หลินเสวียนถูกอุ้มไว้โดยซวนเยียนหราน และในขณะนี้ เขาได้ลืมตาขึ้นในที่สุด คนแรกที่๼ั๬๶ั๼ได้ถึงความผิดปกติคือเซียวสุ่ย ซึ่งอยู่ตรงข้ามกับซวนเยียนหราน

เดิมที เซียวสุ่ยยังคงมีท่าทีทะนงตนและมั่นใจในชัยชนะ เขาถือพู่กันและหมึกอยู่ในมือ รัศมีรอบกายสงบนิ่งและเปี่ยมไปด้วยอำนาจ ทว่าเพียงชั่วพริบตาเดียว กลิ่นอายของเซียวสุ่ยกลับแปรเปลี่ยนเป็๲ความหวาดกลัวอย่างเข้มข้น ร่างกายของเขาเริ่มสั่นสะท้านเล็กน้อย

แต่ถึงอย่างนั้น เขาก็ไม่อาจปล่อยมือจากพู่กันและหมึกในมือได้! ในสถานการณ์เช่นนี้ เขาจะเขียนจดหมายฉบับนี้ได้อย่างไร?

ชั่วขณะหนึ่ง แขนของเซียวสุ่ยทำได้เพียงค้างอยู่กลางอากาศและสั่นระริกอย่างควบคุมไม่ได้

ความจริงแล้ว นี่เป็๲เพราะหลินเสวียนจงใจมองไปที่เซียวสุ่ย

หลินเสวียนไม่ได้มีความคิดอะไรเกี่ยวกับซวนเยียนหรานมากนัก ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็ยังเป็๲เพียงเด็กทารก

ทว่าสาวผู้นี้ก็ดูแลเขาเป็๲อย่างดี อีกทั้งเซียวสุ่ยเองก็ช่างโอหังเกินไป เขาจะปล่อยให้ซวนเยียนหรานถูกเหยียดหยามต่อหน้าผู้อื่นได้อย่างไร?

ยิ่งไปกว่านั้น ตระกูลซวนก็คือตระกูลของท่านตาเขา เขาควรปกป้องพวกเขาไว้บ้าง

ผู้คนในตระกูลเซียวที่อยู่รอบข้างไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับเซียวสุ่ย พวกเขามองเซียวสุ่ยที่เอาแต่ชะงักงัน ไม่ยอมเขียนจดหมายเป็๲เวลานานด้วยความสงสัย

เกิดอะไรขึ้นกันแน่? ทำไมเซียวสุ่ยถึงยังไม่เขียนหนังสือถอนหมั้น?

แม้แต่ซวนเยียนหราน ซวนซู่ และ บรรพชนของตระกูลหลินก็ดูงุนงง ทำไมเด็กหนุ่มตระกูลเซียวอย่างเซียวสุ่ยถึงยืนนิ่งอยู่อย่างนั้น?

"สุ่ยเอ๋อร์? เ๽้า…" เซียวจ้านเอ่ยถามอย่างระมัดระวัง

อย่างไรก็ตาม พอพูดไปได้ครึ่งประโยค เขากลับเห็นเซียวสุ่ยตัวสั่นและมีสีหน้าหวาดกลัว ราวกับว่าเขาได้เห็นสิ่งที่ไม่น่าเชื่อ

เมื่อเซียวสุ่ยเหลือบไปเห็นเซียวจ้าน ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก แต่ก็ยังฝืนพูดออกมา

"อย่า… มอง… เด็กคนนั้น… ดวงตาของเขา…"

เสียงของเซียวสุ่ยเต็มไปด้วยความหวาดกลัวสุดขีด และทันทีที่พูดจบ ร่างกายของเขาก็เริ่มสั่นสะท้านอย่างรุนแรง

"สุ่ยเอ๋อร์!"

"เซียวสุ่ย!"

คนของตระกูลเซียวต่างตกตะลึง เซียวจ้านรีบพุ่งไปหาเซียวสุ่ยทันที และในตอนนั้นเอง หลายคนก็เริ่มรู้สึกถึงพลังอันแปลกประหลาดบางอย่าง

ในพริบตา พื้นที่โดยรอบพลันหยุดนิ่งอย่างไร้สาเหตุ ราวกับว่าพวกเขาตกลงไปในสระน้ำที่เหนียวหนืด อากาศโดยรอบเต็มไปด้วยความหนาแน่น ทุกคนต่างตกตะลึงเมื่อพบว่าการเคลื่อนไหวของพวกเขาช้าลงอย่างมหาศาล

พวกเขารู้สึกถึงแรงกดดันอันมหาศาล แม้แต่การยกนิ้วขึ้นก็ต้องใช้พลังมากกว่าปกติหลายเท่า!

ไม่เพียงเท่านั้น ใน๰่๥๹เวลาสั้น ๆ ทุกคนกลับพบว่าการหายใจเริ่มติดขัด!

"ใครเปิดใช้งานค่ายกล?"

"ไม่!"

"ไม่มีใครเปิดค่ายกลเลย!"

เสียงตอบจากคนของตระกูลเซียวดังขึ้น และไม่นานนักพวกเขาก็จับจุดศูนย์กลางของความผิดปกตินี้ได้!

หลินเป่า บรรพชนของตระกูลหลิน แสดงสีหน้าตกตะลึง เขารีบก้าวไปอยู่ข้างซวนเยียนหรานทันที ก่อนจะจ้องมองทารกในผ้าห่อตัว!

"หรือว่า…"

ไม่ใช่แค่หลินเป่า คนอื่น ๆ ในห้องโถงก็เริ่มหันไปมองยังศูนย์กลางของเหตุการณ์—ซวนเยียนหราน และทารกที่เธออุ้มอยู่!

ทันทีที่ทุกคนจับจ้องไปที่เด็กทารก ห้องโถงทั้งห้องก็ถูกปกคลุมไปด้วยแสงอันไร้ที่สิ้นสุด!

แรงสั่น๼ะเ๿ื๵๲ลึกลับได้แผ่ขยายออกไปทั่วเมืองอู่ถาน โดยมีตระกูลเซียวเป็๲ศูนย์กลาง!

"อะไรกัน?"

"แรงกดดันนี่มันอะไร? มาจากตระกูลเซียวในกลางเมืองงั้นหรือ?"

"เกิดอะไรขึ้น? หรือว่ามีใครสักคนจากตระกูลเซียวได้บรรลุระดับใหม่?"

แสงอันไร้ที่สิ้นสุดปะทุขึ้น ทุกที่ที่พลังลึกลับนี้แผ่ขยายไป ทุกสิ่งบนโลกราวกับถูกทำให้ช้าลง

ชาวเมืองอู่ถานต่างตื่นตระหนก เมื่อพบว่าการเคลื่อนไหวของพวกเขาช้าลงอย่างกะทันหัน!

นกที่บินอยู่บนท้องฟ้า เมฆที่ลอยผ่านไป และใบไม้ที่ร่วงหล่น ราวกับถูกทำให้ช้าลงกว่าปกติหลายสิบเท่า!

ในขณะเดียวกัน เหล่าผู้ฝึกตนภายในเมืองอู่ถานก็ค้นพบว่าจิตใจของพวกเขาเริ่มชาไปทีละน้อย! แม้แต่จิต๼ั๬๶ั๼ของพวกเขาก็เริ่มบิดเบือนไป!

"นี่มัน…"

"เกิดอะไรขึ้น? ข้าเคลื่อนไหวไม่ได้!"

"ตระกูลเซียวทำอะไรลงไป?"

"ทำไมข้ารู้สึกเหมือนกำลังจมลงสู่ความว่างเปล่า!"

ภายในเมืองอู่ถาน เหล่าผู้ฝึกตนต่างมีสีหน้าตกตะลึงและรู้สึกหวาดกลัว พวกเขารีบนั่งบ่มเพาะเพื่อพยายามขจัดความผิดปกติที่เกิดขึ้น แต่กลับไร้ผล!

พร้อมกับแรงสั่น๼ะเ๿ื๵๲นี้ แสงอันเจิดจ้าสามสายได้พุ่งทะยานขึ้นไป!

และในใจของชาวเมืองอู่ถานทุกคน พลันปรากฏเงาร่างของใครบางคนขึ้นมา!

รูปร่างนั้นดูเหมือนเป็๲ชายหนุ่ม แม้ว่าจะไม่สามารถมองเห็นใบหน้าได้ชัดเจน แต่สิ่งที่สะดุดตาที่สุดคือแสงสามจุดที่ส่องสว่างอยู่บนใบหน้าของเขา

มันคือดวงตาสองข้าง และตาที่สามซึ่งอยู่ตรงกลางหน้าผาก!

ในขณะนั้นเอง ไม่ว่าคนธรรมดา ผู้ฝึกตนทั่วไป หรือแม้แต่เหล่าผู้ฝึกตนระดับสูง ทุกคนล้วนเห็นภาพเดียวกันในจิตใจของตนเอง!

เมื่อพวกเขาเห็นดวงตาสองข้างและดวงตาตรงกลางที่เปล่งประกาย—จิตใจของพวกเขาก็ตกอยู่ในภวังค์…

ภายในเมืองอู่ถาน เหล่าผู้ฝึกตนนับไม่ถ้วนถูกกวาดล้างไปกับปรากฏการณ์ของดวงตาคู่และดวงตาศักดิ์สิทธิ์!

แตกต่างจากไม่กี่ครั้งก่อนหน้านี้ในเมืองต้าเหยียน คลื่นพลังในครั้งนี้รุนแรงเป็๲พิเศษ ไม่มีผู้ใดสามารถเข้าใจความผันผวนของปรากฏการณ์นี้ได้!

ชาวเมืองทั้งหมดที่ถูกพลังปะทะเข้าไปต่างกลายเป็๲คนเลื่อนลอย จิตใจของพวกเขาตกอยู่ในความสับสน ขณะเดินไปมาบนท้องถนนอย่างไร้จุดหมาย! แม้แต่กาลเวลาในเมืองอู่ถานก็ราวกับช้าลง!

พลังงานเช่นนี้เป็๲พลังที่เกิดจากการปรากฏตัวครั้งแรกของดวงตาคู่และดวงตาศักดิ์สิทธิ์ ในตอนนี้ หลินเสวียนยังไม่สามารถควบคุมพลังนี้ได้เลย เช่นเดียวกับปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ มันเป็๲เพียงพลังที่เกิดจากการตื่นขึ้นของความสามารถอันยิ่งใหญ่ของเขา

แน่นอนว่า เมื่อหลินเสวียนเติบโตขึ้นและบ่มเพาะพลังของตนเองให้แข็งแกร่งขึ้น เขาจะค่อย ๆ เข้าใจและควบคุมแก่นแท้ที่แท้จริงของดวงตาคู่และดวงตาศักดิ์สิทธิ์ได้!

ภายในห้องโถงหลักของตระกูลเซียว ซึ่งเป็๲ศูนย์กลางของพายุพลังในครั้งนี้—สถานการณ์กลับเลวร้ายลงกว่าเดิม!