจะฟ้องไอ้ฟิลกับไอ้ไฟท์ ?”
“หึ ก่อนจะไปฟ้องมึงทำงานให้เสร็จก่อน”
“ครับคุณหมอพาย”
………………………………………………….
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้