วันนี้เซี่ยวอี๋สวมชุดเปิดไหล่สีดำของ GUCCI ที่เสิ่นิมอบให้ เนื่องจากมาปฏิบัติภารกิจ เธอจึงสวมคู่กับรองเท้าหนังส้นแบน แต่ด้วยความสูง 168 เิเ และเรียวขาที่ยาว 105 เิเ ก็ยังคงทำให้หญิงสาวดูโดดเด่นท่ามกลางฝูงชน
ความงามของหญิงสาวถึงกับทำให้ดาราดังสะดุดตา ถึงแม้จะไม่ได้แต่งหน้า แต่ด้วยผิวพรรณที่มีเืฝาดและแสงสว่างจากโคมไฟ ทำให้สาวๆ รอบกายเธอโดนรัศมีของเธอกลบไปหมด ยิ่งไปกว่านั้น หญิงสาวผู้ซึ่งออกกำลังกายอย่างจริงจังมานาน ปริมาณไขมันในร่างกายจึงต่ำมาก ทำให้กล้ามเนื้อของเธอทั้งกระชับและยืดหยุ่น
ผู้เล่นหลายคนสังเกตเห็นการปรากฏกายของเธอ เสิ่นิยืนอยู่ข้างกายของหญิงสาวมาโดยตลอด ทั้งสองคนไม่ได้พูดคุยกัน แต่กลับดูเหมือนเป็คู่รักกัน ถึงปาร์ตี้มักจะฮิตเล่น “แลกคู่” แต่จนบัดนี้ก็ยังไม่มีชายใดกล้าเสียมารยาทริเริ่มถามว่า “สหาย เมียนายแลกได้ไหม?”
ส่วนเสิ่นิ เขาอยู่ในสูทสีดำและกำลังยืนพิงโต๊ะอยู่ เขายกแก้วไวน์ขึ้นจิบเหล้าองุ่นรสเลิศ สายตาของเขาจับจ้องไปที่ซันนี่ซึ่งอยู่ห่างออกไป 5 เมตร ส่วนมือของเขาก็รักษาความห่างระหว่างเขาและมีดให้อยู่ในระยะ 1 เิเ
เสี้ยววินาทีที่เสิ่นิก้าวเข้ามาในงาน เขาก็ได้สแกนบันทึกผู้าุโทุกท่านที่อยู่ในงานเอาไว้ในสมองของเขาเรียบร้อยแล้ว ตาแก่ทุกคนล้วนตกเป็ผู้ต้องสงสัยซึ่งอันตรายสูงสุด ณ ขณะนี้ ชายชราขี้เมาท่านหนึ่งก็เดินถือแก้วเหล้าเข้าไปหาซันนี่ท่ามกลางกลุ่มของคุณชาย
“ผมขอตัวก่อน” เสิ่นิวางแก้วในมือลงและเร่งฝีเท้าเข้าไปหาฝูงชน
“อย่าทำพวกเขาแตกตื่นล่ะ...” เซี่ยวอี๋เอ่ยเตือน แต่เมื่อเห็นว่ามีดสเต๊กข้างกายของเสิ่นิได้หายไปแล้ว “ถือว่าฉันไม่ได้พูดก็แล้วกัน”
ชายชราหัวโล้นอายุราว 50 ปีเป็อย่างน้อย ภายใต้สูท Versace ทำให้เขาดูอ่อนเยาว์ลง เข็มขัด Hermès รอบเอวนั่นบ่งบอกถึงฐานะ แต่ก็บอกไม่ได้ว่าของเล่นข้างในนั้นจะยังใช้การได้อยู่หรือเปล่า?
ชายหัวโล้นคนนี้ดูแตกต่างจากลูกคนรวยรายอื่นๆ เห็นได้ชัดว่าบรรดาคุณชายไม่ได้ให้ความสนใจเขา แต่ก็ไม่ได้เป็ปฏิปักษ์
“ใช่คุณซันนี่หรือเปล่า? คุณเล่นตัวมาก ผมนัดคุณมา 3 ครั้งแล้ว แต่คุณก็ไม่ว่างทุกครั้ง ทำไม? เงินสกปรกของตาแก่อย่างผมนี่มันเหม็นมากเหรอ?” เพิ่งจะเจอหน้ากันแท้ๆ แต่ตาเฒ่าหวังผู้ซึ่งเมาจนหน้าแดงกลับใช้มือชุ่มเหงื่อคว้าเอวของซันนี่ไว้
“ประธานหวังเอาที่ไหนมาพูด? เราก็พบกันที่นี่แล้วไง? คุณเคยนัดฉันเหรอคะ? นายหน้าไม่เคยบอกฉันเลย ่นี้ตานั่นทำงานตกๆ หล่นๆ ฉันว่าฉันจะเปลี่ยนนายหน้ามานานแล้ว ขอบคุณท่านประธานหวังที่ช่วยให้ฉันได้แก้ไขข้อผิดพลาดนะคะ มาๆๆ ฉันจะดื่มให้คุณแก้วหนึ่ง มาฉลองกันหน่อย” แม้ซันนี่จะเกลียดตาแก่ข้างๆ นี่ แต่เธอก็ปฏิบัติตัวต่อเขาด้วยความสุภาพ ตาแก่คนนี้เป็เ้าของบริษัทสื่อซุบซิบรายสัปดาห์ ดังนั้นเหล่าลูกคนรวยจึงพากันเกลียดขี้หน้าแต่ก็ไม่กล้ามีเื่
“เฮ้ เลือกวันแล้วก็ไม่ว่าง คืนนี้ก็อยู่สนุกกับผมก่อนก็แล้วกัน เงินสด 8 หมื่น อย่าเบี้ยวผมอีกเลย แม่นางฟ้าตัวน้อย” ตาเฒ่าหวังพูดพลางออกแรงไปที่มือที่กุมเอวของเธออยู่ โอบรัดหญิงสาวให้เข้ามาในอ้อมกอด
“ประธานหวัง วันนี้ฉันไม่สะดวก ฉันแค่มาอวยพรให้คุณชายเท่านั้น เดี๋ยวก็ต้องรีบไปแล้ว” ซันนี่กล่าวปฏิเสธ
“เฮงซวย อยากโดนผมเอาขึ้นบัญชีดำหรือยังไง? เชื่อไหมว่าพรุ่งนี้ผมจะเอาคุณขึ้นพาดหัวข่าว มะรืนนี้คุณได้ตกงานแน่!” ตาเฒ่าหวังคำรามใส่แก้วเหล้าด้วยความโมโห
“คุณรู้จักเขาเหรอ?” จู่ๆ เสิ่นิก็ปรากฏตัวขึ้นที่ด้านหลังของซันนี่เหมือนกับเงามืด เขาเพียงแค่บีบข้อมือของตาเฒ่าหวังด้วยนิ้วสองนิ้ว ตานั่นก็รีบชักมืออันชุ่มเหงื่อที่โอบเอวของซันนี่ไว้กลับในทันใด
“รู้จักสิ คนวงใน ว่ากันว่าเขาโรคจิต ไซด์ไลน์ที่ทำกับเขาได้ไปจบที่โรงพยาบาลทุกราย ฉันกลัว!” ซันนี่กระซิบที่ข้างหูของเสิ่นิด้วยอาการตื่นตระหนก
“ว่าไง มีคนจองแล้วเหรอ? เด็กน้อย แกเป็ใคร ไม่เคยเห็นมาก่อน” ตาเฒ่าหวังหัวโล้นเตี้ยกว่าเสิ่นิอยู่ครึ่งศีรษะ ข้อมือของเขายังเจ็บไม่หาย เขาจึงไม่กล้าหุนหัน
“ตอนนี้คุณซันนี่เป็ผู้หญิงของผม ถ้าเธอบอกว่าไม่ได้ก็คือไม่ได้ เธอบอกไม่เอาก็คือไม่เอา เธอไม่อยากไปกับใครก็รั้งเธอไว้ไม่ได้” มือของเสิ่นิโอบเอวของซันนี่เบาๆ ราวกับเป็ูเาให้ซันนี่ได้เอนพิงในอ้อมแขน คำพูดที่ไม่สะทกสะท้านทำเอาดวงใจของซันนี่เต้นระรัว
“เด็กน้อย แกหูหนวกหรือยังไง? ฉันถามว่าแกเป็ใคร คุณชาย คุณรู้จักผู้ชายที่โผล่ออกมาจากก้อนหินคนนี้บ้างหรือเปล่า? คุณเชิญมันมาเหรอ?” ตาเฒ่าหวังถามคุณชายซึ่งอยู่ข้างๆ
“ผมไม่ได้เชิญ แต่เพื่อนซันนี่ก็เหมือนเพื่อนของผม ตาเฒ่าหวังอย่าก่อเื่เลย เดี๋ยวผมจะหาน้องสาวให้สักสองสามคน ผมเลี้ยงเอง” อย่างไรเสีย คุณชายก็เป็เ้าภาพ จึงได้ออกหน้าไกล่เกลี่ยให้
“ไม่ได้ ซันนี่นังผู้หญิงขายตัวนี่มันไม่ให้เกียรติผมเลยสักนิด เบี้ยวนัดผมครั้งแล้วครั้งเล่า ผม...”
“กางเกงคุณหลุดน่ะ” เสิ่นิใจดีช่วยเตือนให้
“หา?” ตาเฒ่าหวังลดศีรษะลงต่ำ จึงได้เห็นว่าเข็มขัด Hermès ของเขาได้ขาดเป็สองท่อนแล้ว กางเกงลงไปกองอยู่ที่ขา จีสตริงที่เตรียมไว้สำหรับคืนนี้เผยให้เห็นก้นของชายแก่ ผู้คนต่างะเิเสียงหัวเราะกันออกมา
ตาเฒ่าหวังถอยหนีไปด้วยความแตกตื่น เขารีบยกกางเกงขึ้น คนยืนไม่มั่นก็พลั้งตกลงไปในสระน้ำ เสียงหัวเราะยิ่งดังขึ้นไปอีก
“ช่วย...ช่วยด้วย! ฉันว่าย...ว่ายน้ำไม่เป็!” ตาเฒ่าหวังสร่างเมา
“พี่ซันนี่ ไม่เจอกันตั้งหลายเดือน พี่หาที่พักพิงได้แล้วเหรอ?” คุณชายกล่าวทักทายอย่างมีมารยาทดังเช่นสหายเก่า
“ใช่แล้ว ดื้อมาก แต่เป็ผู้ชายที่จะไม่ทิ้งพี่” รอยยิ้มของซันนี่ไม่เคยงดงามเช่นนี้มาก่อน ถึงว่า ไม่มีอะไรอร่อยเท่าเกี๊ยว ไม่มีใครสนุกเกินเด็กน้อย มีเพียงหญิงสาวที่มีความสุขเท่านั้นที่สามารถเปลี่ยนแปลงบรรยากาศได้
“ดึกแล้ว เรากลับกันได้แล้วล่ะ” เสิ่นิกล่าวที่ข้างหูของซันนี่
“แต่เราเพิ่งจะมาถึงได้แค่ชั่วโมงเดียวเองไม่ใช่เหรอ?” ซันนี่กล่าวด้วยความผิดหวัง
“ไปได้แล้ว” เสิ่นิย้ำอีกหน
“อื้อ” ซันนี่อิงแอบอยู่ในอ้อมแขนของเสิ่นิเหมือนกับแกะน้อยผู้เชื่อฟัง หญิงสาวมองคุณชายพลางกล่าวขอโทษ “ขอโทษนะ เราไปก่อนล่ะ ไม่ว่าอย่างไร ก็ขอให้พวกเธอสนุกกัน อีกหน่อยถ้าว่างค่อยติดต่อกันนะ”
“พี่ ถ้าเหมาะสมแล้วก็แต่งงานเถอะ อย่าไปยึดติดกับคนในอดีตอีกเลย...แต่งงานเมื่อไร ไม่ว่าตอนไหน ไม่ว่ากับใคร ต้องบอกผมด้วยนะ” คุณชายะโบอกไล่หลังซันนี่ไป
เสิ่นิหันกลับไปมอง อย่างที่ซันนี่บอก เ้าเด็กนั่นไม่ได้เล่นๆ สายตานั้นแสดงออกถึงความจริงใจที่เขามีต่อสาวไซด์ไลน์ นับว่าเขาผิดหวังอยู่ไม่น้อย
“พี่จะแต่งงานเหรอ?” เสิ่นิกระซิบถาม
“ต้องดูก่อนว่าจะแต่งกับใคร? ถ้ากับเธอ พี่เต็มใจเลย” ซันนี่ยิ้มโปรยเสน่ห์
“พอเถอะ ผู้ชายอย่างผม จะตายเมื่อไรก็ไม่รู้ พี่อยากเป็แม่ม่ายหรือไง?” เสิ่นิยิ้มพลางวางมีดที่ซ่อนอยู่ใต้แขนเสื้อลงบนถาดของพนักงานเสิร์ฟ ก่อนจะหยิบแก้วไวน์มาแทน
“เป็ม่ายก็ดีน่ะสิ! เธอไม่รู้เหรอว่าหญิงม่ายเป็ที่นิยมมากในวงการไซด์ไลน์?” ซันนี่ปากพล่อย
แต่ในขณะที่เสิ่นิเข้ามาช่วยแก้สถานการณ์ให้ซันนี่อยู่นั้น ทางด้านของเซี่ยวอี๋กลับถูกรายล้อมไปด้วย “ผู้เล่น” บรรดาหนุ่มๆ ทำทีราวกับว่าพากันมาอวดเบ่งเพื่อแย่งชิงสุนัขเพศเมีย
“คือละหนึ่งหมื่น แบบดั้งเดิม รับประกันไม่เจ็บ ผมแค่อยากเลียท่อนขาคุณ”
“นายเป็หมอทำคลอด! จะไม่เจ็บได้ยังไง? ไปกับผมดีกว่า! ครั้งเดียวแสนสอง แบบไหนก็ได้แล้วแต่คุณ!”
“พวกคุณเปิดโรงพยาบาลกันไม่ใช่เหรอ? เล่นกับผมดีกว่า ผมมีเรือยอชต์เป็ของตัวเอง จะพาคุณไปสนุกกันบนเรือ”
...
“เฮ้ ไม่ต้องทะเลาะกัน พวกคุณอยากนอนกับฉันขนาดนั้นเลยเหรอ?” เซี่ยวอี๋วางจานอาหารที่เพิ่งจะทานเสร็จลง ก่อนจะใช้ทิชชูเช็ดปากอย่างสง่างาม จากนั้นก็หยิบแอปเปิลขึ้นมาลูกหนึ่ง
“แม่สาวน้อย เสนอราคามาเถอะ!” หนุ่มๆ พากันหยิบสมุดเช็คออกมาจากอ้อมแขน
“ที่จริงนอนกับฉันไม่ต้องจ่ายหรอกนะ...” เซี่ยวอี๋ยิ้มอย่างชั่วร้ายพลางโยนแอปเปิลขึ้นกลางอากาศ สายตาทุกคู่ก็พลอยจับจ้องไปที่แอปเปิลลูกนั้นโดยสัญชาตญาณ จากนั้นพวกเขาก็เห็นเซี่ยวอี๋หมุนตัว 360 องศาราวกับพายุหมุนก่อนจะทะยานเตะเหมือนกับแส้ฟาดลงไปบนลูกแอปเปิลจนมันะเิเป็เสี่ยงๆ! ใช่แล้ว ะเิเป็เสี่ยงๆ น้ำแอปเปิลกระเซ็นเข้าหน้าบรรดาหนุ่มๆ
“ขอแค่ไข่ของพวกคุณแข็งกว่าแอปเปิล คืนนี้ผู้หญิงคนนี้ก็จะยอมนอนกับพวกคุณแน่”
...
“แม่ผมคลอดลูก มีธุระขอตัวก่อน”
“หมาที่บ้านผมออกลูก น่าเสียดายขอตัวก่อน”
ที่แข็งกันทั้งฝูงพากันอ่อนปวกเปียก พวกเขาต่างก็หมุนตัวแล้ววิ่งหนีเซี่ยวอี๋ไปกันหางจุกตูด
“เสียดายของกิน ระวังฟ้าจะผ่าเอา” เสิ่นิกลับมาพร้อมยื่นกระดาษทิชชูให้เซี่ยวอี๋เช็ดรองเท้า
“ไอ้พวกที่ผลาญเงินไปกับการนอนกับผู้หญิงทั้งวันยังมีชีวิตรอดอยู่เลย ถ้าฟ้าจะผ่าก็ผ่าพวกมันก่อนเถอะ ไม่สิ นายมันติ๊งต๊อง ผ่านายให้ตายก่อนเลย!” เซี่ยวอี๋เช็ดรองเท้าพลางสาปแช่ง
“ไม่เถียงแล้ว ไปกันเถอะ กลับบ้านได้แล้ว” เสิ่นิพูดกับเซี่ยวอี๋ก่อนจะหันตัวเดินจากไป ขณะนี้มีดวงดาวอยู่เต็มท้องฟ้า ขากลับเรือยอชต์ขับช้ามาก
เซี่ยวอี๋ซึ่งกินอิ่มก็เริ่มง่วง เธอจึงเอนกายลงบนโซฟาที่ด้านหลังเรือ เสิ่นิหยิบผ้าห่มจากห้องรับแขกมาห่มให้ ผู้หญิงคนนี้กระทั่งฝันก็ยังอมยิ้ม ์เท่านั้นที่จะรู้ว่าเธอฝันหวานถึงใคร?
อีกฟากหนึ่ง เสิ่นิถือน้ำดื่มมาสองขวด เขาจิบไปอึกหนึ่งต่อหน้าซันนี่ ก่อนจะยื่นขวดของเขาไปให้เธอ
“เธอรู้ไหม? พี่ไม่ได้รังเกียจ แต่ถ้าติดโรคขึ้นมา พี่เกลียดเธอจนวันตายแน่” ซันนี่รับขวดน้ำไป
“ติดโรคก็ช่วยไม่ได้ บอดี้การ์ดก็แบบนี้ รักษาชีวิตคนสำคัญกว่าให้คนชอบ” เสิ่นินั่งลงข้างๆ ซันนี่
“ยังหนุ่มยังแน่ พูดจาเหมือนตาแก่ไปได้ พี่หนาวแล้ว มาให้พี่ซบหน่อยสิ” ซันนี่ไม่รอให้เสิ่นิอนุญาต เธอยกขายาวพาดไปบนโซฟา ก่อนจะเอนตัวลงไปในอ้อมกอดของเสิ่นิ
“ให้ผมไปเอาผ้าห่มให้ไหม?”
“ไม่ต้อง เธออุ่นกว่าผ้าห่มอีก” ซันนี่หลับตาลงอย่างช่วยไม่ได้ เธอสูดกลิ่นชายหนุ่มเข้าไปเต็มปอด ช่างเป็กลิ่นที่ทำให้ผู้หญิงอุ่นใจ “นานแล้วนะที่พี่ไม่ได้เอนพิงผู้ชายสบายๆ แบบนี้ โดยไม่ต้องถูกกดทับ ช่างแสนสบาย”
“ถ้าเหนื่อยแล้วก็หาผู้ชายสักคนไว้พิงแบบนี้สิ เกษียณล่วงหน้าดีกว่าถูกเลิกจ้างเป็ไหนๆ” เสิ่นิกระซิบที่ข้างหูของซันนี่
“ถ้ามีผู้ชายที่ไว้ใจได้ ก็คงจะมีแม่หมูที่ปีนต้นไม้ได้แล้วล่ะ ชาตินี้พี่ไม่หวังจากไอ้บ้าอย่างพวกเธอที่มีสมองอยู่สองแห่งหรอก วิธีคิดแบ่งเป็ก่อนและหลังอย่างว่า อีกอย่าง อะไรที่เรียกว่าเกษียณเหรอ? ตอนนี้เป็ยุคทองของพี่ที่จะทำเงินได้ ใครๆ ก็อยากได้พี่ พี่ก็ยังสนุกกับมัน” ซันนี่ซุกตัวเข้ากับหน้าอกของเสิ่นิ ร่างของเธอแทบจะละลาย
“ที่จริงแล้วถ้าพี่ไม่ชอบ แล้วจะทนทรมานทำไม?” เสิ่นิถอนหายใจ
“เธอรู้ได้ยังไงว่าพี่ไม่ชอบ?”
“เพราะเวลาที่พี่ฝืนยิ้ม มุมคิ้วข้างซ้ายของพี่จะยกขึ้นมากกว่าปกติ 2 มิลฯ แต่เวลาที่พี่ยิ้มจริงๆ เหมือนเมื่อครู่นี้ คิ้วของพี่จะดูเป็ธรรมชาติมาก”
“มีเื่แบบนี้ด้วยเหรอ เธอเพ้อเจ้อหรือเปล่า?” ซันนี่ประหลาดใจและตีสีหน้าใใส่เสิ่นิไปหนึ่งที
“อื้อ ผมเพ้อเจ้อ แต่สิ่งหนึ่งที่ผมวิเคราะห์ไม่พลาดก็คือพี่ติดโรคร้ายแรงจากการทำงาน” เสิ่นิถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้
“หา? เธอเป็หมอหรือบอดี้การ์ดกันแน่? ถ้าอย่างนั้นคุณหมอ พี่ยังพอจะมีโอกาสรอดไหม?” ซันนี่ยิ้มกรุ้มกริ่ม
“ถ้าพี่เอามือพี่ออกไปจากเป้ากางเกงของผมตอนนี้ ผมก็อาจจะยังพอช่วยได้...”