หลังจากที่ทุกคนในห้องประชุมแยกย้ายกันไป กงซุน เล่ย ผู้าุโแห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์สายหมอกไม่ได้กลับไปที่ยอดเขาของตนทันที เขายังคงครุ่นคิดถึงจดหมายลึกลับที่เขาได้รับในเช้าวันนี้ เนื้อหาในจดหมายนั้นกล่าวถึงการทรยศของใครบางคนในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ และบอกสถานที่ให้เขารีบไปที่เมืองหมื่นบุษบาโดยเร็ว กงซุน เล่ย รู้สึกสับสน และสงสัยมากๆ แต่ในจดหมายมีเนื้อหาที่เกี่ยวกับการตายของลูกชายเขามันทำให้เขาโกรธมากและไม่สนว่ามันคือกับดักหรือไม่และออกเดินทางไปแต่เขาก็ได้เตรียมอุปกรณ์ช่วยชีวิตมากมาย รวมถึงอาวุธนักบุญสูงสุด 4 ชิ้นด้วย
หนึ่งชั่วโมงต่อมา กงซุน เล่ย มาถึงเมืองหมื่นบุษบา เขาซ่อนออร่าและปกปิดร่างกายให้แเีที่สุด เมื่อเดินผ่านสถานที่หนึ่ง เขาััได้ถึงลมหายใจของศิษย์จากดินแดนศักดิ์สิทธิ์สายหมอกคนหนึ่ง กงซุน เล่ย ใช้จิตััเพื่อสอดส่องพื้นที่โดยรอบและพบว่าศิษย์คนนั้นอยู่ภายในซ่องที่มีรูปแบบป้องกันซ่อนอยู่ แต่รูปแบบนั้นไม่สามารถหยุดจิตััของเขาที่เป็ถึงนักบุญผู้ยิ่งใหญ่ได้
เขาแอบเข้าไปในซ่องทันที เมื่อมาถึงหน้าห้องที่ตรวจจับได้ เขาพบว่ามีผู้ฝึกตนปีศาจสองคนแอบอยู่ในเงาใต้กระถางต้นไม้ ทั้งสองเป็ผู้ฝึกตนระดับาานักบุญ แต่ทันใดนั้นพวกเขาก็ถูกกงซุน เล่ย สังหารทันทีโดยไม่ทันรู้ตัว เขาใช้เวลาสักครู่ในการแก้รูปแบบปิดผนึกที่อยู่หน้าประตู โดยอาศัยความเชี่ยวชาญในเื่รูปแบบที่ได้จากการศึกษาจากลูกชายของเขา ที่มีความฝันอยากจะเป็จักรพรรดิแห่งรูปแบบ เมื่อนึกถึงหน้าลูกชายเขา เขาเศร้าเสียใจมากแต่ก็ทิ้งความคิดนั้นไปในทันทีเพื่อแก้ไขรูปแบบต่อและล้างแค้น
เมื่อแก้รูปแบบสำเร็จ กงซุน เล่ย ก็แอบซ่อนตัวในรูปแบบนั้น และ พบกับภาพที่น่าใ ภายในห้องมีสตรีหลายคนกำลังเต้นอยู่ มีชายหนุ่มหน้าตาดีคนหนึ่งที่มีผู้ฝึกตนปีศาจระดับนักบุญผู้ยิ่งใหญ่ยืนอยู่ด้านหลัง และหญิงสาวคนหนึ่งนั่งอยู่ตรงกลาง มีผู้ฝึกตนปีศาจหญิงอีกสามคนยืนอยู่ด้านหลังของนาง พวกเขาทั้งหมดคือผู้ฝึกตนระดับนักบุญผู้ยิ่งใหญ่ พวกเขาคุยกัน เกี่ยวกับเหตุการณ์สังหารที่ เมืองเต่าดำ เมื่อ กงซูนเล่ยได้ยินดังนั้นก็โกรธแต่คงบคุมสติไว้สุดหัวใจเพราะ นั้นคือสถานที่ที่ ลูกชายเขาเสียชีวิตลง
แต่สิ่งที่ทำให้กงซุน เล่ยใที่สุดคือชายหนุ่มคนนั้น เขาคือศิษย์ที่หลิน ชิงอี้เพิ่งรับเข้ามาใหม่เมื่อปีที่แล้ว! กงซุน เล่ยเต็มไปด้วยความโกรธมาก มันสามารถะเิได้ตลอดเวลา และเขารู้ว่าหลักฐานที่เขาพบนี้มีความสำคัญมาก เพราะเขารู้ว่า หลินชิงอี้ รักศิษย์ของนางทุกคน ถ้าเขาไม่มีหลักฐานที่แ่าพอ นางไม่มีทางเชื่อเขาแน่นอน แต่เขาไม่กล้าเปิดใช้แหวนมิติเพื่อเก็บหินภาพถ่าย เพราะนักบุญผู้ยิ่งใหญ่หลายคนอยู่ที่นี่ ทำให้ความเสี่ยงสูงมาก เขาคิดหาวิธีที่จะเก็บหลักฐานชิ้นนี้ไว้ แต่ก่อนที่เขาจะทำอะไรได้ เขาก็ััได้ถึงการเคลื่อนไหวบางอย่างและโจมตีทันทีด้วยหมัดสายฟ้า
ตูมมมมม! เสียงะเิดังก้องออกมาจากซ่องนั้น ทำให้คนบริเวณนั้นต่างใกับสิ่งที่เกิดขึ้น กงซุน เล่ย เผยรอยยิ้มเล็กๆ พร้อมพูดด้วยน้ำเสียงใ:
"เ้าคือผู้าุโสูงสุดแห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์ปีศาจโลหิต เยว่ ชิงโยว?"
ขณะที่กงซุน เล่ย กำลังตกตะลึง เขาก็เห็นเย่เฉินที่มองมาที่เขาด้วยความใและวิตกกังวล กงซุน เล่ย เต็มไปด้วยเฉยชาเมื่อแรงกดดันจากนักบุญผู้ยิ่งใหญ่ทั้งห้าพุ่งมาที่เขาแต่เขาก็ยังเผยรอยยิ้มออกมาและพุ่งโจมตีไปทางเย่เฉิน ทันที ผู้ฝึกตนปีศาจชายพยายามจะหยุดเขา แต่ก็ล้มเหลว เนื่องจากพลังมันโจมตีเขา ไม่ได้โจมตีเย่เฉิน เขาถูกหลอก และ เขาเป็แค่ระดับนักบุญผู้ยิ่งใหญ่ขั้นที่ 5 ในขณะที่กงซุน เล่ยเป็ถึงขั้นที่ 9 นักบุญผู้ยิ่งใหญ่
เยว่ ชิงโยว เห็นท่าไม่ดีเลยเข้าไปช่วยป้องกัน ได้ทันเวลาพอดี และสั่งให้ปีศาจสาวสามคนพาเย่เฉินออกไปทันที เพราะนางรู้สึกถึงอาวุธนักบุญสี่ชิ้นที่ตัว กงซุน เล่ย และ รู้ดีว่าเขาพร้อมจะสู้จนตัวตายแน่นอน นางจึงไม่กล้าเสี่ยงที่จะสูญเสียผู้ฝึกตนปีศาจที่มีความสามารถเพียงเพื่อสู้กับ กงซุน เล่ย
เยว่ ชิงโยวบอกให้เย่เฉินรีบคิดหาวิธีที่จะทำให้เขาอยู่ในดินแดนสายหมอกเพื่อเป็สายลับต่อไปได้เพราะนางไม่สามารถรั้ง ตาแก่ได้แน่ถ้าเขา้าออกไป แต่ถ้าจะหยุดมันมีวิธีอยู่แต่ค่าใช้จ่ายมันไม่คุ้มค่าเลยสักนิด และ เขาคิดแล้วบอกเยว่ ชิงโยวว่า:
"ท่านต้องทำให้เขาาเ็สาหัสให้ได้ ข้ามีแผนหนึ่ง!"
เมื่อเยว่ ชิงโยวได้ยินเช่นนั้น นางตัดสินใจเปิดใช้ตราผนึกเรียกิญญากึ่งจักรพรรดิออกมาทันที กงซุน เล่ยเมื่อเห็นสถานการณ์ย่ำแย่ รู้ดีว่าการต่อสู้กับิญญากึ่งจักรพรรดิและนักบุญผู้ยิ่งใหญ่อีกหลายคนพร้อมกันเป็เื่ยาก เขาจึงหยิบหินภาพถ่ายขึ้นมาและถ่ายภาพก่อนจะะเิอาวุธนักบุญของเขาใส่ิญญากึ่งจักรพรรดิทันทีเพื่อบังคับให้ิญญากึ่งจักรพรรดิป้องกันการโจมตีและสร้างช่องว่างให้เขา
กงซุน เล่ยอัญเชิญม้าสายฟ้าซึ่งเป็สัตว์สัญญาออกมาและโยนหินภาพถ่ายเข้าปากมัน จากนั้นเขาให้ม้าสายฟ้าพุ่งตรงไปยังดินแดนศักดิ์สิทธิ์สายหมอกอย่างรวดเร็ว การะเิอาวุธนักบุญทำให้ทุกคนใโดยเฉพาะเยว่ ชิงโยว เนื่องจากการะเิอาวุธนักบุญเป็สิ่งที่เกิดขึ้นยากมากและคนส่วนใหญ่จะไม่คิดที่จะทำมัน และนางก็สั่งให้คนตาม ม้า ผู้ฝึกตนปีศาจชายก็ตาม ม้า ตัวนั้นไปทันที
กงซุน เล่ย กำลังจะโจมตี ผู้ฝึกตนปีศาจชายทันที แต่ เยว่ ชิงโยว นางก็เตรียมการป้องกันทันที แต่ กงซุน เล่ย พุ่งผ่านนางเข้าไปด้วยความพยายามจะสังหารเย่เฉินอีกครั้งด้วยความรวดเร็ว แต่ เยว่ ชิงโยว กลับมาขวางไว้ได้ทันที นางหัวเราะและพูดว่า:
" เ้าเล่ห์เหมือนเคยนะ! ตาแก่ "
ทันใดนั้น กงซุน เล่ยเปลี่ยนเป้าหมายไปโจมตีปีศาจสาวคนหนึ่งแทน เขาใช้หอกสายฟ้าซึ่งเป็อาวุธนักบุญโจมตีนาง หอกแทงทะลุหัวใจของนางทันที นางใและเ็ปมากแต่นางกลับใช้วิชาผนึกจับหอกนั้นไว้แน่น ทำให้กงซุน เล่ยไม่สามารถดึงหอกออกมาได้ เยว่ ชิงโยวและคนอื่นเห็นอย่างนั้นพวกนางก็โจมตีด้วยความเร็วสูงด้วยดาบของพวกนางด้วยความโกรธ
" เ้าแก่สารเลว ลงนรกไปซะ "
ก่อนที่การโจมตีจะมาถึงตัว กงซุน เล่ย เขาตัดสินใจะเิหอกของเขาทันที ควันกระจายไปทั่วทั้งเมือง ฝ่ายผู้ฝึกตนปีศาจเสียชีวิต 1 าเ็สาหัส 2 คน พวกเขาทั้งสองคนไม่สามารถมีความก้าวหน้าในอนาคตได้อีก เย่เฉินก็ได้รับาเ็สาหัสเช่นกัน แต่ถูกพาหลบหนีออกไปโดยหลง ซี่เฉ๋า ที่ใช้พลังสุดท้ายของนางเพื่อพาหลบหนีและนางก็หลับไปอีกครั้ง
เยว่ ชิงโยวปลอดภัยดีแต่กลับบ่นอย่างหงุดหงิดที่ิญญากึ่งจักรพรรดิไม่ได้ทำอะไรมากนัก นอกจากป้องกันการโจมตีจากการะเิอาวุธระดับนักบุญของ กงซุน เล่ย ทั้งสองครั้ง และเยว่ ชิงโยว มองไปที่กงซุน เล่ยที่าเ็สาหัส แขนขาดและมีแผลทั่วร่างกายของเขา นางเผยรอยยิ้มออกมาและพูดว่า:
" หมดแล้วสินะ ได้เวลาลงโลงตามลูกชายของเ้าไปแล้ว! ไอ้แก่ "
ขณะที่เยว่ ชิงโยวกำลังโจมตีพร้อมกับิญญากึ่งจักรพรรดิ กงซุน เล่ยก็กำลังจะล้มลงหมดสติลงไปแต่เขาก็ หยิบอาวุธระดับนักบุญเตรียมะเิไปพร้อมกับตัวเขาทันทีพร้อมร้องไห้ออกมาและพูดว่า:
" ข้าขอโทษลูกชายที่ไม่สามารถทำให้ฝันเ้าเป็จริงได้ ข้าเป็พ่อที่ไม่ได้เื่เอาซะเลย ....."
ทันใดนั้น พลังิญญามหาศาลพุ่งออกมาจากในเมือง พลังระดับกึ่งจักรพรรดิก็ปกคลุมพื้นที่ทั้งหมดทันที...ทำให้โลกนี้เหมือนจะหยุดนิ่งไปในทันที กงซุน เล่ย สลบลงไปทันที
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้