เซี่ยยวี่หลัวในตอนนี้ย่อมไม่รู้ว่าเซียวยวี่คิดอะไรนางกำลังคิดว่าจะเป็พี่สะใภ้ที่ดีได้อย่างไร!
เด็กสองคนยังเด็กถึงเพียงนั้นตนเองย่อมต้องดูแลเื่อาหารการกิน เซี่ยยวี่หลัวคิดแล้วจึงลงมือทำทันที นำไข่ไก่และแป้งเข้าไปในห้องครัว
ทว่า เมื่อไปถึงห้องครัวนอกจากฟืนจำนวนหนึ่งที่เห็น ก็มีน้ำมันกับเกลืออีกเพียงเล็กน้อย ไม่มีอะไรอีกเลยดั่งคำกล่าวที่ว่าหากไม่มีวัตถุดิบก็ไม่อาจทำอาหารโอชารสได้เซี่ยยวี่หลัวรู้สึกปวดหัวยิ่งนัก
คงให้กินแค่ไข่ไก่กับแป้งไม่ได้มั้ง?
หากกินแบบนี้ต่อไปก็กินได้อีกแค่ไม่กี่วัน
ระหว่างที่กำลังคิดว่าควรทำอย่างไรสองพี่น้องก็หิ้วตะกร้าเดินเข้ามา เซี่ยยวี่หลัวเดินขึ้นหน้าไปสองก้าวเซียวจื่อเมิ่งใจนหลบไปอยู่ด้านหลังเซียวจื่อเซวียนเซียวจื่อเซวียนกันเซียวจื่อเมิ่งไว้ พร้อมเดินถอยหลังไปหลายก้าว
ราวกับหนูที่เห็นแมว ต้องรีบหนีทันที
เซี่ยยวี่หลัวได้แต่หยุดลงช้าๆไม่ได้เดินเข้าไปหาต่อ เห็นว่าตัวเองทำให้สองพี่น้องใกลัวเซี่ยยวี่หลัวได้แต่กล่าวด้วยท่าทางเก้อเขิน “คือ.. พวกเ้า.. ไปทำอะไรมาหรือ? ”
สองพี่น้องไม่กล่าวอะไรยืนอยู่ที่เดิม ไม่กล้าขยับแม้แต่น้อย และไม่ได้ตอบคำถามของเซี่ยยวี่หลัวด้วยเกรงว่าหากกล่าวอะไรผิด จะทำให้เซี่ยยวี่หลัวโมโห
เซียวจื่อเมิ่งหลบไปอยู่ด้านหลังเซียวจื่อเซวียนนานแล้วไม่กล้าชะโงกหน้าออกมาด้วยซ้ำ
“นี่คืออะไร? ” เมื่อเห็นว่าเด็กสองคนไม่ตอบตนเอง เซี่ยยวี่หลัวได้แต่เบี่ยงประเด็นชี้ตะกร้าในมือเซียวจื่อเซวียน เห็นเพียงของในตะกร้าเป็สีเขียวบนนั้นยังมีหยดน้ำติดอยู่ไม่น้อย เป็สีเขียวชอุ่ม
เมื่อเซี่ยยวี่หลัวเห็นของในตะกร้าก็กล่าวด้วยท่าทางดีใจ “ผักจี้ช่าย? [1] ”
เซียวจื่อเซวียนมองสิ่งของในตะกร้าของตัวเองด้วยท่าทางประหลาดใจเหมือนจะไม่เข้าใจว่าผักจี้ช่ายที่เซี่ยยวี่หลัวกล่าวถึงมีความเกี่ยวข้องกับผักที่ตัวเองเก็บกลับมาอย่างไรเขากัดริมฝีปากทีหนึ่ง ดวงหน้าเด็กน้อยฉายประกายหวาดกลัวชัดเจนไม่ได้ตอบกลับเซี่ยยวี่หลัว
เซี่ยยวี่หลัวกลับกลืนน้ำลายอึกหนึ่งใครจะรู้ว่านางชอบกินเ้าผักชนิดนี้มากเพียงใด
ในวัยเด็กระหว่างกลับไปอาศัยอยู่ที่บ้านเก่าในชนบทกับท่านย่า่ปีใหม่ นางก็ชอบหิ้วตะกร้าหนึ่งใบเดินตามหลังท่านย่าเพื่อไปเก็บผักจี้ช่ายตามทุ่งนากลับมาก็จะต้มผักจี้ช่ายกับไข่หรือห่อเกี๊ยวไส้เนื้อใส่ผักจี้ช่ายอร่อยจนแทบจะกลืนลิ้นลงไปได้เลย
เพียงแต่ในภายหลัง เมื่ออายุมากขึ้นบวกกับมีการก่อตั้งหมู่บ้านขึ้นใหม่ ถนนดินโคลนกลายเป็ถนนซีเมนต์ผักจี้ช่ายที่เดิมสามารถพบเห็นได้ทุกที่จึงพบได้ไม่บ่อย ในภายหลังเกิดปัญหามลภาวะอย่างหนัก จึงไม่กล้ากินผักจี้ช่ายที่ขึ้นเองตามธรรมชาติได้แต่กินแบบที่คนเพาะปลูกขึ้น ซึ่งไม่มีรสััและกลิ่นหอมสดชื่นเหมือนผักจี้ช่ายที่ขึ้นเองตามธรรมชาติ
แต่ผักจี้ช่ายในตอนนี้ต่างกับตอนนั้นโดยสิ้นเชิง ไม่มีมลพิษแม้แต่น้อยเป็ผักป่าที่ขึ้นเองตามธรรมชาติอย่างแท้จริง
สองพี่น้องไม่กล้าตอบอะไรเซี่ยยวี่หลัวเดินขึ้นไปแย่งตะกร้าของเซียวจื่อเซวียนมา นางแย้มยิ้มกว้างพร้อมกล่าว “มีของดีขนาดนี้ด้วยพวกเ้ารอก่อน ข้าจะทำของอร่อยให้กิน! ”
กล่าวจบ นางก็นำผักจี้ช่ายไปทำอาหาร
เซียวจื่อเซวียนคิดอยากกล่าวอะไรแต่ก็กลัวเซี่ยยวี่หลัวจะอาละวาด จึงได้แต่ทนดูผักป่าที่ตัวเองเก็บมาอย่างยากลำบากโดนเซี่ยยวี่หลัวแย่งไป แต่กลับไม่กล้าพูดอะไรแม้แต่คำเดียวเมื่อสองพี่น้องเห็นเซี่ยยวี่หลัวกำลังง่วนกับการทำอาหารอย่างมีความสุขก็ได้แต่ถอยออกไป
เวลานี้เซี่ยยวี่หลัวกำลังใช้ห้องครัวพวกเขาไม่กล้าเข้าไปใช้ ตอนนี้ไม่เหลือของกินแม้แต่น้อย เที่ยงวันนี้เกรงว่าคงต้องอดอาหารอีกแล้ว
เซียวจื่อเซวียนจูงมือเซียวจื่อเมิ่งกลับห้องนำขนมในตอนเช้าที่ยังกินไม่หมดออกมาให้เซียวจื่อเมิ่ง “หิวหรือยัง? กินสักชิ้นก็ไม่หิวแล้ว ตอนเย็นพี่ค่อยไปเก็บผักตีนไก่ในนามาให้อีกนะ”
เซียวจื่อเมิ่งกินขนมคำเล็กจู่ๆ ก็เงยหน้าขึ้นเอ่ยถามเซียวจื่อเซวียน “พี่รอง ทำไมนางถึงเรียกผักตีนไก่ว่าผักจี้ช่ายละ? ”
เซียวจื่อเซวียนก็รู้สึกสงสัยเหมือนกันนางรังเกียจการกินผักป่ามาตลอดไม่ใช่หรือ? บอกว่าผักป่ามีแต่คนบ้านนอกเท่านั้นที่จะกิน แต่ความตื่นเต้นดีใจตอนที่นางเห็นผักตีนไก่เมื่อครู่ ไม่เหมือนเป็การเสแสร้ง
เซียวจื่อเซวียนดื่มน้ำเย็นอึกหนึ่งส่ายหน้าพร้อมกล่าว “ไม่ต้องไปสนใจนาง! ”
หลังจากดื่มน้ำเย็นท้องที่หิวจนไส้กิ่วกลับยิ่งหิวกว่าเดิม น้ำผึ้งในตอนเช้านั่น ช่างหอมหวานเสียจริง!
เวลานี้เซี่ยยวี่หลัวกำลังง่วนกับการทำอาหารอย่างมีความสุขอยู่ในห้องครัว
ห้องครัวเล็กมากมีเตาปรุงอาหารหนึ่งเตา กระทะสองใบ ด้านในเป็ใบเล็กด้านนอกเป็ใบใหญ่กว่าเล็กน้อย ตรงกลางยังมีหม้อแขวนอีกหนึ่งใบกระทะเหล็ก [2] ขึ้นสนิมได้ง่าย ด้านในเต็มไปด้วยร่องรอยสนิมสีเหลืองดำ
ด้านข้างเป็โต๊ะที่ใช้หินก่อขึ้นอย่างเรียบง่ายแม้จะเรียกว่าโต๊ะ ความจริงแค่วางไม้แผ่นหนึ่งไว้บนก้อนอิฐเท่านั้น ดำจนดูไม่ได้ไม่รู้ว่าใช้มานานกี่ปีแล้ว
บนโต๊ะมีจานและชามวางอยู่จำนวนหนึ่งจานกับชามก็ไม่รู้ว่าใช้มานานแค่ไหน เต็มไปด้วยรอยแตกนอกจากนั้นยังมีมีดหั่นผักอีกหนึ่งเล่ม รวมถึงฝาหม้อทรงกลมที่ทำจากแผ่นไม้ตรงกลางตอกไม้ไว้ชิ้นหนึ่งใช้เป็ที่จับอย่างง่าย บนนั้นมีรอยมีดจำนวนมากเป็หลุมขรุขระ ดูท่าว่าฝาหม้อนี้ไม่เพียงถูกใช้เพื่อปิดหม้ออย่างเดียว ปกติคงใช้แทนเขียงอีกด้วย
ด้านข้างเป็โอ่งน้ำขนาดใหญ่ภายในยังเหลือน้ำอยู่อีกครึ่งโอ่ง เพียงแต่ โอ่งน้ำไม่มีฝาปิดด้วยซ้ำเซี่ยยวี่หลัวแหงนหน้า มองดูหลังคาสีดำ ไม่รู้ว่าภายในโอ่งน้ำมีฝุ่นร่วงลงไปหรือไม่
บ้านหลังนี้...
เซี่ยยวี่หลัวถอนหายใจทีหนึ่งเรียกว่าสกปรกเสียยิ่งกว่าอะไร ไม่มีแววว่าจะเจริญไปในทางที่ดีขึ้นสักนิด
เด็กสองคนเพิ่งอายุแค่นั้นปกติเซียวยวี่ทั้งต้องดูแลเด็กสองคนทั้งต้องอ่านหนังสือ ทั้งบ้านมีตัวเองว่างอยู่คนเดียวเป็ดั่งคำกล่าวแต่โบราณที่ว่า จะแต่งภรรยาต้องแต่งผู้มีศีลธรรมหากไร้ศีลธรรมจะตกอับไปสามชั่วคน
เซี่ยยวี่หลัวในหนังสือก็ทำร้ายเซียวจื่อเซวียนและเซียวจื่อเมิ่งไม่ใช่หรือ? ครอบครัวที่อบอุ่นโดนนางทำลายจนบ้านแตกสาแหรกขาด
เซี่ยยวี่หลัวถอนหายใจเฮือกหนึ่งเร่งมือให้เร็วขึ้นอีก
ตอนเช้าเพียงดื่มน้ำผึ้งหนึ่งถ้วยกินขนมอีกสองชิ้น ตอนนี้ก็หิวแล้ว ยังมีเด็กอีกสองคน อยู่ในวัยกำลังเจริญเติบโตต้องหิวแล้วแน่นอน นางจึงทำอาหารเยอะขึ้น
เซี่ยยวี่หลัวจุดไฟในเตาจนติดหลังจากจุดไฟแล้ว ใช้กระบวยน้ำเต้าตักน้ำมาสองกระบวย รอจนน้ำเดือดจึงใช้ใยบวบขัดกระทะอยู่หลายรอบหลังจากตักน้ำออกก็ขัดด้วยน้ำสะอาดอีกหนึ่งรอบจนไม่เห็นรอยสนิมสีเหลืองดำแล้วจึงหยุด
น้ำในหม้อแขวนก็ต้มจนเดือดแล้วเซี่ยยวี่หลัวตักน้ำหนึ่งกระบวยมาใส่ในกระทะใส่ผักจี้ช่ายที่ล้างจนสะอาดแล้วลงไปในกระทะ ต้มอยู่ครู่หนึ่งรอจนผักจี้ช่ายอ่อนตัวจึงตักออกมาบีบน้ำออก จากนั้นหั่นจนละเอียด
เทแป้งหนึ่งถ้วย ตอกไข่ไก่ลงไปสองฟองเติมน้ำเล็กน้อย คนจนเหลว ใส่ผักจี้ช่ายที่หั่นจนละเอียดเข้าไป ใส่เกลือเล็กน้อยใช้ตะเกียบคนให้เข้ากัน หลังจากกระทะที่ล้างจนสะอาดแห้งแล้วจึงหยดน้ำมันลงไปเล็กน้อยน้ำมันเหลือเพียงน้อยนิด เซี่ยยวี่หลัวก็ไม่กล้าใส่เยอะเกินไปอย่าใช้สิ้นเปลืองจะดีกว่า
รอจนน้ำมันในกระทะร้อนจนได้ที่ ก็ใช้ตะหลิวคนสองครั้ง ขอบกระทะก็มีน้ำมันติดเซี่ยยวี่หลัวเทแป้งเหลวที่คนไว้ไปตามขอบกระทะเหล็กที่มีน้ำมันติดหนึ่งรอบ
แป้งเหลวจับตัวอย่างรวดเร็ว แผ่นแป้งที่มีผักจี้ช่ายและไข่ไก่ผสมอยู่ด้านในส่งกลิ่นหอมของไข่และผักออกมาเป็ระลอกน่ากินเสียยิ่งกว่าอะไร
เมื่อจี่ด้านหนึ่งจนสุกแล้วเซี่ยยวี่หลัวรีบใช้ตะหลิวพลิกกลับด้านแผ่นแป้งผักจี้ช่ายไข่ไก่ทรงกลมขนาดใหญ่จึงปรากฎ เมื่อจี่ทั้งสองด้านจนสุกแล้ว เซี่ยยวี่หลัวใช้ตะหลิวแบ่งแผ่นแป้งออกเป็สามส่วนตักขึ้นมาวางไว้บนจาน
เชิงอรรถ
[1] ผักจี้ช่าย หรือ ผักตีนไก่มีอีกชื่อหนึ่งคือ กระเป๋าเงินของคนเลี้ยงแกะ มีสรรพคุณทางยาถือเป็สมุนไพรชนิดหนึ่งด้วย
[2] กระทะเหล็ก ในครัวคนจีนโบราณจะมีกระทะเหล็กขนาดใหญ่ ซึ่งจะใช้แทนทั้งหม้อและกระทะ ทั้งหุงต้ม ผัด ทอด นึ่งในที่นี้จะเรียกกระทะหรือหม้อตามบริบทของการใช้งาน
