ภายในห้องโถงของธนาคารหลังจากสามารถขู่ขวัญตำรวจได้แล้ว พวกโจรก็มีความฮึกเหิมเป็อย่างมากในขณะที่พวกมันกำลังมองหาตัวประกันเพิ่ม โจรใส่หน้ากากที่ดูเหมือนหัวหน้าก็เหลือบไปเห็นถังหว่านที่หลบอยู่ข้างหลังหยางเฉินเข้าอย่างไม่ตั้งใจ
ทันใดนั้นดวงตาของหัวหน้าโจรก็วาวโรจน์ขึ้นอย่างหื่นกระหาย
ด้วยรูปลักษณ์ที่ทรงเสน่ห์ของหญิงสาวบวกกับการปล้นธนาคารทั้งสามครั้งที่ผ่านมาประสบความสำเร็จอย่างล้นหลามทำให้พวกโจรเกิดความเหลิงถึงขีดสุด
ฮอร์โมนของหัวหน้าโจรพลุ่งพล่านเป็อย่างมากเพราะชุดสไตล์ตะวันตกที่หญิงสาวสวมใส่อยู่ กระโปรงรัดรูปเช่นสาวสำนักงาน ดูเย้ายวนอย่างยิ่ง
มัน้าผู้หญิง!
ลูกน้องโจรที่เหลือเห็นหัวหน้าตัวเองจ้องมองหญิงสาวคนหนึ่งอย่างหื่นกระหายก็เกิดความคิดชั่วร้ายขึ้นมาทันที
โจรผู้หนึ่งออกความเห็นขึ้นด้วยน้ำเสียงแหบแห้งว่า
"พี่ใหญ่หากพี่้านังหญิงสาวเลวนั่นก็จัดการได้เลยพวกเรารอเวียนเทียนต่อจากพี่อยู่ เราจะจัดให้เธอจนถึงเย็นเลยดูสิว่าเธอจะยังคงเดินได้อีกหรือเปล่า?"
"ดูบั้นท้ายดินะเินั่นสิ... แม่เ้าโว้ย..." โจรอีกคนกล่าวพลางเลียริมฝีปาก
"บั้นท้ายอะไรกันต้องหน้าอกสิ หน้าอกคู่มหึมานั่น กำลังรอมือของข้าให้ไปขยำอยู่ ฮ่า ฮ่า ฮ่า..."
กลุ่มโจรต่างพูดกันสนุกปากพร้อมเสียงหัวเราะชอบใจ
ถังหว่านทั้งอับอายทั้งไม่พอใจใบหน้าที่ซีดขาวของเธอปรากฏสีแดงขึ้นมาแต่เธอก็ยังคงไม่กล้าพอที่จะลุกขึ้นต่อต้านพวกโจรติดอาวุธกลุ่มนี้ สถานะและความภาคภูมิใจของเธอดูเหมือนจะไม่มีประโยชน์ในนาทีนี้
ดวงตาของถังหว่านเริ่มสั่นระริกเต็มไปด้วยความสิ้นหวังและหวาดกลัว
"พี่ใหญ่ พี่เปิดก่อนเลยแล้วเดี๋ยวพวกเราจะตามไป"โจรคนหนึ่งกล่าวขึ้นอย่างกระหยิ่มยิ้มย่อง
ชายสวมหน้ากากที่เป็หัวหน้าดูเหมือนไม่อาจอดทนต่อไปได้อีกมันโยนปืนให้ลูกน้องก่อนจะปลดเข็มขัดกางเกงแล้วเดินเข้าหาถังหว่านอย่างรวดเร็ว
ถังหว่านหายใจถี่รัวจิตใต้สำนึกของเธอบอกให้เธอหดตัวอยู่เื้ัหยางเฉินให้ใกล้ที่สุดเท่าที่จะเป็ไปได้
ภายใต้สถานการณ์อันล่อแหลมเช่นนี้ แน่นอนว่าเธอมีความคิดที่จะกัดลิ้นฆ่าตัวตาย!
"เฮ้ย ไอ้หนูถ้าแกวิ่งหนีหางจุกตูดไปซะตอนนี้ล่ะก็ ข้าจะรับประกันได้ว่าแกจะยังรอดตายไปดูดนมแม่ได้ต่อไป..." หัวหน้าโจรเผยรอยยิ้มอันเจิดจรัสดวงตาทั้งสองข้างเต็มไปด้วยความหลงใหลเคลิบเคลิ้ม
หยางเฉินยังคงไม่ขยับเขยื้อนไปไหนเมื่อมีสาวงามอย่างถังหว่านอยู่ด้านหลังแล้วหยางเฉินไม่อาจปล่อยให้สาวงามตกอยู่ในเงื้อมมือของคนชั่วอย่างแน่นอน
"เฮ้ แกรีบวางเงินไว้แล้วจะไสก้นไปไหนก็ไป พวกข้าจะเล่นกับนังหมูนี่ต่อหน้าต่อตาพวกแกนี่แหละ"
หยางเฉินลุกขึ้นยืนอย่างไม่สบอารมณ์
โจรหลายคนเห็นดังนั้นก็กล่าวอย่างโกรธเกรี้ยวว่า
"ไอ้สารเลวแกอยากตายนักใช่มั้ย!?"
โจรหลายคนจ่อปืนไปที่หัวของหยางเฉินในทันที
ถังหว่านเงยหน้าที่อาบไปด้วยน้ำตาจ้องมองหยางเฉินอย่างประหลาดใจ ตอนนี้แผ่นหลังของหยางเฉินดูกว้างใหญ่เป็พิเศษ หัวใจของเธอเต้นระรัว เธอไม่คิดว่าผู้ชายเสเพลคนนี้จะเข้าปกป้องเธอ ด้วยพละกำลังที่ผิดธรรมดาของหยางเฉินเอง!
ทันทีที่ชายผู้นี้เข้าปกป้องเธอถังหว่านก็รู้สึกถึงความผิดปกติ มันเป็ความรู้สึกที่แปลกประหลาดคล้ายหัวใจของเธอได้รับการห่อหุ้มด้วยผ้าฝ้ายที่อุ่นสบายและมั่นคง
ทำไมเขาทำเช่นนั้น? เขา้าอะไรกันแน่?
ข้อสงสัยมากมายวิ่งเข้าทิ่มแทงหัวใจของถังหว่านทำให้เธอเกือบลืมสถานการณ์ที่สิ้นหวังเมื่อครู่ไปอย่างสิ้นเชิง
ชายสวมหน้ากากมองหยางเฉินอย่างพิจารณา จากนั้นจึงหยุดเดิน ยกยิ้มขึ้นที่มุมปากพร้อมเอ่ยขึ้นว่า
"ใจกล้าไม่เบานี่หว่าอยากทำตัวเป็พระเอกช่วยสาวงามหรือไง ข้ารู้ความคิดของแกหมดแล้วไอ้หล่อวันนี้ข้าจะเล่นกับเอ็งสักหน่อย ข้าจะอัดใบหน้าหล่อๆ นั่นให้เละแล้วมอบความสุขให้หญิงสาวด้านหลังแก ให้แกได้รู้ว่าโลกแห่งความจริงมันเป็ยังไง"
พูดจบชายสวมหน้ากากก็งัดกระบวนท่าลับออกมาใช้ในทันทีเขายื่นมือออกไปข้างหน้าด้วยความรวดเร็วปานสายฟ้าฟาดเพื่อหวังคว้าคอของหยางเฉิน!
แต่ในสายตาของหยางเฉินกระบวนท่านี้เชื่องช้าเป็อย่างมาก หยางเฉินตอบโต้กลับไปด้วยฝ่ามือเข้าที่ใบหน้าของหัวหน้าโจรอย่างจัง!
"แป๊ะ!!"
หัวหน้าโจรรู้สึกวิงเวียนศีรษะคล้ายลมไปทันทีร่างกายส่ายโอนเอนไปมาคล้ายจะล้มลงได้ทุกเมื่อ!
มันเอามือััใบหน้าที่บวมเป่งอย่างมึนงงลืมแม้วิธีการพูดไปชั่วขณะ
โจรที่เหลือยังตามความเร็วของหยางเฉินไม่ทันในขณะที่เห็นหัวหน้ากำลังจะสั่งสอนชายหนุ่มนั้น พวกเขาก็ได้ยินเสียงตบที่ดังสนั่น และเห็นหัวหน้าตัวเองกระเพื่อมขึ้นจนตัวลอยเล็กน้อยทันใดนั้นพวกมันก็ตื่นตะลึงจนลืมเหนี่ยวไกปืนช่วยหัวหน้าของตนเองไปอย่างสิ้นเชิง
หยางเฉินรู้สึกรำคาญใจเป็อย่างมาก
"ไอ้หมีแก่... จรรยาบรรณวิชาชีพของพวกแกหายไปไหนหมด!? กล้าเข้ามาปล้นธนาคารกลางวันแสกๆแบบนี้ได้ยังไงกัน!?พวกแกก็ปล้นธนาคารมาหลายครั้งแล้วแต่นี่อะไร!พวกแกควรจะทิ้ง่ให้คนฝากเงินกันก่อนสิ!?
อา... ฉันมาที่นี่เพื่อขึ้นเงินเช็คของตัวเองแต่กลับถูกเ้าหน้าที่สาวสวยปฏิเสธ และให้ไปพบผู้จัดการของธนาคารแทนแต่พวกแกกลับมาก่อเื่วุ่นวายที่นี่ทำเสียงดังโหวกเหวกโวยวายอย่างกับมีคอนเสิร์ตโอเปร่าพวกแกกะจะไม่ให้ฉันมีเวลาขึ้นเงินเลยหรือยังไง!? ดูพวกแกทำสิได้เงินมาแล้วก็น่าจะรีบหนีไป ยังมาเล่นละครเกาหลีน้ำเน่าอะไรนี่อีก? ฉันยัง้าใช้เงินนะโว้ย!!
พวกแกมาปล้นธนาคารหรือมาทำอะไรกันแน่มัวแต่มาเล่นกับผู้หญิง?เพิ่งออกมาจากถ้ำหรือไงกันแล้วยังเลือกผู้หญิงที่ฉันรู้จักอีกต่างหาก! คนอื่นมีให้เลือกตั้งเยอะแยะ! เธออุตส่าห์ซ่อนอยู่ข้างหลังฉันแล้วแท้ๆบัดซบจริงๆ!!
อ่อ... พวกแกยังมีหน้ามาบอกอีกนะว่าจะเวียนเทียนจนกว่าพระอาทิตย์จะตกดิน!ฉันยัง้าที่จะกินอาหารกลางวันและกลับไปเล่นเกมอยู่นะโว้ย!ไอ้หอกหัก? ไปเล่นที่อื่นไป! ถึงวัยหมดประจำเดือนแล้วหรือไงวะ!?"
โจรทั้งเจ็ดยืนนิ่งค้างอย่างตื่นตะลึง
รวมถึงถังหว่านก็เช่นกันเธอเหม่อมองหยางเฉินอย่างนิ่งงันไปในทันที
แต่ไม่นานนักพวกโจรก็กลับมารู้สึกตัวพร้ะโกนเสียงด่าทอ และสาปแช่งออกมา
"แม่จ๋าสารเลวนี้กล้าต่อว่าพวกเราถึงเพียงนี้!!"
"เอาะุให้มันกินเดี๋ยวนี้!"
เหล่าโจรยกปืนขึ้นเล็งไปที่หัวหยางเฉินโดยพร้อมเพรียง!
ถังหว่านะโขัดขึ้นทันที
"อย่านะ" เธอไม่อาจทนเห็นคนที่ปกป้องเธอ มาตายเพื่อเธออย่างเด็ดขาด ไม่เช่นนั้นเธอจะต้องรู้สึกเสียใจไปชั่วชีวิต
แต่ทันใดนั้นเองหยางเฉินก็คว้าตัวหัวหน้าโจรที่ยืนงงอยู่ข้างๆ เพื่อกำบังตัวเขาและถังหว่านไว้!
หัวหน้าโจรรู้สึกหมดเรี่ยวแรงไปในทันใด ร่างอันใหญ่โตของมันถูกหยางเฉินลากไปมาคล้ายตุ๊กตายางตัวหนึ่งมันแทบจะหมดสติไปในทันที
"ยิงเลย! ยิ่งให้ทะลุมาที่ฉันนี่!"หยางเฉินะโขึ้นจากทางด้านหลัง
แต่พวกโจรเองก็ไม่ได้โง่พวกมันบางคนอ้อมไปด้านหลัง และเล็งปืนไปที่ถังหว่าน พร้อมพูดขึ้นว่า
"อยากให้พวกเรายิงเธอหรือไง?"
ถังหว่านหลับตาลงเธอรู้ว่าจำนวนโจรเช่นนี้หยางเฉินไม่มีทางต้านทานได้ไหวสิ่งที่หยางเฉินทำเป็เพียงความหวังเล็กๆ ก่อนที่เธอกำลังจะตายในไม่ช้านี้เท่านั้น
"ยิงน้องแกสิวะ!"
หยางเฉินก็ไม่รอให้พวกโจรได้เหนี่ยวไกเขาโยนร่างมหึมาของหัวหน้าโจรให้ลอยออกไปในทันที!
ร่างกายมนุษย์ที่หนักกว่าสองร้อยปอนด์เหมือนลูกะุปืนใหญ่ที่ลอยกระแทกพวกโจร ให้หมอบแน่นิ่งอยู่กับพื้น!
"เล่าจื๊อจะบอกอะไรให้พวกแกฟัง ผู้ชายสามารถใช้ปืนกับผู้หญิงได้แต่ต้องยิงที่หว่างขาของพวกเธอเท่านั้น" หยางเฉินกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม
คำพูดของหยางเฉินทำให้ทุกคนในห้องตื่นตะลึง
บนเส้นแบ่งระหว่างชีวิตและความตายถังหว่านที่ได้หยางเฉินช่วยชีวิตไว้ ก็รู้สึกถึงความอบอุ่นที่เกิดขึ้นภายในจิตใจเสียงของหยางเฉินในเวลานี้เหมือนเสียงแห่ง์ที่ตรงไปตรงมานั่นทำให้ริมฝึปากสีดอกกุหลาบของเธอปรากฏร่องรอยของความอ่อนโยน
ผู้ชายคนนี้สามารถกลั่นแกล้งคนอื่นได้ทุกเวลาจริงๆ!