บทที่ 1027 ฉันขอ        ครืน! ครืน! ครืน!        ท้องฟ้าปั่นป่วน เสียงฟ้าร้องดังกึกก้องชวนให้หวาดหวั่นใจ        นกแตกรังส่งเสียงร้อง สัตว์ป่าวิ่งหนีหาย        เย่จื่อเฉินยืนอยู่ใต้กลุ่มเมฆฝนด้วยสภาพผมเผ้ายุ่งเหยิงเนื้อตัวมอมแมม เขารู้สึกได้ถึงพลังของ...