แม้ดวงตะวันจะเพิ่งลับขอบฟ้าไปไม่นานแสงสุดท้ายยังอ้อยอิ่งอยู่เหนือปลายยอดไม้แต่ในลานกลางจวนตระกูลเซี่ย เซี่ยเหวินเทียน กลับนั่งเดียวดายเขาจิบสุราทีละหยดใต้ท้องฟ้าไร้จันทร์ดวงตาสาดแสงไปยังหมู่ดาวขณะที่ความคิดหมุนวนไม่หยุดราวพายุในจิต“มันเป็นฝีมือของนาง...