“จริงรึท่านซินแส… ถ้าเป็ดังเช่นที่ท่านกล่าว แล้วเหตุใดข้าจึงยังไม่ตั้งท้อง… ”
ซุ่ยเสียนถาม
“ที่ข้าพูดเป็แค่เพียงการตรวจภายนอกด้วยสายตาเท่านั้น… ข้าจำเป็ต้องตรวจภายในเพื่อให้รู้แน่ชัดว่าเพราะเหตุอันใดเ้าจึงมีปัญหาในการตั้งครรภ์”
ซินแสกล่าว…
สายตาแทบไม่อาจละจากเรือนร่างงดงามของฮูหยินผู้เลอโฉม ต้นขาขาวเนียนที่ตอนนี้หนีบเข้าหากันแน่นเพราะความอาย ทำให้ซินแสแทบทนไม่ไหวที่จะได้เห็นดอกไม้งามที่ซุกซ่อนอยู่ภายใน
“แล้วข้าจะต้องทำยังไงบ้าง… ”
ซุ่ยเสียนรู้สึกอายจนหน้าแดงซ่านซับสีโลหิต เพราะนอกจากหนานเปียนผู้เป็สามี นางก็ยังไม่เคยเปลือยกายต่อหน้าชายใดมาก่อน
“ข้าต้องััร่างกายของเ้าเพื่อจะรู้ถึงความอุ่นร้อน… แต่ถ้าเ้าอายก็เอาผ้าปิดตาไว้… ”
ซินแสแนะ
“ถ้างั้น… ขะ… ข้าขอปิดตาดีกว่า… ”
ซุ่นเสียนกล่าวตะกุกตะกัก เป็เพราะความเขินอาย นางค่อยๆ เอื้อมมือหยิบผ้าที่กองอยู่ข้างกายเอามาปิดตา
“เ้าพร้อมแล้วใช่ไหม”
“ขะ… ข้าพร้อม… ”
“งั้นข้าขออนุญาตตรวจดูทรวงอกของเ้า… ”
ซินแสเอื้อมมือลงมาลูบไล้เต้าเนื้ออวบใหญ่ ขาวเนียนมากจนเห็นเส้นเืสีเขียวอ่อนกระจายเป็สายรางๆ อยู่ภายใต้ปทุมถันคู่งาม
“อ๊ะ… ”
ซุ่นเสียนสะดุ้ง…
ในทันทีที่มือหยาบใหญ่ของซินแสค่อยๆ บีบเคล้นแรงขึ้นเหมือนลืมตัวว่าเป็การตรวจ แต่บีบเพราะความกระสันที่อัดแน่นอยู่ภายใน
ซินแสไม่เพียงแค่บีบเคล้นเหมือนทดสอบความหยุ่นนุ่ม แต่ยังใช้นิ้วหัวแม่มือคลึงวนรอบวงป้านลานหัวนมสีเนื้อ บีบจนปลายหัวนมชูชันเครียดครัดขึ้นมาด้วยความสยิว
“อ๊ะ… ซี้ดดดด… ”
ซุ่ยเสียนเสียว เผลอสูดปากร้องครางออกมาด้วยความลืมตัว ทำให้ซินแสยิ่งได้ใจ ก้มลงประกบริมฝีปากดูดนมของนางสลับไปมาอย่างเมามันจนปลายหัวนมชุ่มไปด้วยน้ำลายเหนียว
“ซี้ดดด… อูยยย… พอเถอะท่านซินแส… ”
เสียงร้องห้ามของซุ่ยเสียน ทำให้ซินแสจำต้องหยุดอย่างแสนเสียดาย นางไม่คิดว่าเขาจะกล้าดูด แต่มันก็ทำให้เสียวซ่านเหลือเกิน
“ทรวงอกของเ้าไม่มีความปกติใดๆ… ใหญ่มากขนาดนี้ถ้าเ้าตั้งครรภ์เมื่อใดจะมีน้ำนมเยอะ บุตรของเ้าจะอิ่มหนำไม่ขาดแคลนน้ำนมอย่างแน่นอน... แต่ข้าต้องจอตรวจอีกจุดสำคัญของเ้า… ”
ซินแสจ้องมองหนอกเนินสวาทของซุ่ยเสียน โหนกนูนเหมือนส้มโอสองกลีบประกบกันอยู่ท่ามกลางเส้นไหมดกดำ
“ตรงไหนรึท่านซินแส…”
ซุ่นเสียนถามพร้อมกับดึงผ้าออกจากตา จ้องมองหน้าซินแสด้วยแววตาเคอะเขิน
