“หือ?”
บนกลางอากาศ าาอสูรได้เห็นการเปลี่ยนแปลงของิอวี่ก็เริ่มแปลกใจ
เมื่อครู่ิอวี่ใช้พลังเปลวเพลิงไปจนหมด าาอสูรก็คิดว่าคงจบแน่แล้ว แต่ใครจะไปคิดว่าิอวี่ยังมีแผนสำรองอีก?
าาอสูรสำรวจพลังงานในร่างกายของิอวี่ หมอกสีดำจางๆ นั้นแผ่ไอเย็นออกมาจำนวนมาก แล้วกระบี่ที่เขาฟันออกมานั้นก็สามารถผนึกดวงิญญาอสูรได้ทั้งเป็เลย
แล้วยังเป็น้ำแข็งสีดำอีกด้วย!
พลังที่แปลกประหลาดแบบนี้ ต่อให้เป็าาอสูรที่มีความรู้กว้างขวางก็ยากจะเข้าใจได้ แต่เขารู้ว่าในหมอกควันสีดำนั่นเต็มไปด้วยพลังงานความเย็นที่แข็งแกร่งอย่างมาก
มันทำให้าาอสูรรู้สึกสงสัยอย่างมาก คนคนหนึ่งจะมีพลังธาตุสูงสุดสองอย่างได้อย่างไรกัน?
พลังความร้อนสูงสุดกับพลังความหนาวสูงสุด เปลวเพลิงกับน้ำแข็งมันกลับอยู่บนตัวคนคน หนึ่งพร้อมกัน และเขายังสามารถปล่อยพลังเ่าั้ออกมาได้อย่างมีอานุภาพด้วย!
นี่มัน ... ร่างนักรบประเภทไหนกันแน่?
ระหว่างที่าาอสูรกำลังเกิดความสงสัย ิอวี่ก็บุกเข้าหาิญญาอสูรเ่าั้
ในใจของเขาเยือกเย็นและสุขุมจนน่ากลัว ไม่มีความยินดียินร้ายอะไร เขาฟันกระบี่ออกไปรวดเร็วดั่งสายฟ้าจนคอของิญญาอสูรขาดแล้วสลายหายไป!
จากนั้นิอวี่ก็หมุนตัว สายตาจ้องไปที่ิญญาอสูรอีกยี่สิบเก้าตัวที่เหลือ!
เมื่อเห็นสายตาของิอวี่กำลังจับจ้อง พวกมันก็ััได้ถึงพลังงานความหนาวเย็นที่แผ่ออกมาจึงถอยหลังไปโดยไม่รู้ตัว
แต่ในเวลานี้เองิอวี่กลับเคลื่อนไหว เขาวิ่งพุ่งแทงกระบี่หวงฉวนออกไปอย่างรวดเร็ว
เขาฟันกระบี่ได้อย่างเด็ดขาด องอาจ แม่นยำ อสูรพวกนั้นเดิมคิดอยากจะต่อต้าน แต่เมื่ออยู่ในสภาพกายหยินสูงสุดแล้วิอวี่ก็มีหมอกน้ำแข็งดำล้อมตัว จิตสำนึกของเขาเย็นะเื มันมีความแข็งแกร่งมากกว่าััแห่งิญญาหลายเท่าตัว เขาจึงสามารถหลบการต่อต้านของพวกอสูรได้หมดเลย
ิญญาอสูรทั้งยี่สิบเก้าตัวไม่มีตัวไหนรอด ล้วนแต่ถูกน้ำแข็งผนึกเอาไว้ทั้งหมด
จากนั้น ิอวี่ก็พลิกกระบี่แล้วฟันกระบี่มรณะสังหารออกไปฟันพวกมันจนไม่เหลือซาก!
เมื่อพลังของิอวี่ถูกปล่อยออกไป มันก็เปลี่ยนกลับมาเป็สภาพกายหยินขั้นสูงในทันที
เมื่อครู่เขาแค่เปิดใช้งานสภาพกายหยินขั้นสูงแบบธรรมดาก็รู้สึกว่าเสียพลังงานไปมาก น้ำในบ่อศักดิ์สิทธิ์ถูกใช้ไปถึงสองในสามส่วน!
ตอนนี้ิอวี่ถึงได้เข้าใจความแตกต่างของสภาพหยางและหยินขั้นสูงแล้ว
สภาพกายหยางขั้นสูงมีจุดเด่นอยู่ที่สามารถใช้ต่อสู้ได้นานกว่า พลังเปลวเพลิงมีความน่ากลัวสูง แต่ข้อเสียก็คือเคลื่อนไหวได้ไม่ว่องไวพอ มันไม่เยือกเย็นพอ ส่วนข้อเสียของสภาพกายหยินขึ้นสูงนั่นก็คือใช้งานได้ระยะสั้นกว่า แต่จุดเด่นของมันอยู่ที่สามารถทำให้ร่างกายมีความรวดเร็วว่องไวขึ้นหลายเท่าในระยะเวลาสั้นๆ พลังงานน้ำแข็งดำไม่เพียงมีพลังการโจมตีที่แข็งแกร่ง แต่มันยังทำลายล้างไปถึงจิติญญาด้วย!
หากคนทั่วไปคิดว่าิอวี่มีพลังงานธาตุไฟเป็ไพ่ไม้ตาย ถ้าอย่างนั้นถือว่าคิดผิดมหันต์ เพราะตอนนี้ิอวี่มีไพ่เด็ดอยู่ถึงสองใบ!
“ไม่เลวเลย”
บนท้องฟ้า เสียงของาาอสูรดังขึ้น ิอวี่เงยหน้าขึ้นไปมองก็พบว่าในมือของาาอสูรนั้นมีแสงเปล่งประกายขึ้นมา เืหยดหนึ่งลอยมาบนตัวของิอวี่
พริบตาเดียว เืหยดนั้นก็สลายและกระจายไปทั่วร่างกายของเขาและทำการรักษาอาการาเ็ที่เขาได้รับทั้งหมด!
ถึงแม้จะเป็แค่เืหยดเดียวแต่มันก็เหมือนเป็ตัวกระตุ้น ตอนที่มันหยดลงมาบนตัวของิอวี่ เขาก็รู้สึกได้ทันทีว่าเืของเขากำลังเผาผลาญ!
พลังงานเปลวเพลิงก่อนหน้านี้ที่เสียไปกำลังฟื้นคืนกลับมา ภายในร่างกายของิอวี่เริ่มเกิดเปลวเพลิงลุกโชนขึ้นมาอีกครั้ง เขารู้สึกได้ว่าพลังงานทั่วร่างกายของเขากำลังฟื้นตัวกลับมาอย่างบ้าคลั่งเหมือนได้ร่างกายใหม่
“นี่คือพลังงานเืของข้า ไม่แน่ว่าอาจจะช่วยฟื้นฟูพลังในร่างกายของเ้าได้ การต่อสู้ที่ผ่านมาของเ้าทำให้ข้าได้เห็นพร์ในตัวเ้าแล้ว”
สีหน้าของาาอสูรซีดลง เพราะเืหยดนั้นทำให้เขาเสียพลังงานไปบางส่วน
ถึงแม้จะเป็เืแค่หยดเดียว แต่ว่าตอนที่มีชีวิตอยู่เขาเป็ผู้แข็งแกร่งอย่างยิ่ง เืแค่หยดเดียวสำหรับิอวี่จึงช่วยได้มากเลย เพราะอย่างน้อยเขาก็ไม่อาจจะดูดซับพลังงานจากเืของาาอสูรได้หมด
ิอวี่หันไปคำนับให้กับาาอสูรแล้วพูดว่า “ขอบคุณท่านผู้าุโที่ช่วยเหลือ ผู้น้อยซาบซึ้งมากจริงๆ”
“อือ”
าาอสูรตอบรับแค่สั้นๆ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าการแสดงออกของิอวี่นั้นคู่ควรให้เขาชื่นชม แต่ในสายตาของเขายังมีความสับสนอย่างมาก และหนึ่งในความรู้สึกนั้นยังมีอะไรบางอย่างซ่อนอยู่อีกด้วย
ิอวี่ยืนมองาาอสูรอย่างเงียบๆ แต่ไม่ได้พูดอะไร เขามองออกจากสายตาของาาอสูรเหมือนว่ามีอะไรจะพูดอีก
าาอสูรเงียบอยู่ประมาณห้าวินาที เขาถึงเอ่ยปากขึ้นมาว่า “เ้าหนุ่ม ตลอดหนึ่งเดือนที่ผ่านมา เ้าทำลายิญญาอสูรไปแล้วเก้าพันเก้าร้อยดวง เหลืออีกแค่หนึ่งร้อยดวงสุดท้ายเท่านั้น”
“ภารกิจใกล้สำเร็จแล้ว มันเป็เื่ที่น่ายินดีมากเลยไม่ใช่หรือ?” ิอวี่ยิ้ม
าาอสูรส่ายหน้าแล้วพูดว่า “หลังจากนี้ิญญาอสูรที่เ้าจะต้องเผชิญหน้าด้วยนั้นล้วนแต่เป็อสูรระดับสิบ แต่ละตัวแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ เ้าต้องแยกท้าทายมันทีละตัวจนครบหนึ่งร้อยตัวและทำลายมันให้ครบทั้งหมด เ้าเข้าใจความหมายของข้าใช่ไหม?”
ความหมายของาาอสูรนั้นชัดเจนมาก ถึงแม้ิอวี่จะทำลายิญญาอสูรไปแล้วเก้าพันเก้าร้อยตัว แต่ิญญาอสูรพวกนี้เมื่อรวมกันแล้วยังไม่น่ากลัวเท่าดวงิญญาร้อยตัวสุดท้ายเลย! พูดได้เลยว่าดวงิญญาอสูรร้อยตัวนี้เป็ิญญาอสูรที่แข็งแกร่งมากที่สุด!
ที่จริงแล้ว ด้วยพลังความสามารถเทียบเท่าราชสีห์เก้าพันตัวของิอวี่ก็สามารถเอาชนะอสูรระดับสิบได้บางส่วนได้ แต่ว่า ิญญาอสูรระดับสิบพวกนี้มีถึงหนึ่งร้อยตัว และพลังของพวกมันก็น่ากลัวมาก มันคือการต่อสู้ที่ยากมากกว่าขึ้น์อีก!
พูดได้เลยว่า นี่แหละคือบททดสอบสุดท้ายของจริง!
ทันใดนั้นเอง บริเวณด้านหน้าที่ห่างจากิอวี่ไม่ไกลก็มีควันสีดำลอยพุ่งขึ้นมา มันกำลังเปลี่ยนแปลงลักษณะของตัวเองอย่างต่อเนื่องจนกลายเป็ิญญาอสูรขนาดใหญ่
มันเป็ิญญาอสูรที่มีความแข็งแกร่งอย่างมาก เหนือกว่าทุกตัวก่อนหน้านี้ ลมปราณที่ดุร้ายแผ่กระจายไปทั่วดินแดนสีเืแห่งนี้
เมื่อััได้ว่าิญญาอสูรระดับสิบตัวแรกปรากฏขึ้นแล้ว าาอสูรก็รู้ทันทีว่ากลไกที่เขาสร้างขึ้นสุดท้ายก็คงไม่มีใครสามารถยุติมันได้ และมันก็เริ่มต้นขึ้นอย่างเป็ทางการด้วย!
าาอสูรรู้สึกเสียใจอย่างยิ่ง เขารู้ว่าิอวี่โดดเด่นมาก แต่การต่อสู้ที่จะเกิดขึ้นหลังจากนี้คนทั่วไปไม่อาจทำได้เลย แม้แต่ตัวของาาอสูรเองในตอนนั้นก็ยังไม่อาจทำได้เช่นกัน!
มันคือบททดสอบสุดท้าย และมันคือบททดสอบขั้นสูงสุดในระดับพร์เดียวกับาาอสูรตอนอายุสิบหก!
“ข้าเข้าใจความหมายของท่าน หลังจบบททดสอบนี้ท่านก็อย่าลืมคำมั่นสัญญาของท่านล่ะ การสืบทอดปราณหมื่นอสูร”
าาอสูรขมวดคิ้วหนักมาก “เ้าอย่าได้ดูถูกิญญาอสูรระดับสิบพวกนี้เชียว มันมีมากถึงหนึ่งร้อยดวงเลยนะ”
“ถ้าอย่างนั้นก็ฆ่ามันให้หมดทั้งร้อยดวง ไม่ให้รอดไปได้เลยแม้แต่ดวงเดียว”
ิอวี่ยิ้มกว้างมาก และยิ้มหนักขึ้น
าาอสูรอึ้งไป เขาไม่ได้ััถึงความหวาดกลัวจากชายหนุ่มตรงหน้าเขาเลยแม้แต่น้อย เขาเห็นแต่เืที่ไม่ยอมแพ้และความมุ่งมั่นในดวงตาของิอวี่
เหมือนว่าขอแค่เขาอยู่ตรงนี้ ปัญหายากเย็นแค่ไหนก็จะถูกขจัดออกไปหมด
ในสายตาของเขามีความแน่วแน่ที่ออกมาจากภายใน นาทีนี้ไม่มีใครสามารถหยุดการก้าวไปข้างหน้าของเขาได้เลย!
ด้านหน้าของิอวี่ ร่างขนาดใหญ่นั้นเป็สิงโตสีดำขนาดั์ มันคล้ายกับสิงโตเพลิงจินเหยียนก่อนหน้านี้ที่มีลมปราณแผ่กระจายออกมาอย่างบ้าคลั่ง
มันมองขึ้นไปบนท้องฟ้าสีเืและเปล่งเสียงคำรามออกมาดังสนั่นหวั่นไหว ร่างสีดำขนาดใหญ่พุ่งเข้ามาหาิอวี่ราวกับะุปืนใหญ่
ดวงตาของิอวี่มีเปลวไฟเปล่งประกายขึ้นมาเมื่อจ้องไปที่เงาดำขนาดใหญ่นั่น เขากำลังเพิ่มจิตสำนึกของเขาไปสู่จุดสูงสุด
“มาสู้กันเลยดีกว่า!”
ร่างกายของิอวี่มีเปลวไฟสีแดงอมทองพุ่งขึ้นมาทั่วตัว เขาซัดหมัดขวาออกไป ลูกไฟอุกกาบาตพุ่งออกไปปะทะกับสิงโตตัวนั้นในทันที!
คลื่นพลังงานะเิออก การต่อสู้ที่ดุเดือดเืพล่านกำลังเริ่มต้นขึ้นในดินแดนสีเืแห่งนี้แล้ว!
……
หยามู่ที่มีร่างกายขนาดใหญ่ยืนอยู่ในป่าลึก มันยืนหลับราวกับรูปปั้นแกะสลักหิน เดิมยังมีอสูรประเภทนกมาเกาะไหล่อยู่จำนวนมาก และยังมีอสูรหลายตัวที่เข้ามาหาอาหารบริเวณนี้ด้วย
อสูรพวกนี้เหมือนลืมไปแล้วว่าอสูรตัวนี้มีความน่ากลัวอย่างมาก แต่จะว่าไปแล้วเหมือนมันไม่เคยมีตัวตนอยู่เลยมากกว่า
หลังจากที่หยามู่หลับไป สถานที่แห่งนี้ก็เงียบสงบ หยามู่ที่ดุร้ายเหมือนถูกลืมไปแล้ว
ป่าทางด้านนี้สงบเงียบอย่างมาก แต่ป่าดินแดนอสูรว่านโซ่วในที่อื่นๆ กลับมีเสียงต่อสู้ที่น่ากลัวอย่างมากดังสนั่น
การต่อสู้ในแต่ละครั้งเรียกได้ว่าน่ากลัวมาก นักพเนจรต่างๆ มองเห็นพลังสายฟ้าที่เกิดจากการต่อสู้ที่น่ากลัวแผ่ออกมาโดยรอบได้ พวกเขาได้ยินเสียงของสายฟ้าฟาดจนใจเต้นแรง
ทุกครั้งหลังจากการต่อสู้ พื้นูเาก็จะเกิดรอยแยกและรอยเืจำนวนมาก
และคนที่ลงมือทำการต่อสู้นั้นก็คือพวกของิเสวียน
เวลาผ่านไปเร็วมาก ตอนนี้ก็ผ่านมาสองเดือนเต็มแล้วนับั้แ่ิอวี่เข้าไปยังดินแดนสีเื หากนับั้แ่เข้ามาในดินแดนอสูรว่านโซ่วตอนนี้ก็น่าจะประมาณเกือบครึ่งปีแล้ว
ณ บริเวณูเาลูกใหญ่แห่งหนึ่ง ิเสวียนปล่อยพลังสายฟ้าขนาดใหญ่ เสียงคลื่นสายฟ้าดังน่ากลัวมาก ตรงหน้าเป็เสือขาวตัวใหญ่ที่กำลังร้องขึ้นมาด้วยเสียงที่เ็ปและล้มลงกับพื้น
แต่ว่าิเสวียนก็ไม่ได้ดีไปกว่ากัน หลังผ่านการต่อสู้ที่ดุเดือด ในเวลานี้เขาก็าเ็หนักมากทั่วทั้งตัวมีแต่รอยเื!
อีกทั้งที่บริเวณเอวด้านขวายังมีรอยข่วนที่ลึกมากด้วย เสือขาวตัวนั้นพุ่งเข้ามาข่วนก่อนที่มันจะตาย ซึ่งดูจากแผลแล้วมองเห็นถึงกระดูกที่อยู่ด้านในเลยทีเดียว
เพราะต้องเสียหัวใจสิงโตเพลิงจินเหยียนไป จึงทำให้แผนการของิเสวียนนั้นปั่นป่วน เวลาที่เหลืออยู่เขาจำเป็ต้องเร่งระดับการต่อสู้ให้เร็วขึ้น
อสูรระดับสิบที่เหลืออยู่พวกนี้แต่ละตัวล้วนแต่มีพลังเทียบเท่าราชสีห์เก้าพันตัว แต่ิเสวียนก็ยังสามารถสังหารมันได้!
ดังนั้น เขาเองก็จะต้องจ่ายค่าตอบแทนอย่างแสนสาหัส
แต่ว่าความเ็ปตามร่างกายก็ไม่อาจปกปิดความดีใจของิเสวียนได้ อีกอย่างมันยังเป็หัวใจอสูรระดับสิบด้วย ตอนนี้ิเสวียนรวบรวมหัวใจอสูรระดับสิบจนครบเก้าดวงแล้ว!
“เยี่ยมไปเลยองค์ชายเก้า ได้หัวใจอสูรระดับสิบครบแล้ว เมื่อสร้างผลึกโลหิตเก้าโคจรออกมาได้เมื่อไหร่อาการของฝ่าาก็จะหายเร็วขึ้น ต้าิของเราก็จะรอดพ้นอันตรายแล้ว”
เสวียปู้หุ่ยยกมือคำนับให้กับิเสวียน น้ำเสียงของเขาดูตื่นเต้นมาก
ส่วนคนที่อยู่ด้านหลังเสวียปู้หุ่ย องครักษ์หน้าพระที่นั่ง พวกของเจียงซืออี่ และทหารที่เหลืออยู่น้อยนิด สายตาของพวกเขาเองก็เต็มไปด้วยความดีใจเช่นกัน
ความทุ่มเทตลอดครึ่งปี ในที่สุดก็ได้ทุกอย่างตามที่คิด มันเหนือความคาดหมายของทุกคนมาก
“ ... พวกเ้ามาคุ้มกันข้า ข้าจะฟื้นฟูพลังในร่างกายก่อน”
ิเสวียนเช็ดเืที่มุมปาก สายตาดูภูมิใจมาก ยาเม็ดสีแดงเม็ดหนึ่งปรากฏขึ้นมาในมือ มันคือยาเสริมลมปราณที่ิเฉินเหยียนมอบให้เขาก่อนหน้านี้!
เมื่อกินยานั้นเข้าไปแล้วิเสวียนก็เริ่มทำการดูดซับพลังงานจากมัน ไม่นาน พลังในร่างกายของเขาก็เริ่มกลับมาอย่างรวดเร็ว
ในใจของิเสวียนแทบคุมความตื่นเต้นเอาไว้ไม่ไหว ชัยชนะกำลังกวักมือเรียกเขาอยู่!