แม้แต่มนุษย์พิเศษคนอื่นๆ ก็ััได้เช่นกัน ต่างก็มองไปยังูเาลูกหนึ่ง ความวุ่นวายมาจากตรงนั้น
เมื่อร่างกายกลายพันธุ์ หลังจากที่ความสามารถบางอย่างตื่นรู้ ประสาทััทั้งห้าของมนุษย์พิเศษล้วนเฉียบคม จะต่างกันก็แค่เพียงมากหรือน้อยเท่านั้น
ลึกเข้าไปในเขางูขาว ครู่ต่อมาทุกอย่างก็สงบลง
ผู้คนต่างได้กลิ่นสาบ แม้จะบางเบา หากเป็กลิ่นสาบสางอย่างแน่นอน ลอยมาจากอีกยอดเขาหนี่งที่ห่างออกไปไม่ไกล ไม่ใช่กลิ่นจากคนน่าจะเป็กลิ่นสาบสางจากสัตว์ร้าย!
“ระวังตัวให้ดี บางทีอาจมีสัตว์กลายพันธุ์ออกมา!” ชายหนุ่มคนหนึ่งร้องเตือน
ั้แ่แรกเมื่อเหล่ามนุษย์เริ่มกลายพันธุ์ ก็มีการรายงานกันอย่างไม่ขาดตอน ส่วนสัตว์กลายพันธุ์นั้นย่อมมีอย่างแน่นอน หากไม่อยู่ในสายตาของผู้คน
ไม่มีใครบอกได้ชัดเจนว่าตอนนี้มีสัตว์กลายพันธุ์มากน้อยเพียงใด เนื่องจากพวกมันต่างอยู่ในภาวะจำศีล อาศัยอยู่ในมุมมืด หรือบางตัวก็ถูกมองข้าม
มีคนไม่มากนักที่พบเห็นสัตว์กลายพันธุ์!
“แกรก!”
ทันใดนั้นมีเสียงบางอย่างดังขึ้น ูเาลูกนั้นพลันมีเศษหินร่วงหล่น เกิดรอยแยกเป็ทาง
ต่อมา ก้อนหินผาร่วงหล่น แรงกระแทกหนักหน่วง กระแทกจนต้นไม้ใหญ่หลายต้นหักสะบั้น
เสียงหินลั่นดังขึ้นอีก รอยแยกที่ผาหินขยายกว้าง ตามมาด้วยเสียงสั่นะเื หินผาก้อนมหึมาหลายก้อนร่วงหล่น
ตรงนั้น ท่ามกลางหมอกควันที่ลอยละล่อง หัวขนาดใหญ่มีเขาเดี่ยวโดดเด่นผุดโผล่ขึ้นมาจากูเา!
มันเป็หัวของสัตว์ร้ายตัวหนึ่ง ขนาดใหญ่ั์ ทั่วร่างปกคลุมไปด้วยเกล็ดสีเขียว แลดูน่ากลัวอย่างยิ่ง
“นี่มันตัวอะไรกัน?”
ความโกลาหลเกิดขึ้นทันที ผู้คนต่างถอยหนีรวดเร็ว กลิ่นคาวคละคลุ้งกบจมูก เมื่อมันอ้าปาก เปลวไฟพลุ่งพล่าน เต็มไปด้วยกลิ่นไข่เน่า ต้นไม้ใบหญ้าก้อนหินล้วนถูกเผาวอดวาย
โครม!
มันคืบคลานออกมาจากรอยแตก เผยให้เห็นโฉมหน้าที่แท้จริง ทั่วทั้งตัวอย่างกับหลอมมาจากเหล็กสีเขียว ประกายโลหะเย็นเยียบแวววาว
ที่มาพร้อมกับตัวของมันก็คือกลิ่นคาวคลุ้ง อย่างกับว่าเป็กลิ่นคาวเืของเหยื่อที่ถูกล่า สะสมมาชั่วนาตาปี
ตัวมันยาวร่วมยี่สิบสองถึงยี่สิบสามเมตร รูปร่างหน้าตาคล้ายจระเข้ เกล็ดเรียงแน่นขนัดทั่วร่าง ทว่าบนหัวกลับมีเขาเดี่ยวงอกออกมา ก็เป็เขานี้นั่นเองที่พุ่งแทงหินผาจนแตกแยกออกจากกัน
เพียงเห็น ก็รู้ได้ว่ามันมีพลังมหาศาล เขาอันแข็งแกร่ง อีกทั้งเนื้อหนังที่เหนียวหนาอย่างยิ่ง!
“ไม่ใช่จระเข้ เหมือนตัวนิ่มมากกว่า!” มีคนเอ่ยเสียงเบา
พอเขาเอ่ยออกมา ผู้คนก็เริ่มสังเกต เออ เหมือนจริงด้วย แต่ว่าหัวของมันใหญ่โตมโหฬาร เห็นได้ว่าหลังจากที่มันกลายพันธุ์ ร่างกายของมันก็เปลี่ยนไปจนน่าใ
เมื่อสัตว์ประหลาดคืบคลานออกมา สายตาเย็นเยียบอย่างยิ่งกวาดมองดูเหล่ามนุษย์พิเศษอย่างไม่ตื่นกลัวเลยสักนิด มันยกหัวอันน่ากลัวขึ้น
ผู้คนต่างสังเกตเห็นว่า ด้านหลังของมันมีถ้ำขนาดใหญ่ มืดมิดอย่างยิ่ง ไม่รู้ว่าลึกเพียงไหน และนำพาไปสู่ที่ใด
“ไม่เสียทีที่เป็ตัวนิ่ม นิ่มสมชื่อจนมุดดินออกมาได้จริงๆ!” บางคนโห่ร้อง
ผู้คนต่างถอยหนี ไม่้าปะทะกับมัน เ้าสัตว์ประหลาดตัวนี้มีแรงกดดันอย่างหนึ่ง กลิ่นอายน่าสะพรึงกลัวแผ่ซ่าน ทำให้ผู้คนรู้สึกกระวนกระวาย
บางคนถึงกับหน้าถอดสีเมื่อเห็นมันเคลื่อนไหว!
ทุกครั้งที่กรงเล็บหนาของมันย่ำลง ไม่ว่าก้อนหินข้างทางหรือต้นไม้ใหญ่ต่างก็หักร่วงพังทลาย ไม่อาจต้านทานมันได้
แกรก!
กลุ่มผู้ชมต่างก็เห็นกันอย่างชัดเจน ตอนที่มันเดินผ่านนั้น หินก้อนใหญ่น้ำหนักเป็ตันถูกกรงเล็บมันตะปบกระจาย อะไรก็ตามที่กีดขวางทางมันเป็เพียงแค่คำเรียกเท่านั้น ไม่อาจขัดขวางมันได้
เป้าหมายของมันชัดเจนเป็อย่างมาก เพียงสิ่งเดียวเท่านั้น ดวงตาของมันส่องประกายแวววาวยามที่พุ่งทะยานไปยังต้นไม้พิสดารบนเขางูขาวด้วยความเร็วสูงสุด
“ไม่ได้ กันมันไว้!” มีคนะโ
มนุษย์พิเศษจำนวนมากที่อยู่ที่นี่ล้วนรอคอยให้ลูกสนเปลี่ยนเป็สีม่วงทองโดยไม่มีการขยับเขยื้อน แล้วอยู่ๆ จะให้สัตว์เดรัจฉานมาฉกไปได้อย่างไร?
“ปังปังปัง...”
ตอนนั้นเอง คนของเทียนเสินเซิงอู้ก็ลงมือ หลายคนเหนี่ยวไกว่องไว ใช้อาวุธหนักอย่างปืนกระบอกใหญ่ถล่มจู่โจมมันอย่างรุนแรง
ใบหน้ามนุษย์พิเศษต่างพากันเปลี่ยนสี หากะุห่านี้พุ่งเข้าใส่ พวกเขาจะสามารถหลบพ้นหรือไม่ จะต้านทานได้ไหม?
“เปรี้ยงเปรี้ยงเปรี้ยง...”
สะเก็ดไฟปลิวกระจาย เื่ที่ผู้คนหวั่นเกรงเกิดขึ้นจนได้ ห่าะุที่ประเคนใส่สัตว์ประหลาดนั่น ไม่ต่างกับการโจมตีใส่โลหะ ะุแฉลบ สะเก็ดไฟกระจาย เสียงดังสนั่นแสบแก้วหู
เกล็ดของสัตว์ประหลาดนั่นแข็งแกร่งเสียยิ่งกว่าเหล็กกล้า ะุไม่สามารถทะลุทะลวงผ่านไปได้ พอกระทบิัก็สะท้อนประกายไฟปลิวว่อน เป็ภาพอันน่าหวาดหวั่น
นั่นมันคือเืเนื้อหรือเปล่า? มันกลายพันธุ์ไปถึงระดับไหนกัน หนังเหนียวขนาดกันะุได้อย่างนี้มันคือความปรารถนาของมนุษย์พิเศษทั้งหลายเลยนะ แต่ดันเกิดขึ้นกับสัตว์กลายพันธุ์เสียนี่
“โฮก!”
สัตว์ประหลาดคำรามด้วยความโกรธ มันะโขึ้นด้วยความเร็วสูงสุด เร็วจนเห็นเป็สายฟ้าสีเขียวก็ไม่ปาน
“อ๊าก...”
หลายคนที่ถืออาวุธปืนร้องขึ้นอย่างน่ากลัว ตามมาด้วยเสียงโหยหวนอย่างยิ่ง ในชั่วพริบตาเท่านั้น แม้พวกเขาคิดจะหลบยังไม่อาจหลบพ้น
ในระยะห่างนับสิบเมตร สัตว์ประหลาดกระโจนพรวดเดียวก็ถึงตัว ตะบบพวกเขาทั้งหมดอยู่ใต้ฝ่าเท้า กลิ่นคาวเืตลบเต็มพื้นที่ เสียงกรีดร้องอย่างโหยหวนดังขึ้นแล้วเงียบไป
หลายคนไร้ซึ่งสภาพกลายเป็กองเนื้อเละเทะในทันที
ดวงตาเ็าไร้ความรู้สึกของสัตว์ประหลาดกวาดไปทั่วทิศ จากนั้นก็มองไปทางต้นไม้ต้นเล็กนั่นอีกครั้ง เหมือนกับกำลังจงใจข่มขู่พวกผู้ชม แต่แล้วก็ลงมืออย่างดุดันเหี้ยมโหด
ทำไมมันถึงได้รวดเร็วเช่นนี้?
ด้วยความรวดเร็วดุจสายฟ้า โจมตีทีเดียวก็ปลิดชีพ
มันช่างไม่สัมพันธ์กับรูปลักษณ์ของมันเอาเสียเลย ไม่มีงุ่มง่ามแม้แต่น้อย มันว่องไว ดุดัน แม่นยำ สังหารในพริบตา!
“รุมมันซะ!”
คนของเทียนเสินเซิงอู้ร้องสั่งด้วยเสียงเย็นเยียบ สัตว์กลายพันธุ์ตัวเดียวเท่านั้น กลับทำให้พวกเขาสูญเสียมือดีไปหลายคน ไหนจะอาวุธปืนที่ทรงอานุภาพ แต่สุดท้ายมือดีเ่าั้กลับมาตายอย่างน่าสมเพช
“โครม!”
บนยอดเขาหนึ่ง มีคนแบกปีนอาร์พีจีเล็งไปเบื้องล่าง เปลวไฟพวยพุ่ง ความเร็วขนาดทะลวงกำแพงเสียงได้ก่อให้เกิดคลื่นเสียงกึกก้อง!
เสียงตูมดังสนั่น ลูกะเิพุ่งใส่ร่างของสัตว์ประหลาด!
“ไปตายซะ!” บนยอดเขา เสียงะโลั่น รอดูผลอย่างใจจดใจจ่อ
ต่อมา บริเวณนั้นเต็มไปด้วยฝุ่นควัน สัตว์ประหลาดถูกโจมตีจนกระเด็นกลิ้งไป
เห็นได้ว่าิัมันแตก เืสดๆ ไหลริน เกล็ดถลอกหลุดร่วงไปไม่น้อยหากก็ไม่ได้าเ็สาหัส มันยังคงมีชีวิตอยู่
มันกลิ้งแล้วพลิกตัวขึ้นได้ในทันที ดวงตาสาดประกายเคียดแค้น มันแหงนหน้าร้องคำราม จากนั้นดวงตาเปลี่ยนเป็แดงฉาน
โครม!
การเคลื่อนไหวของมันว่องไว พุ่งทะยานไปทั่วบริเวณ เจอใครก็ฆ่าเหี้ยน
ที่มันสังหารไปเมื่อครู่คือมือปืนธรรมดา ตอนนี้มันเพ่งเล็งไปที่มนุษย์พิเศษ ผลยังคงออกมาเช่นเดิม ร่างั์ไม่สะทกสะท้านต่อเสียงร้องโหยหวน มันรวดเร็วดุจสายฟ้า ทะยานครั้งเดียวเป็ระยะทางร่วมสิบเมตร ตามทางที่มันพุ่งผ่าน เืสาดกระจายไม่หยุดหย่อน
“อ๊าก...”
มนุษย์พิเศษไม่น้อยร้องโหยหวน ไม่อาจต้านทานมันได้ ไม่ใช่คู่มือของมัน
มนุษย์พิเศษผู้หนึ่ง ร่างกายใหญ่ั์ ทั่วร่างเหมือนกับต้นไม้โบราณ ผิวกายปกคลุมไปด้วยเปลือกไม้เก่าแก่ ทั้งยังมีกิ่งก้านขนาดใหญ่งอกออกมา เป็ความสามารถอันน่าพิศวง
เขาตัวสูงสิบกว่าเมตร เป็มนุษย์ต้นไม้ กิ่งก้านสาขาแทงลงสู่พื้นดิน เสียงะเิดังปัง ดินหินกระจาย พลังทำลายล้างมหาศาล
กระนั้น มนุษย์ต้นไม้ยังไม่สามารถพุ่งแทงผ่านเกล็ดของสัตว์ประหลาดนั่นได้
เสียงแกรกกรากดังขึ้น สัตว์ประหลาดตัวนี้ะโขึ้น ยื่นกรงเล็บออกไปฉีกทึ้งกิ่งก้านที่เป็เสมือนแขนของมนุษย์ต้นไม้ เืสาดกระจาย
ง่ำ!
จากนั้น สัตว์ประหลาดอ้าปากกว้าง งับเข้าตรง่เอวของต้นไม้แก่แล้วกัดขาดสะบั้น
“อ๊าก!”
มนุษย์พิเศษผู้นั้นกรีดร้อง สิ้นใจในทันที
เหตุการณ์นี้ทำให้ผู้คนขนลุกขนพอง มนุษย์พิเศษที่แข็งแกร่งอย่างยิ่งกลับมาสิ้นชีพอย่างอนาถเช่นนี้ แล้วนี่จะต้านทานมันอย่างไรล่ะ?
เป็เพราะว่า มนุษย์พิเศษคนอื่นที่ด้อยกว่าก็ตายไปแล้วสิบกว่าคน เหตุการณ์เกิดขึ้นในชั่วพริบตาเท่านั้น สัตว์ประหลาดตัวนี้ยากจะใช้กำลังปะทะด้วย
จะมีก็แต่มนุษย์พิเศษผู้มีความสามารถไม่ธรรมดา ที่สามารถใช้วิธีลี้ลับต่างๆ ได้ แต่ว่าการเผชิญหน้ากับสัตว์ประหลาดตัวนี้กลับไม่อาจใช้พละกำลังเพียงอย่างเดียวได้
พึ่บพึ่บพึ่บ...
สัตว์ประหลาดว่องไวอย่างยิ่ง ร่างกายอันใหญ่โตทะลุทะลวงปราการที่ขวางกั้น มันบดขยี้ตลอดเส้นทางที่ย่างผ่าน ในชั่วพริบตาคนตายไปแล้วนับสิบ
“หนีโว้ย!” มีคนะโ
แต่ว่า คนที่รายรอบใกล้เคียงไม่อาจหนีพ้น ด้วยไม่ว่องไวเท่าสัตว์ประหลาดนั่น มันะโทีเดียวก็พุ่งไปสี่สิบห้าสิบเมตร การเคลื่อนไหวที่ว่องไวดุจดั่งสายฟ้าสีเขียว น่าตื่นตระหนกอย่างยิ่ง
“อ๊าก...”
ตอนนี้เอง บนยอดเขาที่ห่างออกไปไม่ไกล คนที่แบกปืนอาร์พีจีส่งเสียงร้องโหยหวนทันควัน
“เกิดอะไรขึ้น?”
“พระเ้า มีสัตว์ประหลาดอีกตัว!”
ผู้คนพลันเห็นว่า โพรงถ้ำในตอนแรกนั้นมีสัตว์ประหลาดอีกตัวคืบคลานออกมา ยังคงมีหน้าตาคล้ายตัวนิ่มเหมือนกับตัวแรก อย่างนี้ชัดเลยว่าเป็ตัวผู้กับตัวเมีย
สัตว์ประหลาดตัวที่มาทีหลังเคลื่อนไหวฉับไว มันขยี้ป่าไม้อย่างโเี้แล้วกระโจนขึ้นยอดเขา สังหารคนที่แบกปืนอาร์พีจีตรงนั้นจนเกลี้ยง
ตึง!
นาทีต่อมา มันะโลงมาจากยอดเขา กระแทกพื้นดินหนักหน่วง มนุษย์พิเศษหลายคนที่อยู่ตรงนั้นถูกทับกลายเป็กองเนื้อเละเทะ
เกล็ดของสัตว์ประหลาดทั้งสองตัวนี้แข็งเป็อย่างยิ่ง ไม่เกรงกลัวต่ออาวุธปืนแม้สักนิด อีกทั้งยังทรงพลัง ว่องไวอย่างยิ่ง ไม่อาจจัดการได้อย่างง่ายดาย พวกมันรวมตัวกันแล้วพุ่งไปทางต้นไม้พิสดาร
ผู้ชมต่างสงสัย มันดูเหมือนกับสัตว์ร้ายในตำนานโบร่ำโบราณ หากเทียบกับพวกเทาเที่ย1 เถาอู้2 ฉยงฉี3 ไม่รู้ว่าห่างชั้นกันแค่ไหน
โฮก!
สายฟ้าสีเขียวสองสายพุ่งปราด เพียงพริบตาก็มาอยู่ด้านหลังแล้ว สองข้างทางคืุ์พิเศษร่วมแปดสิบชีวิตที่ถูกพวกมันสังหาร
ภาพที่เห็นคือมัน้าเข้าใกล้ต้นไม้ต้นเล็กนั่น บนต้นคือลูกสนใหญ่ขนาดกำมือผู้ใหญ่ มีสีม่วงทองเป็ประกาย ส่งกลิ่นหอมสดชื่นขจรขจายไปไกล
ผู้คนไม่น้อยต่างแตกตื่น หรือจะกลายเป็ว่าลูกไม้วิเศษจะตกเป็ของเ้าสัตว์ประหลาดสองตัวนี้?
มนุษย์พิเศษจำนวนมากมายที่เร่งรุดมา ทำได้แค่มองดูตาปริบๆ อย่างนั้นหรือ? คนจำนวนมากล้วนไม่ยินยอม หากก็ไม่กล้าเดินหน้าเข้าใกล้ มีแต่เืนองเต็มพื้นส่งกลิ่นคาวคลุ้ง
มนุษย์พิเศษเกือบแปดสิบคนเชียวนะ ทั้งยังแข็งแกร่งอย่างยิ่ง แต่กลับตายเกลี้ยงอย่างอเนจอนาถ ซากศพเกลื่อนกลาดก็ไม่ได้อยู่ในสภาพที่ดูดีสักเท่าไร
ไอ้สัตว์ประหลาดสองตัวนี้มันร้ายกาจขนาดไหนกัน? ไม่สามารถประเมินได้จริงๆ!
“ไปให้พ้น!”
ตอนนั้นเอง มีเสียงหนึ่งะโก้องมาจากกลางฟากฟ้า ชายหนุ่มผู้หนึ่งร่อนลงรวดเร็วจนแทบจะกลายเป็แถบแสงสีเงิน สว่างเจิดจ้าไปทั่วนภากาศ
เสียงของเขาไม่ดังนัก แต่ทรงพลังดั่งฟ้าฟาด ดึงสัตว์ประหลาดสองตัวให้หยุดอยู่กับที่
แสงสีเงินเจิดจ้าพุ่งเข้ามาหยุดตรงหน้าอย่างรวดเร็ว ชายหนุ่มผู้หนึ่งยืนอยู่กลางอากาศ
“เทพปีกเงิน!”
คนไม่น้อยเงยหน้าขึ้นมาเห็นภาพนี้ อดไม่ได้ที่จะโห่ร้องด้วยความยินดีเป็ล้นพ้นอย่างไม่มีอะไรจะเปรียบ
เป็หนุ่มน้อยคนหนึ่ง ร่างกายกำยำ ทั่วร่างเปล่งแสงสีเงิน ประหนึ่งเทพยดาประทับอยู่กลางเวหา
แสงสีเงินสว่างเจิดจ้าดั่งดวงจันทร์เมื่อเต็มดวง โอบล้อมชายหนุ่มไว้ตรงกลางอย่างโดดเด่นเป็สง่า
“โฮก!”
บนพื้นดิน สัตว์ประหลาดตัวหนึ่งคำราม จากนั้นพุ่งทะยานขึ้นไปสูงร่วมสิบเมตร กางกรงเล็บแหลมคม แสยะเขี้ยว พุ่งเข้าใส่ชายหนุ่ม
มันว่องไวอย่างยิ่ง แค่กะพริบตาก็ถึงตัว ประหนึ่งสายฟ้าสีเขียวฟาดมาจากฟากฟ้า ผู้คนต่างพากันฮือฮาอย่างแตกตื่น
แควก!
ทันใดนั้น แสงสีเงินสั่นไหว ชายหนุ่มหายตัวไปจากตำแหน่งเดิม หลบพ้นคมเขี้ยวทันควัน
จากนั้น เงาร่างของเขาก็ขยับอีกครั้ง เปล่งพลังอันรุนแรง ปีกสีเงินที่กลางหลังคลี่ออก สาดประกายแห่งเทพเรืองรอง ส่องสว่างกระจ่างฟ้า!
จากนั้น เขาพุ่งดิ่งลงโจมตี่กลางลำตัวของสัตว์ประหลาด!
แสงสีเงินเริงแรงะเิจนผู้คนไม่อาจลืมตาได้ รู้สึกเหมือนกับว่าตรงนั้นมีดวงอาทิตย์สีเงินกำลังแผดแสงอยู่กลางท้องฟ้า เจิดจ้าไร้ขอบเขต
ปุ!
ฝนเืสาดกระจายจากกลางอากาศไปเป็บริเวณกว้าง
สัตว์ประหลาดกรีดร้องโหยหวนยาวนาน ตัวมันขาดเป็สองท่อนแล้วร่วงหล่นจากกลางอากาศ
วินาทีนั้น ทุกคนล้วนสั่นสะท้าน!
นี่มันความแข็งแกร่งระดับไหนกันเนี่ย?
สัตว์ประหลาดที่ะุปืนอาร์พีจียังฆ่าไม่ตาย ร่างกายที่ไม่อาจทะลุทะลวงได้ สุดท้ายมันกลับถูกหนุ่มน้อยผู้เปล่งประกายสีเงินที่อยู่กลางอากาศฟันขาดสองท่อน!
บางคนเห็นอย่างชัดเจนในจังหวะที่ชายหนุ่มทิ้งตัวดิ่ง ปีกคู่กลางหลังเปล่งแสงสีเงิน ประหนึ่งดาบ์สะบั้นร่างของสัตว์ประหลาดทั้งเป็
ภาพอันชวนสั่นสะท้านนี้ ก่อให้เกิดความตื่นตระหนกแก่ทุกคน
ชายหนุ่มเยาว์วัยยืนอยู่กลางเวหา
เขามีเส้นผมสีเงิน ยาวถึงบั้นเอว ใบหน้าหล่อเหลางดงาม ดวงตาทั้งคู่เปล่งแสงสีเงิน ท่าทางเ็า หากก็เห็นได้อย่างชัดเจนว่าปีกคู่สีเงินนั้นอยู่เื้ั ทั่วร่างส่องแสงเรืองรอง ปานเทพยดาจุติสู่แผ่นดิน
คนผู้นี้โดดเด่นเกินไปแล้ว!
“เทพปีกเงิน!”
เวลาเหมือนหยุดนิ่งไป่สั้นๆ จากนั้นคือเสียงโห่ร้องของผู้คน ฝีมือระดับที่ทำให้ผู้คนแตกตื่น พิฆาตสัตว์ร้ายที่น่าหวาดกลัวได้อย่างง่ายดาย สิ่งนี้ทำให้ผู้คนสั่นสะท้าน
“ไม่เสียทีที่เป็คนที่ยืนอยู่บนปลายยอดของพีระมิด แข็งแกร่งสุดยอด ไร้ซึ่งคำครหาจริงๆ” มีคนโห่ร้องชื่นชม
โดยเฉพาะมนุษย์พิเศษที่เป็หญิงสาว ต่างก็กรีดร้องชื่นชม ร้องเรียกเทพปีกเงินกันไม่ขาดสาย
ส่วนทางโพธิจีนส์ นางฟ้าแห่งปวงประชา ติงซือถง ก็เพ่งมองมา ดวงตางดงามไหววูบ การโจมตีเมื่อครู่ มนุษย์พิเศษทุกคนล้วนมองออกว่าเป็การโจมตีที่ไร้เทียมทาน
“ติงซือถง นางฟ้าของฉัน มองมาทางนี้หน่อยสิ เค้าอยู่ทางนี้!” โจวเฉวียนหน้าไม่อาย ฉวยโอกาสอันวุ่นวายนี้ไปยืนอยู่บนยอดเขาะโบอกติงซือถงลั่นๆ
ในฐานะที่เป็มนุษย์พิเศษ ประสาทััทั้งห้าจะฉับไวอย่างยิ่ง
ติงซือถงได้ยินจริงๆ เธอหมุนตัว ชายตามองมาทางนี้ชั่วแวบ พอเห็น “ทอเรน” สามคนเข้า ก็ชะงักไปทันที จากนั้นก็ยกมือขาวผ่องขึ้นปิดปากยิ้มน้อยๆ แลดูมีออร่าอย่างยิ่ง
โจวเฉวียนเนื้อเต้น ทั้งะโทั้งะโ
หวงหนิวทนดูไม่ได้ หงุดหงิดจนแทบจะแจกกีบถีบเขาตกเขาไป
ฉู่เฟิงครุ่นคิด วิเคราะห์ความสามารถในการต่อสู้ของเทพปีกเงิน
การโจมตีครั้งนั้นน่ากลัวอย่างยิ่ง สะบั้นตัวของสัตว์ประหลาดขาดในทันที ปีกคู่นั้นมันเฉียบคมแค่ไหนกันนะ? ขนาดะุปืนอาร์พีจียังทะลวงมันไม่ได้ แต่เขากลับเฉือนมันได้อย่างง่ายดาย!
***********************
1 เทาเที่ย หนึ่งในสี่สัตว์ร้ายในตำนาน มีคำเล่าว่าเทาเที่ยสามารถอ้าปากกลืนท้องฟ้าได้ ความหมายของชื่อคือตะกละตะกลาม ใช้หมายถึงพวกละโมบโลภมาก ไม่รู้จักพอ สมัยโบราณมักจะสลักหน้าของเทาเที่ยเป็ลวดลายบนติ่ง
2 เถาอู้ หนึ่งในสี่สัตว์ร้ายในตำนาน มีลักษณะเป็เสือหน้าคน ผสมหมูป่า มีเขี้ยวยาว และหางยาว ใช้เปรียบเทียบคนดื้อรั้นหัวแข็ง ไม่กลับตัวกลับใจ
3 ฉยงฉี หนึ่งในสี่สัตว์ร้ายในตำนาน ลักษณะเหมือนเสือ มีปีก ชอบกินคน ใช้เปรียบเทียบคนตระบัดสัตย์ เชื่อถือไม่ได้
