หลินชิงเวยลุกขึ้นสะบัดอาภรณ์ในที่สุด นางคิดจะออกไปจากที่นี่ เซียวจิ่นหรี่ตาลงมองเงาร่างอรชรอ้อนแอ้นของนาง ท่ามกลางแสงตะวันที่สาดส่องลงมานางงดงามมีเสน่ห์ยิ่งกว่าแสงตะวัน นางยังคงเป็นมุมอ่อนโยนในใจของเขาเฉกเช่นกาลก่อน เ...