ใครจะไปคิดว่าระยะเวลาไม่ถึง 3 เดือน จะทำให้เขารู้สึกเ็ปได้ถึงเพียงนี้ ฟิชกรอกเหล้าเข้าปากครั้งแล้วครั้งเล่าด้วยความเสียใจ
ณ เวลานี้เกือบเที่ยงคืนเขานั่งดื่มอยู่ที่คลับธีร์เพียงลำพังโดยไม่สนใจสายตาที่มองมา ฟิชเลือกโต๊ะที่เป็มุมอับสายตาเพราะเขาอยากนั่งดื่มเงียบๆ ไม่ได้คิดจะสานสัมพันธ์กับใครทั้งนั้น คลับแห่งนี้เป็เหมือนจุดเริ่มต้นของความเ็ปเพราะมันคือสถานที่ที่ทำให้เขาได้เจอกับพายคนที่เขาหลงรักจนหมดหัวใจ
พยายามแทบตาย สุดท้ายคนไม่รักก็คือไม่รัก
ตอนนี้เขาเสียใจเกินกว่าจะรับไหว การเป็คนรักใครรักจริงเวลาผิดหวังมันจึงรู้สึกแย่ไม่น้อย เขาพลาดเองที่ไม่ฟังคำเตือนนั้นของพาย เพราะการรักใครแล้วเขาไม่รักตอบ ย่อมเ็ปเป็เื่ธรรมดา
“พวกคุณช่วยทำให้ผมลืมพายทีได้ไหม ?”
“ได้สิครับ พวกเราจะทำให้ลืมความเ็ปนั้นเอง”
ทุกคำพูดล้วนผ่านการคิดมาแล้วและเขามีสติดีครบถ้วนถึงแม้ปริมาณแอลกอฮอล์ในเืจะเพิ่มขึ้นตามปริมาณการดื่ม นั่นจึงเป็จุดเริ่มต้นของพวกเราทั้งสามคน
3 เดือนก่อน………….
กว่าที่เขาจะลบคนเก่าออกไปจากใจได้ใช้เวลาค่อนข้างนาน ทุกวันนี้คือใช้ชีวิตชายโสดแบบแสนคุ้มค่า ถูกใจใครก็แค่ชวนขึ้นเตียง ไม่มีพันธะผูกพันใดๆ ทั้งสิ้น วินๆ ทุกฝ่าย คืออยู่ในความสัมพันธ์ที่ต่างคนต่างได้รับผลประโยชน์ เขาในตอนนี้คิดว่าคงไม่รักใครอีกแล้วจนกระทั่งเขาได้เจอกับพาย คนที่ทำให้เขาหลงรักได้ั้แ่แรกพบ ร่างบางดูน่ารักมีเสน่ห์ดึงดูดใจ ซึ่งเขาไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะมาอยู่ในสถานที่อโคจรแบบนี้ ผู้ชายในคลับต่างให้ความสนใจและมองด้วยสายตาเป็ประกาย หนึ่งในคนพวกนั้นมีเขารวมอยู่ด้วย ใครจะคิดว่าการออกมาดื่มเหล้าและหาคู่นอนจะทำให้เขาได้เจอกับคนที่ถูกใจ
นั่นคือจุดเริ่มต้นความเ็ปครั้งใหม่ของเขา ความเสียใจที่มากกว่าครั้งไหน
ร่างบางที่นั่งอยู่ตรงหน้าบาร์เพียงคนเดียวดูโดดเด่นมากกว่าใคร เรียกได้ว่าสามารถสะกดทุกสายตาให้หยุดมอง วินาทีที่ได้สบตาคือหัวใจแทบหยุดเต้นราวกับว่าได้เจอคนที่ใช่ ฟิชเดินเข้าไปทักทายทำความรู้จักกับอีกฝ่ายทันที
“นั่งคนเดียวไม่เหงาเหรอครับ น้องครับออนเดอะร็อค 1 แก้ว”
ฟิชเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงนุ่มทุ้ม ก่อนที่เขาจะนั่งลงข้างๆ ร่างบางที่หมายตา จากนั้นจึงหันไปสั่งเครื่องดื่มกับบาร์เทนเดอร์หนุ่ม
“รอสักครู่ครับ”
“ถ้าตอบว่าไม่เหงาผมก็คงจะโกหก เอาเป็ว่าผมเหงานิดหน่อยละกันครับ คุณ?”
“ฟิชครับ”
ฟิชยกยิ้มกริ่มเมื่ออีกฝ่ายเว้นจังหวะให้เขาได้แนะนำตัวก่อน ยิ่งได้มองใกล้ๆ กลับพบว่าอีกฝ่ายดูน่ารักกว่าที่คิด ตัวก็หอมมากเช่นกัน
“พายครับ เอ่อไม่ทราบว่าหน้าผมมีอะไรติดอยู่หรือเปล่าทำไมคุณมองอย่างนั้น?”
“เปล่าหรอกครับ ใบหน้าของพายไม่มีอะไรติด แต่ผมแค่แปลกใจนะครับ คนแบบคุณไม่น่าจะมาอยู่ที่แบบนี้”
อาจเป็เพราะเขาคงจะมองใบหน้าสวยเพลินไปหน่อย ทำให้คนตัวเล็กกว่าเอ่ยถามด้วยความสงสัย
“ยังไงเหรอครับ ?”
ร่างบางดูน่ารักมากจริงๆ เมื่ออีกฝ่ายเอียงใบหน้าเล็กน้อยพร้อมช้อนตาขึ้นมอง
“ก็คุณดูน่ารัก เรียบร้อย น่าถะนุถนอม ไม่เหมาะกับที่แบบนี้เท่าไหร่”
“คิคิ คนเรามันก็ต้องเที่ยวกันบ้างสิ ทำงานมาเหนื่อยๆ ก็แค่อยากดื่มผ่อนคลายครับ”
พายยิ้มร่ากับคำชมนั้นก่อนจะหัวเราะเสียงใส เป็รอยยิ้มที่ทำให้มุมปากหนาของฟิชต้องยกขึ้น ั์ตาคู่คมมองใบหน้าสวยอย่างไม่อาจละสายตา ไม่ว่าพายจะทำอะไรก็ดูน่ารักไปเสียหมด
“ก็คงใช่อย่างที่คุณว่า พายจะว่าอะไรไหมถ้าผมขอเป็คนจ่ายค่าเหล้าในคืนนี้ ?”
“งั้นผมไม่เกรงใจนะครับ” พายคลี่ยิ้มบางๆ ยกเหล้าขึ้นจิบเอ่ยพูดอย่างหยอกล้อ
“ผมก็้าให้เป็อย่างนั้นครับ เชิญพายดื่มตามสบาย”
“ขอบคุณนะครับ ว่าแต่ฟิชใจดีเลี้ยงทุกคนแบบนี้เลยรึเปล่าเนี่ย ?”
“เฉพาะคนที่ชอบครับ”
ฟิชโน้มใบหน้าหล่อลงไปใกล้ กระซิบบอกให้ได้ยินกันแค่สองคนเท่านั้น พายเพียงคลี่ยิ้มรับไม่ได้ตอบอะไรกลับไป
“พายจะว่าอะไรไหมถ้าผมจะขอเบอร์พายไว้ติดต่อ ผมรู้สึกชอบคุณ ชอบั้แ่วินาทีแรกที่ได้เห็นและยิ่งรู้สึกชอบเมื่อเราได้พูดคุยกัน”
ฟิชตัดสินใจพูดความ้าของตัวเองออกไปตรงๆ คือถ้าอีกฝ่ายจะปฏิเสธเขาก็ยินดี
“ตรงดีนะครับ งั้นเอามือถือมาสิ”
พายว่าพร้อมแบมือมาตรงหน้า เขารีบยื่นโทรศัพท์ให้พร้อมปลดล็อคเสร็จสรรพ หลังจากที่ได้แลกเบอร์โทรและช่องทางการติดต่ออื่นๆ เรียบร้อย เราทั้งคู่นั่งจิบเหล้าพูดคุยเื่ทั่ว ๆ ไป โดยไม่ได้รู้เลยว่ามีใครบางคนมองมาด้วยความไม่พอใจและอารมณ์ คุกรุ่น
“เราไปต่อกันไหมครับ ?”
ฟิชเอ่ยชวนด้วยน้ำเสียงนุ่มทุ้มน่าฟังและรอยยิ้มหล่อเพื่อลองเชิง จากที่คุยๆ กันพายแค่แกล้งเขาเล่นเท่านั้นราวกับว่าคนตัวเล็กกำลังสนุกและรอการมาของใครบางคน เขาได้แต่หวังว่าคนข้างกายเขาในจะยังไม่มีมีคนรักหรอกนะ เพราะเขาเป็พวกเกลียดมือที่สามที่สุด
คำว่าไปต่อกันไหมก็เหมือนกับ ไปเอากันไหม เพียงแค่ใช้ถ้อยคำให้ดูดี
ยังไม่ทันที่พายจะได้ตอบอะไรก็มีร่างสูงเดินมาซ้อนที่ด้านหลัง พร้อมมือหนาที่โอบเอวบางเอาไว้ นี่สินะคนที่พายกำลังรอ เพราะดูเหมือนคนมาใหม่ดูจะไม่พอใจเขาเป็อย่างมาก
“อ่าวมาแล้วเหรอ ไวจัง พายคิดว่าคิมคงจะมาช้ากว่านี้เสียอีกนะ ?”
“พายครับ คนนี้ใครเหรอครับหรือว่าเป็แฟน ?”
ฟิชถามขึ้นอย่างแปลกใจ สายตาคมจ้องมองมือหนาไม่วางตาด้วยความสงสัยในความสัมพันธ์ของทั้งคู่
“ไม่ใช่ครับ นี่เพื่อนผมเอง ชื่อคิมครับ นี่คุณฟิชเพื่อนใหม่ของผม เราเพิ่งทำความรู้จักกันเมื่อกี้”
คำตอบของพายและั์ตาคู่สวยที่มองมาอย่างแพรวพราวทำให้เขารู้ว่าคนตัวเล็กแสบไม่น้อย แต่ทว่าคำตอบนั้นกลับทำให้คิมหน้าตึงขึ้นมาทันทีแสดงความหงุดหงิดออกมาแบบชัดเจน
“ยินดีที่ได้รู้จักครับ งั้นผมขอยืมตัวพายก่อนสักครู่” คิมบอกเสียงดุ
“อ่าครับ ไว้เจอกัน”
ฟิชส่งสายตาให้คนที่ตัวเองหมายปองโดยไม่ได้สนใจสายตาคมที่มองมาอย่างเฉือดเฉือน
ก็ในเมื่อพายบอกว่าเป็แค่เพื่อนดังนั้นเขาก็มีสิทธิ์จีบ แต่วันใดที่ทั้งคู่คบกันเขาก็พร้อมที่จะถอยออกมา
แสดงว่าทั้งคู่อาจจะยังแค่กำลังคุยๆ กันอยู่แต่จากสายตาคมที่มองมานั้น คืนนี้พายคงจมเตียงแน่นอน ฟิชรู้ได้ทันทีว่าพายคงไม่กลับมาแล้ว เขาจึงนั่งดื่มต่ออีกเล็กน้อยก่อนจะกลับไปนอนที่คอนโด อย่างน้อยคืนนี้เขาได้คอนแท็กของอีกฝ่ายเอาไว้
………………………………………………….