“เจียเจีย ไม่ต้องกลัวนะ ฉันอยู่นี่แล้ว”        เว่ยเจียได้ยินชายหนุ่มกล่าวเช่นนั้น รู้สึกได้ว่าตนเองถูกวางลงบนเตียงอย่างแผ่วเบา ริมฝีปากชื้นร้อนแตะลงบนติ่งหูของเขา แผ่วเบาดั่งขนนก แต่เหมือนเป็นหลักชัยอันมั่นคง ทำให้หัวใจที่กำลังสั่นไหวของเขา...