แสงแดดส่องแยงตาเป็สัญญาณบอกว่าวันใหม่ได้เริ่มต้นแล้ว...
เจษอานันบิดี้เีก่อนยืนเต็มร่างโปร่งสูง แล้วสวมชุดคลุมลงมาจากชั้นสองของบ้าน บ้านหมายเลย 8 สุดหรูที่เขาซื้อมาเพื่อพำนักระหว่างการเรียน ป.โท
"อรุณสวัสดิ์ครับ คุณชาย อาหารเช้าพร้อมแล้วครับ" ป้อง ชายหนุ่มสูงผิวสองสี ผู้ซึ่งดูแลและรับใช้รายละเอียดทุกอย่างที่คุณชายเจษสั่ง ไม่ว่าจะทำกับข้าวรวมไปถึงเื่การเป็คนขับรถ
"วันนี้นายทำอะไรให้ฉันกินบ้างล่ะ" คุณชายพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
"ไข่ข้น ฮอตด็อก และเบคอนแบบกรอบๆ ที่คุณชายชอบครับ" เขาตอบพร้อมขยับพนักเก้าอี้ออกให้
"อืมมมม ฉันชอบกินเบคอนทอดกรอบมากจริงๆ มันช่างเป็อาหารอะไรที่ฟ้าประทานมาเทือกๆ นั้น" ป้องได้รินกาแฟเตรียมไว้ด้วยเพราะคุณชายของเขาชอบดื่มกาแฟทุกเช้า
"เปิดทีวีหน่อยสิป้อง ฉันอยากดูข่าวหน่อย" เจษสั่งพร้อมจิบกาแฟไปด้วย
"ได้ครับ" เขาหยิบรีโมตมากดช่อง BCC ตรงเวลาการเล่าข่าวที่เป็ประเด็นที่สังคมให้ความสนใจ
"เกิดคดีฆาตกรรมอุกอาจในบ้านพักปล่อยเช่าแบบ airbnb พบศพผู้ตายจมไปกับกองเื สภาพกลิ่นศพเน่าเหม็น คาดว่าน่าจะตายมาได้ 2 วันแล้ว ภายหลังทราบชื่อผู้ตายคือนาง มาเรีย เบซิล อายุ 64 ปี มาจากประเทศโรมาเนีย... "
"สภาพในอังกฤษไม่ปลอดภัยอีกแล้ว ข่าวฆ่ากันตายทุกวัน น่าสลดใจจริง ฉันไม่อยากจะคิดเลยถ้าเื่แบบนี้เกิดขึ้นกับคนที่ฉันรู้จัก แล้วฉันจะทำใจได้หรือป่าว" ชายผู้นั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารกล่าวออกมาเชิงอยากคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับคนที่เพิ่งดูข่าวนี้พร้อมๆ กัน
"ผมว่าเป็ใครก็คงทำใจไม่ได้ทั้งนั้นหรอกครับ คุณชาย แต่เวลาจะช่วยให้เราลืมเลื่อนความเ็ปนั้นเอง"
"อืมมม ถ้าเป็ฉันก็คงแค้นและจะต้องตามสืบให้ได้ว่าใครเป็ฆาตกรกันแน่และทำไปเพื่ออะไร"
พูดจบเขาก็วางถ้วยกาแฟลงก่อนจะขึ้นไปอาบน้ำ เขาชโลมฟองครีมฟูฟ่องบริเวณหนวดและเคราแล้วโกนออกอย่างสะอาดเกลี้ยงเกลา เซ็ตทรงผมให้เหมาะกับรูปหน้า พร้อมฉีดน้ำหอม Creed ก่อนสวมเสื้อโค้ชคลุมทับ
แผนวันนี้ของเจษอานันคือไปสมัครคอร์สเรียนอินทีเรียนระยะสั้น 6 เดือน ที่ Academy of Interior Design
กริ๊ง....กริ๊ง...กริ๊ง เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นประหนึ่งจิ้งจกร้องทัก ชายร่างสูงที่กำลังก้าวลงบันไดได้หยุดชะงัก แล้วหันไปมองตามเสียง แล้วพบว่าผู้ดูแลกำลังจะรับโทรศัพท์ดังคาด
"หยุด! ไม่ต้องรับ เดี๋ยวฉันลงไปรับเอง" ว่าแล้วเขาก็รีบวิ่งลงจากบันไดตรงดิ่งไปที่โทรศัพท์นั้น
"เจษ...เจษใช่ไหมลูก" เสียงสั่นเครือพร้อมสะอึกที่เดาได้ไม่ยากว่าคู่สนทนากำลังร้องไห้เสียใจ และการโทรมาในครั้งนี้มันไม่ใช่เื่ที่คนรับสายอยากจะฟังสักเท่าไหร่เป็แน่
"ครับคุณแม่ ผมเอง ทำไมเสียงคุณแม่เป็แบบนั้น มีเื่อะไรเกิดขึ้นหรอครับ" เขาพูดเน้นประโยคสุดท้าย
"คุณหญิงป้าตายแล้วนะลูก ฮือๆๆๆ"
