ตลอดกระบวนการปรุงยาของเจียงเฉินดำเนินไปอย่างราบรื่น ไม่มีทีท่าว่าจะชะงักแม้แต่น้อย เจียงเฉินยิ้มผ่อนคลายออกมาตลอดเวลา ไม่มีความตึงเครียดหรือกังวลใดๆปรากฎขึ้นบนใบหน้าเขาแม้แต่น้อย เขาพบจุดสมดุลระหว่างสมุนไพรทั้งห้าชนิดในทันที
กั๋วฉานตกตะลึงจนถึงที่สุด เขาไม่เคยเห็นการปรุงยาที่เชี่ยวชาญขนาดนี้มาก่อน ปัญหาของธาตุทั้งห้าขัดแย้งในตัวมันเอง เป็ปัญหาที่นักปรุงยานับไม่ถ้วนไม่สามารถแก้มันได้ แต่ตอนนี้ปัญหาดังกล่าวถูกแก้โดยเจียงเฉินอย่างง่ายดายและสบายๆอีกด้วย เขาไม่สนใจปัญหาปฏิกิริยาขัดแย้งกันและทำเพียงใช้ลักษณะการก่อให้เกิดรวมทั้งห้าเข้าด้วยกัน การทำเช่นนี้ไม่เพียงแต่วัตถุดิบเ่าั้จะได้ใช้ประสิทธิภาพเต็มที่ แต่การใช้ลักษณะการก่อให้เกิดเช่นนี้ทำให้ตัวยามีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น
กั๋วฉานถึงกับสั่นสะท้าน เขายังคงจ้องมองเจียงเฉินที่กำลังปรุงยาโดยไม่กะพริบตา เทียบกับเจียงเฉินแล้ว เขารู้สึกเหมือนกับเสียเวลาเปล่ามาทั้งชีวิตของเขา การปรุงยาสามารถปรุงขึ้นมาได้ง่ายดายเช่นนี้เลยหรือ?
หากไม่ใช่ว่าเขาไม่้ารบกวนเจียงเฉิน ป่านนี้กั๋วฉานคงทุบโต๊ะและะโเชียร์เป็แน่
ปุ้ง!
เมื่อได้ยินเสียง 'ปุ้ง' ออกมาจากทะเลเพลิง เจียงเฉินตะเบ็งเสียงออกมา จากนั้นเม็ดยาที่ปกคลุมไปด้วยสีสันทั้งห้า ได้พุ่งออกมาจากเปลวไฟ เจียงเฉินถอนพลังิญญาและเปลวไฟ จากนั้นเขาก็ยื่นมือรับเม็ดยา
เม็ดยาห้าธาตุ หลอมเสร็จสมบูรณ์
กั๋วฉานจ้องมองไปยังเม็ดยาในมือของเจียงเฉินด้วยความตื่นตระหนก ดวงตาของเขาได้ถูกดึงดูดโดยเม็ดยาห้าธาตุ เพียงแค่ครึ่งชั่วโมง เจียงเฉินก็สามารถปรุงเม็ดยาห้าธาตุได้สำเร็จ
"เม็ดยามีรูปร่างที่สมบูรณ์แบบ ราวกับผลึกใส ไม่มีสิ่งใดเจือปน ธาตุทั้งห้าได้รวมเข้าด้วยกัน นี่เป็เม็ดยาห้าธาตุที่ประสิทธิภาพเต็มสิบส่วน!"
กั๋วฉานบ่นพึมพำ หากเขาไม่ได้เห็นด้วยตาของตัวเอง ต่อให้มีคนมาบอกยังไงข้าก็คงไม่มีวันเชื่อเป็แน่ ยาห้าธาตุได้ทำให้นักปรุงยาจำนวนนับไม่ถ้วนปวดเศียรเวียนเกล้า แต่มันถูกเจียงเฉินปรุงขึ้นมาอย่างง่ายดายเช่นนี้
กั๋วฉานถามในใจตัวเอง หากตัวเขาเป็คนปรุงยาห้าธาตุด้วยตนเอง ถึงแม้ว่าตัวเขาจะปรุงได้สำเร็จ อย่างมากเขาสามารถปรุงเม็ดยาห้าธาตุที่มีประสิทธิภาพเพียงแปดถึงเก้าส่วนเท่านั้น เขาไม่เคยปรุงออกมาได้สิบส่วนแม้แต่ครั้งเดียว นอกจากนี้เขายังต้องใช้เวลากว่าครึ่งวันแต่เจียงเฉินใช้เวลาแค่ครึ่งชั่วโมง เขาสามารถปรุงยาห้าธาตุที่มีประสิทธิภาพเต็มสิบส่วนออกมาได้
"พี่ชาย ท่านคิดอย่างไรเกี่ยวกับยาห้าธาตุเม็ดนี้?"
เจียงเฉินถามออกมาพร้อมยิ้มให้
"น้องชาย จะ....เ้า....."
กั๋วฉานไม่สามารถพูดได้จบประโยคจากนั้นเขาก็เข้ามากอดเจียงเฉินและร้องไห้ออกมา น้ำตาของเขาได้ไหลรินลงทั่วทั้งไหล่ของเจียงเฉิน เขาไม่สามารถกักเก็บความเศร้าไว้ภายในได้อีก
"น้องชาย ท่านจงใจพาข้ามาที่นี่เพื่อฉีกหน้าข้าใช่หรือไม่!"
กั๋วฉานรู้สึกเศร้าสลด ภายในแคว้นฉีเขาไม่เคยเชื่อเื่ทักษะการปรุงยามาก่อน ไม่เคยคิดจะยอมรับใคร ไม่เคยนึกฝันมาก่อนว่าการปรุงยาของนักปรุงยาแก่นแท้มนุษย์ผู้นี้จะทำให้เขานับถือได้
"พี่ชาย ข้ามีทักษะที่ช่วยในการฝึกฝนพลังิญญา ไม่รู้ว่าท่านสนใจหรือไม่?"
เจียงเฉินพูดออกมา จากนั้นเขาได้ส่งบทคัดลอกม้วนตำราทักษะยอดิญญาต้าเหยี่ยนไปให้กั๋วฉานผ่านััเทวะ
ทักษะยอดิญญาต้าเหยี่ยนเป็รากฐานสำคัญที่สุดของเจียงเฉิน เหตุที่เขาสอนให้กั๋วฉานเรียนรู้ทักษะนี้ เพราะเขามีเป้าหมาย ไม่ต้องสงสัยเลยว่ากั๋วฉานจะกลายมาเป็สหายที่แท้จริงของเขา หลังจากนี้ เจียงเฉินอาจหลีกเลี่ยงที่จะสร้างขุมกำลังของตัวเองในอนาคต นักปรุงยาถือว่าเป็สิ่งจำเป็ในทุกๆกลุ่ม เจียงเฉินไม่้าเสียเวลาและพลังงานไปกับการปรุงยา ดังนั้นเขา้าแสวงหานักปรุงยาที่สามารถทำงานให้เขาได้ กั๋วฉานเป็ตัวเลือกที่สมบูรณ์แบบ
ทักษะยอดิญญาต้าเหยี่ยนได้แบ่งออกเป็สองส่วน และเจียงเฉินให้ส่วนแรกกับกั๋วฉานไป เขา้าเห็นว่ากั๋วฉานเข้าใจมันได้หรือไม่ ทักษะยอดิญญาต้าเหยี่ยนเป็ทักษะขั้นสูงและซับซ้อนเป็อย่างมาก มันไม่ใช่สิ่งที่ทุกคนจะฝึกกันได้ง่ายๆ หากกั๋วฉานสามารถแตกฉานในส่วนแรกได้เพียงลำพัง เขาก็สามารถปรุงยาระดับ์ได้ และจะกลายเป็นักปรุงยาระดับ์
ท่าทีของกั๋วฉานได้เปลี่ยนไปอย่างมาก ทักษะยอดิญญาต้าเหยี่ยนได้ผุดเข้ามาในััเทวะของเขาราวกับน้ำที่ไหลเชี่ยว ตำราลึกลับนี้ได้นำพาเขาจมลึกเข้าไปในความคิด ด้วยทักษะนี้ได้ทำให้เขาไม่อาจดึงตัวเองกลับมาได้
กั๋วฉานสั่นสะท้านและคิ้วขมวดแน่น ชัดเจนว่าเขาไม่สามารถเข้าใจตำราที่ซับซ้อนนี้ได้โดยทันที
"พี่ชาย นี่คือทักษะบ่มเพาะพลังิญญาเรียกว่า ทักษะยอดิญญาต้าเหยี่ยน ข้าส่งให้ท่านก่อนในส่วนแรก และเมื่อท่านแตกฉานในส่วนแรกแล้ว ข้าจะสอนในส่วนที่สองแก่ท่าน หากท่านเชี่ยวชาญทักษะนี้ ท่านจะ้าเป็ปรมาจารย์นักปรุงยาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดแห่งยุคได้แน่นอน"
เจียงเฉินพูดออกมา
ท้ายที่สุดแล้ว กั๋วฉานก็หยุดตัวเองจากการเรียนรู้ตำรานั่น เพียงแค่สองถึงสามนาทีเท่านั้น หน้าผากของเขาเต็มไปด้วยเหงื่อ ในตอนนี้เขามองไปยังเจียงเฉินเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง เคารพนับถือ ซาบซึ้งใจ หลากหลายอย่าง เขาสับสนว่าจริงๆแล้วเจียงเฉินเป็ใครกันแน่ และทำไมเขาถึงได้มีทักษะบ่มเพาะพลังิญญาขั้นสูงและซับซ้อนถึงเพียงนี้
"น้องชาย ของขวัญนี้มันมีค่าเกินไปสำหรับข้า"
หาได้ยากที่กั๋วฉานจะจริงจังขึ้นมา นักปรุงยาเช่นเขา ย่อมรู้ดีว่าทักษะบ่มเพาะพลังิญญานั้นสำคัญขนาดไหนสำหรับนักปรุงยา ทักษะยอดิญญาต้าเหยี่ยนถือได้ว่าเป็ความใฝ่ฝันของนักปรุงยานับไม่ถ้วน
การที่เจียงเฉินตัดสินใจส่งมอบทักษะนี้ให้เขา เจียงเฉินคำนึงว่ากั๋วฉานเป็พี่ชายของเขา ทำให้กั๋วฉานรู้สึกซาบซึ้งใจเป็อย่างมาก
"ท่านหยุดซาบซึ้งก่อนเถอะ ข้าไม่ชอบ ในตอนนี้ข้ามียาห้าธาตุแล้ว ถึงเวลาที่ข้าจะต้องกลับไปบ่มเพาะเงียบๆแล้ว ข้าขอตัวลา"
เจียงเฉินกุมมือต่อกั๋วฉาน จากนั้นเขาได้พาเยี่ยนเฉินหยวี่และหวงต้าออกจากูเาไป
กั๋วฉานมองไปยังหลังของเจียงเฉิน ความสับสนอยู่ในแววตาของเขา เขาคิดกับตัวเองว่า
"น้องข้าเอ๋ย เ้าเป็คนเช่นไรกันแน่?"
ใน่บ่าย เจียงเฉินได้เรียกให้ศิษย์นอกจำนวนหนึ่งสร้างบ้านใหม่ให้เขาภายในเรือนที่พัก หลังจากนั้นเขาก็เริ่มเก็บตัวบ่มเพาะพลังตอนกลางคืน
ยาห้าธาตุ เป็ยาขั้นปฐีระดับต่ำ สำหรับเจียงเฉินในตอนนี้ มันมอบประโยชน์ให้เขาอย่างมาก ด้วยการช่วยเหลือของทักษะร่างแปลงั เขาสามารถดูดซับพลังงานทั้งหมดได้ หากยานั้นระดับสูงเกินไป เขาก็ไม่สามารถดูดซับมันได้สมบูรณ์ มันคงไม่ใช่เื่ดีนัก
ความจริงแล้ว ด้วยรากฐานของเจียงเฉินในตอนนี้ เขาสามารถทะลวงเข้าสู่แก่นแท้์โดยไม่จำเป็ต้องกังวลใดๆ มันเป็เื่ง่ายดายสำหรับเขาเมื่อเทียบกับคนอื่น คนธรรมดาทั่วไปจะทะลวงผ่านจากแก่นแท้มนุษย์เข้าสู่แก่นแท้์ พวกเขาจะต้องทะลวงผ่านช่องว่างที่ใหญ่โตให้ได้ พวกเขาจำเป็ต้องควบคุมพลังหยวนฟ้าดินให้ได้
อย่างไรก็ตาม เื่การบ่มเพาะพลังของเจียงเฉิน เขามีประสบการณ์ของยอดนักบุญ เขาทำเพียงแค่ต้องรวบรวมพลังงานเท่านั้น ไม่มีคอขวดตลอดเส้นทางของเขา เมื่อเขาเก็บสะสมพลังงานได้เพียงพอและมีตราประทับัถึงเกณฑ์ที่กำหนดในตำราทักษะร่างแปลงั เขาก็สามารถทะลวงผ่านได้ทันที นี่เป็ข้อยกเว้นเฉพาะที่ไม่ว่าใครก็ไม่อาจเทียบได้
อย่างไรก็ตาม เพื่อความมั่นคงของรากฐานและศักยภาพของเขา เจียงเฉินตัดสินใจที่จะดูดซับยาห้าธาตุเป็อันดับแรก ก่อนที่เขาจะทะลวงเข้าสู่ขอบเขตแก่นแท้์ ด้วยสิ่งนี้เขาไม่จำเป็ต้องกังวลเกี่ยวกับรากฐานของเขาจะไม่เสถียรอีกต่อไป
ยาห้าธาตุเป็เม็ดยาที่ดีที่สุดที่สามารถช่วยเสริมสร้างความแข็งแกร่งของรากฐาน เม็ดยาเต็มไปด้วยพลังงานของธาตุแตกต่างกันห้าชนิด อวัยวะภายในทั้งห้าสามารถดูดซับได้โดยตรงและสร้างรากฐานที่แข็งแกร่ง
เจียงเฉินนำเม็ดยาออกมาแล้วกลืนมันลงไปทั้งอย่างนั้น ภายใต้การโคจรทักษะร่างแปลงั พลังงานจากเม็ดยาห้าธาตุได้แตกกระจายเข้าส่วนทุกส่วนของร่างกาย จิติญญา และอวัยวะภายในทุกส่วน
หงึก.......!
ความรู้สึกของมันได้ทำให้ร่างกายของเจียงเฉินสั่นเทาเล็กน้อย ราวกับฝนได้เริ่มตกลงมาหลังจากเกิดภัยแล้งมาเป็ระยะเวลายาวนาน ช่างเป็ความรู้สึกที่วิเศษอะไรเช่นนี้
เจียงเฉินได้ดูดดื่มไปกับ่เวลาที่สุดวิเศษในตอนที่เขากำลังดูดซับยาห้าธาตุ ตัวเขาชะลอขั้นตอนการดูดซับ เจียงเฉินไม่ได้เร่งรีบดูดซับมัน หลังจากผ่านไปหนึ่งวันหนึ่งคืนเขาก็ดูดซับมันได้โดยสมบูรณ์
ในขณะที่เจียงเฉินฟื้นสติ เกิดเงาัสีแดงโลหิตเคลื่อนที่ไปรอบร่างกายของเขา เมื่อทักษะร่างแปลงันั้นแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ พลังปราณและโลหิตของเขาก็จะแข็งแกร่งยิ่งขึ้นเช่นกัน
หลังจากดูดซับเม็ดยาห้าธาตุสำเร็จ ไม่เพียงแต่รากฐานของเขาแข็งแกร่งยิ่งขึ้น แต่มันยังช่วยเจียงเฉินสร้างตราประทับัเพิ่มขึ้นอีกห้าดวง หลังจากนั้น พลังงานภายในเม็ดยาห้าธาตุมีมากมายมหาศาล เม็ดยาขั้นปฐีระดับต่ำเทียบได้กับดวงจิตอสูรแก่นแท้์ขั้นกลางเลยทีเดียว
ในตอนนี้ ภายในทะเลปราณของเจียงเฉินได้มีตราประทับัทั้งหมดแปดสิบห้าดวง อีกเพียงนิดเดียวก็จะครบหนึ่งร้อยดวง ตราบที่เขาได้สร้างตราประทับครบหนึ่งร้อยดวง เขาก็จะสามารถทะลวงเข้าสู่ขอบเขตแก่นแท้์ได้ ในตอนนั้นความพละกำลังของเขาคงมากกว่าหนึ่งล้านจิน มันทรงพลังอย่างไม่น่าเชื่อ
"เจียงเฉิน จงรับภารกิจ"
ในตอนที่เจียงเฉินออกจากการฝึกตน และเดินออกจากห้องของเขา น้ำเสียงที่นุ่มลึกได้ดังขึ้นมาจากบนฟ้า เสียงนั่นดังมากจนศิษย์ทุกคนในนิกายเซวียนอี้ได้ยิน
"เจียงเฉิน จงรับภารกิจ...เสียงนี่มัน เสียงของท่านผู้นำนิกาย!"
"เขาจะกำหนดภารกิจอะไรให้กับเจียงเฉิน?"
"เงียบซะ! แล้วฟังว่ามันเกี่ยวกับอะไร!"
ศิษย์หลายคนต่างใเมื่อได้ยินเสียง นี่เป็ครั้งแรกที่เกิดเื่เช่นนี้ขึ้นในนิกายเซวียนอี้ ตามปกติแล้วภารกิจต่างของศิษย์จะถูกกำหนดเป็ความลับ ไม่เคยเปิดเผยออกมาเช่นนี้
"เจียงเฉินจงฟัง เมื่อวานเ้าได้ก่อเื่ขึ้นมากมายในเขตนอก เ้าได้ล่วงเกินศิษย์พี่ เ้าไม่แสดงความเคารพผู้าุโ ข้าจะประกาศบทลงโทษของเ้า เมื่อเร็วๆนี้ได้มีปีศาจโลหิตปรากฎตัวขึ้นที่เขตหวงฉี มันได้สังหารผู้บริสุทธิ์ไปเป็จำนวนมาก ข้าขอสั่งให้เ้าไปสังหารปีศาจโลหิตเพียงลำพัง เ้าต้องออกไปในทันที อย่าได้ชักช้า
เสียงของนักพรตเซวียนอี้ดังก้องชัดเจน เสียงดังออกมาจากข้างบนท้องฟ้าเหนือูเาเซวียนอี้ราวกับเสียงฟ้าคำราม มันแสดงถึงพลังที่ยิ่งใหญ่ของผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสูงสุด ทำให้ผู้คนเคารพนับถือ
หลังจากพูดจบ เสียงของนักพรตเซวียนอี้ก็ได้หายไป แต่ทั่วทั้งนิกายเซวียนอี้นั้นเดือดพล่าน
"อะไรนะ? สังหารปีศาจโลหิตด้วยตัวคนเดียว? นี่ไม่เท่ากับส่งเจียงเฉินไปตายหรอกหรือ? ท่านผู้นำพูดไม่ได้พูดว่าเื่ที่เกิดขึ้นเมื่อวานได้จบลงแล้วหรอกหรือ? ทำไมเขาถึงได้้าลงโทษเจียงเฉินในตอนนี้?"
"บัดซบ! ไม่ใช่เมื่อสิบกว่าปีก่อนมันได้ถูกกำจัดสิ้นซากไปแล้วมิใช่หรือ? ยังจำเหตุการณ์เื่คนทรงจันทราโลหิตได้หรือไม่? มันได้สังหารคนบริสุทธิ์จำนวนนับไม่ถ้วนและสร้างหายนะแก่แคว้นฉีไว้มากมาย และท้ายที่สุดผู้นำนิกายทั้งสี่ได้ร่วมมือกันและในที่สุดก็สังหารมันได้สำเร็จ ข้าไม่คาดคิดเลยว่ายังจะมีปีศาจโลหิตหลงเหลืออยู่หลังจากผ่านมานับสิบปีแล้ว"
" มันเป็เื่จริง ที่ปีศาจโลหิตอยู่ในเขตหวงฉี บางคนบอกกับข้าว่า มันเรียกตัวเองราชันย์จันทราโลหิต มันแข็งแกร่งมาก! นอกจากนี้ปีศาจโลหิตยังมีชีวิตอยู่จากการดื่มเืของผู้คน มันโเี้อำมหิต ให้เจียงเฉินไปสังหารปีศาจโลหิตเพียงลำพัง ไม่ต่างจากให้เขาฆ่าตัวตาย หรือที่จริงแล้วผู้นำนิกาย้าผลักเจียงเฉินลงสู่ขุมนรก"
"บางทีอาจเป็เพราะเฝินจงถังและหลานชายของมันเฝินคุนไม่้าไว้ชีวิตเจียงเฉิน พวกมันจึงได้กดดันผู้นำนิกายให้มอบภารกิจฆ่าตัวตายแก่เจียงเฉิน?"
ทุกคนต่างประหลาดใจ เหตุการณ์ที่ปีศาจโลหิตได้สังหารไปกว่าพันชีวิต เมื่อสิบกว่าปีก่อนได้ทำให้ทุกคนรับรู้ถึงสิ่งที่เจียงเฉินต้องไปเผชิญ วันนี้ปีศาจโลหิตได้หวนกลับมา การที่ส่งเจียงเฉินไปเพียงลำพังเพื่อสังหารมัน ไม่แตกต่างจากภารกิจฆ่าตัวตายแต่อย่างใด
