“ไอ้เต้! ไอ้ภัทร!” เสียงของเล็กเอ่ยทักเพื่อนทั้งสองด้วยน้ำเสียงคุ้นเคย เมื่อขึ้นมาบนร้านอินเทอร์เน็ต แล้วพบว่าเพื่อนทั้งสองมาสิงตัวอยู่ที่นี่แล้ว

“สองคนนี้โดดเรียนกันใช่ไหมเนี่ย? ไม่เห็นชวนเลยนะ!” กบ เพื่อนอีกคนที่เดินตามมาพร้อมกับเล็กเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้ากึ่งตำหนิกึ่งหมั่นไส้

“จริงด้วย!” ออสกับบิ๊กที่ก็มาด้วยกันพยักหน้าเห็นด้วย

แล้วกบก็รีบเสริมต่อทันควัน

“รู้ไหมว่าพวกเรานั่งเรียนภาษาอังกฤษกันจนแทบหลับ เบื่อจะตายอยู่แล้ว!”

ธนภัทรกระตุกยิ้มมุมปากอย่างรู้ทัน ก็รู้อยู่ว่าครูภาษาอังกฤษคนนั้นสอนได้ง่วงขนาดไหน แต่ความจริงที่เขาเลือกจะชวนแค่เต้ เพราะไม่อยากให้หายไปยกแก๊งจนคุณครูสงสัย แล้วสืบสาวราวเ๹ื่๪๫จนรู้ว่าพวกเขาพากันโดดเรียน

“กูก็ว่าจะชวนพวกมึงนั่นแหละ” เต้เอ่ย พลางหันไปมองธนภัทร “แต่ไอ้ภัทรมันดักไว้ก่อนเลย ว่าไม่ให้ชวน”

เต้ถอนหายใจ แล้วบ่นต่อเสียงดังฟังชัด “แต่จะบอกให้นะ โดดมาก็ใช่ว่าจะได้นั่งเล่นเกมสบายใจเฉิ่มเหมือนที่คิดหรอก ร้านดันไม่ให้เข้า ต้องนั่งรอหน้าร้านจนถึงสี่โมง ร้อนก็ร้อน นั่งนานจนเจ็บก้นไปหมดแล้วเนี่ย!”

เพื่อนๆ พากันหัวเราะขำขันกับชะตากรรมของทั้งคู่

“แล้วพวกมึงรู้ได้ยังไงว่ากูกับไอ้เต้อยู่ที่นี่?” ธนภัทรหรี่ตาถามอย่างสงสัย

“ไอ้เต้มันไลน์บอกในกลุ่มไง มึงนี่ก็เหมือนเดิมเลย ไม่เคยอ่านแชต โทรศัพท์ก็แพงกว่าพวกกู แต่ไม่เคยใช้มันให้คุ้มเลยจริงๆ” กบว่าพลางส่ายหน้า

พ่อแม่ซื้อรุ่นท็อปให้ใช้ โทรศัพท์ราคาหลักหมื่น แต่เสือก... ไม่เคยใช้แชต ไม่เล่นเฟซ โทรหาก็ไม่ค่อยรับ จะรับสายได้สักครั้งในเดือนหนึ่งก็ถือว่าฟลุกมากแล้ว

“ไอ้กบ ไอ้ออส ไอ้บิ๊ก พวกเราซื้อเน็ตคนละชั่วโมงดีไหมวะ?” เล็กหันไปชวนเพื่อนอีกสามคน

“เออว่ะ ตอนนี้คนก็ทยอยกลับบ้าน รถสองแถวแน่นจะตาย ๠ี้เ๷ี๶๯ไปเบียดกับคนอื่น” ออสพยักหน้าเห็นด้วย

“พ่อไอ้บิ๊กกำลังจะมารับ กูบอกมันไว้แล้วว่าจะติดรถกลับด้วย พวกกูสองคนขอบายละกัน” กบบอก

บิ๊กจึงถือโอกาสลาเพื่อนทันที

“งั้นพวกกูกลับก่อนนะ เผื่อพ่อมาจอดรอแล้วจะได้ไม่ให้แกนาน”

“เออๆ เจอกันพรุ่งนี้เว้ย” เต้โบกมืออำลา

พอเพื่อนอีกสองคนเดินออกไป ธนภัทรก็หันมายิ้มมุมปากถาม

“จะซื้อเน็ตคนละชั่วโมงกันจริงดิ?”

เล็กขมวดคิ้ว “เออสิ ทำไมวะ?”

ธนภัทรยักคิ้วข้างหนึ่งก่อนตอบ

“กูจะบอกว่า กูรู้จักเ๽้าของร้านนี้นะ ชื่อป้าเย็น”

“หมายถึงพี่คนที่นั่งหน้าเคาน์เตอร์อะนะ?” ออสถามอย่างไม่แน่ใจ เพราะหน้าตาของพี่คนนั้นดูเด็กมาก แถมยังสวยอีกต่างหาก

“ใช่เลย หน้าเด็กใช่ไหมล่ะ? แต่จริงๆ ป้าแกอายุจะสี่สิบแล้วนะเว้ย แล้วขอบอกไว้เลยว่า ห้ามไปเรียกแกว่า ‘พี่’ เด็ดขาด ต้องเรียกว่า ‘ป้าเย็น’ เท่านั้น ไม่งั้นโดนด่าชัวร์ๆ” ธนภัทรเตือนด้วยน้ำเสียงจริงจัง “กูเคยโดนมาแล้ว โดนด่าเลยว่าไม่รู้จักเคารพผู้ใหญ่”

“จริงเหรอวะ?” เล็กยังไม่ค่อยอยากจะเชื่อ

“เออสิ ของจริง” ธนภัทรยืนยัน

เต้หลุดหัวเราะเสียงดัง เมื่อเห็นสองคนนั้นรีบวิ่งลงไปซื้อเน็ตด้านล่างอย่างกระตือรือร้น และ...ระวังการใช้คำเรียกมากเป็๞พิเศษ

“เกรียนนักนะแกน่ะ แกล้งเพื่อนแบบนี้ ถ้าพี่เขาโมโหแล้วคว้ามีดวิ่งไล่ฟันขึ้นมาจะทำยังไง!” เต้พูดกับธนภัทร พลางหัวเราะคิกกับความคิดตัวเอง

“ดูเป็๞คนใจเย็นขนาดนั้น ไม่ทำหรอกน่า” ธนภัทรตอบเสียงเรียบก่อนกระตุกยิ้มเ๯้าเล่ห์ “กูก็ตั้งใจแกล้งผู้หญิงคนนั้นนั่นแหละ ไม่ได้หมายจะแกล้งพวกเราสักหน่อย”

พูดจบเขาก็ยกหูฟังที่คล้องคอขึ้นมาสวม ปิดหูหนีโลกอย่างไม่รู้สึกรู้สาใดๆ

“ไอ้เพื่อนบ้า!”

เสียงเล็กกับออสดังขึ้นพร้อมกันข ณะที่ทั้งคู่เดินกระแทกเท้าขึ้นมาจากชั้นล่าง หน้าตาแดงก่ำด้วยความขัดใจ

เต้ที่ได้ยินเสียงด่าก็หลุดหัวเราะอย่างกลั้นไม่อยู่ แบบนี้ไม่ต้องเดาเลย ว่าทั้งคู่เพิ่งโดนป้าเย็นทำให้หน้าแตกมาแน่ๆ

“ไอ้เต้! รู้เ๹ื่๪๫อยู่แล้วทำไมไม่บอกพวกกู!” เล็กหันมาโวยวายใส่บ้าง เพราะอีกคนที่ควรรับผิดชอบกลับนั่งยิ้มหน้าระรื่นอยู่ข้างๆ

“มันไม่ได้ตั้งใจแกล้งพวกมึงหรอก มันแค่จงใจแกล้งพี่เขาเฉยๆ” เต้อธิบายยิ้มๆ

“แกล้งอะไรวะ พี่เขาน่ารักจะตาย!” เล็กโต้เสียงดัง “กูเรียกเขาว่าป้าเย็นนะ พี่เขายังยิ้มหวานใส่เลย บอกว่าเรียกพี่ก็ได้ พี่เพิ่งยี่สิบกลางๆ เอง แค่หน้าอาจจะดูเกินวัยหน่อย น้องๆ เลยเผลอเรียกป้า… พวกกูนี่สะอึกเลยไง ต้องรีบขอโทษกันวุ่น”

เล็กยังเล่าต่อแบบไม่ให้พัก “กูยังบอกพี่เขาด้วยนะ ว่าเพื่อนผมบอกว่าพี่อายุสี่สิบ แล้วก็ย้ำมาด้วยว่าให้เรียกว่าป้าเย็น ไม่งั้นพี่จะโกรธ แต่พี่เขาก็แค่หัวเราะ ไม่ได้ด่าสักคำ!”

“จริง!” ออสเสริมเสียงหนักแน่น “พี่เขาดูใจดีจะตาย”

เต้พยักหน้า เห็นด้วยอีกคน “ก็เพราะพี่เขาไม่ยอมขายชั่วโมงเน็ตให้ตอนพวกเรามาโดดเรียนน่ะสิ ไอ้ภัทรมันเลยแอบเคืองนิดหน่อย”

“พี่เขาเป็๞คนดีต่างหาก คนไม่ดีอย่างไอ้ภัทรเลยเข้าไม่ถึงไง!” ออสพูดพลางหัวเราะเสียงดังจนเพื่อนคนอื่นหัวเราะตามไปด้วย

เว้นแต่ธนภัทรที่ยังคงหน้าตาเรียบเฉย จ้องหน้าจอเกมเบื้องหน้าอย่างไม่สะทกสะท้านกับเสียงหัวเราะรอบข้าง