สินธุ์เหลือบมองไปยังห้องนอนที่อยู่ชั้นล่างของบ้าน เห็นคนที่ถูกกล่าวถึงกำลังเดินออกมาพอดี หล่อนอยู่ในชุดผ้าถุงลายดอกกระโจมอกสุดเซ็กซี่ เพราะว่าเพิ่งเสร็จจากอาบน้ำ
“เมากันหรือยังจ๊ะลุงหาญ พี่สินธุ์… กำลังนินทาหนูอยู่ใช่ไหมจ๊ะ”
หญิงสาวแกล้งว่า สายตาแพรวพราวของหล่อนทำให้หาญรู้ว่าผู้หญิงคนนี้เ้าชู้
“ใครว่านินทา… ลุงกำลังชมไอ้สินธุ์ว่ามีแฟนสวยหยาดเยิ้มยังกับนางฟ้า สวยจนน่าอิจฉา”
หาญกล่าวขณะดวงตาเบิกโพลงมองเรือนร่างของว่าที่สะใภ้ สองเต้าเบียดอัดกันแน่นอยู่ภายในผ้าถุงกระโจมอก ด้วยเต้านมของเพ็ญพรใหญ่มาก อวบขาวนวลเนียนจนเห็นเส้นเืสีเขียวกระจายเป็สายรางๆ อยู่ภายใต้นวลเนื้อผุดผาด เต่งตึงไปด้วยเืเนื้อของวัยสาวสะพรั่ง และการที่หล่อนโนบราทำให้เห็นตำแหน่งของจุกหัวนมแทงตุงอยู่ใต้ผ้าถุงบางๆ
“นั่งก่อนสิ… ดื่มกับลุงสักแก้วนะหนูเพ็ญ เหล้าข้าวโพดเคยลองใหม่”
หาญผายมือเชื้อเชิญสาวน้อยให้ร่วมวง
“ขอบคุณค่ะลุงหาญ แต่งตัวแบบนี้อย่าว่าโป๊นะคะ ก็อากาศมันร้อนมากจนอยากจะแก้ผ้านอน”
“ไม่โป๊หรอกครับ… กระโจมอกแบบนี้ดูเซ็กซี่ไปอีกแบบ”
เพ็ญพรขยับเข้ามาทรุดร่างลงนั่งที่ม้าหินอ่อนตรงข้ามหาญ และในตอนที่หล่อนเข้ามาใกล้ ความเอิมอิ่มของเรือนกายถึงกับทำเอาหาญตาวาว แอบมองสองเต้าอวบอัดรัดรึง ใหญ่ราวกับบักส้มโอ กระเพื่อมสั่นอยู่ภายใต้ผ้าถุงบางแนบเนื้อ คัดเน้นเต้านมเห็นเป็รูปเป็ร่าง โอบรัดปทุมคู่งามของเพ็ญพรอย่างน่าอึดอัด
“เหล้าข้าวโพดเป็ยังไงคะลุง”
หัวคิ้วโค้งเรียวราวคันศร ชิดเข้าหากันด้วยความสงสัย
“ถ้าอยากรู้หนูต้องลอง… รับรองว่าแก้วเดียวหัวทิ่มหัวตำ”
หาญรินน้ำสีขาวขุ่นในโถใส่ลงแก้ว ยื่นให้แฟนลูกชายที่รับมาดื่มจนหมดแก้ว ก่อนจะทำท่าหัวสั่นหัวคลอน รู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งร่าง บิดตัวไปมาจนนมกระเพื่อม
“อี๊… แรงมากค่ะลุงหาญ”
หญิงสาวส่ายหน้าไปมา ขนลุกซู่ รู้สึกได้ถึงความร้อนผะผ่าว วาบแล่นลงลำคอเข้ามาปลุกความร้อนรุ่มได้อย่างประหลาด หากความหวานของสาโทข้าวโพดที่ยังซาบซ่านอยู่ตามซอกลิ้น ทำให้สาวน้อยต้องตวัดลิ้นเลียริมฝีปากไปมา
‘โอ้ว… ’
หาญแอบอุทานในใจ เห็นแล้วก็เกิดอารมณ์ นึกอยากโอบใบหน้ารั้งเข้ามาบดเคล้าริมฝีปากเข้าหากัน แต่ก็ทำได้เพียงจ้องมองริมฝีปากเซ็กซี่ของหล่อนแล้วตวัดลิ้นเลียริมฝีปากของตัวเองไปพลาง
“อ๊อย… มึนมากค่ะลุงหาญ”
หญิงสาวยกมือขึ้นแตะขมับ หาญกระตุกยิ้มชอบใจ ก็แน่ละสิ… เขาอยากให้หล่อนเมา
เพ็ญพรลองดื่มเข้าไปอีกแก้ว จากนั้นก็ขอตัวเข้านอนเพราะว่ารู้สึกมึนมาก ขณะที่หาญกับสินธุ์ยังนั่งดื่มกันต่ออีกพักใหญ่ๆ กระทั่งโทรศัพท์มือถือของสินธุ์ดังขึ้นขัดจังหวะ
“ฮัลโหล… ว่าไงวะไอ้เชิด”
สินธุ์กดรับโทรศัพท์ พอยกขึ้นแนบหูจึงรู้ว่าเป็เพื่อนเก่าที่ไม่ได้เจอกันนานโทรมา พูดคุยกันครู่สั้นๆ สินธุ์ก็กดวางสาย หันมากล่าวกับพ่อเลี้ยง
