เดิมทีลู่หยีคิดว่าต้องใช้เวลาหลายเดือนกว่าจะทะลวง แต่เขาไม่คิดว่าั้แ่การตื่นขึ้นของนิ้วทองคำจนถึงปัจจุบัน จะใช้เวลาเพียงครึ่งเดือนก่อนที่จะเกิดการทะลวง
สิ่งนี้เกี่ยวข้องอย่างมากกับการที่เคล็ดดูดกลืนปราณเมฆขาวไปถึงระดับ 6 แล้ว ความเร็วในการบ่มเพาะจึงดีขึ้นมาก และยาเม็ดก่อลมปราณสมบูรณ์แบบก็ขาดไม่ได้เช่นกัน
ลู่หยีสงบสติอารมณ์ ตั้งสมาธิควบคุมปราณ และวางแผนที่จะโจมตีคอขวด จากประสบการณ์การทะลวงหลายครั้งของเขา การโจมตีคอขวดไม่ใช่เื่ง่าย เขาใช้เวลานานกว่าจะทะลวงแต่ละครั้งก่อนหน้านี้
แต่ครั้งนี้... ปราณในร่างของลู่หยีราวกับกระแสน้ำเชี่ยว ด้วยปราณที่ไหลบ่ามาจากยาเม็ดก่อลมปราณสมบูรณ์แบบ พุ่งเข้าชนสิ่งกีดขวางที่มองไม่เห็นอย่างหนักหน่วงด้วยท่าทีที่ไม่อาจหยุดยั้งได้
ตูม!!
เสียงคำรามดังขึ้น และกระแสปราณและสิ่งกีดขวางในร่างของลู่หยีก็มาถึงจุดชะงัก
เพียงครู่ต่อมา ด้วยเสียงคลิก สิ่งกีดขวางก็แตกและจากนั้นก็แตกสลาย พันธนาการที่มองไม่เห็นหายไป ลู่หยีรู้สึกว่าร่างกายของเขาทั้งหมดเบาขึ้น และเริ่มดูดซับปราณอีกครั้งด้วยการทำงานของเคล็ดดูดกลืนปราณ
มันเป็การทะลวง คอขวดไม่สามารถขวางลู่หยีได้แม้แต่นาทีเดียว!
ลู่หยีประหลาดใจยินดี แต่เขาก็ไม่ได้แปลกใจ
ท้ายที่สุด เคล็ดปราณหยินของเขาไปถึงระดับ 6 แล้ว และรากฐานของเขาก็แข็งแกร่งมาก
ไม่เพียงเท่านั้น เขายังมีปราณของยาเม็ดก่อลมปราณสมบูรณ์แบบอยู่ในร่างกายอีกด้วย
ปราณนี้ไม่มีที่สิ้นสุด ปริมาณปราณมากมายเช่นนี้ แม้ไม่ใช่เขา ผู้บ่มเพาะระดับหลอมรวมปราณทั่วไปก็สามารถทะลวงได้อย่างง่ายดายในไม่กี่วัน
การทะลวงทำให้ลู่หยีมีความสุขเพียงครู่เดียว และเขาก็สงบลงในไม่ช้า นี่เป็เพียงจุดเริ่มต้น ในอนาคต เขาสามารถทะลวงไปสู่การสร้างรากฐาน แกนทองคำ จิติญญาแรกเริ่ม และอื่นๆ อีกมากมาย และถึงกับเป็ะได้!
เ้ายังต้องฝึกฝนต่อไปในตอนนี้!
เคล็ดดูดกลืนปราณยังคงทำงานต่อไป และในไม่ช้าก็ถึงสิบครั้ง ภารกิจฝึกเคล็ดดูดกลืนปราณเสร็จสิ้น และลู่หยีก็หยุด และเลือกที่จะรับรางวัลด้วยความตื่นเต้นเล็กน้อย
ในทันที ข้อมูลทุกประเภทเกี่ยวกับเคล็ดดูดกลืนปราณเมฆขาวก็ปรากฏขึ้นในจิตใจของลู่หยี ข้อมูลนั้นลึกลับและเข้าใจยากมาก แต่ลู่หยีก็สามารถดูดซับมันได้อย่างง่ายดาย
ตามที่ลู่หยีคาดการณ์ไว้ เคล็ดดูดกลืนปราณเมฆขาวระดับ 7 ก็แตกต่างจากเคล็ดดูดกลืนปราณเมฆขาวระดับ 6 อย่างมากเช่นกัน: เส้นทางการเคลื่อนไหวของเคล็ดดูดกลืนปราณเมฆขาวเปลี่ยนไป
เดิมทีมีจุดฝังเข็มจักรวาล 17 จุดที่เมฆขาวใช้ในการดูดซับพลังงาน แต่หลังจากเปลี่ยนแปลงแล้ว มีเพิ่มขึ้นอีกหกจุด
ลู่หยีแทบรอไม่ไหวที่จะลองเคล็ดดูดกลืนปราณเมฆขาวระดับ 7 เขาออกภารกิจฝึกฝนให้ตัวเองต่อไปและเริ่มดำเนินการเคล็ดดูดกลืนปราณเมฆขาว
ทันทีที่เขาฝึกฝน ลู่หยีก็พบความแตกต่าง ประสิทธิภาพการดูดซับปราณของเคล็ดดูดกลืนปราณเมฆขาวระดับ 7 มากกว่าสองเท่าของระดับ 6!
ไม่เพียงเท่านั้น ปราณในร่างของลู่หยียังคงได้รับการหล่อหลอมไปพร้อมกับการฝึกฝน เพียงแค่ฝึกฝนจักรวาลเดียว ปราณในร่างของลู่หยีก็แข็งแกร่งขึ้น
ลู่หยีประหลาดใจยินดี หลังจากที่ปราณได้รับการหล่อหลอมแล้ว ปริมาณปราณจะยังคงเท่าเดิม แต่คุณภาพจะเพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ท้ายที่สุด ภายใต้คุณภาพเดียวกัน หินและฟองน้ำจะมีความแข็งเท่ากันหรือไม่? แตกต่างกันอย่างแน่นอน
เคล็ดดูดกลืนปราณเมฆขาวสามารถปรับแต่งปราณของเขาได้ ซึ่งเพียงพอที่จะยกระดับรากฐานที่แข็งแกร่งของลู่หยีไปอีกขั้น! แน่นอนว่าพลังของเวทมนตร์ที่ใช้ผ่านปราณก็จะดีขึ้นมากเช่นกัน
ในอนาคต คุณภาพปราณของตัวเองจะไม่คล้ายกับผู้บ่มเพาะระดับสร้างรากฐานใช่ไหม? ลู่หยีกำลังรอคอยมัน
เมื่อรู้สึกถึงประโยชน์ที่ได้รับจากเคล็ดดูดกลืนปราณเมฆขาวระดับ 7 ลู่หยีก็ฝึกฝนอย่างตั้งใจมากขึ้น โดยใช้เคล็ดดูดกลืนปราณเมฆขาวซ้ำแล้วซ้ำเล่าเพื่อดูดซับปราณที่ปล่อยออกมาจากยาเม็ดก่อลมปราณสมบูรณ์แบบในร่างกาย
ยาเม็ดก่อลมปราณสมบูรณ์แบบมีปราณจำนวนมาก แม้หลังจากทะลวงแล้วก็ยังมีเหลืออีกมาก ลู่หยีััได้อย่างชัดเจนว่าฐานะการบ่มเพาะของตัวเองกำลังพัฒนาด้วยความเร็วที่สูงมากขณะที่เขาดูดซับมัน
ไม่มีอะไรจะพูดตลอดทั้งคืน ท้องฟ้าเริ่มสว่างขึ้น และดวงอาทิตย์ก็ขึ้นและส่องแสงระหว่างเมฆบนเทือกเขาเมฆขาว ย้อมเมฆเป็สีแดงทอง
ลู่หยีค่อยๆ ลืมตาขึ้น แสงสีขาวซีดวูบวาบในดวงตาของเขา เขาหายใจออกเล็กน้อย แสดงสีหน้ายินดี
หลังจากฝึกฝนมาทั้งคืน ในที่สุดเขาก็ย่อยยาเม็ดก่อลมปราณสมบูรณ์แบบจนหมด และขอบเขตชั้นเจ็ดของการหลอมรวมปราณก็ก้าวหน้าไปมากเช่นกัน
ลู่หยีประเมินว่าถ้ามียาเม็ดก่อลมปราณสมบูรณ์แบบทุกวัน เขาอาจใช้เวลาเพียงหนึ่งเดือนในการทะลวงไปสู่ชั้นแปดของการหลอมรวมปราณ
แค่เดือนเดียว!
แม้แต่อัจฉริยะก็ไม่กล้าพูดว่าเขาสามารถทะลวงฐานะการบ่มเพาะของขอบเขตหลอมรวมปราณได้ในหนึ่งเดือน
ความเร็วนี้ไม่ใช่ขีดจำกัด ถ้าเคล็ดดูดกลืนปราณเมฆขาวของเขายังคงอัพเกรดเป็ระดับ 8, 9 ความเร็วในการทะลวงก็จะยิ่งเร็วขึ้น!
ปัญหาเดียวคือ ตอนนี้ลู่หยีเหลือยาเม็ดก่อลมปราณสมบูรณ์แบบเพียงสองเม็ดเท่านั้น
ลู่หยีนึกถึงหวังซินฉีและศิษย์พี่คนอื่นๆ ขึ้นมาทันที ทำไมไม่หาเวลาไปปรึกษากับศิษย์พี่เ่าั้ล่ะ? เ้าสามารถได้รับยาเม็ดก่อลมปราณสมบูรณ์แบบหลายเม็ดหลังจากทำภารกิจหลายอย่างโดยไม่ชักช้า ใครบ้างไม่อยากทำเื่แบบนี้?
แต่ยังเหลืออีกสองเม็ด ดังนั้นอย่ากังวล ฝึกฝนอย่างอื่นก่อน ตอนนี้เพลงกระบี่เมฆขาวและเคล็ดดูดกลืนปราณเมฆขาวไปถึงระดับ 7 แล้ว มีเพียงท่าวัดเท้าเมฆขาวเท่านั้นที่ยังอยู่ที่ระดับ 6 ตามหลังอยู่เล็กน้อย มาทำให้ทันกันก่อนแล้วค่อยคุยกัน
ลู่หยีคิดในใจแล้วออกจากห้อง
…………
ใน่สองวันต่อมา ลู่หยียังคงฝึกฝนอย่างสม่ำเสมอ ฝึกเพลงกระบี่เมฆขาวในตอนกลางวัน ท่าวัดเท้าเมฆขาวในตอนบ่าย และเคล็ดปราณหยินเมฆขาวในตอนกลางคืน ใช้ชีวิตอย่างเต็มที่
สองวันต่อมา ยาเม็ดก่อลมปราณสมบูรณ์แบบของลู่หยีหมดลง และเขาต้องเริ่มคิดถึงการหายาเม็ดก่อลมปราณสมบูรณ์แบบมาบ้าง
แม้ว่าลู่หยียังคงมียาเม็ดก่อลมปราณสุดยอดจากหลิวหนิงซวงอยู่ในมือ แต่หลังจากใช้ยาเม็ดก่อลมปราณสมบูรณ์แบบแล้ว ลู่หยีก็ไม่อยากใช้ยาเม็ดสุดยอด
หลังจากอาหารเช้า ลู่เกาหยางและหวังซื่อฉีก็ไปทำธุระ และลู่หยีก็ออกจากลานเล็กๆ ของเขาเช่นกัน นี่เป็ครั้งแรกที่เขาออกไปข้างนอกหลังจากกลับจากการเทศนา
ศิษย์นอกของสำนักเมฆขาวมีพื้นที่เวทีมวยพิเศษ
พื้นที่นี้โดยปกติแล้วจะเป็พื้นที่ที่ศิษย์นอกฝึกฝน
หากศิษย์ในสำนักมีความขัดแย้งและ้าแก้ไขเป็การส่วนตัว พวกเขาก็สามารถจัดการต่อสู้บนเวทีมวยได้เช่นกัน
หากมันบานปลายไปถึงความแค้นระดับชีวิตและความตาย ก็สามารถจัดการต่อสู้แบบชีวิตและความตายบนเวทีได้เช่นกัน ซึ่งต้องมีผู้ดูแลเป็พยาน
อย่างไรก็ตาม ลู่หยีอยู่ในสำนักมาหลายปีแล้ว และไม่เคยเห็นการต่อสู้แบบชีวิตและความตายมากนัก บรรยากาศของสำนักเมฆขาวยังดีมาก และสมาชิกในสำนักโดยพื้นฐานแล้วมีความสามัคคีและเป็น้ำหนึ่งใจเดียวกันมาก
มีบางอย่างให้เรียนรู้ ท้ายที่สุด ไม่ใช่ทุกคนที่เป็เหมือนลู่หยี หากเ้าออกภารกิจให้ตัวเอง เ้าสามารถพัฒนาเคล็ดวิชาบ่มเพาะของตัวเองได้ แม้แต่ผู้บ่มเพาะอัจฉริยะก็จำเป็ต้องเข้าใจข้อบกพร่องของตัวเองผ่านการต่อสู้ การบ่มเพาะไม่ใช่การปิดประตู
ลานเยี่ยนหวู่ตั้งอยู่ในแอ่งนอกเทือกเขาเมฆขาว ระหว่างยอดเขาไป๋ิและยอดเขาไป๋ลู่ ไม่ไกลจากยอดเขาไป๋หลิงนัก ลู่หยีวิ่งเหยาะๆ ไปยังลานเยี่ยนหวู่ตลอดทาง
ระหว่างทาง ศิษย์นอกทักทายลู่หยีด้วยรอยยิ้มหลังจากเห็นเขา
"ศิษย์พี่ลู่หยี!"
"พี่ลู่หยี! ท่านออกจากด่านแล้วหรือ?"
"ข้าได้ยินมาว่าเพลงกระบี่เมฆขาวของศิษย์พี่ลู่หยีไปถึงขั้นกลับคืนสู่ธรรมชาติแล้ว ไม่ทราบว่าท่านจะให้คำแนะนำข้าได้หรือไม่?"
"..."
ลู่หยีตอบด้วยรอยยิ้มทีละคน และลูบใบหน้าของตัวเอง เขาไม่คิดว่าข่าวเกี่ยวกับยอดเขาไป๋หยางจะแพร่กระจายไปแล้ว และเขามาถึงจุดที่สามารถใช้หน้าตาของตัวเองได้ทุกที่แล้วหรือ?
อันที่จริงมีศิษย์พี่สาวสวยและน่ารักไม่น้อยที่้าคำปรึกษาพิเศษ ถ้าวันนี้ข้าไม่มีธุระ ข้าเกือบจะตกลงไปแล้ว เวรเอ๊ย!
ลู่หยีรีบตั้งใจแน่วแน่ต่อเต๋า และกัดฟันปฏิเสธ
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้