น้ำเสียงของชายคนนั้นหนักแน่น มีพลัง และเหมือนจะแหบนิดหน่อย ราวกับคอของเขามีน้ำแข็งปักอยู่ มันให้ความรู้สึกเหมือนกำลังจะถูกกรีดจนแยกออก
ถึงแม้ชายคนนี้จะตั้งใจไม่ปล่อยลมปราณออกมาจากเสื้อคลุมมีหมวกสีดำ แต่เขาก็เหมือนเป็ผู้ปกครองสูงสุดในตำหนักกว่างหานที่กดสยบทุกคนเอาไว้
และเขาก็คือกษัตริย์แห่งราชวงศ์ปิงเฟิง กว่างหานอ๋อง!
ถึงแม้เสียงของกว่างหานอ๋องจะฟังไม่ออกว่ารู้สึกอย่างไร แต่ว่าดวงตาสีน้ำเงินของเขายังคงมีความคาดหวังอย่างแรงกล้าแฝงอยู่!
เซิ่นเจิ่นโหวไม่กล้ารอช้า เขาพลิกฝ่ามือแล้วภาชนะแก้วใบหนึ่งก็ปรากฏขึ้น ในภาชนะชิ้นนั้นมีหัวใจที่อาบไปด้วยเืของตี้หลิงเสวียนอยู่
ที่ใช้ภาชนะแก้วนี้ใส่หัวใจเอาไว้เพราะเขากังวลว่าพลังงานที่เหลืออยู่ในหัวใจจะแผ่ออกมาข้างนอกอีกครั้ง
เซิ่นเจิ่นโหวยังไม่ทันได้พูดอะไรภาชนะแก้วก็ถูกกว่างหานอ๋องดูดไปแล้ว
กว่างหานอ๋องใช้จิตสำนึกในการสำรวจหัวใจดวงนี้ ไม่นานนักเขาก็พบว่าพลังงานที่อยู่ในหัวใจดวงนี้ไม่เหมือนที่เขาคิดไว้ มันน้อยไปกว่าครึ่งเลย
จากนั้น กว่างหานอ๋องก็ใช้สายตาเหยี่ยวจ้องไปที่เซิ่นเจิ่นโหว ลมปราณที่หนาวเหน็บพุ่งไปยังตัวของเซิ่นเจิ่นโหว “นี่มันเื่อะไร”
กว่างหานอ๋องส่งเซิ่นเจิ่นโหวเข้าไปในราชวงศ์ต้าิ ทำทุกอย่างก็เพื่อหัวใจดวงนี้ พอเขาได้เห็นหัวใจที่เซิ่นเจิ่นโหวนำมาให้ก็รู้สึกดีใจอย่างมาก แต่เมื่อััได้ว่าพลังงานในหัวใจนั้นหายไปเกินครึ่ง อารมณ์ของเขาก็เปลี่ยนไปทันที
สิบผู้กล้าแห่งบัลลังก์ปิงเฟิงทุกคนจ้องมายังเซิ่นเจิ่นโหวทั้งหมด
มันเป็แรงกดดันที่น่ากลัวมาก เซิ่นเจิ่นโหวััได้ว่าเืลมในร่างกายของเขานั้นไหลช้า เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือว่า “ฝ่าา ที่พลังงานในหัวใจมันหายไปกว่าครึ่งก็เพราะมีเื่ไม่คาดฝันและไม่อาจควบคุมได้เกิดขึ้นในราชวงศ์ต้าิ”
“ตามแผนการเดิมของกระหม่อม เมื่อตี้หลิงเสวียนได้หัวใจอสูรระดับสิบมาแล้ว กระหม่อมก็จะแอบปรับเปลี่ยนวิธีการบางอย่างในการสร้างผลึกโลหิตเก้าโคจร เพื่อให้ได้ผลึกโลหิตเก้าโคจรที่มีพลังงานด้านลบของอสูรระดับสิบก่อนตายเอาไว้ จากนั้นก็ดูดซับมันมา”
“ในใจของตี้หลิงเสวียนเดิมก็มีความทะเยอะทะยานที่บ้าคลั่งมากอยู่แล้ว รวมกับมีลมปราณความชั่วร้ายจากผลึกโลหิตเก้าโคจรเป็ตัวนำ เมื่อดูดซับพลังงานนั้นมาก็จะสามารถเลื่อนไปสู่ขอบเขตอมฤตขั้นที่หนึ่งและจะต้องถลำสู่สายมารในทันทีด้วย ขอแค่ถลำสู่สายมาร ในระยะเวลาสั้นๆ ความสามารถของตี้หลิงเสวียนก็จะเพิ่มขึ้น แต่ก็อยู่ได้มากสุดแค่สามเดือน จากนั้นเขาก็จะถูกผลึกโลหิตเก้าโคจรสะท้อนกลับและตายลง”
“ถึงเวลานั้น ต่อให้ตัวของตี้หลิงเสวียนรับรู้ถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นทุกอย่างมันก็สายเกินไปแล้ว เพราะเขาได้ลงมือสังหาริอ๋องและทำให้ราชวงศ์ต้าิเกิดการนองเืไปแล้ว และราชวงศ์ต้าิก็จะกลายเป็ดินแดนที่เป็ดั่งเนื้อที่สวยสดงดงาม รอให้เรานำมาเชือดเฉือน”
ที่แท้ เซิ่นเจิ่นโหวก็รู้ฐานะที่แท้จริงของตี้หลิงเสวียนมานานแล้ว เขาหลอกใช้จิตใจที่ไม่ซื่อของตี้หลิงเสวียนมาชี้นำและทำร้ายตัวเองเพื่อให้เขาเลือกเดินทางผิด
หลังจากนั้น มีอีกหลายเื่ที่เซิ่นเจิ่นโหวไม่ต้องลงมือไปทำเอง เขาแค่เล่นตุกติกนิดหน่อยใน่เวลาสำคัญ จากนั้นก็ปล่อยให้เรือไหลไปตามน้ำ ค่อยๆ เดินตามทางที่ตี้หลิงเสวียนคิดจะฏ ก็สามารถก่อความวุ่นวายปางตายให้เกิดขึ้นภายในราชวงศ์ต้าิได้แล้ว!
ถูกต้อง พร์กับความสามารถของตี้หลิงเสวียนมันเหนือกว่าเซิ่นเจิ่นโหวมาก แต่แล้วอย่างไรล่ะ? เซิ่นเจิ่นโหวใช้แค่กลวิธียืมมือฆ่าคนก็สามารถทำให้ตี้หลิงเสวียนกับราชวงศ์ต้าิห้ำหั่นกันเองได้แล้ว!
สุดท้ายแล้ว คนที่ชนะก็ยังเป็เซิ่นเจิ่นโหวและราชวงศ์ปิงเฟิงที่จ้องจะยึดแผ่นดินของราชวงศ์ต้าิอยู่ดี!
และหัวใจของตี้หลิงเสวียนนั้นก็คือปัจจัยสำคัญชิ้นหนึ่ง
กว่างหานอ๋องไม่ได้ทำการโจมตีราชวงศ์ต้าิในทันที หนึ่งเป็เพราะราชวงศ์ปิงเฟิงนั้นมีอาณาเขตพื้นที่ยังไม่ถึงหนึ่งส่วนสิบของราชวงศ์ต้าิเลย พูดในมุมด้านการทหาร ราชวงศ์ปิงเฟิงไม่ได้เปรียบเลยแม้แต่นิดเดียว
สองเป็เพราะกว่างหานอ๋องหยุดอยู่ที่ขอบเขตอมฤตขั้นที่หนึ่งมานานมากแล้ว เขาจำเป็จะต้องได้ยาวิเศษมาช่วยให้เขาพัฒนา และในผลึกโลหิตเก้าโคจรก็มีพลังงานอย่างที่เขา้า เพราะดินแดนอสูรว่านโซ่วตั้งอยู่ในราชวงศ์ต้าิ หากกว่างหานอ๋องจะส่งคนเข้าไปในพื้นที่มันก็จะกลายเป็การแหวกหญ้าให้งูตื่น และความสามารถของตี้หลิงเสวียนนั้นก็ไปถึงขอบเขตหลุดพ้นปุถุชนขั้นที่เก้าระดับผนึกขั้วสูงสุดแล้วด้วย ให้เขาเป็คนทำผลึกโลหิตเก้าโคจรถือว่าเหมาะสมที่สุดแล้ว
และเมื่อตี้หลิงเสวียนดูดซับพลังงานจากผลึกโลหิตเก้าโคจรเข้าไปแล้วสร้างดวงจิตเทวะขึ้นมา พลังงานในหัวใจของเขาก็จะเหนือกว่าผลึกโลหิตเก้าโคจรมาก
ดังนั้น หัวใจของตี้หลิงเสวียนมันคือยาวิเศษที่กว่างหานอ๋อง้าและคาดหวังอย่างมาก!
ขอแค่หลังจากนี้อีกสามเดือนเมื่อตี้หลิงเสวียนตายลง เซิ่นเจิ่นโหวก็สามารถควักหัวใจของเขาออกมาแล้วมอบให้กับกว่างหานอ๋องได้อย่างสมบูรณ์แบบ
พูดได้เลยว่า กว่างหานอ๋องไม่ต้องต่อสู้กับตี้หลิงเสวียนเลย เขาก็แค่นั่งรออย่างเดียว รอให้ตี้หลิงเสวียนขุดหลุมฝังตัวเอง ก็จะได้หัวใจและพลังที่อยู่ภายในมาได้อย่างไม่ต้องออกแรงเลย
และในตอนนี้ กว่างหานอ๋องก็ได้หัวใจของตี้หลิงเสวียนมาไว้ในมือแล้ว
เดิมทีมันเป็แผนการที่ไร้ช่องโหว่เลย แต่คิดไม่ถึงเลยว่าพลังงานที่อยู่ในหัวใจของตี้หลิงเสวียนมันกลับหายไปกว่าครึ่ง นี่ทำให้กว่างหานอ๋องรู้สึกแย่มาก แล้วเขาจะไม่โกรธไม่โมโหได้อย่างไร?
“แต่ผลที่ได้กลับแย่กว่าที่คิดมาก” น้ำเสียงของกว่างหานอ๋องนั้นเย็นะเืขึ้นเรื่อยๆ
“กระหม่อมจดจำคำสั่งและภารกิจอย่างขึ้นใจและสลักมันไว้ในกระดูกส่วนลึกของตัวเองตลอดเวลา เดิมทีทุกอย่างก็เป็ไปตามแผน แต่สุดท้ายกลับเกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้น”
เซิ่นเจิ่นโหวพูดเสียงเข้ม “เขามีชื่อว่าิอวี่ เป็องค์ชายสิบเจ็ดของราชวงศ์ต้าิ เริ่มแรกพลังความสามารถของเขาก็เหมือนคนทั่วไป แต่ในเวลาไม่ถึงหนึ่งปีพลังฝีมือของเขากลับก้าวะโไปไกลมาก จนสุดท้าย ในขณะที่ตี้หลิงเสวียนกำลังจะสังหาริอ๋อง เขาก็ปรากฏตัว และช่วยทุกคนเอาไว้ทั้งหมด”
“อย่างนั้นหรือ?”
“เื่นี้เป็ความจริงทุกประการ กระหม่อมเห็นิอวี่ใช้กระบี่แทงทะลุหน้าอกตี้หลิงเสวียนและตายลงในทันทีกับตา หากไม่ใช่เพราะการโจมตีของิอวี่ที่ทำให้หัวใจของตี้หลิงเสวียนเสียหาย หัวใจของตี้หลิงเสวียนก็จะต้องอยู่ในสภาพสมบูรณ์อย่างแน่นอน!”
ระหว่างที่พูด น้ำเสียงของเซิ่นเจิ่นโหวก็แฝงไปด้วยความโกรธที่ปกปิดไม่อยู่ หากไม่ใช่เพราะิอวี่ทำให้แผนของเขาเสีย คงไม่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นแน่นอน!
พอคิดได้ว่าแขนขวาของเขานั้นถูกิอวี่ทำร้าย ในใจของเซิ่นเจิ่นโหวก็รู้สึกเสียศักดิ์ศรีมาก เขารู้ว่าตนนั้นสู้ิอวี่ไม่ได้ แต่เขาก็หวังว่าจะมีใครสักคนที่สามารถเล่นงานิอวี่แทนเขาได้
พอคิดได้แบบนี้ เซิ่นเจิ่นโหวก็พูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่นว่า “ฝ่าา ิอวี่คือคนที่เราจะประมาทไม่ได้เด็ดขาด เขาอาจจะได้เป็ิอ๋องคนต่อไป หากปล่อยให้เขาพัฒนาเติบโตไปมากกว่านี้ต่อไปรับอาจรับมือได้ยากมากขึ้น”
“ิอวี่” เป็ชื่อที่กว่างหานอ๋องและสิบผู้กล้าแห่งบัลลังก์ปิงเฟิงได้ยินเป็ครั้งแรก ถึงแม้จะไม่เคยเจอหรือรู้จักมาก่อน แต่จากน้ำเสียงของเซิ่นเจิ่นโหวก็ทำให้พวกเขานึกภาพออกเลยว่าิอวี่นั้นมีความสามารถอย่างไร
สามารถเอาชนะตี้หลิงเสวียนได้ แสดงว่ามีฝีมือที่ไม่ธรรมดาเลย ...
แต่มันก็เท่านั้นแหละ เพราะอีกไม่นาน สิบผู้กล้าแห่งบัลลังก์ปิงเฟิงอย่างพวกเขาก็จะไม่เหมือนเดิมแล้ว และกว่างหานอ๋องก็จะไม่ใช่กว่างหานอ๋องที่เป็อยู่ในตอนนี้!
“ไม่เป็ไร”
หลังจากฟังต้นสายปลายเหตุจบแล้ว อารมณ์ของกว่างหานอ๋องก็สงบลง “คนคนนี้ทำให้ข้าเสียหายมากจริงๆ ตามแผนการเดิม ข้าสามารถไปถึงขั้นที่สองได้ภายในระยะเวลาสามเดือน แต่ตอนนี้คงต้องเลื่อนเวลาออกไปอีกประมาณหนึ่งปี”
ปฏิเสธไม่ได้เลยว่า สภาพจิตใจของกว่างหานอ๋องนั้นดีมาก เขาอารมณ์เสียแค่ครู่เดียวเท่านั้น จากนั้นก็สามารถคุมอารมณ์ให้สงบลงได้แล้ว
ถูกต้อง ิอวี่ทำให้แผนของเขาเสียหายจริง แต่ิอวี่เองก็ต้องแลกกับมันด้วยชีวิตเหมือนกัน เขาซื้อเวลาให้ต้าิได้แค่อีกเก้าเดือนเท่านั้น
เมื่อครบหนึ่งปี กว่างหานอ๋องมีขอบเขตอมฤตขั้นที่สองแล้วสร้างตับเทวะออกมาได้เมื่อไหร่ เขาก็จะอยู่ยงคงกระพันอย่างไร้เทียมทาน
กว่างหานอ๋องรู้ดีว่าเมื่อมาถึงขอบเขตอมฤตแล้วการจะเลื่อนไปในแต่ละขั้นนั้นมันยากลำบากแค่ไหน แต่ตอนนี้เขาใช้เวลาแค่ปีเดียวก็จะสำเร็จแล้ว ส่วนิอวี่นั้นจะใช้เวลาอีกนานแค่ไหน? สามปี ห้าปี หรือสิบปีกันล่ะ?
มันเป็เส้นทางที่ยาวไกลมาก หลังจากนี้อีกหนึ่งปี ช่องว่างระหว่างเขากับิอวี่ก็จะห่างไกลมากขึ้น
สรุปแล้วก็คือ หลังจากนี้อีกหนึ่งปี มันเป็เวลาที่ให้ิอวี่ได้หายใจหายคอเท่านั้นเอง
ิอวี่ทำให้หัวใจของตี้หลิงเสวียนเสียหาย กว่างหานอ๋องจะต้องให้ิอวี่จ่ายค่าตอบแทนอย่างสาสมแน่นอน!
ทันใดนั้นเอง ในมือของกว่างหานอ๋องก็ปรากฏแสงออกมา แสงสีน้ำเงินสิบสายส่องกระจายไปในมือสิบผู้กล้าแห่งบัลลังก์ปิงเฟิง
มันเป็ดอกไม้สิบดอกที่งดงามมาก แต่ละดอกมีเกสรสีดำ ห่อหุ้มด้วยกลีบดอกไม้ที่บอบบางดั่งปีกของจักจั่น ขอบกลีบเป็สีขาว และกลีบของมันเป็สีน้ำเงินเข้มชวนฝัน!
เห็นแค่ตัวดอกก็ทำให้รู้สึกหลงรักในความงดงามน่าหลงใหลราวกับเมามายอยู่ในความฝัน
ดอกไม้ดอกนี้งดงามมาก แต่ในความเป็จริงมันคือต้นฝิ่น!
ต้นฝิ่นนั้นมีพิษในตัว และต้นฝิ่นทั้งสิบดอกนี้ก็ไม่เหมือนต้นฝิ่นทั่วไป มันมีชื่อว่าต้นฝิ่นิญญาน้ำแข็ง!
ต้นฝิ่นิญญาน้ำแข็งขึ้นอยู่ในพื้นที่ที่หนาวเหน็บอย่างมาก มีแค่ราชวงศ์ปิงเฟิงเท่านั้นที่มี มันเป็ยาวิเศษที่พันปีจะมีสักต้น ซึ่งมันมีพลังงานิญญาน้ำแข็งที่มหาศาลแฝงอยู่ด้วย!
แต่เพราะต้นฝิ่นิญญาน้ำแข็งนั้นมีพิษที่กัดกินพลังชีวิตคนแฝงอยู่ เมื่อกินมันลงไปแล้ว ขณะที่พลังงานเพิ่มขึ้น พลังชีวิตก็จะลดลงไปด้วย ค่าตอบแทนของมันคือมีชีวิตอยู่น้อยลงไปอีกร้อยปี!
สิบผู้กล้าแห่งบัลลังก์ปิงเฟิงมีอายุเฉลี่ยประมาณสี่สิบปี ความสามารถทั้งหมดของพวกเขาคือขอบเขตหลุดพ้นปุถุชนขั้นที่เก้าระดับผนึกขั้ว และมีพลังเทียบเท่าราชสีห์เก้าพันตัวกันทุกคน!
ตามหลักแล้วพร์แบบนี้ อายุขัยของพวกเขานั้นควรอยู่ที่หนึ่งร้อยห้าสิบปีโดยประมาณ หากความสามารถไม่ได้เปลี่ยนแปลงและกินต้นฝิ่นิญญาน้ำแข็งเข้าไป พวกเขาทั้งสิบคนก็อาจจะถูกพิษจนตายได้!
แต่เมื่อพวกเขาทะลวงไปถึงขอบเขตอมฤตขั้นที่หนึ่งเมื่อไหร่ อายุขัยของพวกเขาก็จะอยู่ที่สองร้อยปีโดยประมาณ หรือจะพูดได้ว่า หลังจากกินต้นฝิ่นิญญาน้ำแข็งไปแล้วพวกเขาก็จะเหลือายุขัยแค่ห้าสิบปีเท่านั้น
ถึงแม้อายุขัยของพวกเขาจะสั้นลง แต่เมื่อพวกเขามีขอบเขตอมฤตขั้นที่หนึ่งก็จะมีอายุขัยเพิ่มขึ้น ถ้าอย่างนั้นในระยะเวลาห้าสิบปี พวกเขาจะสามารถช่วยกว่างหานอ๋องชิงดินแดนได้มากน้อยแค่ไหนกัน?
ราชวงศ์ต้าิมันก็แค่พื้นที่เริ่มต้นของพวกเขาเท่านั้น!
“หัวใจเราชิงมาได้แล้ว ตอนนี้เป็เวลาที่พวกเ้าจะต้องตอบแทนราชวงศ์ปิงเฟิงแล้ว” กว่างหานอ๋องกวาดสายตาไปยังสิบผู้กล้าแห่งบัลลังก์ปิงเฟิง น้ำเสียงของเขาทรงอำนาจอย่างมาก
