เซียวเฉินและฉินเหยาเข้ารอบทั้งคู่ รอสู้รอบถัดไป การต่อสู้สองรอบที่เพิ่งโหมโรงทำให้ทุกคนรู้สึกถึงความดุเดือดเืพล่าน ทุกคนต่างถูหมัดกับฝ่ามือ คันยิบๆ อยากทดลองดู
หลี่เทียนเกอแห่งสถานศึกษาเซิ่งเต้าเพิ่งสู้แพ้ มีอีกคนเดินออกมา เด็กหนุ่มผู้นี้ให้ความรู้สึกเย็นเยียบอึมครึม โดยเฉพาะแสงสลัวในดวงตาคู่นั้นทำให้รู้สึกว่าสามารถจมดิ่งลงในดวงตาของเขาได้
คนผู้นี้อันตราย!
ความประทับใจแรกจากเขาคืออันตราย
เขาชื่อโม่อู๋จี๋ เป็ศิษย์ของสถานศึกษาเซิ่งเต้า มีความสามารถแข็งแกร่ง แต่เขากลับให้ความรู้สึกลึกล้ำยากจะหยั่งถึง แน่นอนว่าดูไม่ออก
โม่อู๋จี๋ขึ้นเวทีประลอง กวาดสายตามองรอบด้าน จากนั้นหยุดอยู่ที่ร่างของเซียวเฉิน ขยับริมฝีปากเบาๆ “เซียวเฉิน สู้กับข้าได้หรือไม่?”
เซียวเฉินอึ้ง
เขาไม่รู้จักมักคุ้นกับโม่อู๋จี๋ แต่ดูแล้วเขาไม่เหมือนคนของเนี่ยอวิ๋นเหอ เนื่องจากโม่อู๋จี๋ให้ความรู้สึกโดดเดี่ยวแปลกแยกและทะนงตน
“เ้าจะสู้กับข้าหรือ?” เซียวเฉินถาม
สู้ติดกันสองยก ครั้งหนึ่งก็สิ้นเปลืองเรี่ยวแรงไม่น้อย แต่เซียวเฉินกลับไม่คิดจะหดหัว เขาต้องสร้างชื่อเสียงในการประลองห้าสถานศึกษา
จะไม่ปฏิเสธผู้มา
ขณะที่เซียวเฉินกำลังจะลุกขึ้นนั้น เซียวหวงที่อยู่ด้านข้างก็กดเขาไว้ จากนั้นบอกโม่อู๋จี๋บนเวทีประลองว่า “ศิษย์น้องเล็กของข้าเพิ่งสู้มา ต้องพักผ่อน ไม่ทราบว่าข้ารับศึกแทนเขาได้หรือไม่?”
โม่อู๋จี๋ขมวดคิ้วเล็กน้อย
“ได้”
เขาแสดงความรู้สึกไม่เก่ง เงียบขรึมพูดน้อย
เซียวหวงบอกเซียวเฉินว่า “ศิษย์น้องเล็ก จำไว้ว่าเ้าไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว เ้าคือศิษย์ของสถานศึกษาชางหวง เป็ตัวแทนเกียรติยศของทั้งสถานศึกษา”
เซียวเฉินอึ้งแล้วแย้มรอยยิ้ม
เมื่อครู่เขาเลินเล่อไป เขาคิดจะสร้างชื่อ แต่เขาเป็ศิษย์ของสถานศึกษาชางหวง ครั้งนี้เป็ตัวแทนสถานศึกษาชางหวงเข้าร่วมการประลองห้าสถานศึกษา ต้องชนะได้เกียรติยศมาเพื่อสถานศึกษาชางหวง
เขายิ่งพลาดไม่ได้
เพราะเขาเคยสัญญากับจั๋นอวี่และผู้าุโทุกท่านเอาไว้...
คิดถึงตรงนี้ เซียวเฉินจึงกล่าวว่า “ข้ารู้แล้ว”
เซียวหวงไม่ได้เอ่ยอะไรอีก เขาเดินขึ้นเวทีประลอง เผชิญหน้ากับโม่อู๋จี๋
“ข้าจะทำให้เ้ารู้สึกประหลาดใจ”
เซียวหวงยิ้มมองโม่อู๋จี๋ ทว่าโม่อู๋จี๋กลับเอ่ยเรียบๆ “โม่อู๋จี๋จากสถานศึกษาเซิ่งเต้า”
“เซียวหวงจากสถานศึกษาชางหวง!”
ในที่สุดโม่อู๋จี๋ก็มองเซียวหวงด้วยสีหน้าจริงจัง เพราะคำพูดของเซียวหวงเพียงพอแล้ว
อัจฉริยะอันดับหนึ่งของสถานศึกษาชางหวง อันดับสามในการประลองห้าสถานศึกษาครั้งที่แล้ว หากความสามารถเช่นนี้ไม่เพียงพอให้เขาจริงจัง คาดว่าทั้งงานประลองคงไม่มีใครทำให้เขาจริงจังได้
“ข้าจะทุ่มสุดกำลัง” โม่อู๋จี๋กล่าว
สีหน้าเคร่งขรึม เห็นได้ชัดว่าเขาระวังป้องกันเซียวหวง
ตูม!
เซียวหวงสืบเท้า เปล่งแสงเสวียนบนร่างในพริบตา ะเิพลังขั้นเสวียนฟ้าเจ็ดชั้นฟ้าโดยไม่ออมรั้งยั้งมือ ถูกต้อง หลายวันก่อนเซียวหวงทะลวงอุปสรรคเหยียบย่างสู่ขั้นเสวียนฟ้าเจ็ดชั้นฟ้า
วิ้งวิ้ง!
“สู้!” เซียวหวงต่อยหมัดออก หมัดนี้รวดเร็วและทรงพลังดุจสายฟ้าฟาด แม้มิใช่ผู้ฝึกวิชายุทธร่างกาย แต่หมัดนี้กลับะเิพลังแข็งแกร่งของผู้ฝึกวิชายุทธร่างกาย
ใต้ร่างของโม่อู๋จี๋ปรากฏแผนภาพไท่จี๋ [1] แสงเสวียนกะพริบกลายเป็ระฆังโบราณครอบคลุมและปกป้องเขาไว้ภายใน เซียวหวงตวาด ต่อยลงบนระฆังอย่างหนักหน่วง กระแทกผนังระฆังแตกสลายทันที
หมัดนี้ เซียวหวงะเิพลังถึงสิบส่วน
พลังมหาศาลแปดหมื่นชั่ง!
ขาดแค่สองหมื่นชั่งก็จะบรรลุถึงขั้นเสวียนเต๋า
พละกำลังเช่นนี้เรียกว่าน่าสะพรึง
หลังจากใช้หมัดเดียวต่อยม่านแสงสลาย เซียวหวงก็ยื่นมือคว้าจับโม่อู๋จี๋ไว้ ดุจหัตถ์เทพร่วงจากฟ้า พริบตาก็มาถึงเบื้องหน้าเขา
ส่วนโม่อู๋จี๋ล่าถอยฉับพลัน หนีอย่างรวดเร็ว
หากถูกการโจมตีของเซียวหวงครั้งนี้เข้า เกรงว่าเขาคงไม่มีวันพลิกฟื้น
ฟุ่บฟุ่บ!
ขณะที่โม่อู๋จี๋ล่าถอยฉับพลัน มือก็โจมตีด้วยเคล็ดวิชากลายเป็ัคลั่งทะยานฟ้า ัทองแยกเขี้ยวกางเล็บพกพาอานุภาพไร้ที่สิ้นสุดตรงเข้าจู่โจมเซียวหวงดุจเทพที่แท้จริง
โฮก!
มีเสียงัคำรามและกระแสลมคลั่งเป็ระยะ
ัทองคายแสงเทพดั่งจะดับสูญโลกา ด้านหลังของเซียวหวงปรากฏเทพาองค์หนึ่ง มือกุมทวนวงเดือน เส้นผมยาวลอยขึ้น ท่วงท่าเย่อหยิ่ง แผ่อานุภาพไร้ขีดจำกัด
“ทำลาย!”
เซียวหวงคำรามอย่างบ้าคลั่ง เวลานี้ เคล็ดวิชาที่เขาใช้เป็เคล็ดวิชาขั้นดิน แข็งแกร่งยิ่งยวด ถือว่าเป็เคล็ดวิชาที่แกร่งกร้าวที่สุดในสถานศึกษาชางหวง
เทพาร่ายรำทวนวงเดือน แหงนหน้ากู่ร้อง อานุภาพกดดันพุ่งเข้าปะทะหน้า หลั่งไหลไม่ขาดสายดั่งมหานทีอันไพศาล แสงทวนวาบขึ้น ลำแสงดุจดวงดาวสายหนึ่งร่วงจากเวิ้งนภา สามารถสังหารทุกสิ่งได้
“วิถีแห่งข้าสามารถทำลายหมื่นวิชา!”
เซียวหวงตวาด วาจาห้าวหาญเปี่ยมพลังสะท้านใจผู้คน
เขาถึงกับกล้าบอกว่า วิถีของเขาสามารถทำลายหมื่นวิชา!
นี่คือหยิ่งผยองและเชื่อมั่นในตนเองถึงเพียงไหน!
โม่อู๋จี๋มองเซียวหวงอย่างเ็า แววตาเปล่งประกายแหลมคม แผนภาพไท่จี๋ใต้ร่างหมุนวนอย่างบ้าคลั่ง เปล่งแสงเจิดจรัส ราวกับหมุนห้วงมิติได้
ย้อนทวนจักรวาล
“์สั่งห้าม ผนึก!”
ถูกต้อง เคล็ดวิชาที่โม่อู๋จี๋ฝึกปรือคือวิชาปิดผนึก เป็เคล็ดวิชาขั้นดินเช่นกัน สามารถปิดผนึกพลังอันแข็งแกร่งได้เสมอ
วิ้งวิ้ง!
พริบตา ทุกคนรู้สึกเหมือนเห็นภาพหลอนว่าเซียวหวงหยุดนิ่งอยู่ตรงนั้น
แม้แต่เวลาก็หยุดนิ่ง
ทุกคนมองโม่อู๋จี๋ด้วยสีหน้าหวาดกลัว
“โม่อู๋จี๋มีวิชาปิดผนึกอันแข็งแกร่งเพียงนี้!”
มีคนส่งเสียง “แม้แต่อัจฉริยะอันดับหนึ่งของสถานศึกษาชางหวงก็ทำลายไม่ได้ ดูท่า คราวนี้เซียวหวงคงพ่ายแพ้”
“อาจมีโอกาสพลิกกลับ...”
เพิ่งกล่าวคำเหล่านี้จบ พลันมีเสียงปริแตกดังมาจากเวทีประลอง จากนั้น เซียวหวงสั่นร่าง ความเคลื่อนไหวเช่นนี้ กระทั่งโม่อู๋จี๋ก็เบิกตาโต
เซียวหวงทำลายวิชาปิดผนึก?
แกร่ก!
“ผนึกของเ้าแข็งแกร่งมาก” เซียวหวงมองโม่อู๋จี๋ตรงๆ สีหน้ามีแววชื่นชม จากนั้นเอ่ยอย่างหยิ่งผยอง “แต่ข้าบอกแล้ว วิถีแห่งข้าสามารถทำลายหมื่นวิชา!”
สายตาของเซียวหวงแฝงความเชื่อมั่นและแน่วแน่
เขาเชื่อว่า ไม่มีผู้ใดสามารถทำลายวิถีของเขาได้!
เขาจะเดินตามวิถีแห่งตนขึ้นสู่จุดสูงสุด!
“ดังนั้น เ้าต้องแพ้!”
เซียวหวงตวาด เขากับเทพารวมเป็หนึ่ง พลังต่อสู้พุ่งพรวด แสงเสวียนทะยานฟ้า โม่อู๋จี๋ก็เช่นกัน เขาไม่มั่นใจว่าจะชนะเซียวหวงที่ทุ่มสุดกำลังและถึงขั้นอยากถอนตัวล่าถอย แต่เขาจะหดหัวไม่ได้
ไม่เช่นนั้น มรรคทางใจของเขาจะมีอุปสรรค
และส่งผลต่อมรรคาในอนาคตของเขา!
“กำราบ!” คนทั้งสองตวาดพร้อมกัน กำปั้นเผชิญกำปั้น เซียวหวงถูกกระแทกจนถอยหลัง ส่วนโม่อู๋จี๋กระเด็นลอยออกไป แขนทั้งสองข้างบิดจนผิดรูป สีหน้าไม่น่าดู ความเ็ปทำให้สีหน้าของเขาดุร้าย
โลหิตสดไหลลงมา
เซียวหวงมองโม่อู๋จี๋ที่ล้มอยู่บนพื้นโดยไม่เอ่ยวาจา
“ข้าแพ้แล้ว!”
โม่อู๋จี๋อดทนต่อความเ็ป สูดลมหายใจลึกๆ เอ่ยเสียงสั่นเทา แขนทั้งสองข้างของเขาถูกกระแทกจนผิดรูป ความเ็ปทำให้เขาแทบหายใจไม่ออก
แต่เขายังคงยืนหยัด
ความมุ่งมั่นเช่นนี้ทำให้เซียวหวงชื่นชม
ศึกใหญ่ของเซียวหวงและโม่อู๋จี๋ในรอบนี้ สุดท้ายเซียวหวงเป็ฝ่ายได้ชัย บัดนี้ ในการต่อสู้สามครั้ง สถานศึกษาตี้ซิงชนะหนึ่งครั้ง สถานศึกษาชางหวงชนะสองครั้ง อีกทั้งที่ชนะแต่ละครั้งล้วนเป็การเอาชนะผู้มีพร์ของสถานศึกษาเซิ่งเต้า
เื่นี้ทำให้สีหน้าของชางซิ่วไม่น่าดู
ศิษย์ที่เข้าร่วมการประลองของสถานศึกษาชางหวงในครั้งนี้แข็งแกร่งมาก
ส่วนบนเวทีประลอง หลังเซียวหวงเดินลงมา จู่ๆ เสิ่นเล่ยก็ลุกยืนแล้วเดินขึ้นไป
แม้แต่เซียวเฉินก็ประหลาดใจกับฉากนี้
เพราะคนที่เสิ่นเล่ย้าท้าสู้คือหยางชางหลันจากสถานศึกษาเทียนเฉิน!
---
[1] แผนภาพไท่จี๋ คือ ภาพวงกลมที่แบ่งเป็ขาวดำหมุนวน สีขาว-ดำนั้นเป็สัญลักษณ์หยินหยาง