ตอนที่ 36 า
เมื่อตระกูลซ่งได้ทราบข่าว ผู้นำตระกูลซ่ง ซ่งหลานหลางก็โกรธมาก!
ร้านค้าทั้งสองแห่งของตระกูลซ่ง นั้นอยู่ใกล้กับร้าน ตระกูลโจวมากที่สุด ซึ่งเป็ร้านขายอาวุธและยา
ตระกูลซ่งเพิ่งแตกหักกับตระกูลโจวเมื่อไม่นานมานี้ ตอนนี้ตระกูลซ่งมีผู้เสียชีวิตหกสิบราย ไม่ใช่เื่ยากที่ผู้คนจะเดาไม่ได้ว่าตระกูลโจวเป็คนทำ และวิธีการที่โเี้เช่นนั้นก็ค่อนข้างคล้ายกับโจวเย่ !
แน่นอนว่าการคาดเดา หากไม่มีหลักฐาน ไม่มีใครในเมืองไป๋หนานกล้าสรุปว่าตระกูลโจวเป็ผู้ทำ
ตระกูลซ่ง ยืนกรานว่าตระกูลโจวเป็ผู้กระทำ! สมาชิกตระกูลซ่ง ทั้งหมดเรียกร้องให้บุกทำลายตระกูลโจวและล้างแค้นให้กับสมาชิกที่ตายไปแล้ว!
หลังจากที่ตระกูลโจวได้ทราบเกี่ยวกับเื่นี้ สิ่งแรกที่เข้ามาในความคิดก็คือตระกูลกู่ นี่คือแผนการของตระกูลกู่
ขณะนี้เมืองไป๋หนานตกอยู่ในความสับสนวุ่นวาย และไม่มีใครกล้าออกมาข้างนอกเพราะกลัวว่าจะโดนลูกหลง
เมืองไป๋หนานค่อนข้างเงียบสงบมาหลายปีแล้ว และวันนี้เป็วันที่ตื่นตระหนกที่สุดในประวัติศาสตร์ของเมืองไป๋หนาน
ตระกูลซ่ง นำโดยซ่งหลานหลาง และสมาชิกทั้งหมดของตระกูลซ่ง ได้มุ่งหน้าไปยังตระกูลโจว
บนถนนถูกทิ้งล้าง เมืองไป๋หนานตอนนี้เป็เหมือนเมืองล้าง
ากำลังจะเริ่มขึ้นในเมืองไป๋หนาน!
-
ห้องโถงตระกูลโจว
หลังจากที่โจวเฟิงและผู้าุโคนอื่นๆทราบเื่นี้แล้ว พวกเขาก็รีบมารวมตัว
"กู่เฉียนซาน ลงมือเร็วจริงๆ!” ใบหน้าของโจวเฟิงมืดมน
"ช่างเป็แผนที่ร้ายกาจจริงๆ!” โจวหลี่พูดด้วยความโกรธ เขาบีบนิ้วของเขาและหักถ้วยชาในมือของเขา
"ขอแสดงความยินดีกับท่านพ่อที่ก้าวเข้าสู่ระดับที่หนึ่งของอาณาจักรมหาคุรุยุทธ์ ! ขอแสดงความยินดีกับผู้าุโหลี่ ผู้าุโคุน ที่ก้าวเข้าสู่นักเล่นแร่แปรธาตุระดับสอง" ในเวลานี้มีเสียงพูดด้วยความยินดีเบา ๆ จากนอกห้องโถงแล้วเดินเข้ามา
"เย่เอ๋อ เ้ายังมีใจที่จะพูดอะไรแบบนี้อีกเหรอ?" โจวคุน ตอนนี้มีอารมณ์ที่ไม่ดีหนัก และใบหน้าของเขาก็วิตกกังวล
"ข้าได้ยินมาหมดแล้ว เนื่องจากเื่ทั้งหมดเกิดขึ้น เราจึงหลีกเลี่ยงไม่ได้ ดังนั้นเราจึงทำได้แค่เผชิญอย่างสงบเท่านั้น " โจวเย่ มองโลกในแง่ดีมากและไม่ได้กังวลอะไรเลย
"เฮ้อ... โจวเฟิง" ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้
"พี่เย่ ที่ตระกูลกู่ ทำสิ่งนี้ก็เพราะ้าทำลายตระกูลโจวของเรา ตระกูลกู่กลัวว่าพี่เย่จะแข็งแกร่งขึ้นและกลัวว่าพี่เย่จะเป็ภัยคุกคามพวกเขา หงเยว่" กระซิบข้างหูของโจวเย่
"โจวเย่" พยักหน้าและไม่พูดอะไร
"พี่ใหญ่ คนส่วนใหญ่ในเมืองไป๋หนานตอนนี้สงสัยในตระกูลโจวของเรา ตระกูลกู่ทำร้ายตระกูลซ่ง เพื่อใส่ร้ายพวกเรา พวกเราจะทำอย่างไรดี?" โจวเซียวถามอย่างกังวล
โจวเย่ยกยิ้มมุมปากและพูดด้วยรอยยิ้มชั่วร้าย "ตระกูลซ่งเป็ศัตรูกับเราอยู่แล้ว เราแค่ไหลตามน้ำและใช้โอกาสนี้กำจัดพวกเขาไปทีเดียวเลย"
"โจวเฟิง ! ออกมาซะ!” เสียงคำรามของ ซ่งหลานหลาง ดังก้องไปทั่วตระกูลโจว
โจวเฟิงเมื่อได้ยินเสียงะโ ส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ และเขาก็เป็ผู้นำในการออกไปข้างนอก ผู้าุโและสมาชิกของตระกูลโจวคนอื่นๆก็เดินตามไป
หน้าคฤหาสน์ของตระกูลโจว มีศพหกสิบศพ คลุมด้วยผ้าขาวทั้งหมด คนหลายร้อยคนในตระกูลโจว ปิดล้อมคฤหาสน์ของตระกูลโจว และะโเพื่อให้คนในตระกูลโจวออกมา
ผู้กล้าบางคนแอบเฝ้าดูจากอาคารโดยรอบ แต่ไม่มีใครกล้าเปิดเผยตัวตน
โจวเฟิง และคนในตระกูลโจวได้เดินออกมา และทุกคนในตระกูลซ่งก็สงบลง แต่ดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความดุร้ายจากความโกรธแค้น
"โจวเฟิง! หากวันนี้เ้าไม่ให้คำอธิบายที่น่าพอใจแก่ข้า ตระกูลซ่งของข้าจะทำลายตระกูลโจวของเ้าให้สิ้นซาก" ซ่งหลานหลางะโด้วยความโกรธพร้อมดวงตาที่แดงกำ
โจวเฟิงขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูดอย่างเคร่งขรึม "ซ่งหลานหลาง การตายของพวกเขาไม่เกี่ยวข้องกับตระกูลโจวของข้า หากเ้าไม่มีหลักฐาน อย่ามาใส่ร้ายตระกูลโจวของข้า"
"มันไม่เกี่ยวอะไรกับตระกูลโจวของเ้าเลยเหรอ?ทำไมเ้าไม่กล้ายอมรับ!"เ้าคิดว่าแผนการของเ้ามันสมบูรณ์แบบหรอ?" ซ่งหลานหลาง ะโด้วยความโกรธ
โจวเฟิง ไม่เปลี่ยนสีหน้าและพูดอย่างเคร่งขรึม "ซ่งหลานหลาง ข้าคือโจวเฟิง หากข้า้าทำลายตระกูลซ่งของเ้าจริง ข้าจะไม่มีวันใช้วิธีการประเภทนี้หรอก นอกจากนี้ ทำไมข้าจะต้องฆ่าคนที่อ่อนแอพวกนั้นด้วย สิ่งที่เกิดขึ้นนี้ อาจจะมีคนใส่ร้ายตระกูลโจวของข้า ข้าหวังว่าเ้า จะไม่ถูกหลอกใช้ โดยผู้อื่น"
"หยุดพูดเื่ไร้สาระได้แล้ว! ในเมืองไป๋หนานทั้งหมด นอกจากตระกูลโจวของเ้าแล้วจะมีใครอีกที่กล้า!" ซ่งหลานหลาง ะโด้วยความโกรธ ตระกูลซ่ง ไม่เคยมีความแค้นใดๆ กับตระกูลกู่ และตระกูลฮั่น
ซ่งหลานหลาง มั่นใจมากว่าตระกูลโจว เป็ผู้ลงมือทำ
"ซ่งหลานหลาง ! หากข้า้า ข้าสามารถทำลายตระกูลซ่งของเ้าเมื่อใดก็ได้ ข้าไม่จำเป็ต้องฆ่าทหารยามหกสิบคนของเ้า! โจวเฟิง ะโด้วยความโกรธ
"โจวเฟิง ! เ้าหลอกลวงพวกข้าไม่ได้หรอก ! เ้าเป็ผู้ที่ฆ่าทหารยามตระกูลซ่งของข้า!" ซ่งหลานหลาง เริ่มโกรธมากขึ้นเรื่อยๆ
"เ้าช่างงี่เง่า!" โจวเฟิงโกรธมาก และดุซ่งหลานหลางว่าเป็คนงี่เง่า!
"เนื่องจากตระกูลซ่งของท่านยืนกรานว่าเป็ตระกูลโจวของข้า ที่ฆ่าทหารยามหกสิบคนของตระกูลท่านตอนนี้ท่าน้าอะไรเหรอ? ท่าน้าต่อสู้กับตระกูลโจวของข้าให้ตายกันไปข้างเหรอ?" หลังจากหยุดไปครู่หนึ่ง โจวเย่ก็พูดเยาะเย้ยอีกครั้ง "ถ้ามีาเกิดขึ้น เมืองไป๋หนานจะไม่มีตระกูลซ่งของท่านอีกต่อไป"
"เ้าเด็กสารเลว! " ซ่งหลานหลางโกรธมาก เขาจ้องมองไปที่โจวเย่ หมัดของเขากำแน่น
"ซ่งหลานหลาง ท่านต้องคิดให้ดี!" โจวเย่พูดเยาะเย้ย เขาดูเย่อหยิ่งอย่างมาก
ในขณะนี้ ซ่งหลานหลาง ปลดปล่อยพลังปราณออกมาด้วยความโกรธ
"อาณาจักรมหาคุรุยุทธ์ระดับที่เก้า!"
ทุกคนในตระกูลโจวตกตะลึง และผู้ที่เฝ้าดูในอาคารบ้านเรือนของตนเองก็เช่นกัน
" ซ่งหลานหลาง ไม่น่าแปลกใจเลยว่าทำไมเ้าถึงมีความกล้านี้" โจวเฟิงกล่าวอย่างเ็า
"ฮึ!" ซ่งหลานหลางตะคอกอย่างเ็าและพูดด้วยความโกรธ "ฆ่าทุกคนในตระกูลโจว" ซ่งหลานหลางออกคำสั่งและเขาเป็คนแรกที่พุ่งออกไปหาโจวเฟิง