แล้วเลื่อนจมูกโด่งไล้ไปตามลำคอและลาดไหล่ สูดดมกลิ่นหอมจาง ๆ จากกายสาวที่ทำให้หัวใจเขาเต้นไม่เป็จังหวะ
มือหนาค่อย ๆ เลื่อนสายเดี่ยวออกจากไหล่ทั้งสองข้าง เปลือยเผยผิวขาวเนียนนวลละไมที่สั่นระริกเพราะความวาบหวามในใจ
เมื่อบาร์ปีกนกเผยออกจากหน้าอกอวบอิ่มที่นุ่มนวล สายตาเขาก็ทอดมองด้วยแววตาเต็มไปด้วยความหลงใหล มือหนาเลื่อนมาปลดตะขอด้านหน้า ปลดปล่อยความงดงามออกมาให้เขาได้เชยชมอย่างสมบูรณ์แบบ
ภาวรรณวรางค์หลับตาแน่น ริมฝีปากเผยอขึ้นสูดเอาลมหายใจเข้าปอด ขณะที่เขาผละลุกขึ้น ก่อนจะค่อย ๆ แกะกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวเองออกทีละเม็ด ดวงตาคมยังคงจับจ้องมายังร่างบางที่นอนระทวยบนเตียง
สายตานั้น... ร้อนแรง เย้ายวน และลึกซึ้ง ราวกับกำลังจะกลืนกินเธอทั้งกายและใจ
ปุริมปรัชย์กระชากเสื้อออกจากตัวทันที เมื่อสายตาของเธอที่มองมาเหมือนเร่งเร้าความ้าของเขาให้เพิ่มมากขึ้น
ร่างหนาที่ตอนนี้ปลือยท่อนบนเหมือนกัน เข้าไปทาบทับเรือนกายเย้ายวนที่นอนรออยู่ กดจูบแ่บนเนินอกแล้วค่อย ๆ กดจูบไล่ต่ำลงไปหายอดอกสีสวย
เขาััแ่เบาในคราแรกก่อนจะเปลี่ยนมาดูดดึงขบเม้มตามอารณ์ที่มากตามความ้าของร่างกาย มือหนาวนเวียนลูบไล้นวดเฟ้น จนคนใต้ร่างบิดตัวหนีความกระสันที่ได้รับร้อง
“อ๊ะ! อ๊า~” ภาวรรณวรางค์ครางด้วยความเสียวซ่านที่ถูกกระตุ้นจากปลายยอดถัน
ปุริมปรัชย์เฝ้าดูดกลืนอกอวบสลับไปมา มือหนาลูบััไปตามร่างกายที่อวบอิ่มเย้ายวน ทั้งปลุกปลอบและปลุกเร้าไปพร้อมกัน
ปรนเปรอร่างกายเธอด้วยร่างกายของเขา ปุริมปรัชย์จัดการอาภรณ์ทุกอย่างของเธอให้หลุดพ้นออกจากร่างกายของเธอจนตอนนี้เธอไม่เหลืออะไรบนร่างกาย
ปุริมปรัชย์ยกตัวขึ้น มองเรือนร่างเปลือยเปล่าที่ทอดกายอยู่ใต้แสงไฟสลัว ราวกับหุ่นปั้น ผิวขาวนวลละเอียดดุจกลีบกล้วยไม้ หน้าอกอวบอิ่มใหญ่กระเพื่อมตามจังหวะหายใจ ริมฝีปากอ่อนหวานนั้นยังคงแดงระเรื่อจากรสจูบที่ผ่านมา และเมื่อสายตาเลื่อนต่ำลง... ทุกอย่างที่เป็เธอช่างงดงามเกินบรรยาย
เขากลืนน้ำลายลงคอราวกับลำคอรู้สึกแห้งผากราวกับไม่เคยได้ดื่มน้ำมาหลายวัน
ก่อนจะไล้ปลายจมูกจากต้นขา ไล่ขึ้นไปจนถึงสะโพกแน่น แล้วใช้สองมือแยกเรียวขาเธอออกจากกันอย่างเชื่องช้า เปิดเปลือยความงามทุกสัดส่วนของเธอ
แล้วจึงโน้มตัวลงไปแนบัักับความงามตรงหน้า ปลายลิ้นร้อนละเลียดชิมเกสรของดอกไม้กลางกายที่ฉ่ำเยิ้มอย่างทะนุถนอม ความหอมหวานจากเธอทำให้เขาแทบลืมตัว และยิ่งได้ลิ้มรส ก็ยิ่งไม่อยากหยุด
เสียงครางหวานดังสะท้านดังขึ้นภายในห้อง ภาวรรณวรางค์บิดกายไปมาตามแรงอารมณ์ที่พวยพุ่ง มือบางจิกผ้าปูที่นอนแน่น ร่างกายร้อนรุ่มจนไม่สามารถควบคุมได้อีกต่อไป
ภาวรรณวรางค์นอนตาปรือปรอยมองทุกการกระทำของเขา ก่อนหน้านี้เหมือนประสาทการรับรู้ของเธอจะสิ้นสุดไปแล้ว
แต่ตอนนี้เธอรับรู้ทุกััที่เขามอบให้ ความอุ่นร้อนของริมฝีปากและฝ่ามือหนาที่เตะต้องเธอไปทุกส่วนของร่างกายเป็การกระตุ้นทั้งสติและการรับรู้ของเธอให้ตื่นขึ้น
เขาผละออกจากกลีบกุหลาบที่ยังเบ่งบานไม่สุด หอบหายใจแรงเหมือนกำลังจะหมดความอดทน ดวงตาคมเต็มไปด้วยแรงปรารถนาที่ยากจะระงับ
“สวย...จนอยากกลืนกินทั้งตัว...” เขาพึมพำเสียงพร่าต่ำราวกับสะกดจิตตัวเอง แล้วก้มลงจูบดอกไม้งามตรงหน้าซ้ำอีกครั้ง
ภาวรรณวรางค์หลับตาแน่น รับรู้ทุกััอย่างเต็มเปี่ยม ผิวกายสะท้านเร้าเมื่อเขาใช้เรียวนิ้วลากไล้ลงมาแตะเบา ๆ ก่อนจะค่อย ๆ สอดเข้า
ขาเรียวพยายามหนีบเข้าเพื่อขจัดอารมณ์ที่เกิดขึ้น แต่ก็ถูกปุริมปรัชย์จับแยกออกเปิดทางให้กว้างขึ้นและใช้เรียวนิ้วััถูไถเรียกน้ำหวานให้ออกมามากกว่าเดิมก่อนจะสอดนิ้วเรียวเข้าไปเพื่อสร้างความคุ้นชิน
เธอสะดุ้งเฮือก เสียงห้ามหลุดออกมาอย่างห้ามไม่อยู่
“เจ็บ... ไม่เอา... อือออ…” ความคับแน่นทำให้ภาวรรณวรางค์สะดุ้งร้องห้ามเมื่อนิ้วเรียวชำแรกเข้าไปในคราแรก
เขาชะงักไปชั่วครู่ ดวงตาเข้มจ้องใบหน้าที่บิดเบี้ยวเพราะความเจ็บเบา ๆ อย่างลังเล แล้วโน้มลงจูบริมฝีปากเธอเบา ๆ ราวกับจะปลอบโยน
“ขอโทษครับ... จะทำเบา ๆ” ปุริมปรัชย์ชะงักไปครู่นึงเพราะเสียงร้องห้ามของเธอทำให้เขาแปลกใจ
ก้มลงจูบปากบางเบา ๆ เพื่อปลอบโยนให้เธอคลายความเกร็งให้เบาบางลง ก่อนจะทำสานต่อเพื่อความคุ้นชินให้เธอ มาถึงขั้นนี้แล้วไม่ว่าอะไรก็คงไม่สามารถมาห้ามความ้าของเขาได้แล้ว
เขาค่อย ๆ ขยับนิ้วอย่างระมัดระวัง พยายามทำให้เธอผ่อนคลายไปกับััที่เร้าอารมณ์อย่างแ่เบาและอ่อนโยน ทุกััที่เขามอบให้ ล้วนเป็การสร้างความคุ้นชิน และยั่วเย้าไปพร้อมกัน
“เธอเองก็หอมนะรู้ไหม” เขาบอกให้เธอได้รู้ว่ากลิ่นที่เขากะลังสูดดมอยู่ตอนนี้ก็หอมไม่ถูกใจเขาเหมือนกัน
“อ๊ะ”
“หอมหวานไปทุกส่วน” ปุริมปรัชย์กระซิบบอกให้เธอรู้
ปากบอกเสร็จก็เขาไปชิมผิวนุ่มนิ่มขาวนวลของเธอ นิ้วก็ยังคงทำหน้าที่สอดเข้าสอดออกให้ช่องทางรักให้สะดวกสำหรับเขามากขึ้นเขาเร่งจังหวะให้ถี่เร็วขึ้นเมื่อเห็นบั้นท้ายของเธอลอยค้างในอากาศ
ร่างบางส่งเสียงครางตามแรงที่สอดเข้าสอดออก ร่างกายแอ่นโค้ง สะโพกมนยกขึ้นเล็กน้อย ไม่นานเธอก็กระตุกสั่นพร้อมกับแรงตอดรัดนิ้วเรียวแน่นเป็จังหวะ
ภาวรรณวรางค์รู้สึกเหมือนถูกปลดปล่อยลอยเคว้งในอากาศ ความรู้สึกสุขสมอย่างที่ไม่เกิดขึ้นมาก่อน เธอนอนหอบหายใจปรือตาขึ้นมองเมื่อรู้สึกว่าร่างกายของเขาลงมาทาบทับเธอเอาไว้
แล้วเลื่อนมือหนาลูบไล้ ััเตะต้องจุดกลางกายของเธอ เพื่อเพิ่มความฉ่ำชื้น สะกิดตุ่มเกสรเพิ่มความเสียวกระสันอยาก เขารับรู้ว่าจุดไหนที่ทำให้เธอภิรมณ์ระทวยได้จากปฏิกิริยาของร่างกายเธอ
ภาวรรณวรางค์ลืมตาขึ้นมาเพื่อให้รับรู้สิ่งที่เกิดขึ้น สายตาคมที่จ้องมองอยู่มันบอกเธอชัดเจนถึงความกระหายอยากในแววตาของเขา
และเธอเองก็รับรู้ได้ว่าตอนนี้ร่างกายของเธอและความ้าขอเธอก็คงไม่ต่างจากเขานัก
ยิ่งมองลึกเข้าไปในดวงตาคมนั้นแววตาสีดำของเขาเหมือนจะสะกดให้เธอจนดิ่งในวังวนที่เขาสร้างขึ้นไปเรื่อย ๆ อย่างไม่สามารถหยุดได้
ปุริมปรัชย์ถอดนิ้วออกมาก่อนจะเพิ่มจำนวนนิ้วก่อนจะดันเข้าไปยังร่องของเธออีกครั้งและอีกครั้ง ภาวรรณวรางค์ทำได้เพียงกำผ้าห่มเอาไว้และร้องครางออกมาด้วยความเสียวกระสัน
“ครั้งนี้ของจริงแล้วนะ”
จบคำปุริมปรัชย์ก็เข้ามามอบจูบดูดดื่มเพื่อเร่งเร้า เรียกร้อง และบอกความ้าของเขาที่มีมากล้นให้เธอรู้
ใช้เรียวลิ้นที่เกี้ยวกวัดลิ้นเล็กอยู่ทำให้ความรู้สึกเธอพร่าเลือนหลงไปในวังวนที่เขานำทางอีกครั้ง
“อื้อ...” เสียงครางยาว เมื่อร่างบางถูกเขาบดบี้ยอดอกด้วยมือหนา
เขาละริมฝีปากออกจากกลีบกุหลาบฉ่ำหวานแล้วผละมือออกช้า ๆ ก่อนจะแยกเรียวขางามออกจากกันกว้างขึ้น ดวงตาคมเต็มไปด้วยความ้าที่ไม่มีอะไรหยุดยั้งได้อีกต่อไป
ร่างสูงแทรกตัวเข้ามาแแ่กับเรือนกายบอบบาง จัดการสวมเครื่องป้องกันด้วยมือที่สั่นน้อย ๆ จากแรงปรารถนา ก่อนจะจับ
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้