“ไม่พอใจก็เชิญไปแจ้งทางการ อย่ามาเอะอะโวยวายที่บ้านข้า ไสหัวออกไปให้หมด!” เจียงหงหย่วนออกมาอีกครั้งแล้ว ครั้งนี้ไม่มีความปราณีแม้แต่น้อย
เขาหน้าบึ้งตึง ไม่ปิดบังความเหี้ยมโหด กวาดตามองทุกคนรอบด้านอย่างดุดัน แผลเป็บนหน้ายิ่งดูน่ากลัวเมื่ออยู่ภายใต้ความโมโหนี้
คนรอบๆ ใถอยออกไป สายตาเจียงหงหย่วนหยุดอยู่ที่หลินซย่าจื้อ เขากำหมัดแน่นจนเกิดเสียงดัง ‘กร๊อบๆ’
หลินซย่าจื้อที่มั่นใจว่าตัวเองจะยุยงคนให้แตกกันได้คิดไม่ถึงว่าเจียงหงหย่วนจะไม่ฟังแม้แต่น้อย นางกระวนกระวายใจ เจียงหงหย่วนนี่โง่หรือเปล่า?
แต่นางกลัวถูกทุบตีอีก ท้องที่ถูกเจียงหงหย่วนถีบก่อนหน้านี้ยังเจ็บมากอยู่เลย
หลินซย่าจื้อใวิ่งหนีออกจากลานบ้าน “เจียงหงหย่วน เ้ามันไม่รู้จักรับความหวังดี รอก่อนเถอะ สักวันเ้าจะถูกหลินหวั่นชิวฆ่าตาย ถูกหลินหวั่นชิวสวมเขา”
นางวิ่งไปด้วย ร้องะโไปด้วย ไม่ได้สนใจหลินฟาไฉที่ถูกเจียงหงหย่วนโยนออกจากลานบ้านเลยสักนิด
หลินฟาไฉนวดเอวตัวเอง กะโผลกกะเผลกไล่ตามไป “ซย่าจื้อ รอพ่อด้วย”
บรรดาชาวบ้าน “…”
ไม่มีใครคาดคิดว่าเื่ราวจะดำเนินมาถึงจุดนี้ เหตุการณ์เปลี่ยนทิศทางเร็วจนพวกเขาไม่มีทางลง
“น้องชายเ้าไม่เป็อะไรมาก มีแค่แผลเล็กน้อย แต่เพราะร่างกายเขาอ่อนแอเกินไปจึงหมดสติ สำหรับอาการป่วยอื่นๆ หากเขากำลังทานยาอยู่ เช่นนั้นข้าก็จะไม่จ่ายยาเพิ่ม าแภายนอกพวกเ้าจัดการได้ดีมาก จินชวงเย่า [1] ที่ใช้ก็เป็ของดี…พักรักษาตัวไม่กี่วันก็หาย”
หมอที่ถูกเจียงหงหนิงเชิญมาเดินออกมาประสานมือพูดกับเจียงหงหย่วน
เจียงหงหย่วนรีบหยิบเหรียญทองแดงจำนวนหนึ่งจากอกเสื้อออกมามอบให้เขา แม้จะไม่ได้จ่ายยาแต่ก็ต้องมีค่าตรวจอาการ
หมอคนนั้นรับไว้และจากไปอย่างสงบภายใต้สายตาที่จ้องมองของทุกคน
สีหน้าพวกหัวหน้าหมู่บ้านช่างดูไม่จืด นี่หมายความว่าเจียงหงป๋อไม่เป็อะไร?
พวกเขามาอาละวาดที่บ้านคนอื่นโดยไม่มีเหตุผลหรือ?
มิหนำซ้ำ เจียงหงหย่วนก็พูดแล้วว่าหากมีปัญหาก็เชิญไปแจ้งที่ว่าการอำเภอ จะแจ้งอะไรก็แจ้งไป…แต่เจียงหงป๋อไม่เป็อะไรแน่นอน
ตอนนี้บรรดาชาวบ้านเริ่มโกรธคนที่บอกว่าหลินหวั่นชิวฆ่าคนขึ้นมาแล้ว
สายตาทุกคู่มองไปทางอาห้าซ่งเหมือนคมมีด อาห้าซ่งทำหน้าไม่ถูกเช่นกัน นางเองก็เข้าใจผิดเพราะเห็นเจียงหงป๋อนอนจมกองเื
ในตอนนี้เองที่หลินหวั่นชิวก้าวออกมา นางกวาดสายตามองรอบด้านพร้อมกับพูดว่า “เหตุการณ์วันนี้เป็เื่เข้าใจผิดใน่เริ่มแรก ข้าเองก็เชื่อว่าหัวหน้าหมู่บ้านไม่มีทางนิ่งดูดายหากมีใครฆ่ากันตาย”
“ใช่ๆ ทุกคนพูดกันหมดว่าเ้าฆ่าคน ข้าย่อมต้องพาคนมาตรวจสอบให้แน่ชัดอยู่แล้ว” หัวหน้าหมู่บ้านพอใจกับทางลงที่หลินหวั่นชิวปูให้มาก ย่อมพูดตามแนวทางที่นางกล่าว
หลินหวั่นชิวพูดอีกว่า “อาห้าซ่งเพิ่งเข้าห้องก็เห็นหงป๋อหมดสติ อีกทั้งบนพื้นยังมีเื ส่วนข้าก็บังเอิญอยู่ที่นั่นพอดี จะเข้าใจผิดก็ไม่แปลก เพียงแต่ อาห้าซ่งรู้ได้อย่างไรว่าข้ากำลังช่วยคนหรือกำลังฆ่าคน? ดังนั้นหากวันหน้ามีเื่เช่นนี้ขึ้นมาอีกก็แจ้งทางการดีกว่า อย่างน้อยทางศาลาว่าการก็ใช้หลักฐาน ไม่ได้ตัดสินโทษใครด้วยสิ่งที่คิดกันเอาเอง”
อาห้าซ่งหน้าแดงแล้วหน้าแดงอีก ได้แต่ตอบรับเสียงอู้อี้ อึดอัดใจเป็อย่างมาก
“ให้พูดตามตรง หากวันนี้ผู้ชายของข้ากลับมาไม่ทันเวลา ข้าคงถูกพวกเ้าจับถ่วงน้ำไปแล้ว ข้าไม่ได้ฆ่าคน แต่พวกเ้าจะจับข้าถ่วงน้ำโดยที่ไม่แยกแยะเหตุผล พวกเ้าจะกลายเป็ฆาตกร ส่วนข้าก็ตายแบบไม่ธรรม ข้าเคยได้ยินว่าิญญาที่ตายแบบไม่เป็ธรรมไม่อาจเข้าสู่วัฏสงสาร เมื่อเข้าไม่ได้…เช่นนั้นก็ย่อมอยู่บนโลกนี้ด้วยความอาฆาต จนกว่าิญญาจะแตกซ่านไปเอง”
หลินหวั่นชิวพูดประโยคนี้จบด้วยรอยยิ้มเย็นยะเยียบ คนยุคนี้เคารพยำเกรงผีและเทพเ้า บรรดาชาวบ้านรู้สึกเสียวสันหลังกันหมด ก็นั่นน่ะสิ หากหลินหวั่นชิวถูกพวกเขาฆ่าตาย…ไม่แน่ว่าตายเป็ผีแล้วจะกลับมาเอาคืน
“ดังนั้น ข้าขอแนะนำว่าหากครั้งหน้ามีเื่แบบนี้อีกต้องแจ้งทางการ ให้ทางการมาตรวจสอบ เช่นนั้นไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็เื่เข้าใจผิดหรือไม่ก็ไม่เกี่ยวกับพวกเ้า ในเมื่อเื่ราวกระจ่างแล้ว ข้าก็ไม่ขอสืบสาวว่าใครเป็คนยืนหยัดให้จับข้าถ่วงน้ำ เพราะคนที่ทำแบบนั้นไม่ได้ปองร้ายแค่ข้าคนเดียว แต่ยังปองร้ายคนอื่นๆ ในหมู่บ้านด้วย ตอนนี้ข้าไม่เป็อะไร ทุกท่านเองก็ไม่ได้ทำผิดพลาดครั้งใหญ่หลวงอย่างการฆ่าคน ให้มันจบเพียงเท่านี้เถิด อนาคตบ้านนี้ยินดีต้อนรับทุกท่าน ถึงไม่มีน้ำชาแต่ก็ยังมีน้ำเปล่า ทว่าหากยังเป็แบบวันนี้อีก…ข้าคิดว่าต่อให้ข้า... หลินหวั่นชิวจะรับมือไม่ได้ แต่เมื่อผู้ชายของข้ากลับมาแล้วต้องทวงความยุติธรรมให้อย่างแน่นอน”
คำพูดร่ายยาวต่อเนื่องของหลินหวั่นชิวทำเอาชาวบ้านทั้งหมดตะลึงงัน ลำพังแค่ท่าทีที่นำหน้าร้องะโให้จับหลินหวั่นชิวถ่วงน้ำของหลินซย่าจื้อกับหลินฟาไฉ หลินหวั่นชิวแทบไม่ต้องคิดก็รู้ว่าเป็ความคิดใคร
ทำอะไรมาแล้วไม่ตอบแทนคงเสียมารยาท หลินหวั่นชิวปลุกปั่นให้ชาวบ้านไม่พอใจหลินซย่าจื้อสองพ่อลูกด้วยคำพูดไม่กี่ประโยค
ให้ยอมอะไรนางยอมได้หมด แต่จะไม่ยอมเสียเปรียบเด็ดขาด!
เป็ไปตามคาด คำพูดนี้ของนางทำให้ชาวบ้านหลายคนเริ่มตอบสนอง ตลอดทางมานี้หลินซย่าจื้อสองพ่อลูกปลุกปั่นยุยงกว่าใครเพื่อน พวกเขาคิดจะทำอะไรกันแน่?
สีหน้าหัวหน้าหมู่บ้านไม่สู้ดีกว่าใคร หลินฟาไฉเป็คนวิ่งมาบอกให้เขาถ่วงน้ำ ตอนแรกเขาจะจับหลินหวั่นชิวส่งให้ทางการ แต่หลินฟาไฉเอาแต่โน้มน้าวให้ถ่วงน้ำอย่างเดียว!
หัวหน้าหมู่บ้านจำบัญชีพ่อลูกคู่นั้นไว้แล้ว ถึงกับกล้าวางแผนมาใช้เขา
นึกถึงเื่ที่ตระกูลหลินป่าวประกาศว่าหลินหวั่นชิวยั่วยวนโจวเอ้อร์เหนิงก่อนหน้านี้กับสภาพของโจวเอ้อร์เหนิง…จากนั้นหลินหวั่นชิวถูกพวกเขาขายให้นายพรานเจียงในสภาพใกล้ตาย เขาร่วมเป็พยานให้เื่นี้เช่นกัน
ตอนนั้นเขายังคิดอยู่เลยว่าตระกูลหลินขายเด็กสาวที่เหลือแค่ลมหายใจรวยรินให้นายพรานเจียงไม่ต่างอะไรกับอยากให้นางตาย
ตอนนี้มาลองคิดดู พวกเขาไม่เพียงแค่อยากให้เด็กสาวตาย แต่ยังคิดจะลากคนทั้งหมู่บ้านลงน้ำตายไปด้วยกัน ให้ทั้งหมู่บ้านกลายเป็ฆาตกรฆ่าหลินหวั่นชิว ถึงเวลานั้น ต่อให้นายพรานเจียงกลับมาพบว่าเมียตายแล้ว อยากแก้แค้นก็แก้แค้นไม่ได้
จะให้เขาเป็ศัตรูกับทั้งหมู่บ้านหรืออย่างไร?
พ่อลูกคู่นี้ร้ายกาจจริงๆ!
เชิงอรรถ
[1] จินชวงเย่า金疮药 เป็ผงยาที่ใช้สำหรับาแ มีสรรพคุณห้ามเื แก้อักเสบและสมานแผล สูตรยาอาจมีส่วนผสมแตกต่างกันไป แต่เรียกโดยรวมว่าจินชวงเย่า
