ปิ่งไส้เนื้อที่อยู่ดีๆ ก็ร่วงลงมาจากฟากฟ้า ส่วนใหญ่ย่อมมีพิษ
ตระกูลฝานที่มีอำนาจในเขตเหอตง จะหาลูกสะใภ้สักคนโดย้าเพียงรูปลักษณ์และไม่เกี่ยงพื้นเพครอบครัวนั้นไม่ใช่เื่ยาก จุดบกพร่องเดียวของฝานเจิ้นชวนบุตรชายน้าหลี่ก็คืออายุมาก ลูกชายของฝานเจิ้นชวนรุ่นราวคราวเดียวกับเหลียงฮวน เขาไม่เพียงแต่สมรสใหม่ครั้งที่สองเท่านั้น ตอนนี้เขายังอายุถึง 39 ปี ฝานเจิ้นชวนในวัย 39 ปีมีอำนาจและทรงอิทธิพลอย่างยิ่งในเขตเหอตง ทำไมเหลียงปิ่งอันไม่ยกบุตรสาวให้แต่งงานกับอีกฝ่ายกัน? ฝานเจิ้นชวนคิดว่าการแต่งงานกับเพื่อนร่วมชั้นของลูกชายก่อให้เกิดกิตติศัพท์อันไม่น่าพิสมัย และเหลียงปิ่งอันก็รู้สึกเก้อกระดาก
อายุของเหลียงปิ่งอันและฝานเจิ้นชวนต่างกันไม่มาก จะให้เขาเป็พ่อตาของฝานเจิ้นชวนหรือ?
ปีนี้ฝานเจิ้นชวนอายุ 39 ปี ส่วนเหลียงฮวนอายุ 17 ปี แก่กว่า 22 ปีเต็มๆ !
ต่อให้จับคู่กับเซี่ยเสี่ยวหลาน นั่นก็เป็ช่องว่างถึง 20 ปีเช่นกัน... ทว่าหลิวฟางและเหลียงปิ่งอันคิดว่าให้เซี่ยเสี่ยวหลานแต่งเข้าตระกูลฝานคือการแต่งงานที่ดีเยี่ยมทีเดียว มิใช่ว่านอกจากหน้าตาที่สะสวย เซี่ยเสี่ยวหลานก็ไร้คุณสมบัติด้านชาติตระกูล การศึกษาไม่สูง อีกทั้งไม่มีอาชีพที่มีเกียรติหรอกหรือ แม้อายุจะไม่เหมาะสมกัน แต่หากแต่งงานกับตระกูลฝานไปก็จะได้รับประโยชน์ และพอชดเชยช่องว่างระหว่างวัยตรงนี้ได้ ไม่ว่าพิจารณาอย่างไร เซี่ยเสี่ยวหลานก็ได้เปรียบทั้งนั้น
เหลียงฮวนเคยพบฝานเจิ้นชวนสองหน แววตาของอีกฝ่ายไม่ได้หยุดอยู่ที่เธอนานนัก ทว่าเหลียงฮวนกลับหวาดกลัวแทบตาย
ฝานหานจะเรียกเธอว่าอย่างไรไม่สำคัญ อย่างน้อยเพียงเธอไม่ต้องแต่งงานกับบิดาของเขา เหลียงฮวนก็โล่งใจแล้ว คุณย่าหลี่ชอบพี่สาวก็ชอบไปเถอะ ดีกว่ายิ้มแย้มแจ่มใสจูงมือเธอพร้อมพูดว่าชอบเธอเป็ไหนๆ ! ตระกูลฝานมีอิทธิพลในเขตเหอตงแล้วอย่างไร เหลียงฮวนคิดว่าคนตระกูลฝานไม่มีใครปกติสักคน
“พี่เขาตกลงแล้วหรือ?”
ตอนตรุษจีนเห็นเซี่ยเสี่ยวหลานท่าทางหยิ่งทะนงไม่เบา ปรากฏว่ายินยอมแต่งงานกับชายแก่ที่อายุมากกว่า 20 ปีเสียด้วย? ลูกเลี้ยงเด็กกว่าเซี่ยเสี่ยวหลานเพียงปีเดียวเองนะ!
หลิวฟางใส่ลูกชิ้นลงในหม้อ “เธอมีอะไรจะไม่ยินยอม ชาตินี้เธอยังหาคู่สมรสที่ดีกว่าคนในตระกูลฝานได้อีกหรือ? ลูกคิดว่าใครจะเลือกเกิดได้ดีเหมือนลูกขนาดนี้กันล่ะ”
ใครใช้ให้เซี่ยเสี่ยวหลานเลือกเกิดไม่ดีเล่า
แม้จะเป็พี่สาวน้องสาวจากสายเืตระกูลหลิวเหมือนกัน แต่เป็บุตรสาวของพี่รองก็คือเด็กบ้านนอก เป็บุตรสาวของหลิวฟางก็คือองค์หญิงน้อยของบ้านเหลียง เธอและเหล่าเหลียงทำใจยกเหลียงฮวนให้สมรสกับชายแก่ไม่ได้หรอก
เหลียงฮวนเหยียดหยามที่เซี่ยเสี่ยวหลานผู้เป็พี่สาวฟุ้งเฟ้อรักสบาย แต่ก็ยินดีที่ตัวเธอไม่ต้องไปลงหลุม
แค่ตามฝานหานไปเที่ยวบ้านฝานไม่กี่ครั้งเท่านั้นนี่นา? ใครจะรู้ว่าย่าหลี่จะโปรดปรานเธอมากขนาดนั้น ต่อมาก็ได้เรียกมารดาเธอไปอีก สื่อนัยยะว่าอยากดองกัน แรกเริ่มเดิมทีพ่อแม่เธอยังนึกว่าเป็ฝานหาน ย่าหลี่กลับอยากหาใครสักคนคอยดูแลฝานเจิ้นชวน... เหลียงฮวนกลัวจนร่ำไห้ฟูมฟาย ผู้คนในเขตเหอตงแอบพูดกันว่าฝานเจิ้นชวนนิสัยโเี้ ภรรยาคนก่อนก็ทนนิสัยชอบทำร้ายไม่ได้จึงดื่มยาฆ่าแมลงจบชีวิตตัวเอง
บิดาของเธอกล่าวว่าไม่ใช่แบบนี้ เหลียงฮวนกล้าเชื่อที่ไหน ลั่นวาจาว่าถ้าครอบครัวตกลงยกเธอให้สมรสกับฝานเจิ้นชวน เธอจะะโตึกฆ่าตัวตาย!
ภายหลังหลิวฟางจึงบอกว่าหลานสาวของตนก็ไม่เจอหน้าตั้งหลายปีแล้ว หากไม่ไหวจริงๆ ก็ยกหลานสาวให้บ้านฝานแทน ทั้งไม่ต้องส่งเหลียงฮวนไปแต่งงานกับฝานเจิ้นชวน แถมบ้านเหลียงยังพึ่งพาบ้านฝานได้ด้วย—พอเหลียงฮวนพบหน้า ก็อดรู้สึกริษยาไม่ได้ที่ลูกพี่ลูกน้องอย่างเซี่ยเสี่ยวหลานมีหน้าตาสะสวย
ส่วนตอนนี้น่ะหรือ หน้าตาสวยทว่าต้องแต่งงานกับชายแก่
กินดีอยู่ดีสักแค่ไหน นอกจากต้องเป็แม่เลี้ยงให้คนอื่น ลับหลังอาจโดนทำร้ายร่างกายอีก
ตกลงแล้วบิดาของฝานหานเขาทำร้ายคนหรือเปล่านะ?
เกิดเห็นว่าพี่สาวอย่างเซี่ยเสี่ยวหลานหน้าตาสวยแล้วไม่ทำร้ายเล่า
เหมือนมารดาเธอว่าไว้ ชาตินี้พี่สาวคงหาคู่สมรสที่ดีกว่าคนในตระกูลฝานไม่ได้แล้ว ทำให้ย่าหลี่ถูกใจได้ เช่นนั้นก็แอบกระหยิ่มยิ้มย่องไปเถอะ!
หลังจากส่งหลิวฟางกลับบ้าน น้าหลี่ไม่ได้กลับไปยังบ้านเก่าตระกูลฝาน
เธอให้คนขับรถพาเธอไปบ้านของฝานเจิ้นชวนลูกชายตนทันที
ฝานเจิ้นชวนอาศัยอยู่ในบ้านที่ทางเขตจัดสรรให้ ส่วนฝานหานผู้เป็ลูกชายพักอยู่โรงเรียนในวันธรรมดา ที่บ้านมีเพียงฝานเจิ้นชวนและแม่บ้านคนหนึ่งอาศัยอยู่เท่านั้น แม่บ้านคือญาติห่างๆ จากชนบท ปีนี้เพิ่งอายุ 20 ต้นๆ สวยสะพรั่ง คนที่ไม่ทราบเื้ัเห็นเข้าล้วนไม่เชื่อว่านี่คือแม่บ้าน
พนักงานบริกรหญิงของบ้านพักรับรองประจำเขตเหอตงยังสวยสู้แม่บ้านบ้านฝานเจิ้นชวนคนนี้ไม่ได้เลยน่ะสิ
“คุณอา คุณมาแล้วหรือคะ”
แม่บ้านสาวเปิดประตู น้าหลี่ไม่ปิดบังความรังเกียจบนใบหน้าของตนเอง
“ลูกชายฉันล่ะ?”
ชายรูปร่างสันทัดคนหนึ่งเดินออกมา
“แม่ แม่มาได้อย่างไร?”
กลางวันแสกๆ ฝานเจิ้นชวนกลับใส่ชุดนอน แม่บ้านสาวเองก็ใส่ชุดนอนเช่นเดียวกัน น้าหลี่จะเดาไม่ได้เชียวหรือว่าสองคนนี้เล่นอะไรกันอยู่ในห้อง?
ญาติห่างไกลของบ้านฝาน คนแซ่เดียวกัน ฝานเจิ้นชวนก็ดึงขึ้นเตียงอย่างไม่เลือกหน้า ลูกสะใภ้คนก่อนของน้าหลี่ทนพฤติกรรมฝานเจิ้นชวนไม่ไหวแล้วจริงๆ ถึงดื่มยาฆ่าแมลงจากโลกนี้ไป น้าหลี่อยากขับไสแม่บ้านคนนี้ แต่ฝานเจิ้นชวนกลับเสียดาย ด้วยเหตุนี้จึงเกิดเื่น้าหลี่หาคู่ให้ลูกชายขึ้น
ชื่นชอบหญิงสาววัยรุ่นจิ้มลิ้มพริ้มเพรามิใช่หรือ?
เธอจึงหาพวกเด็กสาวแสนสวยมาแนะนำแก่ฝานเจิ้นชวนโดยเฉพาะ
ขอเพียงไม่ใช่แม่บ้านคนนี้ หญิงสาวคนไหนเธอก็รับได้ทั้งนั้น
น้าหลี่ถือเสื้อผ้าเข้าบ้าน แม่บ้านสาวจึงหลบเข้าไปในห้อง ความสัมพันธ์ชายหญิงของฝานเจิ้นชวนนั้นสำส่อน น้าหลี่จึงให้หลานชายพักอยู่ที่โรงเรียน ไม่อนุญาตให้กลับบ้านฝานเจิ้นชวน
“แม่ซื้อเสื้อให้ลูกสองตัว ลูกลองดูสิว่าชอบหรือไม่”
ฝานเจิ้นชวนนึกว่ามารดาเขามาเพื่อด่าทอเสียอีก วันนี้ดันครึ้มอกครึ้มใจซื้อเสื้อให้เสียอย่างนั้น?
เขาเองก็ไม่ได้คิดว่าชีวิตสบายเกินไปจนต้องทะเลาะกับแม่ของเขา สองแม่ลูกสามารถสนทนากันสักสองสามคำได้อย่างเบิกบานย่อมดีไม่น้อย ฝานเจิ้นชวนรับรู้ข้อบกพร่องของตนเองว่าเขาเป็คนมักมากในกาม แต่เมื่อมีอำนาจในมือ แม้ผู้คนมากมายจะรู้ถึงนิสัยเสียนี้ของเขา ทว่าในเขตเหอตง วาจาของฝานเจิ้นชวนทรงอานุภาพกว่าผู้นำระดับสูงเสียอีก มักมากในกามจะถือเป็ข้อบอกพร่องอะไรได้ ผู้หญิงที่เขาเข้าหาต่างยินยอมพร้อมใจตามเขามา!
ภรรยาคนก่อนคิดสั้นดื่มยาฆ่าตัวตาย ทำให้ฝานเจิ้นชวนต้องขายหน้า
ยิ่งเป็เช่นนี้ เขายิ่งยอมจำนนไม่ได้ คนนอกจะคิดอย่างไรนั้นไม่กระทบต่อชีวิตของฝานเจิ้นชวน พอปิดประตูแล้วเขารักจะโอบใครไปนอนด้วยก็เป็อิสระของเขา
“วันนี้แม่ไปเดินเล่นในเมืองหรือ? ไปกับภรรยาเหลียงปิ่งอันอีกแล้วสินะ ผมบอกแม่เลยนะว่าอย่าได้คิดเื่นั้นอีก ฝานเจิ้นชวนคนนี้ไม่ได้สิ้นไร้ปัญญาจะหาภรรยา จะให้ผมแต่งงานกับเพื่อนร่วมชั้นฝานหานเขา นี่มันสมควรแล้วหรือ?”
แต่งงานกับเพื่อนร่วมชั้นลูกชาย ฝานเจิ้นชวนจะไม่เลือกขนาดนั้นก็ได้ แต่อันดับแรกคือเ้าตัวต้องทำให้เขาชอบเสียก่อน
เหลียงฮวนหน้าตาดี ทว่านิสัยเป็เด็กไม่ประสา ฝานเจิ้นชวนชอบนอนกับหญิงสาววัยรุ่น แต่ไม่ชอบการเป็ ‘พ่อ’ ให้เด็กสาว
น้าหลี่รู้ว่าแม่บ้านสาวกำลังแอบฟัง อย่างไรเสียน้าหลี่ก็้าพูดให้เธอคนนั้นฟังอยู่แล้ว
“ไปกับหลิวฟางจริง แต่คราวนี้แม่ช่วยลูกดูตัวสาวคนหนึ่ง เป็หลานของหลิวฟาง ปีนี้อายุ 19... เจิ้นชวน ถ้าลูกเจอแล้วไม่ชอบนะ ต่อไปแม่จะไม่เร่งรัดเื่แต่งงานของลูกอีกเลย!”
ฝานเจิ้นชวนหน่ายใจ
นี่ตัดไม่ขาดจากเหลียงปิ่งอันอีกหรือ?
ยกลูกสาวให้แต่งงานกับเขาไม่สำเร็จ ก็ส่งหลานสาวมาอีกคน
ฝานเจิ้นชวนรู้ดีว่าเหลียงปิ่งอันกำลังคิดอะไร แต่ฝานเจิ้นชวนถือเสียว่าตนเองมีความสามารถให้คนอื่นประจบสอพลอ คนอย่างเหลียงปิ่งอันเขาเคยเจอมาเยอะแยะ เมื่อได้ยินมารดาเขาพูดฉอดๆ เปี่ยมไปด้วยความมั่นใจ ฝานเจิ้นชวนก็ไม่ค่อยเชื่อเท่าไรนัก
“สวยกว่าเสียวอวี่?”
เสียวอวี่ก็คือแม่บ้านสาวที่ซ่อนตัวแอบฟังอยู่ในห้อง
น้าหลี่แสดงท่าทางดูถูกอย่างถึงที่สุด “แม่นั่นสิบคนมัดรวมกันยังสู้หลานสาวหลิวฟางไม่ได้เลย”
ในที่สุดฝานเจิ้นชวนก็เกิดความสนใจขึ้นมา
“ถ้าอย่างนั้นพาตัวมาให้ผมดูสักหน่อยสิ”
น้าหลี่อุทานดังฮึเบาๆ “เ้าตัวเขาเป็หญิงสาวมีเกียรติ ลูกคิดว่าจะพามาก็พามาได้หรือ? แม่เห็นว่าเธอสวยเหลือเกิน ไม่ใช่ว่าแม่จะทำลายความมั่นใจลูกหรอกนะ ลูกถูกใจเธอ แต่เธออาจไม่ถูกใจลูกก็ได้”
น้าหลี่นึกถึงรูปร่างหน้าตาของเซี่ยเสี่ยวหลาน ช่างมีเสน่ห์ดึงดูดยิ่งนัก กิริยาธรรมชาติสง่างาม ฝานเจิ้นชวนจะต้องชอบแน่นอน เป็ลูกสะใภ้บ้านฝานก็พาออกหน้าออกตาได้ หญิงสาววัย 20 ปีเหมาะเจาะมาก อนาคตพอฝานเจิ้นชวนแก่ชรา ฝ่ายหญิงสุขภาพกำลังพอดี ก็สามารถดูแลลูกชายของเธอได้
“หลิวฟางภรรยาของเหลียงปิ่งอันนั่นเป็คนจากเขตอันชิ่งข้างๆ สินะ? หลานสาวของหลิวฟาง มีแค่ผมฝานเจิ้นชวนยินดีจะแต่งงานด้วยหรือไม่ แต่จะไม่มีเธออยากหรือไม่อยากแต่งแน่นอน!”
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้