ขณะที่กองทัพทหารม้าัดำกำลังเคลื่อนตัวอย่างเป็ระเบียบออกจากเมืองเพื่อมุ่งหน้าไปยังป่าิญญา เสียงฝีเท้าของม้ากระทบกับพื้นดินสร้างเสียงดังก้องกังวานไปทั่ว ทันใดนั้นเฮยหลง หัวหน้าแม่ทัพของกองทัพเห็นเด็กหญิงคนหนึ่งเดินตรงเข้ามาหาเขา นางสวมหมวกทหารที่พังเสียหาย ใบหน้ามอมแมมเปื้อนไปด้วยฝุ่น และในมือของนางถือดอกไม้ดอกหนึ่ง
เมื่อเห็นเด็กสาว เฮยหลงสั่งให้กองทัพม้าัดำเคลื่อนตัวต่อไปก่อนและเขาก็ลงจากม้าและคุกเข่าลงตรงหน้าเด็กหญิงผู้นั้น นางเงยหน้ามองเขาด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยน้ำตา ก่อนจะยื่นดอกไม้ให้เขาด้วยมือที่สั่นเทา "ช่วยล้างแค้นให้พ่อและแม่ของหนูด้วยนะคะ" นางเอ่ยขึ้นเสียงแ่เบา แต่เต็มไปด้วยความเ็ป
เฮยหลงมองหมวกทหารที่นางสวมใส่อยู่ ชื่อที่เขียนไว้บนหมวกนั้นน่าจะเป็ชื่อของบิดาของนางที่เสียชีวิตไปแล้วในการต่อสู้กับสัตว์ิญญา และมันน่าจะเป็สิ่งเดียวที่พ่อของนางหลงเหลือไว้ให้ เฮยหลงยิ้มเล็กน้อย เขารับดอกไม้จากมือของนางมาและลูบหัวเด็กหญิงอย่างอ่อนโยน เขาเช็ดน้ำตาบนใบหน้าของนางและพูดด้วยน้ำเสียงอบอุ่น "ข้าสัญญา ข้าจะฆ่าสัตว์ิญญาทุกตัวและจะนำมันมาเป็อาหารเ้ากินนะสาวน้อย"
เด็กหญิงใช้หมวกเล็กของนางปิดบังใบหน้าที่เปื้อนไปด้วยน้ำตา ความเสียใจของนางยังคงสะท้อนในสายตาของชาวเมืองที่มองดูอยู่รอบข้าง เฮยหลงลุกขึ้นและพูดกับนางด้วยน้ำเสียงหนักแน่น "จงเข้มแข็งเอาไว้ หากวันใดที่เ้าสูญสิ้นศรัทธาต่อโลกที่โหดร้ายใบนี้ จงจำไว้เสมอว่า ท่านองค์จักรพรรดิหลี่หวงจะอยู่เคียงข้างเ้าเสมอ"
หลังจากนั้น เฮยหลงเอาดอกไม้ดอกนั้นมาแปะไว้ที่หอกของเขา ก่อนจะะโขึ้นม้าและควบม้าออกนอกเมืองอย่างรวดเร็ว ประชาชนที่มองเห็นเหตุการณ์ต่างส่งเสียงเชียร์ดังสนั่นไปทั่วเมือง เสียงเ่าั้เต็มไปด้วยความหวังและความศรัทธาในตัวของทหารม้าัดำและองค์จักรพรรดิหลี่หวง
ณ ป่าิญญา เสียงะเิดังกึกก้องจากการโจมตีของทหารม้าัดำที่กำลังต่อสู้กับสัตว์ิญญาที่เต็มไปด้วยความดุร้าย ทุกการโจมตีเฉียบคมและมีประสิทธิภาพ สัตว์ิญญาถูกสังหารไปเป็จำนวนมาก เงาของกองทัพทหารม้าัดำเคลื่อนที่รวดเร็วราวกับสายลมและกวาดล้างป่าิญญาไปอย่างรวดเร็ว เสียงะโและคำสั่งของฉิงอิ๋งดังขึ้นในสมรภูมิ "อย่าให้เหลือพวกมันแม้แต่ตัวเดียว! กวาดล้างพวกมันให้หมด!"
เสียงการโจมตีดังกึกก้องไปทั่วทั้งป่า หน่วยลับเงาทมิฬฟาดฟันสัตว์ิญญาที่เข้ามาขวางกั้นพวกเขาอย่างไร้ความปรานี เสียงดังตูมตามจากการโจมตีอย่างหนักหน่วงของหน่วยลับเงาทมิฬดังกึกก้อง สัตว์ิญญาจำนวนมากถูกสังหารลงอย่างไม่หยุดยั้ง เศษซากร่างของสัตว์ิญญากระจัดกระจายไปทั่วป่า ศพของพวกมันกองอยู่เต็มพื้นราวกับเป็ูเาซากศพ
สัตว์ิญญาระดับการหลุดพ้นหลายตัวถูกฆ่าตายไปอย่างรวดเร็ว โดยฉิงอิ๋ง นางสังหารพวกมันด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียวเท่านั้น
ไป๋เสวี่ยมองดูการต่อสู้อันดุเดือดนี้ นางไม่รู้ว่าต้องพูดอะไรดี เพราะสิ่งที่นางเห็นนั้นไม่ใช่แค่การสังหารหมู่ แต่มันคือ การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ อย่างแท้จริง ความโเี้ของทหารม้าัดำและชายชุดดำเ่าั้ทำให้สัตว์ิญญาทั้งหลายต้องเผชิญกับความสิ้นหวังที่ไม่อาจหนีพ้นได้
ท่ามกลางเสียงคำรามและการต่อสู้ เฮยหลงฟาดง้าวัดำของเขาไปทีู่เาทั้งลูก จนมันแหลกสลายลงเป็ชิ้นๆ การต่อสู้ยังคงดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง แต่ด้วยขนาดของป่าแห่งิญญาที่กว้างใหญ่ การกวาดล้างจึงใช้เวลามากกว่าที่คาดคิด
ในขณะที่เฮยหลงและฉิงอิ๋งรู้สึกว่ามันช้าเกินไป แต่หากเป็คนอื่นที่สามารถยึดครองป่าิญญาได้ครึ่งหนึ่งภายในสามชั่วโมงพวกเขาคงจะถือว่าเป็ชัยชนะอันยิ่งใหญ่แล้ว
ทันใดนั้น เสียงะโหนึ่งดังขึ้นจากฟากฟ้า "พวกเ้ากำลังทำอะไร! เข่นฆ่าเผ่าพันธุ์สัตว์ิญญาด้วยความโหดร้ายเช่นนี้ เ้ายังมีความเป็มนุษย์หลงเหลืออยู่หรือไม่!"
ไป๋เสวี่ยหันไปมอง ชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังนั่งอยู่บนหลังนกเพลิงสีฟ้าที่บินอยู่กลางอากาศ เขาจ้องมองลงมาด้วยสายตาเต็มไปด้วยความเกลียดชัง
แต่เฮยหลงและฉิงอิ๋งไม่สนใจ พวกเขายังคงสังหารสัตว์ิญญาต่อไปโดยไม่แม้แต่จะหันมามอง
เสียงดังสะท้านฟ้าดังกึกก้อง เมื่อกองทัพทหารม้าัดำและหน่วยลับเงาทมิฬต้องหยุดชะงักลง นกเพลิงสีฟ้าซึ่งกำลังโผบินอยู่เหนือหัวพวกเขา ได้ปลดปล่อยพลังอันมหาศาลของระดับการหลุดพ้นขั้นที่ 9 ออกมา
ชายหนุ่มที่อยู่บนหลังนกเพลิงสีฟ้าหัวเราะเย้ยหยัน "ฮึ...จงกลัวเข้าไปซะสิวันนี้ข้าจะลงโทษ..."
แต่ยังไม่ทันที่คำพูดของเขาจะสิ้นสุดลง นกเพลิงสีฟ้าที่กำลังบินสูงอยู่ก็เกิดอาการตื่นตัวขึ้นทันที มันหมุนตัวอย่างรวดเร็วเพื่อหลบหลีกอะไรบางอย่าง แต่ก็ไม่ทันเสียแล้ว เสียงฟ้าผ่าแหวกอากาศดังขึ้นอย่างรวดเร็ว และในพริบตาเดียว ปีกทั้งสองข้างของนกเพลิงสีฟ้าก็ถูกตัดขาดสะบั้นด้วยความแม่นยำ มันร่วงหล่นลงจากท้องฟ้า กระแทกกับพื้นดินอย่างรุนแรง เสียงตูมใหญ่สะท้อนไปทั่วป่า
นกเพลิงสีฟ้ากรีดร้องด้วยความเ็ป ปีกขนาดใหญ่ที่ถูกตัดขาดกระจายออกเป็เศษซากบนพื้นดิน ชายหนุ่มที่เคยยืนอย่างสง่าผ่าเผยบนหลังนกเพลิง ตอนนี้ใสุดขีดเมื่อเห็นนกเพลิงสีฟ้าที่เป็คู่หูของเขาได้รับาเ็สาหัส ทันใดนั้น ทหารม้าัดำและหน่วยลับเงาทมิฬทั้งหมดคุกเข่าลงกับทันที และเสียงะโจากกองทัพทหารม้าัดำและหน่วยลับเงาทมิฬก็ดังขึ้นพร้อมกัน
“พวกเราได้พบองค์จักรพรรดิแล้วขอรับ!”
ชายหนุ่มคนนั้นหันไปมองบนฟ้า และเขาเห็นรถม้าคันหนึ่งกำลังบินเข้ามาอย่างเงียบงันและประตูของรถม้านั้นก็ค่อยๆ เปิดออกเผยให้เห็นหลี่หวงที่ก้าวเดินออกมาด้วยท่าทางเคร่งขรึม
หลี่หวงสั่งการในทันที “ไปลากตัวไอ้คนเมื่อกี้มาให้ข้าซะ”
ทันใดนั้น ทหารม้าัดำและหน่วยลับเงาทมิฬหลายคนก็กระโจนออกมาจากเงามืด เฮยหลงพุ่งไปควบคุมตัวชายหนุ่มคนนั้น โดยที่ชายคนนั้นไม่ทันได้ขยับตัวแม้แต่น้อย ส่วนหน่วยลับเงาทมิฬบางส่วนก็พุ่งเข้าไปควบคุมร่างของนกเพลิงสีฟ้าที่าเ็สาหัสเพื่อป้องกันไม่ให้มันหลบหนีไปได้
ชายหนุ่มถูกจับโยนลงมากระแทกกับพื้นตรงหน้า หลี่หวง เขาพยายามลุกขึ้น แต่ทหารม้าัดำกดเขาลงอย่างแรงจนเขาหยุดนิ่ง
หลี่หวงยิ้มเล็กน้อยก่อนจะพูดขึ้น “หนังสือจักรพรรดิ” ออร่าที่รุนแรงพุ่งออกมาจากร่างของหลี่หวงและมันค่อยๆ ไปรวมกันที่มือของหลี่หวง จนกลายเป็หนังสือเล่มหนึ่งทันที ใบหน้าของหลี่หวงยิ้มออกมาอย่างน่าสยดสยอง