ตอนนั้นเฉียวเยว่มัวแต่ตื่นตระหนกและหวาดกลัวจนลืมเรื่องนี้ไปเสียสนิท เวลานี้เมื่อนึกได้ก็เกิดความละอายใจอย่างมาก “เป็นความผิดของข้าเอง”        หรงจ้านกุมมือของเฉียวเยว่ไว้ แล้วเอ่ยอย่างหนักแน่น “ไม่โทษเจ้า เรื่องนี้ตำหนิเจ้าได้ที่ไหนกัน นี่ใช่เรื...