ทั้งสี่ร่างปรากฏกายขึ้นล้อมกรอบเจียงเฉินกับหวงต้าอย่างฉับพลัน ทั้งสี่มีพลังปราณที่รุนแรงหาที่เปรียบมิได้ พวกเขามีความสามารถในการเหาะเหินกลางอากาศเช่นนั้นพวกเขาคงเป็ผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้์ หลังจากที่หนึ่งในพวกมันมองเห็นเจียงเฉินกับหวงต้า เขาได้คำรามออกมาอย่างเกรี้ยวกราด
"เจียงเฉิน ไอ้สารเลว! วันนี้ข้าจะให้เ้าตายโดยไร้ที่กลบฝัง!!"
คนที่พูดด้วยน้ำเสียงโเี้นั่นก็คือเ้าเมืองแห่งเมืองหยินเยว่ 'หยินจงเฉิง'
เจียงเฉินคิดในใจว่า ไม่แปลกใจที่จู่ๆเหล่าผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้์จะมาล้อมกรอบพวกเขา เมื่อเขาเห็นอีกฝ่ายคือ หยินจงเฉิน เขาก็เข้าใจได้ในทันที เพราะความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาไม่อาจแก้ไขได้อีก อีกฝ่าย้าที่จะกินเนื้อเขาทั้งเป็
ส่วนอีกสามคน เห็นได้ชัดว่าเป็ผู้ช่วยที่หยินจงเฉิงเรียกมา พวกเขาได้มาดักรอที่นี่และพยายามที่จะสังหารเขาเพื่อแก้แค้น
"ท่านเ้าเมืองหยิน ท่านนี่ช่างรอบคอบเสียจริง ท่านอุตส่าห์ดักรอข้าที่นี่? "
ใบหน้าของเจียงเฉินเผยรอยยิ้มมีความสุขบางๆ หากว่าก่อนหน้านี้เขาคงหันหลังกลับและหนีไปในทันทีที่เขาเห็นหยินจงเฉิง แต่อย่างไรก็ตามในตอนนี้มันต่างกัน หลังจากที่เขาได้ทะลวงเข้าสู่ขอบเขตแก่นแท้มนุษย์ขั้นกลาง พลังยุทธของเขาเพิ่มขึ้นอย่างมาก กระทั่งผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้์ทั่วไปก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา นอกจากนี้สี่คนตรงหน้าของเขาเป็เพียงผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้์ขั้นต้น เจียงเฉินมั่นใจว่าจะจัดการพวกมันได้
"เฮอะ..!เจียงเฉิน ข้าไม่คิดว่าเ้าจะลงประลองในการแข่งขันประจำแคว้นฉี แถมยังได้อันดับหนึ่งอีกด้วย!ทำให้ชื่อเสียงเ้าพุ่งทะยาน ไม่เลว!นี่มันไม่เลวเลยจริงๆ!ข้าอยากขอบคุณที่เ้าทำแบบนั้น ถ้าเ้าไม่ลงแข่งขัน และชื่อเสียงของเ้าขจรขจาย ข้าคงยากที่จะหาเ้าพบ! และถ้าเ้าได้ติดตามศิษย์นิกายเซวียนอี้กลับไปยังนิกาย ข้าคงหมดโอกาสที่จะได้แก้แค้นเ้า!แต่ข้าไม่นึกเลยว่าเ้าจะไม่ไปกับพวกเขา พวกเราก็เลยดักรอเ้าอยู่ที่นี่เป็เวลานานเลยทีเดียว!"
ใบหน้าของหยินจงเฉิงเผยรอยยิ้มเยาะเย้ย ในวันที่เจียงเฉินและหวงต้าหนีไป เขาได้ไปพบเพื่อนสนิทและออกตามหาเจียงเฉินในทุกหนทุกแห่ง ลูกชายของเขาถูกเจียงเฉินฆ่าตาย สิ่งปลูกสร้างทั้งหมดในจวนเ้าเมืองก็กลายเป็เศษซาก ทั้งหมดมันเป็เพราะหนึ่งคนและหนึ่งหมาที่อยู่ตรงหน้าเขา เขาเกลียดชังทั้งสองอย่างมากจนเก็บเอาไปฝัน เขาฝันว่าได้ฉีกเจียงเฉินเป็ชิ้นๆ
ด้วยความสามารถของทั้งสี่ มันใช้เวลาไม่นานนักก่อนที่พวกเขาจะสามารถระบุตำแหน่งของเจียงเฉินได้ เมื่อพวกเขาพบว่าเจียงเฉินไม่ได้กลับนิกายเซวียนอี้ไปพร้อมกับกวนอี้หยุนและคนอื่น แน่นอนว่าตัวเขาไม่กล้าที่จะโจมตีหอการค้าของนิกายเซวียนอี้ในเมืองเซียงหยาง ดังนั้นเขาจึงได้ดักรอที่เส้นทางไปนิกายเซวียนอี้ เพื่อดักรอเจียงเฉิน
"หยินจงเฉิง ข้าขอเตือนเ้าให้ปล่อยวางซะ หากว่าเ้ากลับซะตอนนี้ ก็ยังสามารถรักษาชีวิตเ้าได้ ส่วนพวกเ้าทั้งสาม พวกเราไม่มีความบาดหมางกัน ข้าขอแนะนำเ้าอย่าทำอะไรโง่ๆเหมือนหยินจงเฉิง ต้องมาทิ้งชีวิตนี่มันไม่ใช่เื่เล่นๆนะ"
เจียงเฉินใช้สายตากวาดมอง แล้วพูดอย่างไม่แยแส
"ฮ่าฮ่าฮ่า...ปากกล้าดีนี่!ในเมื่อเ้าได้อันดับหนึ่งของการแข่งขันแสดงว่าเ้าต้องมีความสามารถอยู่บ้าง แต่อย่างไรก็ตามความสามารถของเ้ามันไร้ค่านัก เ้าเป็เพียงผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้มนุษย์ เมื่อเผชิญกับพวกข้าที่เป็ผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้์ การจัดการกับเ้าเด็กเหลือขอแก่นแท้มนุษย์เยี่ยงเ้า ต่อให้เ้ามีปีกงอกออกมาอีกหกปีก เ้าก็ยังต้องตาย!"
าุโเคราขาวหัวเราะออกมาเสียงดัง เขาคิดว่าเจียงเฉินล้อเขาเล่น มีผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้์อยู่ที่นี่ถึงสี่คน ถ้าหากพวกเขาไม่สามารถสังหารผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้มนุษย์ตัวจ้อยได้ ถึงตอนนั้นพวกเขาคงได้พบกับจุดจบ
"ข้าได้เตือนพวกเ้าแล้ว หากยังยืนยันที่จะลงมือ ข้าก็จะตอบโต้เต็มกำลัง ข้าเจียงเฉินไม่เคยให้โอกาสใครซ้ำสอง"
ใบหน้าเจียงเฉินพลันเปลี่ยนเป็เ็า ศัตรูของเจียงเฉินทั้งหมดพบกับชะตากรรมเดียวกัน
"โอ้อวดไร้ยางอาย!พวกเ้าทั้งสามเ้าเด็กนี่มันเ้าเล่ห์ยิ่งนัก ลงมือสังหารพร้อมกัน อย่าให้เขาหนีไปได้! "
หยินจงเฉิงพูด พวกเขาทั้งสี่มุ่งเป้าไปยังเจียงเฉิน พวกมันจู่โจมรอบด้านจากทั้งสี่ด้าน ไม่เปิดโอกาสให้เขาหนีได้
"เ้าหนู...ข้ายกให้เ้า"
เมื่อทั้งสี่คนต่างมุ่งเป้าไปยังเจียงเฉิน หวงต้าพาเยี่ยนเฉินหยวี่บินขึ้นสู่ท้องฟ้าไป
"เ้าหมาเวร เ้าอย่าหนีนะ!"
คนผู้หนึ่งรีบยื่นมือไปจับตัวหวงต้า แต่หวงต้าหลบมันได้อย่างง่ายดาย
"ช่างหัวเ้าหมานั่นก่อน จัดการเจียงเฉินเสร็จแล้วค่อยว่ากัน!"
ดวงตาของหยินจงเฉิงฉายแสงเจิดจ้า ศักยภาพของเจียงเฉินในการแข่งขันประจำแคว้นฉีทำให้มันตกตะลึง วันนี้มันไม่ยอมปล่อยอัจฉริยะเช่นนี้หนีไปได้เป็แน่ ถ้าหากให้เวลาเขาเติบโตขึ้นไปอีก เมื่อนั้นหยินจงเฉิงจะไม่สามารถแก้แค้นได้แน่นอน
"ลงมือพร้อมกัน!"
าุโเคราขาวะโออกมา ดูเหมือนว่าทั้งสี่จะเข้าใจตรงกัน ผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้์ทั้งสี่รุมรุ่นเยาว์แก่นแท้มนุษย์เพียงคนเดียว แม้ว่าไม่ได้เป็สิ่งที่พวกมันภูมิใจเมื่อพูดถึงเื่นี้ ตราบเท่าที่สามารถสังหารเจียงเฉินได้ พวกเขาไม่จำต้องสนใจสถานะของพวกตน
ปัง...!
ทั้งสี่ตั้งใจที่จะสังหารเจียงเฉิน ดังนั้นพวกเขาจึงลงมือเต็มกำลัง พลังงานที่ทรงพลังทั้งสี่ได้พุ่งขึ้นฟ้า ก่อให้เกิดพายุขึ้นในทุกพื้นที่ การโจมตีของทั้งสี่ได้ประสานกันก่อตัวเป็ตาข่ายขนาดใหญ่ พุ่งไปยังเจียงเฉินหมายฉีกเขาให้เป็ชิ้นๆ
ฮึ่ม!
เจียงเฉินแค่นเสียงเ็า บนใบหน้าของเขาเผยท่าทีจริงจัง การโจมตีของผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้์ขั้นต้น กับการประสานการโจมตีของสี่ผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้์ขั้นต้นมันต่างกันโดยสิ้นเชิง
แต่อย่างไรก็ตาม เจียงเฉินมีรากฐานที่แข็งแกร่ง บนใบหน้าเขาไม่ปรากฏร่องรอยหวาดกลัวแม้แต่น้อย
"หกดัชนีสุริยัน!"
ทันใดนั้นเจียงเฉินได้ะโออกมา เขาได้ปลดปล่อยทักษะหกดัชนีสุริยัน ดัชนีทองคำขนาดั์สามสายปรากฏออกมามันได้สร้างหลุมขึ้นบนท้องฟ้าแทงไปยังชายสองในสี่คน ในขณะเดียวกันเจียงเฉินได้ปลดปล่อยคลื่นเสียงเหยี่ยวเก้า์ออกมา คลื่นเสียงที่ทรงพลังได้ก่อตัวขึ้นเป็คมมีดที่มองไม่เห็น พุ่งไปยังชายอีกสองคน
เปรี้ยง...!
นี่คือการปะทะกันของพลังมหาศาล ในตอนนี้ท้องฟ้าทั้งหมดได้เกิดเสียงะเิดังดุจสายฟ้าฟาด อากาศเกิดเผาไหม้เนื่องจากแรงเสียดทานที่เกิดขึ้น ประกายไฟจำนวนมากได้ตกลงมาในทุกแห่งหน การโจมตีผสานของผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้์ทั้งสี่ไม่ใช่เื่ล้อเล่น
เจียงเฉินดุร้ายราวกับพยัคฆ์ ด้วยระดับบ่มเพาะของเขาได้เข้าสู่แก่นแท้มนุษย์ขั้นกลางต่อกรกับศัตรูทั้งสี่ พลังปราณของเขาพวยพุ่งสู่์ หกดัชนีสุริยันและคลื่นเสียงเหยี่ยวเก้า์ ทั้งสองต่างเป็ทักษะยุทธที่ทรงพลัง หลังจากที่สำแดงทักษะยุทธที่ทรงพลังทั้งสองแล้วยังคงหลงเหลือพลังงานอยู่ มีเพียงเจียงเฉินที่ได้บ่มเพาะด้วยทักษะร่างแปลงัเท่านั้นที่จะทำเช่นนี้ได้ ในตอนนี้เจียงเฉินมีตราประทับัอยู่ในทะเลปราณถึงสี่สิบดวง ดังนั้นจึงไม่กลัวที่พลังหยวนจะเหือดแห้ง
เมื่อการปะทะกันของพลังสิ้นสุดลง เจียงเฉินเพียงคนเดียวสามารถต้านทานการโจมตีประสานของผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้์ขั้นต้นสี่คนได้ ช่างเป็ฉากที่น่าสะพรึงกลัวนัก หากว่าเื่นี้แพร่งพรายออกไป ไม่รู้ว่าจะมีคนมากมายเพียงใดที่ต้องตกตะลึง นี่มันผิดปกติเกินไปแล้ว หากสำรวจทั่วทั้งแคว้นฉี บางทีอาจมีเพียงเจียงเฉินผู้เดียวที่ทำเช่นนี้ได้
"เขาเลื่อนระดับ ตอนนี้เขาอยู่ระดับแก่นแท้มนุษย์ขั้นกลาง!"
"มันเป็ไปได้อย่างไร?!มันเป็เพียงรุ่นเยาว์แก่นแท้มนุษย์ขั้นกลาง แต่สามารถต้านทานการโจมตีประสานของพวกเราทั้งสี่ได้?เ้าเด็กนี่มันยังเป็มนุษย์อยู่ใช่ไหม?"
"สัตว์ประหลาด เ้าเด็กนี่เป็สัตว์ประหลาดไร้ที่เปรียบ วันนี้พวกเราต้องร่วมมือกำจัดเขาให้ได้ ถ้าหากเราไม่ทำตอนนี้เราคงหมดโอกาสอีกต่อไป และครั้งหน้าที่เจอมัน ข้ากลัวว่าพวกเราจะเป็ฝ่ายถูกฆ่าเสียเอง"
ผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้์ต่างมีสีหน้าแตกตื่น ศักยภาพของเจียงเฉินนั้นมากเกินกว่าจินตนาการของพวกมัน
ชิ้ง ชิ้ง!...
ในเวลาเดียวกันยุทธภัณฑ์ได้ปรากฏขึ้นมาในมือของพวกเขา หยินจงเฉิงใช้ขวานสีทองเช่นเดิม เป็ยุทธภัณฑ์ระดับกลาง ส่วนอีกสามคนใช้ยุทธภัณฑ์ระดับต่ำ
ยุทธภัณฑ์นั้นเป็สิ่งที่หาได้ยากมาก ผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้์ทั่วไปยากที่จะหาได้ เว้นแต่ศิษย์ของสี่นิกายใหญ่ เหตุผลที่หยินจงเฉิงมียุทธภัณฑ์ระดับกลาง เพราะว่าตัวเขาเป็เ้าเมือง
พลังของทั้งสี่ผู้เชี่ยวชาญทะยานขึ้นไปถึงจุดสูงสุดของ เตรียมพร้อมที่จะสังหารเจียงเฉินในครั้งเดียว
ใบหน้าเจียงเฉินนั้นเยือกเย็นดุจสายน้ำ แววตาของเขาเฉียบคมดั่งกระบี่ หากเขาเผชิญหน้าผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้์เพียงหนึ่งคนเขานั้นมีความมั่นใจเต็มเปี่ยมที่สามารถสังหารได้ แต่เขาได้เผชิญหน้ากับกลุ่มผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้์ถึงสี่คนร่วมมือกัน มันไม่ง่าย
"ฮ่าฮ่า..! เข้ามาสิ ข้าอยากรู้จริงว่าใครจะร้ายกาจกว่ากัน!"
เจียงเฉินหัวเราะเสียงดัง แขนของเขาสั่นเล็กน้อย จากนั้นปรากฏขวานยาวถึงหนึ่งจ้างบนมือของเขา ขวานทองคำได้ส่งเสียงเสียดแทงขึ้น ส่งผลให้อากาศเริ่มสั่นะเื
"ยุทธภัณฑ์ระดับสูง!"
ทั้งสี่อุทานขึ้นมา ทั้งสามคนที่ถือยุทธภัณฑ์ระดับต่ำแทบกระอักเืออกมา มันทำให้พวกเขาหน้าเสียหน้าเป็อย่างมาก ผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้์ผู้น่าเกรงขามแต่อาวุธในมือเป็เพียงยุทธภัณฑ์ระดับต่ำ ส่วนศัตรูเป็เพียงแค่ผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้มนุษย์แต่กับถืออาวุธที่หายากสุดยอดอย่าง ยุทธภัณฑ์ระดับสูง เมื่อนำมาเทียบกัน มันช่างน่ารังเกียจซะเหลือเกิน
แม้แต่หยินจงเฉิงก็รู้สึกสิ้นหวัง เขามองไปที่ขวานอัสนีบาตในมือเจียงเฉิน จากนั้นมองไปที่ขวานของตนเอง มันแตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัด
"ฆ่ามัน!เ้าเด็กนี่มันคงมีสมบัติอีกมากมาย จากนั้นค่อยมาแบ่งกัน!"
หลังจากสิ้นคำพูดของหยินจงเฉิง าุโเคราขาวพุ่งไปข้างหน้าเป็คนแรก ดาบยาวในมือของเขาได้เปล่งแสงเจ็ดสี ขณะเดียวกันการโจมตีจากอีกสามคนได้ตามหลังมา
"จัดการพวกมันทีละคน สังหารพวกมันสักคนก่อนก็แล้วกัน!"
ประสบการณ์ต่อสู้ของเจียงเฉินนั้นมากมายนัก เขาผ่านการต่อสู้มานับครั้งไม่ถ้วน เขาจับตามองไปยังาุโเคราขาว ปีกโลกหิตบนหลังของเขากระพือขึ้นพร้อมใช้ทักษะเคลื่อนย้ายมิติ เขาปรากฏตัวมาด้านข้างซ้ายของาุโเคราขาว จุดนี้เป็จุดที่การโจมตีของอีกสามคนไปไม่ถึงเขา
"อัสนีบาต!"
เจียงเฉินเรียกใช้ทักษะขึ้นมา เขายกขวานในมือของเขาขึ้นสู่ฟ้า กระแสพลังหยวนฟ้าดินได้เปลี่ยนเป็พายุรอบขวานอัสนีบาต มันส่องแสงสีทองประกายเปล่งปลั่ง พลังงานจำนวนมากได้กระจายออก ฟาดขวานไปที่าุโเคราขาวในทันที
"ตาย!"
เจียงเฉินพูดออกมาด้วยสีหน้าน่ากลัว เจียงเฉินรู้สึกโชคดีที่ได้ฝึกทักษะอัสนีบาตมาก่อนหน้านี้ ตอนนี้มันสามารถนำมาใช้ในการต่อสู้จริงได้
ครืน...!
ขวานอัสนีส่งเสียงคำรามดังกึกก้อง สับไปยังตรงหน้า าุโเคราขาวไม่อาจต่อต้าน มันได้ทิ้งรอยไว้เป็ทางยาวและลึก พลังงานเข้มข้นจำนวนมากได้ก่อให้เกิดเสียงดังราวกับคลื่นั์โหมกระหน่ำ!
"อะไรกัน!"
าุโเคราขาวได้ร้องออกมาด้วยความใ เขาไม่คาดคิดว่าเจียงเฉินจะใช้ยุทธภัณฑ์ระดับสูงได้ถึงระดับนี้ แค่เพียงไม่กี่วินาที มันก็รู้สึกได้เลยว่าความตายก็ได้ย่างกรายเข้าไปหามัน
ปฏิกริยาตอบสนองของาุโเคราขาวค่อนข้างไว เขาพยายามใช้ดาบยาวปัดป้องการโจมตี น่าเสียดายที่พลังของขวานอัสนีบาตแข็งแกร่งเกินไป เพราะว่าเจียงเฉินได้โจมตีด้วยกำลังทั้งหมดของเขา ไม่ใช่สิ่งที่าุโเคราขาวจะต้านทานได้
ฉับ...!
อัสนีบาตของเจียงเฉินได้ตัดดาบยาวออกเป็สองส่วนได้อย่างง่ายดาย โดยไม่สูญเสียพลังแม้แต่นิดเดียว อีกทั้งมันได้ผ่าหัวของาุโเคราขาวออกเป็สองส่วน
หัวครึ่งนึงได้ลอยอยู่บนฟ้า เืได้สาดกระเซ็นลงราวสายพิรุณ าุโผู้นั้นได้ตกตายทั้งๆที่ยังไม่ได้กรีดร้องเสียด้วยซ้ำ
