หลินเสวียนมิอาจรับรู้เหตุการณ์อันอลหม่านที่เกิดขึ้นในแดนรกร้างกว้างใหญ่ พลังปราณอันทรงพลังยังคงปั่นป่วนอยู่เหนือเมืองอู่ถานถึงสามชั่วยาม ก่อนจะค่อยๆ สงบลง ปรากฏการณ์ประหลาดของดวงตาหยินหยางและดวงตาศักดิ์สิทธิ์ก็ค่อยๆ เลือนหายไป ในอ้อมกอดนุ่มนวลของซวนเยียนหราน หลินเสวียนเรอด้วยความอิ่มเอม ก่อนจะหลับไหลอย่างสบายอารมณ์
อีกครึ่งชั่วยามต่อมา ผู้คนในเมืองอู่ถานค่อยๆ ฟื้นคืนสติจากภวังค์อันหนักอึ้ง เหล่าสมาชิกตระกูลเซียว หลินเป่า และผู้อื่นๆ ต่างทยอยตื่นขึ้นมา
แม้ความรู้สึกจะคล้ายคลึงกัน แต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับทั้งสองฝ่ายกลับแตกต่างราวฟ้ากับเหว เมื่อสมาชิกตระกูลเซียวฟื้นจากความตกตะลึง สิ่งที่ปรากฏต่อหน้าคือห้องโถงที่พังยับเยิน เซียวสุ่ยที่ถูกฝังอยู่ใต้ซากปรักหักพัง และเหมืองหินิญญาชั้นสูงที่ถูกดูดพลังไปจนเกือบหมดสิ้น
ความจริงแล้ว หลินเสวียนมิอาจดูดกลืนพลังปราณจากเหมืองหินิญญาได้ทั้งหมด กระนั้น พลังปราณแห่ง์และดินที่ปั่นป่วนได้ช่วยยกระดับพลังฝีมือของสมาชิกตระกูลเซียวหลายคนขึ้นหนึ่งขั้น แต่สิ่งที่ต้องแลกมาก็คือการสูญเสียเหมืองหินิญญาชั้นสูงไปกว่าครึ่งหนึ่ง
แรกเริ่ม สมาชิกตระกูลเซียวบางส่วนต่างปลาบปลื้มกับการเลื่อนขั้น แต่เมื่อได้เห็นผลลัพธ์ที่แท้จริง พวกเขาก็แทบจะร้องไห้ออกมา!!
เหตุใดจึงเป็เช่นนี้? พวกเขาตั้งใจเพียงแต่จะรักษาการหมั้นหมายกับซวนเยียนหรานไว้ มิได้คิดจะยกเลิกเพื่อประโยชน์ของตระกูลเซียว
แต่เหตุใดจึงกลายเป็เช่นนี้? การหมั้นหมายถูกยกเลิก และเหมืองหินิญญาชั้นสูงก็สูญเสียไปกว่าครึ่ง?!
ทารกน้อยผู้นี้เป็ปีศาจหรืออย่างไร? มันค้นพบเหมืองหินิญญาที่ซ่อนอยู่ใต้ดินได้อย่างไร? ที่นั่นมีกลไกป้องกันมากมายหลายร้อยชั้น!
“ฮ่ะ… ขอบคุณสำหรับการต้อนรับ” หลินเป่าลุกขึ้นจากพื้นด้วยสีหน้าไม่สบายใจนัก
ตระกูลหลินแม้จะซื่อตรง แต่หลินเป่าก็ยังรู้สึกอึดอัดกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เขาช่วยยุติการหมั้นหมาย แล้วยังได้เหมืองหินิญญาไปครึ่งหนึ่ง ยิ่งไปกว่านั้น ปรากฏการณ์อันน่าอัศจรรย์ที่เกิดจากบุตรศักดิ์สิทธิ์ของตระกูลหลินดูเหมือนจะนำมาซึ่งผลประโยชน์มหาศาล…
ซวนชู่และซวนเยียนหรานค่อยๆ ลุกขึ้น เมื่อลืมตาขึ้น พวกเขาก็รับรู้ได้ถึงความประหลาดใจของอีกฝ่าย เพราะทั้งสองได้เลื่อนขั้นขึ้นหนึ่งระดับภายในเวลาเพียงสองชั่วยาม!! ยิ่งกว่านั้น พวกเขารู้สึกราวกับเข้าใจบางสิ่งบางอย่างจากการใช้ดวงตา นี่คือบุตรศักดิ์สิทธิ์ของตระกูลหลินจริงๆ หรือ? มันทรงพลังเกินไปแล้ว!!
“อื้อ… ผู้นำตระกูลเซียว อีกไม่กี่วันข้างหน้าจะเป็งานเลี้ยงฉลองครบรอบเดือนของซวนเอ๋อร์ ตระกูลหลินจะเชิญตระกูลใหญ่ๆ ในอาณาจักรฉีซานทั้งหมด”
“คนอื่นอาจจะไม่มา แต่ตระกูลเซียวต้องมา!” หลินเป่าส่งบัตรเชิญให้ด้วยสีหน้าไม่สบายใจ
เซียวจ้านที่ยังคงตกอยู่ในความสับสนจากการสูญเสียเหมืองหินิญญาชั้นสูงไปครึ่งหนึ่ง รับบัตรเชิญไปด้วยความงุนงง
“ไม่ต้องพูดถึงของขวัญ เพียงแค่มาเป็เกียรติก็พอแล้ว เราได้รับประโยชน์มากพอแล้วจากวันนี้ ถือเป็ของขวัญล่วงหน้าสำหรับงานเลี้ยงก็แล้วกัน…”
พูดจบ แม้แต่หลินเป่าก็ทนไม่ไหว ก่อนที่ตระกูลเซียวจะได้ตอบโต้อะไร เขาก็รีบพาซวนชู่และซวนเยียนหรานจากไปแล้ว!
ชั่วครู่ต่อมา สมาชิกตระกูลเซียวที่ได้รับผลกระทบอย่างหนักก็ค่อยๆ ฟื้นคืนสติ!
“ตระกูลหลิน…”
“พวกเขาต้องชดใช้เหมืองหินิญญาของตระกูลเซียวก่อนจากไป!”
เมื่อมองดูหลินเป่าที่จากไป และห้องโถงใหญ่ของตระกูลเซียวที่พังทลาย เซียวจ้านแทบจะร้องไห้ออกมา
“ท่านผู้นำ จะทำอย่างไรดี?” ผู้เฒ่าคนหนึ่งถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ
มือที่กำด้ามดาบแน่น ดวงตาแดงก่ำ ความโกรธจนพูดไม่ออก “ข้าจะสังหารพวกมัน…”
“เราทำได้หรือ?” เซียวจ้านร้องถามด้วยน้ำตาคลอ เขานั่งลงกับพื้นด้วยท่าทางหมดหวัง
เมื่อมองดูเด็กน้อยของตระกูลหลิน พลังของมันส่องประกายราวกับสายรุ้ง นี่คืออัจฉริยะที่แท้จริง แล้วมองไปที่อดีตอัจฉริยะของตระกูลเซียวที่ดูเหมือนหมดเรี่ยวแรง พวกเขาก็ค่อยๆ สูญเสียความหวัง
พวกเขาคิดว่าเซียวสุ่ยจะมีโอกาสก้าวหน้า แต่กลับด้อยกว่าทารกอัจฉริยะของตระกูลหลิน…
ผู้เฒ่าคนนั้นสั่นเทา นั่งลงกับพื้น มองดูเหล่าศิษย์ของตระกูลเซียวที่ยืนอยู่ที่ประตูด้วยความไม่รู้เื่ ความโกรธพลุ่งพล่าน
“ยังจะรออะไรอยู่? ไปซ่อมกำแพงซะ!”
“ขอรับ!”
“อย่าลืมซ่อมเพดานด้วย!”
“ขอรับ…”
…
ข่าวการยกเลิกการหมั้นหมายของตระกูลเซียวแพร่กระจายไปทั่วเมืองอู่ถานอย่างรวดเร็ว รวมถึงปรากฏการณ์ประหลาดที่เกิดขึ้นในเมืองอู่ถานด้วย
“ได้ยินไหม? ปรากฏการณ์เมื่อครู่นั้น เกิดจากตระกูลเซียว แต่ไม่ใช่เพราะตระกูลเซียว!”
“คุณชายของตระกูลเซียว เซียวสุ่ย เพิ่งถูกปฏิเสธโดยอัจฉริยะตระกูลซวน ซวนเยียนหราน!”
“การปั่นป่วนครั้งนี้ไม่น่าจะมาจากตระกูลเซียว น่าจะมาจากคุณหนูซวนเยียนหรานของตระกูลซวน!”
“อะไรนะ! คนจากตระกูลซวน? ตระกูลเซียวช่างน่าสมเพช!”
"เฮ้อ... ไม่ว่าจะเป็ฝ่ายใด ขณะนี้ล้วนทรงพลังเกินกว่าจะต้านทานได้แล้ว… อำนาจของพวกเขา… เราไม่อาจเทียบเคียงได้…”
“…”
เสียงซุบซิบกระจายไปทั่ว ทุกคนค่อยๆ เข้าใจเหตุการณ์อันน่าสะพรึงกลัวที่เพิ่งผ่านพ้นไป เมื่อสมาชิกตระกูลเซียวและผู้ติดตามได้ยินดังนั้น ความโกรธแค้นยิ่งเพิ่มพูนขึ้นในหัวใจ ตระกูลหลินและตระกูลเซวียน… ช่างเย่อหยิ่งทะนงตนนัก!
“ตระกูลเซียวครั้งนี้… ย่อมต้องประสบกับความสูญเสียอย่างมหาศาล…”
ในป่าลึกที่กว้างใหญ่ ชายขอบของป่ารกร้างโบราณ แสงอาทิตย์อ่อนละมุนสาดส่องลงมา เงาร่างสามร่างค่อยๆ ปรากฏกาย นั่นคือหลินเป่าและพรรคพวก ผู้เพิ่งก้าวออกมาจากเงื้อมมือของตระกูลเซียว
