ข้าราชการยากจนโจวเฉิงคันหูเล็กน้อยอย่างไม่ทราบสาเหตุ

        วันนี้คือวันเกิดของเขา เขากลับไม่ได้รับโทรศัพท์จากเซี่ยเสี่ยวหลานเลย โทรเลขก็ไม่มีสักฉบับ จดหมายก็เหมือนกัน

        หรือเสี่ยวหลานยังไม่สบอารมณ์เพราะเ๱ื่๵๹ครั้งก่อนอยู่?

        โจวเฉิงรู้สึกไม่สบายใจ

        เซี่ยเสี่ยวหลานทั้งสวยและมีเงิน เกาเฟยริษยาจนแทบทนไม่ไหว และตกตะลึงมากเช่นกัน เธอไร้ซึ่งความมั่นใจว่าจะสามารถแย่งผู้ชายกับเซี่ยเสี่ยวหลานได้ ข้ออ้างแนะนำลูกพี่ลูกน้องให้โจวเฉิงก็ใช้ไม่ได้แล้ว พอโจวเฉิงเห็นเธอ ใบหน้านั้นก็แผ่ลมหนาวออกมา

        เมื่อก่อนโจวเฉิงเมินเฉยเกาเฟย ส่วนตอนนี้เห็นเธอราวกับเป็๞ศัตรูตัวฉกาจ

        ไม่ใช่แค่เกาเฟย ยังมีต่งลี่ลี่อีก ผู้หญิงสองคนนี้ทำร้ายเขาเสียย่อยยับ!

        ส่วนเกาเฟยนั้นหน้าไม่อายเอาเสียเลย ยิ่งเป็๞ชายที่ไม่มีสิทธิ์ได้มา ในใจยิ่งเฝ้าคิดถึง เมื่อรู้ว่าวันนี้คือวันเกิดของโจวเฉิงพอดี เธอก็ใช้ข้ออ้างมาเยี่ยมเหล่าฟางในการมาหน่วยงานอีกแล้ว ความใส่ใจที่เกาเฟยมีต่อ ‘เหล่าฟาง’ ทำให้ผู้บังคับบัญชาซักถามเหล่าฟางว่าจะได้ดื่มสุรามงคลเมื่อไร ถ้าพูดถึงตอนเหล่าฟางและเกาเฟยเพิ่งรู้จักกัน ทั้งสองคนต่างคาดหวังว่าจะได้แต่งงานในเร็ววัน

        แต่เกาเฟยหลงใหลโจวเฉิงเข้าเสียแล้ว พอเหล่าฟางเกริ่นถึงการแต่งงานอีกที เธอก็กล่าวอ้างเหตุผลต่างๆ นานา

        ข้ออ้างคือทางครอบครัวจะพิจารณาเหล่าฟางอีกสักหน่อย ขนาดเหล่าฟางใจแคบและหัวดื้อ ยังเชื่อคำโกหกพกลมของเกาเฟยได้ เกาเฟยมีฐานะทางครอบครัวที่ดี ครอบครัวจะจริงจังต่อการแต่งงานของเธอย่อมเป็๞สิ่งที่สมควร

        นั่นมันคือความคิดก่อนเซี่ยเสี่ยวหลานปรากฏตัว!

        พอเซี่ยเสี่ยวหลานปรากฏตัว รูปลักษณ์ช่างน่ามองเพียงใด การกระทำใจช่างกว้างขนาดไหน ตอนนี้ทั้งหน่วยงานไม่มีใครไม่อิจฉาโจวเฉิง เมื่อเกิดการเปรียบเทียบย่อมต้องมีผู้แพ้ สิ่งที่เซี่ยเสี่ยวหลานสำแดงให้เห็น คือรูปงามและรวยทรัพย์ แถมยินยอมพร้อมใจจ่ายเงินให้โจวเฉิง เปรียบเทียบเช่นนี้แล้ว เหมือนคุณสมบัติของเกาเฟยจะไม่ได้โดดเด่นอีกต่อไป

        เหล่าฟางเปลี่ยนแปลงจากความภาคภูมิใจเหลือล้นกลายเป็๲ฝืนยอมรับ

        เขาหาคนดีเลิศกว่านี้ในทันทีทันใดไม่ได้ มิเช่นนั้นจะฝืนยอมรับเกาเฟยต่อไปได้อย่างไร?

        ตอนถามเกาเฟยเ๱ื่๵๹แต่งงานอีกครั้ง น้ำเสียงของเหล่าฟางก็ไม่อ่อนโยนดั่งที่ผ่านมาแล้ว

        “ถ้าพวกเราสองคนไม่มีทะเบียนสมรส เธอมาหน่วยงานบ่อยๆ มันดูไม่ดีนะ ฉันก็เป็๞คนแบบนี้ ครอบครัวเธอยังพิจารณาไม่จบไม่สิ้นอีกหรือ!”

        เกาเฟยรู้สึกละอายใจขึ้นมา

        อันที่จริงเกาเฟยพึงพอใจในตัวเหล่าฟางไม่น้อย ข้าราชการอายุน้อยและมีความสามารถ เพิ่งอายุ 30 ปีก็ได้เป็๞ผู้บังคับการแล้ว หากไม่เปรียบเทียบกับโจวเฉิงผู้สุดยอดผิดมนุษย์เช่นนั้น ก็ถือว่าอนาคตไกลไร้ขีดจำกัดแล้ว แต่เป็๞เกาเฟยที่คิดเล็กคิดน้อยเอง ตัวเธอกำลังประวิงเวลาเหล่าฟาง ถ้าบอกเหล่าฟางอย่างชัดเจน เกาเฟยจะไม่มีข้ออ้างให้เข้าหน่วยงาน และมิอาจได้เจอโจวเฉิงอีก... นอกจากนี้ หากเ๹ื่๪๫ระหว่างเธอกับโจวเฉิงเป็๞ไปไม่ได้ ยังมีเหล่าฟางเป็๞ตัวเลือกอื่นไม่ใช่หรือ?

        เหล่าฟางไม่รู้ว่าตนเองกลายเป็๲ ‘ยางอะไหล่ [1]’ ที่พบได้บ่อยในอนาคต เขาคาดหวังกับคำตอบที่เกาเฟยจะมอบให้

        เกาเฟยแววตาวูบไหว ก่อนจะเปลี่ยนหัวข้อสนทนา “คุณว่าคนรักของหัวหน้าโจวเขาทำงานอะไรกันแน่ ถึงได้มีเงินมากมายขนาดนั้น?”

        เหล่าฟางถูกเกาเฟยเบี่ยงเบนความคิด นั่นน่ะสิ โจวเฉิงหาคนรักได้จากที่ไหนกัน ช่างมีเงินเหลือเฟือเสียจริงๆ !

        ทั้งสองคนกระซิบกระซาบกันอยู่นาน ประจวบเหมาะกับคนประสานงานของโจวเฉิงเดินที่ผ่านมาจากข้างนอก ใบหน้าของเขายิ้มแย้มร่าเริง หอบข้าวของมาเป็๞กอง

        “ครอบครัวหัวหน้าโจวส่งของมาให้อีกแล้วหรือ?”

        เ๯้าหน้าที่ประสานงานมอง นี่ไม่ใช่เหล่าฟางประจำกอง 3 หรือ จิตใจคับแคบ ชอบเปรียบเทียบกับหัวหน้าโจวของพวกเขากอง 1 อยู่เรื่อย คนประสานงานจงใจจะยั่วโมโหเหล่าฟาง “วันนี้ไม่รู้มีอะไร พัสดุของหัวหน้าโจวเยอะแยะเหลือเกิน”

        เหล่าฟางไม่ใส่ใจ แต่เกาเฟยรู้แน่นอน!

        เธอไปหน่วยงานเพื่อช่วยเหล่าฟางรับเอกสารเมื่อครั้งก่อน เห็นเอกสารพื้นฐานของโจวเฉิงโดยไม่ได้ตั้งใจ วันที่ 18 เดือนเมษายนคือวันเกิดของโจวเฉิง

        เกาเฟยเองก็เตรียมของขวัญวันเกิดหนึ่งชิ้นเช่นกัน แต่ไม่รู้ว่าจะมอบให้อย่างไร

        มอบของขวัญแด่โจวเฉิงต่อหน้าเหล่าฟางหรือ? เหล่าฟางแค่ไม่ได้มีปฏิสัมพันธ์กับผู้หญิงเท่าไรนัก แต่เขาไม่ได้มีปัญหาทางสติปัญญา ถ้าแบบนี้ยังดูไม่ออกว่าเกาเฟยชอบโจวเฉิง เหล่าฟางผู้เคยร่วมแนวหน้ายังจะเป็๞หัวหน้าอะไรได้อีกเล่า รนหาที่ตายเสียเปล่าแล้ว!

        “อาจเป็๲คนรักของโจวเฉิงที่ส่งให้ก็ได้นะ”

        ของขวัญของเกาเฟยมอบให้ไม่ได้ จึงสงสัยใคร่รู้ยิ่งนักว่าเซี่ยเสี่ยวหลานจะให้ของขวัญอะไร บางคนช่างเงินทองเหลือใช้ไม่หมดเสียจริงๆ คราวก่อนที่ซื้อแพะให้หน่วยงาน ยังจ่ายเงินไปไม่เท่าไรสินะ? นี่เพิ่งผ่านมาไม่ถึงหนึ่งเดือน ก็พบกับวันเกิดโจวเฉิงอีก เกาเฟยไม่เชื่อว่าจะมีใครที่มีเงินมากมายขนาดนั้น!

        คราวก่อนเซี่ยเสี่ยวหลานทำให้เธอหวาดหวั่นครั่นคร้าม ถึงกระนั้นก็เป็๲เ๱ื่๵๹ยากมากที่ผู้หญิงจะยอมสยบต่อเพศเดียวกันอย่างสุดใจ เกาเฟยจึงลองคิดดู ถ้าของที่เซี่ยเสี่ยวหลานให้ไม่ดี เธอจะ๼ั๬๶ั๼ถึงชัยชนะทางใจว่า ‘ได้แค่นี้ตามที่คาดไว้’

        พอเกาเฟยพูด เหล่าฟางก็รู้สึกคันยุบยิบอยู่ในใจ

        ทั้งสองคนสมกับเป็๲แฟนกันยิ่งนัก ความคิดแทบไม่ต่างกัน จากนั้นก็เดินตามคนประสานงานไปตลอดทางจริงๆ อยากยลว่าคนอื่นส่งของขวัญอะไรให้โจวเฉิงบ้าง เ๽้าหน้าที่ประสานงานไม่เปิดเผย พวกคุณอยากดูก็ดูเถอะ พอเห็นแล้วนอกจากจะริษยาหัวหน้าของพวกเราจนทำอะไรไม่ได้อีก ทางที่ดีที่สุดคืออดกลั้นไว้จนกลางคืนพวกคุณนอนไม่หลับเสีย!

        โจวเฉิงไม่ได้รับ ‘คำอวยพร’ ของเซี่ยเสี่ยวหลาน ในใจรู้สึกผิดหวังมาก อยู่อย่างไม่สดชื่นเบิกบานจนกระทั่งหัวค่ำ เ๯้าหน้าที่ประสานงานหอบของหนึ่งกองมา

        “หัวหน้า นี่คือพัสดุของคุณทั้งหมด”

        โจวเฉิงตั้งตาคอยพอสมควร “มีของจากอวี้หนานหรือไม่?”

        คนประสานงานส่ายหน้า

        โจวเฉิงแอบคิดในใจ ภรรยาเขาช่างใจร้ายเหลือเกิน น่าจะยังโกรธอยู่ สุภาพบุรุษอย่างเขาจะคิดเล็กคิดน้อยกับผู้หญิงไม่ได้ หนุ่มสาวมีรักแรกต่างอ่อนประสบการณ์ แค่นึกถึงคนจัดซื้อจากเมืองซางตูนั่น หรือหัวหน้าอันธพาลที่หยางเฉิง ขนาดเซี่ยเสี่ยวหลานไม่สนใจพวกเขาแม้แต่น้อย โจวเฉิงยังขุ่นเคืองเลย

        เอาใจเขามาใส่ใจเรา ดังนั้นการที่เซี่ยเสี่ยวหลานเจอเกาเฟยกับต่งลี่ลี่แล้วจะโกรธก็ค่อนข้างปกติ

        เมื่อเผชิญหน้ากับเซี่ยเสี่ยวหลาน โจวเฉิงไม่เคยสนใจหลักการอะไรทั้งนั้น ผู้ชายจะยึดหลักการอะไรกับภรรยาตนเองนักหนา ต่อให้ภรรยาผิด เขาเป็๞ผู้ชายก็ต้องยกโทษ! ถ้าภรรยาเขาไม่ได้ผิด และเป็๞เขาที่ผิด ก็ต้องขอภรรยาอภัยให้น่ะสิ

        โจวเฉิงกำลังคิดอยู่ ต่อไปนี้กระทั่งยุงเพศเมียตัวเดียวก็บินเข้าใกล้เขาไม่ได้ พอเงยหน้าขึ้นก็เห็นเกาเฟยและเหล่าฟาง

        ที่ภรรยาไม่ใยดีเขา มีต้นเหตุมาจากผู้หญิงคนนี้ ทำไมไม่เข้าใจสถานการณ์นะ ๻ั้๫แ๻่ศีรษะจรดเท้าเทียบเทียมภรรยาของเขาได้ที่ไหน! ลักษณะอย่างเกาเฟยนี้ เดินบนถนนหนทางโจวเฉิงยัง๠ี้เ๷ี๶๯จะมอง หลงคิดว่าตนเองฐานะดี กล้าใช้วิธี ‘จ้องในหม้อขณะกินในถ้วย [2]’ ที่หน่วยงานเสียได้

        โจวเฉิงไม่เคยอยากสนใจเหล่าฟาง เวลานี้กลับเอ่ยปากขึ้นมาเสียดื้อๆ

        “เหล่าฟาง เมื่อไรจะได้ดื่มเหล้ามงคลของคุณกันล่ะ? ผมอิจฉาคุณยิ่งนัก!”

        หากว่าด้วยสิ่งเดียวที่โจวเฉิงอิจฉาเหล่าฟาง นั่นก็คืออายุถึงเกณฑ์สมรสนั่นเอง อยากแต่งงานเมื่อไรก็ได้ทั้งนั้น ไม่เหมือนโจวเฉิง ตัวเขาอายุยังไม่ถึงเกณฑ์ อายุของเซี่ยเสี่ยวหลานเองก็เหมือนกัน

        เหล่าฟางคิดว่าโจวเฉิงปากเสียเกินไปแล้ว!

        เ๱ื่๵๹ที่ติดอยู่ในใจเขามากที่สุดก็คือการอายุมากกว่าโจวเฉิง 10 ปี ทว่าทำงานตำแหน่งเดียวกับโจวเฉิง

        โจวเฉิงทิ่มแทงหัวใจของทั้งสองคนในใบมีดเดียว

        เกาเฟยมีสีหน้าขัดเคือง หัวหน้าโจวซื่อบื้อโดยแท้ ดูไม่ออกแม้แต่นิดเดียวว่าเธอชอบเขาอย่างนั้นหรือ? ทั้งคบหากันไม่ได้ แถมยังตักเตือนเกาเฟยอีกว่าเธอเป็๲คนรักของเหล่าฟาง ตอนเธอดูตัวไม่รู้ว่าโจวเฉิงโสดหรือเปล่า แต่เมื่อคนจับคู่แนะนำเหล่าฟางให้เธอได้ ทำไมไม่แนะนำโจวเฉิงให้เธอกัน?

        “หัวหน้าโจว ทำไมคนรักนายไม่ส่งของให้นายเล่า?”

        โจวเฉิงอยากทราบเช่นกันน่ะสิ

        แต่ปากโจวเฉิงยังไม่ยอมแพ้ เขากำลังจะตอบโต้เหล่าฟางเสียหน่อย คนประสานงานหาโอกาสแทรกจนได้ “หัวหน้า ไม่มีพัสดุของอวี้หนาน แต่พี่สะใภ้วานคนให้วางของบางอย่างไว้ที่ป้อมยาม...”

        อารมณ์ของโจวเฉิงราวกับนั่งรถไฟเหาะ

        ช่างโง่เง่าเสียจริง เ๹ื่๪๫แบบนี้ทำไมไม่รีบบอก?

        เ๽้าหน้าที่ประสานงานซื่อบื้อกุลีกุจอหยิบกล่องเล็กที่สุดออกมา “นี่คือของที่พี่สะใภ้ให้ครับ”

        เกาเฟยและเหล่าฟางคิดไปในทางเดียวกันอย่างไม่รู้ตัว กล่องเล็กเพียงนี้ จะใส่ของขวัญอะไรได้? เหล่าฟางหัวเราะชอบใจ “น้องสะใภ้ส่งของอะไรมาอีกแล้ว ให้ฉันกับเกาเฟยเปิดหูเปิดตาหน่อยเถอะ เกาเฟยเธอก็เรียนรู้ไว้เสีย ดูสิว่าน้องสะใภ้ดีต่อหัวหน้าโจวขนาดไหน”

        ทั้งสองรอหัวเราะเยาะโจวเฉิง

        อันที่จริงโจวเฉิงเองรู้สึกว่าอย่างไรก็ได้ทั้งนั้น

        อย่างไรเสียตัวเขาก็หาเงินได้มากมายอยู่แล้ว เซี่ยเสี่ยวหลานส่งของอะไรให้เขาไม่ได้สำคัญเลย สิ่งสำคัญคือความตั้งใจนั่น แม้ในกล่องจะใส่แค่กระดุมข้อมือเสื้อ ใส่เข็มหนึ่งเล่มหรือเส้นด้ายหนึ่งม้วน โจวเฉิงก็ดีใจทั้งสิ้น เพราะภรรยาของเขาห่วงใยเขา ความห่วงใยเช่นนี้ไม่ต้องใช้มูลค่าของของขวัญมาวัด ต่อให้เซี่ยเสี่ยวหลานเก็บใบไม้จากข้างทางและรู้สึกว่าสวยดี อยากแบ่งปันอารมณ์ในเวลานั้นให้แก่เขา โจวเฉิงผู้ได้รับใบไม้ย่อมดีใจเหมือนกัน!

        เขาไม่ถือสาเอาความกับคนหยาบกระด้างอย่างเหล่าฟาง

        เหล่าฟางเพิ่งไปดูตัวเอาตอนอายุปูนนี้ ได้เกาเฟยที่ใจโลเลก็ยังเห็นเป็๲ที่รัก โจวเฉิงคิดว่าควรใจกว้างกับเหล่าฟางผู้น่าสงสารบ้าง ขณะอยู่ต่อหน้าเหล่าฟางและเกาเฟย โจวเฉิงจึงแกะกล่องออกทันที สองคนนั้นรู้สึกสงสัยเกี่ยวกับของในกล่อง อาการหนักกว่าโจวเฉิงเองเสียอีก

        เมื่อกล่องถูกเปิด นาฬิกาข้อมือบุรุษสีเงินสลับทองเรือนหนึ่งก็เผยออกมา หัวใจของเกาเฟยเต้นตึกตัก เธออยากให้นาฬิกาแก่โจวเฉิงเช่นกัน แต่กลัวว่าโจวเฉิงจะไม่ยอมรับไว้ นาฬิกาก็อยู่ในกระเป๋ากางเกงของเธอนี่เอง เป็๞ของที่เธอจ้างคนนำกลับมาจากเซี่ยงไฮ้ สิ่งที่จำกัดเกาเฟยมิใช่ราคาของนาฬิกา แต่เป็๞สถานะของเธอต่างหาก

        เธอริษยาที่เซี่ยเสี่ยวหลานสามารถส่งของขวัญวันเกิดให้โจวเฉิงได้อย่างเปิดเผย

        ความบังเอิญคือเซี่ยเสี่ยวหลานให้นาฬิกาข้อมือเหมือนกัน เธอจะดูเสียหน่อยว่าเซี่ยเสี่ยวหลานให้นาฬิกาอะไร!

        แสงจากไฟทางไม่ได้สว่างไสวนัก ทว่าความเงาวาวของนาฬิกาชั้นสูงกลับทำให้มิอาจละสายตาไปได้ เมื่อเห็นแวบแรก นาฬิกาของโจวเฉิงเรือนนี้คุณภาพดีเหลือเกิน เกาเฟยยังไม่ถอดใจ เดินเข้าไปอีกหนึ่งก้าวเพื่อจะดูให้ชัดเจน เธอคือนักศึกษามหาวิทยาลัยอย่างเป็๲เ๱ื่๵๹เป็๲ราว อีกทั้งยังศึกษาด้านการแพทย์ ตำราส่วนมากล้วนเป็๲ฉบับภาษาอังกฤษ พื้นฐานภาษาอังกฤษของเกาเฟยจึงถือว่าใช้ได้

        “Rolex?”

        เหล่าฟางผู้เซ่อซ่าฉงนงงงวย เกาเฟยกำลังพูดอะไร ทำไมเขาฟังไม่รู้เ๱ื่๵๹เลยสักนิด

        เกาเฟยมีกะจิตกะใจอธิบายต่อเหล่าฟางเสียที่ไหน

        เซี่ยเสี่ยวหลานให้นาฬิกาข้อมือโรเล็กซ์แก่โจวเฉิง!

        นาฬิกาข้อมือหนึ่งเรือน ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องราคาราวหนึ่งพันหยวน ถ้าให้เกาเฟยซื้อเอง เนื่องจากเธอทำงานได้ไม่นาน ยังซื้อไม่ไหวจริงๆ เกาเฟยตะลึงเป็๞อย่างยิ่ง เซี่ยเสี่ยวหลานดูถูกกันเกินไปแล้ว บ้านมีเงินแล้วสุดยอดมากหรือไร

        เกาเฟยลากเหล่าฟางให้เดินจากไป ของขวัญอื่นเป็๲อะไร เกาเฟยถูกตอกหน้าจนไม่อยากดูโดยสิ้นเชิง

        คนประสานงานกลืนน้ำลาย นาฬิกาที่พี่สะใภ้ให้เรือนนี้ ดูท่าทางจะแพงระยับเลยสินะ

        ทำไมเสี่ยวหลานให้นาฬิกาข้อมือแก่เขากัน?

        โจวเฉิงค่อนข้างชื่นชอบนาฬิกาข้อมือ ทว่าสวมนาฬิการาคาสูงในหน่วยงานไม่เหมาะสมเท่าไรนัก คาดไม่ถึงว่าเซี่ยเสี่ยวหลานจะให้โรเล็กซ์หนึ่งเรือนแก่เขาด้วย โจวเฉิงนึกขึ้นได้ ตอนเขาและเสี่ยวหลานเพิ่งรู้จักกัน เขาสวมโรเล็กซ์นี่นะ ภรรยาใส่ใจเขา กระทั่งรายละเอียดเล็กน้อยนี้ก็สังเกตเห็น

        โจวเฉิงสวมนาฬิกาลงบนข้อมือ “นายขนของอย่างอื่นกลับไปที่ห้องฉันเถอะ”

        เขาจะทำอะไร จะแสดงความขอบคุณต่อภรรยาของเขาน่ะสิ

        ในเมื่อให้ของขวัญเขา เช่นนั้นก็ไม่โกรธแล้วใช่หรือไม่?

        โจวเฉิงวิ่งไปโทรศัพท์ ๰่๭๫เวลานี้ ภรรยาเขาน่าจะไม่ได้ยุ่งกับงานในร้านแล้ว โทรศัพท์ผ่านการโอนสายหลายหน ในที่สุดก็ต่อสายติด

        “สวัสดีค่ะ โจวเฉิงหรือ? ได้รับนาฬิกาหรือยัง ชอบหรือไม่...”

เชิงอรรถ

[1]备胎 ยางอะไหล่ หมายถึง คนที่ถูกคบไว้เป็๞ตัวสำรอง ไม่ได้อยู่สถานะเปิดเผย

[2]吃着碗里，看着锅里 จ้องในหม้อขณะกินในถ้วย ปกติคนจีนจะรับประทานอาหารในถ้วยของตนเอง โดยตักอาหารใส่ถ้วยให้พอ การรับประทานอาหารพลางมองอาหารในหม้อจึงมีความหมายเดิมว่า ชายที่แต่งงานแล้วแต่ยังก้อร่อก้อติกกับผู้หญิงคนอื่น ต่อมามีความหมายว่า ไม่พึงพอใจในสิ่งที่ตนเองมี