“พี่ลูคัส” ฉันพึมพำขึ้นเมื่อเดินเข้ามาในห้องนอนที่อยู่ด้านในถัดจากห้องนั่งเล่นนั้น ก็พบกับเตียงนอนขนาดใหญ่สีดำตั้งตระหง่านอยู่กลางห้อง ห้องนี้มองเห็นวิวทิวทัศน์ด้านนอกยามค่ำคืนแสงสีของเมืองกรุงได้อย่างชัดเจนที่นี้สวยจัง ฉันมองรูปถ่ายกรอบใหญ่ที่ตั้งอยู่ใจกลางของห้องมันคือรูปของพี่ลูคัสที่กำลังพ้นควันสีขาวลอยขึ้นฟ้าอยู่ ใบหน้าที่จิตหน่อยๆ ของเขาไม่ได้ทำให้เขาดูแย่หรือดูน่าเกลียดอะไรเลย มันกลับทำให้ความหล่อของเขาเพิ่มทวีคูณขึ้นเป็หล่อแบบแบดบอยขึ้นไปอีกออกแนวหล่อเลวอะไรทำนองนั้นเลย
“เจแปน” เสียงเรียกฉันแ่เบาหวิวทำให้ฉันเลิกสนใจรูปของพี่ลูคัสและหันไปมองตัวเป็ๆ ของเขาแทนที่ตอนนี้พี่ลูคัสได้เดินเข้ามาในห้องนี้แล้ว วันนี้ฉันจะเสียตัวให้ผู้ชายที่ฉันรักแล้วใช่ไหม สิ่งที่ฉันเฝ้าทะนุถนอมมันมายี่สิบกว่าปีเพื่อเขาคนนี้ผู้ชายที่ฉันรักเขาจนหมดหัวใจวันนี้คือวันที่ฉันรอคอย
“ห้ามใช้สิทธิ์เคยเป็คู่นอนกันมาเป็ข้อต่อรองเรียกร้องอะไรจากฉันแล้วห้ามเรียกร้องการรับผิดชอบใดๆ ถ้าเกิดเธอท้องขึ้นมา”
“ตกลงค่ะ” ฉันพยักหน้าตอบตกลงพี่ลูคัสไปซึ่งเขาก็มองฉันเป็แววตาเรียบเฉยไม่ได้แสดงอาการอะไรหรืออารมณ์ใดๆ ทั้งสิ้น แววตาที่มองมาที่ฉันช่างเ็าและห่างเหินดีซะเหลือเกิน
“นอนลงบนเตียง”
“ค่ะ” ฉันรับคำและค่อยๆ เดินอย่างช้าๆ ไปขึ้นนั่งลงบนเตียงและค่อยๆ เอนตัวลงนอนบนที่นอนนุ่มนิ่มนี่และสูดลมหายใจเข้าลึกๆ นี่คือสิ่งที่ฉัน้า ท่องไว้นี่คือสิ่งที่ฉัน้า
“นอนแข็งทื่อเป็ไม้กระดานเลยฉันไม่ชอบผู้หญิงไม่เป็งาน” ผู้หญิงไม่เป็งาน? ฉันไม่เคยมีอะไรกับผู้ชายมาก่อนนะแล้วฉันจะเป็งานไหมเนี่ย
พรึบ ตุ๊บ
“ไม่ใช้ยา.....ก็กินนี่ซะ” ฉันมองไปที่ซองสี่เหลี่ยมสีขาวอย่างสงสัย
“ยาเป็งานน่ะ"พี่ลูคัสตอบฉันมาหลังจากที่ฉันมองหน้าเขา ฉันก็ยิ่งขมวดคิ้วงงหนักมากกว่าเดิม ยาเป็งานไม่ใช่ยาเสพติดใช่ไหม?
“ไม่มีสารเสพติดหรอกน่า!!” เสียงตวาดของพี่ลูคัสทำให้ฉันสะดุ้งและรีบเอื้อมมือไปหยิบซองยานั้นมาและมองหาขวดน้ำก็พบกับขวดน้ำเปล่าที่วางอยู่บนโต๊ะข้างเตียงนอนและไม่รอช้ารีบเปิดซองออกและรีบยัดเม็ดยาสีขาวใส่ปากตัวเองทันทีตามด้วยดื่มน้ำเปล่าตาม
“อึกๆๆๆๆๆๆ”
พรึบ
“ทะทำอะไรคะ? ” ฉันเอ่ยถามพี่ลูคัสไปทันทีหลังจากที่สายตาของฉันกระทบเข้ากับแสงสว่างของแผงไฟเหมือนที่กองถ่ายรูปเขาใช้กันและสายตาของฉันก็ไปพบเข้ากับกล้องตั้งขาตั้งอย่างดีตั้งอยู่กลางห้องตรงหน้าฉันพร้อมกับจอมอมิเตอร์สี่เหลี่ยมขนาดใหญ่หันหน้ามาทางนี้ในจอกำลังฉายภาพของฉันอยู่
“ถ่ายหนัง” คำตอบสั้นๆ ของพี่ลูคัสทำให้ฉันกระพริบตาถี่รัว นี่เขาจะทำมันจริงๆ เหรอเนี่ย ฉันนึกว่าเขาแค่พูดแกล้งฉันเล่นเฉยๆ
“ก็เธออยากทำงานกับฉัน? ”
“แต่พี่ถ่ายและเก็บไว้ดูคนเดียวได้ไหมคะ….อย่าให้คนอื่นดูได้ไหม? ” น้ำเสียงของฉันออกไปทางอ้อนวอนและขอร้อง ถ้าคลิปของฉันหลุดออกไปคุณป๊าฉันจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนล่ะ ลูกสาวคนเดียวของท่านผอ.ตร.มีอะไรกับคนร้ายที่ทางการ้าตัวน่ะ
“ถ้าเธอไม่ก้าวก่ายชีวิตฉันมากเกินไป....เพียงแค่เธอมีหน้าที่แค่ทำงานให้ฉันแค่นั้นพอ”
“แต่ถ้าเธอยุ่งยากกับชีวิตฉันมากเกินไป…คลิปนี้ว่อนเน็ตแน่”
“ตกลงค่ะ” ฉันรีบตอบตกลงพี่ลูคัสไปเขาก็ยกยิ้มมุมปากขึ้นและค่อยๆ ย่างขายาวๆ ของเขาเข้ามาหาฉันและเขาก็ถอดเสื้อคลุมสีขาวของเขาออกไปจากร่างด้วยเหมือนกันทันใดนั้นร่างกายเปลือยเปล่าของเขาก็ปรากฏตรงหน้าฉัน
พรึบ
“ปิดตาทำไมทำเหมือนไม่เคยเห็น” ก็ไม่เคยเห็นน่ะสิ!! ลำกายใหญ่โตนั้นน่ากลัวจังยิ่งหัวเห็ดสีแดงอมชมพูตรงยอดด้วยนะไม่อยากจะนึกถึงความเจ็บที่มันเข้าไปในตัวของฉันเลย ทั้งๆ ที่ยอมรับและทำใจกับเื่นี้ไว้แล้วแต่มันก็กลัวเจ็บอยู่ดี
พรึบ
“ขึ้น”
“ขึ้นอะไรคะ? ” ฉันถามเขาไปแต่ยังไม่ยอมเอามือออกไปจากตาทั้งสองข้าง
“ขึ้นขย่มฉัน”
“ขึ้นขย่มพี่!!”
“จะแหกปากทำไม.....ก็เธอมาเสนอตัวให้ฉันเอาเองไม่ใช่เหรอไง? ”
“ก็ใช่แต่…” ฉันอ้ำๆ อึ้งๆ ไม่กล้าพูดอะไรต่อจึงต้องจำใจหลับตาและเอามือควานหาร่างของพี่ลูคัส
“หึยัยบ๊อง!!”
“หลับตาแล้วจะมองเห็นไหมล่ะ!” เสียงตวาดที่ออกไปทางขำขันของพี่ลูคัสทำให้ฉันย่นจมูกและค่อยๆ ลืมตาเพื่อมองโลกกว้าง เอาว่ะเห็นก็เห็นคิดซะว่ามันคือไอติม มันคือไอติมที่ใหญ่ที่สุด!
“ว๊าย!” ฉันร้องอย่างใพอลืมตามาสายตาของฉันก็ไปประสานเข้ากับไอติมแท่งั์ของพี่ลูคัสที่มันกระดกขึ้นลงทักทายฉัน
“ทำอย่างกับไม่เคย!” ก็ไม่เคยน่ะสิ!!
“อมมัน!” เสียงแข็งออกคำสั่งทำให้ฉันสูดหายใจและค่อยๆ ก้มหน้าลงไปอย่างช้าๆ
พรึบ
“โอ้ย!” ฉันร้องออกมาด้วยความเจ็บเมื่อริมฝีปากของฉันกระแทกเข้ากับไอติมแท่งั์ที่แข็งเหมือนหินเข้าอย่างจัง รสชาติของเืคละคลุ้งจนฉันรับรู้รสชาติได้ ปากแตกเลยเหรอเนี่ย
“เร็วๆ ดิเดี๋ยวเปลี่ยนใจไม่รับเข้าทำงานนะ!”
“ค่ะๆๆ” ฉันจำใจตอบคนร่างสูงที่นอนแผ่หลาเอามือหนุนหัวมองการกระทำเงอะๆ งะๆ ของฉัน คำพูดอย่างเซียนการกระทำโคตรกระจอกเลยฉัน ฉันค่อยๆ อ้าปากกว้างๆ เพื่อจะงับไอติมสีชมพูแท่งนี้
“อื้ออออออู้ๆ” ฉันเบิกตาโตขึ้นเมื่อพี่ลูคัสจับลำกายใหญ่ของเขายััดเข้าปากฉันอย่างรวดเร็วแถมอีกมือของเขาก็กดหัวฉันให้แนบชิดลงไปหาลำกายใหญ่ของเขาที่ตอนนี้มันคับแน่นอยู่ภายในโพรงปากฉันขนาดที่มันใหญ่กว่าปากของฉันมากทำให้ฉันรู้สึกเจ็บปากเหมือนปากจะฉีกขาดให้ได้ มือของฉันก็ทั้งดิ้นรนดันให้ออกมาจากการบังคับนี้แต่ก็ไม่เป็ผลและแถมร่างกายของฉันยังร้อนๆ รุ่มๆ แปลกอีกด้วย
“อื้ออออ” ฉันหลับตาพริ้มกับความรู้สึกที่กำลังก่อตัวขึ้น
“หึ” เสียงหัวเราะในลำคอของคนใต้ร่างทำให้ฉันพยายามระงับอารมณ์ของตัวเองให้มากขึ้น มันไม่ใช่ยากล่อมประสาทแต่มันคือยาปลุกกิเลสในใจต่างหากล่ะ กิเลสกามราคะกำลังก่อตัวอยู่ในใจของฉันและร่างกายของฉันที่้าการตอบสนองจากเขา
พรึบ
“ทีนี้ก็ตาเธอทำเองแล้ว” พี่ลูคัสว่าพลางปล่อยหัวฉันให้เป็อิสระฉันจึงค่อยๆ ถอดถอนริมฝีปากออกมาจากลำกายใหญ่นั้นและเริ่มพิจารณาตัวเอง
“อย่ายั่วดิว่ะ!!” พี่ลูคัสว่าอย่างหงุดหงิดที่ฉันใช้มือของตัวเองแหวกกลีบกุหลาบงามของฉันที่ตอนนี้ภายในมันตอดรัดกันจนฉันรู้สึกอยากจะทำให้มันคลายความทรมานนี้ลง
“ช่วยหน่อยได้ไหมคะ? ” เสียงกระเส่าของฉันเอ่ยออกไปทำให้พี่ลูคัสยกยิ้มขึ้นและเขาก็ยื่นมือหนาของเขาเข้ามาหากลีบกุหลาบของฉันและใช้นิ้วชี้แหวกจีสตริงตัวจิ๋วของฉันออกไปให้พ้นจากความเป็สาวที่อวบอิ่มของฉัน
“ไม่มีขนสักเส้นแถมอวบอูมใหญ่อีกตั้งหากแบบนี้สิดี.....เวลาถ่ายบิกีนีจะได้ไม่ต้องโกน”
“อื้ออออแบบนั้นแหละคะ!” ฉันร้องบอกพี่ลูคัสหลังจากที่ฉันจับมือของเขาให้เขี่ยไปโดนติ่งเสียวของฉันนั่นยิ่งทำให้ฉันเสียวซ่านขึ้นไปอีก
___________________________________
“อื้อออออ๊าๆๆ เสียวคะ” เสียงหวานของเจแปนร้องครวญครางขึ้นอย่างสุขสมเมื่อลูคัสใช้ปลายนิ้วของเขาบดขยี้กับติ่งสวาทของเธอจนทำให้เธอพบพานความสุขอีกครั้ง ชายหนุ่มสูดดมกลิ่นน้ำหวานสีใสของเธออย่างลุ่มหลงกลิ่นน้ำหงี่ของเด็กสาววัยละเอาะนี่มันช่างหอมหวานเสียเหลือเกิน ชายหนุ่มไม่รอช้ารีบลุกขึ้นและจัดการจับร่างบางให้นอนลงไปบนที่นอนและเขาก็จัดการก้มหน้าลงไปหากลีบกุหลาบงามสีชมพูระเรื่อที่อวบอิ่มท้าทายสายตาเขาทันที เขาไม่รอช้าส่งปลายลิ้นร้อนลงไปละเลงกับติ่งสวาทของเธอ ส่วนนิ้วก็สอดใส่เข้าไปในช่องทางรักที่ตอดนิ้วเขาอย่างถี่รัวเป็จังหวะเพื่อปรนเปรอความสุขให้กัยเธอ
แจ๊ะๆๆๆๆๆๆ
“แผล๊บๆๆๆๆๆ”
“อื้ออออเสียวคะ!!” ร่างบางบิดเอวคอดไปมาและแอ่นความเป็สาวสู้กับลิ้นของลูคัสเขาเองก็ไม่ยอมแพ้เธอใช้ปลายลิ้นห่อและสอดแทรกเข้าไปในช่องทางรักของเธอและสอดเข้าสอดออกจนนำ้หวานสีใสต่างพากันไหลติดลิ้นของเข้าออกมาพอให้เขาดื่มกินอย่างเอร็ดอร่อยมือหนาก็เริ่มคืบคลานขึ้นไปหาเต้าอวบอิ่มที่ใหญ่เท่าหัวเด็กและจัดการบีบคลึงนวดเน้นทั้งสองเต้าไม่ให้น้อยหน้ากันอย่างรุนแรง
“อื้อออไม่ไหวแล้วคะพี่ลูคัส” ร่างบางบิดร่างเล็กไปมาอย่างทรมานเธออยากได้มากกว่าลิ้นของเขา ชายหนุ่มยกยิ้มขึ้นและจัดการเงยหน้าที่เลอะไปด้วยคราบคาวน้ำหวานของเธอและจัดการคร่อมร่างของเธอทันที ชายหนุ่มใช้ท่อนขาแกร่งของตัวเองแหวกขาเรียวเล็กของเธอให้อ้าออกจากกันและสอดแทรกตัวของเขาเข้าไปตรงกลางหว่างขาของเธอและชายหนุ่มก็ใช้มือหนาจับลำกายของตนเองรูดขึ้นรูดลงเพื่อเตรียมความพร้อมในครั้งนี้ เขาไม่ลืมที่จะหยิบเครื่องป้องกันโรคออกมาจากหัวเตียงเขาใช้ปากกัดซองถุงยางอนามัยขนาดไซส์56ขึ้นมาสวมลงไปในลำกายใหญ่ของเขา
“อื้อออ” ร่างบางยกสะโพกบิดไปมาเมื่อชายหนุ่มใช้ปลายนิ้วขยี้ติ่งสวาทของเธออีกรอบเพื่อให้น้ำของเธอหล่อลื่นในการสอดใส่ในครั้งนี้ เมื่อเขาเห็นว่าเธอพร้อมแล้วเขาก็ยกขาขึ้นชันเท้าลงไปกับที่นอนและจับส่วนหัวของเขาถูเสียดสีไปกับกลีบกุหลาบของเธอเพื่อให้มันชินกับขนาดของเขา แล้วเขาก็ค่อยๆ แหย่ส่วนหัวเห็ดลงไปในช่องทางรักของเธอ เขาพยายามกดหัวลำกายใหญ่ของเขาเข้าไปข้างในที่บีบรัดลำกายใหญ่ของเขาจนปวดหนึบและดูเหมือนมันจะทำให้เขาเกือบสำเร็จความใคร่ได้เลยทีเดียว
“อ๊าาาามันแน่น” ชายหนุ่มครวญครางออกมาเมื่อแค่ส่วนหัวเข้าไปได้ยังไม่ถึงครึ่งทางเขาก็แทบจะพ้นน้ำรักออกมา แต่ชายหนุ่มพยายามกลั่นไว้และจัดการกดส่วนหัวเห็ดที่บานนั้นเริ่มมีน้ำสีใสไหลซึมออกมาหน่อยๆ ชายหนุ่มคิดในใจถ้าเขาไม่ทำตอนนี้เขาอาจจะกลายเป็เรือล่มปากอ่าวก็ได้
พรึบ โพล๊ะ
“กรี๊ดดดดดดดเจ็บ!!” ทันทีที่ส่วนหัวเห็ดได้สอดเข้าไปในช่องทางรักที่คับแน่นร่างบางก็กรีดร้องออกมาอย่างทุกข์ทรมาน ผิดกับชายหนุ่มที่ใเขาค่อยๆ ชักลำกายของเขาออกมาจากช่องทางรักและก็พบกับเืสีแดงสดที่ติดเลอะอยู่กับถุงยางของเขา เขาเงยหน้าขึ้นไปมองร่างบางทันที
“ทำไมไม่บอกว่าไม่เคยว่ะ!!” ชายหนุ่มโวยขึ้นทำให้ร่างบางที่ร้องไห้เพราะเจ็บจากเยื่อพรหมจรรย์ที่ถูกฉีดขาดของเธอก็มองหน้าชายหนุ่มผ่านม่านน้ำตา เธอยิ้มแต่ไม่พูดอะไร
“จะได้ไม่ต้องใช้ถุงยางให้เปลือง!” ชายหนุ่มว่าเสร็จก็จัดการดึงปอกห่อหุ้มลำกายออกไปอย่างไร้เยื่อใยและจัดการยกขาเรียวยาวขึ้นพาดบ่าทั้งสองข้างของเขาและจัดการยัดลำกายใหญ่ลงไปในช่องทางรักของร่างบางอีกรอบอย่างรุนแรงตามอารมณ์ดิบเถื่อนที่เขาพยายามสร้างมันขึ้นมา
“อื้ออออ” เจแปนกัดริมฝีปากของตัวเองแน่นและจิกเล็บลงไปบนที่นอนเพื่อปลดปล่อยความเจ็บของเธอ
พรึบ
“แผล๊บๆๆๆๆ” ลูคัสเขารู้ว่าเธอเจ็บ เขาจึงก้มหน้าลงไปใช้ริมฝีปากของเขาดูดดื่มยอดอกสีชมพูของเธอและใช้ปลายลิ้นเขี่ยยอดอกอย่างหยอกเย้าเพื่อให้เธอคลายความเจ็บลงได้บ้าง ส่วนท่อนล่างของเขาก็ค่อยๆ สอดใส่ลำกายเข้าออกจากช่องทางรักของเธออย่างช้าๆ แต่หนักหน่วง
พั่บ
“อ๊า” ร่างบางร้องครางออกมาเมื่อชายหนุ่มกระแทกความเป็ชายของเขาเข้าไปในตัวเธอจนลึกสุดโคนทำให้เธอรู้สึกทั้งเจ็บทั้งจุกไปหมด เล็บยาวของเธอจิกลงไปบนผ้าปูที่นอนจนเป็รอย ขาของเธอสั่นเทาชายหนุ่มเมื่อเห็นว่าเธอเกร็งก็เงยหน้าจากหน้าอกของเธอขึ้นไปมองหน้าเธอ เขาทั้งสองสบตากันแววตาที่หวานของเธอทำให้ก้อนเนื้อที่อกข้างซ้ายของเขาเต้นรัวขึ้นมาเขาค่อยๆ ก้มหน้าลงไปดูดดื่มริมฝีปากสีชมพูระเรื่อของเธอและจัดการดูดดื่มน้ำลายของเธอที่ก็หวานไม่แพ้น้ำรักของเธอไปด้วย หวานไปทุกน้ำจริงๆ เขาคิดในใจ
พั่บๆๆๆๆๆๆๆ
“อ๊ะๆๆๆๆๆๆ” เมื่อชายหนุ่มเห็นว่าร่างบางได้เคลิบเคลิ้มตามจูบของเขาแล้ว เขาก็จัดการเร่งสะโพกสอบของเขาให้แรงขึ้นเพื่อส่งทั้งเธอและเขาไปถึงจุดหมายปลายทางเพราะเขาเองก็เริ่มจะทนไม่ไหวเพราะข้างในของเธอตอดเขาถี่เกินไป
พั่บๆๆๆๆๆๆๆๆ
“อ๊าๆๆๆๆ” ร่างบางชักกระตุกเกร็งเมื่อเธอได้ปลดปล่อยนำ้รักออกมาอีกครั้ง
“อ๊าๆๆๆ ซี๊ดดดดดอ๊าาา” เมื่อชายหนุ่มเห็นว่าร่างบางเสร็จแล้วก็เร่งตามเธอไปและก็ถึงจุดหมายพอดี
พรึบ
“อื้อออ” ร่างบางหลับตาพริ้มอย่างหมดแรงเพราะเธอเพิ่งผ่านการออกกำลังกายที่เหนื่อยที่สุดในชีวิตมา ชายหนุ่มก็ถอดถอนลำกายออกมาจากช่องทางรักที่ตอดถี่รัวของเธอและลุกขึ้นไปนั่งยองๆ ลงตรงหน้าของหญิงสาวและจัดการใช้อุ้งมือของเขารูดลำกายใหญ่ขึ้นลงสองสามทีจนน้ำสีขุ่นพุ่งทะลักออกมาจนเลอะหน้าอกอวบอิ่มของเธอที่หายใจเหนื่อยหอบ ชายหนุ่มยกยิ้มขึ้นมาและจัดการหยิบกล้องถ่ายภาพอีกตัวขึ้นมาถ่ายท่าสุดเอ็กซ์ของเธอคนนี้เก็บไว้ เขาทำแบบนี้กับผู้หญิงทุกคนที่เขามีอะไรด้วย
พรึบ
ร่างหนาของชายหนุ่มฟุบลงไปกับที่นอนหลังจากที่เขาถ่ายรูปเธอเสร็จเขาคิดที่จะหลับเพราะเหนื่อยล้าเช่นเดียวกับร่างบาง
พรึบ
“พะพี่ลูคัสคะ”
“อะไรของเธอเนี่ย!!” ชายหนุ่มโวยวายขึ้นเมื่อร่างของเขาถูกยัยตัวเล็กจับพลิกให้นอนหงายและเธอก็จัดการนั่งคร่อมตัวเขาทันที
“อยากโดนเยอีก” นำ้เสียงและหน้าตาที่ออดอ้อนของเธอทำให้เขาเผ
ลอยิ้มให้เธออย่างไม่รู้ตัว ซึ่งถ้าเขาหวนคิดสักนิดจะรู้ตัวทันทีว่ามันเป็รอยยิ้มที่อ่อนโยนไม่ใช่รอยยิ้มจอมปลอมที่เขาพยายามสร้างมันขึ้นมา
“ยัยร่าน!!!”