เมื่อฉินเฟิงลุกขึ้นและเดินออกจากรั้วมหาวิทยาลัยเว่ยเฉิงท้องฟ้าภายนอกก็มืดแล้ว
เขากลับมาที่ลัมโบร์กินีรุ่นแบทโมบิล และเสียบกุญแจในมือลงไป ระหว่างที่กำลังขึ้นรถนั้นเองสายตาก็เหลือบไปเห็นรูปร่างทรงเสน่ห์ที่ดูคุ้นตา
“ครูหยุนเซียวคนสวยไม่ใช่เหรอนั่น?” ั์ตาของฉินเฟิงส่องประกาย
ตอนนี้หยุนเซียวถูกชายฉกรรจ์สามคนล้อมไว้ดูจากสายตาโเี้ก็พอจะรู้ว่าพวกมันไม่ได้มาดีแน่
หยุนเซียวขมวดคิ้วสีหน้าเ็า เธอกัดริมฝีปากสีแดง และกำลังทะเลาะกับชายร่างกำยำสามคนก่อนจะถูกจับลากเข้าไปในรถโฟล์คสวาเกน ซานตาน่า สีดำ
“ดูท่าครูคนสวยจะมีปัญหาซะแล้ว” เมื่อเห็นอย่างนี้ฉินเฟิงก็เลิกคิ้ว
ทันใดนั้นเสียงอิเล็กทรอนิกส์เ็าก็ดังขึ้นมาในหัว
“ติ๊ง...ระบบราชันเ้าสำราญมีภารกิจ : ช่วยครูหยุนเซียวแสนสวย!”
“ระยะเวลาภารกิจ : 1 วัน”
“เมื่อภารกิจลุล่วง จะได้รับแต้มสำราญ 50 แต้มเป็รางวัลหากล้มเหลว โฮสต์จะไม่สามารถมีเพศสัมพันธ์ได้เป็เวลาครึ่งปี!”
“บัดซบ บัดซบ ไอ้ระยำเอ๊ย!”
ภารกิจที่จู่ๆก็โผล่มา ทำให้ฉินเฟิงมือกระตุกจนรถเซเกือบจะชนต้นไม้ วินาทีต่อมาเขาเหยียบคันเร่ง รีบขับรถไล่ตามซานตาน่าโดยไม่ลังเล
อดไม่ได้ที่จะกรีดร้องในใจการลงโทษของระบบนี้มันจะชั่วช้าเกินไปแล้ว!
ไม่สามารถมีเพศสัมพันธ์เป็เวลาครึ่งปี? นี่เป็การลงโทษที่โหดร้ายที่สุด เท่าที่ฉินเฟิงเคยเห็นมา!
ฉินเฟิงขับรถค่อนข้างเก่งจึงสามารถไล่ตามได้ตลอดทาง และในที่สุดซานตาน่าก็จอดอยู่หน้าสโมสรหวงเจียผ่านไปประมาณครึ่งนาที ชายร่างกำยำทั้งสามคนก็ออกจากรถก่อนจะล้อมหยุนเซียวไว้ตรงกลาง และพาเข้าไปในอาคารสโมสร
เมื่อเห็นดังนี้ฉินเฟิงก็ยิ้มมุมปากเล็กน้อย สโมสรหวงเจียคือสโมสรอันดับหนึ่งในเมืองเว่ยเฉิงเหล่าผู้คนที่มาที่นี่ล้วนเป็บุคคลระดับสูงต่อให้มีเงินแต่ไม่มีบัตรสมาชิกก็เข้าไม่ได้
และที่สำคัญที่สุดคือสโมสรหวงเจียแห่งนี้เป็ของฉินหวงผู้เป็พ่อของฉินเฟิงถ้าเขา้าช่วยหยุนเซียวที่นี่ก็ง่ายเหมือนปอกกล้วยเข้าปาก
“นายน้อยฉินมาแล้ว!”
เมื่อยามเฝ้าประตูเห็นฉินเฟิงพวกเขาก็รีบมาทักทายต้อนรับด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม หัวหน้ายามมากระซิบข้างหูของฉินเฟิง “นายน้อยฉินครับ มีนักศึกษามหา’ลัยคนหนึ่งมาที่สโมสรผมเห็นด้วยตาตัวเองเลย ทั้งน่ารักสดใสและสวยอย่างกับนางฟ้า!”
“ผมได้ข่าวว่าเธอเป็ถึงดาวมหา’ลัยเว่ยเฉิงเลยนายน้อยครับ ผู้จัดการหลิวเตรียมพร้อมไว้ให้คุณแล้ว!”
ฉินเฟิงมักจะมาผ่อนคลายอารมณ์ที่สโมสรหวงเจียบ่อยๆ ั้แ่ยามเฝ้าประตูจนไปถึงผู้จัดการต่างก็รู้จักงานอดิเรกของเขาดี...สนุกกับสาวงาม!
ทันใดนั้นดวงตาของฉินเฟิงก็เปล่งประกายดาวมหา’ลัยเว่ยเฉิง? เขาต้องรู้จักอย่างแน่นอนแต่เมื่อนึกขึ้นได้ว่าภารกิจของหยุนเซียวยังไม่เสร็จประกายในดวงตาก็หายไปและระงับอารมณ์ไว้
“อะแฮ่ม...ไปเรียกผู้จัดการหลิวมาให้หน่อย นายน้อยผู้นี้มีธุระที่ต้องทำ”ฉินเฟิงกระแอมอย่างงุ่มง่ามและเดินเข้าไปในสโมสรพร้อมกับนั่งลงบนโซฟาในห้องโถง
“ครับผม!”
หัวหน้ายามยิ้มอย่างรู้เท่าทันและวิ่งไปหาผู้จัดการหลิวเห็นได้ชัดว่าเขาเข้าใจเื่ธุระของฉินเฟิงผิด
ไม่ถึงหนึ่งนาทีผู้จัดการหลิว ชายรูปร่างอ้วนท้วนก็วิ่งต้วมเตี้ยมมาหาฉินเฟิงเขาเช็ดเหงื่อบนใบหน้าและยิ้มอย่างอัปลักษณ์
“นายน้อยฉินครับ ทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ดาวมหา’ลัยเว่ยเฉิงกำลังรอคุณอยู่ในห้อง888 ผมจะพาคุณไปทันที!”
...
มุมปากของฉินเฟิงกระตุกเขาทำอะไรไม่ถูกและเตะต้นขาของผู้จัดการหลิว “หลีกไป! คิดว่านายน้อยผู้นี้มาสโมสรเพื่อมาเล่นแต่กับผู้หญิงเรอะ? พ่อมาทำธุระโว้ย!” ฉินเฟิงพูดด้วยความจริงจัง
ทำธุระ? ไม่ใช่ว่าแค่มาสนุกกับผู้หญิงเหรอ?
ผู้จัดการหลิวไม่พอใจที่จู่ๆก็ถูกเตะ แต่ก็ไม่กล้าแสดงออกมา เขายังคงยิ้มและกล่าวว่า “นายน้อยครับ ธุระอะไรเหรอครับ? ไม่ว่าจะเล็กน้อยขนาดไหนก็พูดมาได้เลยครับ”
ฉินเฟิงก้มเล่นโทรศัพท์มือถือโดยที่ไม่ได้มองผู้จัดการหลิวและกล่าว“เมื่อกี้มีไอ้กล้าม 3 หน่อพาสาวสวยมาคนหนึ่งไปดูซิว่าพวกมันพาเธอไปไว้ห้องไหน”
“รับทราบครับ!”
สโมสรหวงเจียเป็สถานที่ที่เข้มงวดเื่ความเป็ส่วนตัวและความลับของลูกค้ามากที่สุดในเมืองเว่ยเฉิงแต่ตอนนี้ลูกชายคนเดียวของเ้าของสโมสร้าข้อมูลผู้จัดการหลิวจึงไม่คิดให้มากความ เขาโทรไปที่แผนกต้อนรับและสอบถามเื่ราวทันที
ผ่านไปไม่ถึงหนึ่งนาทีผู้จัดการหลิวก็กลับมาหาฉินเฟิงพร้อมใบหน้ายิ้มแย้มและกล่าว “นายน้อยฉินครับ ทั้งสี่คนเปิดห้อง 1201 ครับ”
“พายามสี่คนตามฉันมา!”
ฉินเฟิงเต็มไปด้วยความตื่นเต้นเขาไม่คิดว่าภารกิจจะเสร็จได้ง่ายดายขนาดนี้ ฉินเฟิงเหมือนเตรียมจะใช้แต้มสำราญ 50 แต้มรอไว้ก่อนแล้ว
“นายน้อยฉินครับ”
เมื่อฉินเฟิงเดินไม่ทันถึงสองก้าวผู้จัดการก็หยุดเขาด้วยท่าทางลำบากใจ “นายน้อยหม่าเป็คนเปิดห้อง1201 ครับ”
“นายน้อยหม่า? นายน้อยหม่าจากเป่าหลงกรุ๊ปนั่นอะนะ?”ฉินเฟิงถามและขมวดคิ้วเล็กน้อย
ผู้จัดการหลิวรู้สึกถึงความเย็นะเืที่แผ่ออกมาจากตัวของฉินเฟิงและไม่กล้าสบตา เขาเป็ชายอายุ 40 ปี แต่กลับต้องมาก้มหัวเหมือนเด็กที่ทำอะไรผิด
นายน้อยหม่าหม่าเต๋อหู่
พ่อคือหม่าต้าหลงผู้ก่อตั้งเป่าหลงกรุ๊ปขึ้นมาด้วยตัวคนเดียวเป่าหลงกรุ๊ปเป็บริษัทรักษาความปลอดภัยที่ใหญ่ที่สุดในเมืองเว่ยเฉิงเ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของสโมสรหวงเจียครึ่งหนึ่งก็มาจากที่นั่น
และฉินเฟิงยังรู้อีกว่าหม่าต้าหลงเป็คนคุมอิทธิพลใต้ดินในพื้นที่ตะวันออกเฉียงใต้ของเมืองเว่ยเฉิง
แต่ถึงอย่างนั้นฉินเฟิงก็ไม่ยอมแพ้ภารกิจ เพราะบทลงโทษมันน่ากลัวเกินไป “นายน้อยหม่าแล้วไง? พาการ์ดจากตระกูลฉินตามฉันมา!”
“ครับผม!”
ผู้จัดการหลิวรีบไปเรียกเ้าหน้าที่ทันที!
ในเมื่อฉินเฟิงตั้งใจจะหาเื่นายน้อยหม่าผู้จัดการหลิวก็ทำได้แค่ทำตามคำสั่งเท่านั้นอย่างไรฉินเฟิงก็เป็ถึงลูกชายคนเดียวของฉินหวง สถานะของเขาสูงกว่าหม่าเต๋อหู่
ในไม่ช้าผู้จัดการหลิวก็นำเหล่าชายรูปร่างกำยำมา6นาย ทั้งหกคนนี้ล้วนเป็สมุนที่ได้รับการฝึกอบรมจากตระกูลฉินแข็งแรงดั่งโค มีฝีมือแก่กล้า และยังเชื่อใจได้
ฉินเฟิงมองดูนักกล้ามทั้งหกและพยักหน้าอย่างพอใจเขาลุกขึ้นยืนและเดินนำหน้าคนทั้งเจ็ด โบกมือพร้อมกับพูดด้วยความสง่าผ่าเผย “ไป! ตามข้าพเ้ามาเพื่อผดุงความยุติธรรม!”
กลุ่มคนทั้งแปดเดินไปที่ห้อง1201อย่างยิ่งใหญ่!
