“การบำเพ็ญคู่” จะนำพาทั้งสองให้บรรลุเคล็ดวิชา หรือฉุดรั้งกันและกันให้ก้าวสู่โลกแห่งโลกีย์กามกันแน่?
จากชีวิตหมูในคอกเหม็นสู่การเป็นยอดปีศาจผู้บำเพ็ญ “สาว ๆ เอ๋ยจงเยื่องย่างเข้ามาให้ข้าลิ้มลองพลังปราณพวกเจ้าเถิด”
จากองค์หญิงผู้สูงศักดิ์… สู่นางบำเรอของศัตรูที่นางชิงชัง! ความสัมพันธ์ที่เริ่มจากตัณหา จะพัฒนาไปสู่ความรักได้หรือไม่!?
พรดาราเจ้าของโรงแรมหรู โดนผู้จัดการแผนกโกง คนที่ต้องรับผิดชอบคือลูกสาวตัวเองต้องแต่งงานเพื่อชดใช่เงินจำนวนมหาศาลที่พ่อของตัวเธอโกงไปซึ่งเธอไม่รู้และทำสัญญาผูกมัดเธอเอาไว้ 3 ข้อไม่บอกเหตุผลให้เธอเข้าใจ
ครั้งแรกที่ได้เจอก็รู้สึกดี ยิ่งได้ใกล้ชิดก็รู้สึกรัก ยิ่งได้สัมผัสยิ่งอยากอยู่ใกล้เด็กสาวกลับปฏิเสธความสัมผัสเธอจึงใช้ทุกทางให้ได้ใกล้ชิดเด็กสาวอีกครั้งเพื่อที่จะได้เด็กสาวที่เธอรักมาอยู่เคียงข้างกัน
"เขาว่ากันว่า... ถ้าหัวใจไปอยู่กับคนใหม่ ก็แปลว่าคนเก่าไม่สำคัญพอจะรั้งมันไว้ได้ แล้วเธอล่ะ... ยังจะกล้าเรียกมันว่าความรักอยู่ไหม ในเมื่อเขากำลังรักใครอีกคนที่ไม่ใช่เธอ?"
ศิษย์ยังอ่อนด้อยเรื่องชายหญิงยิ่งนัก หากได้อาจารย์เป็นผู้สอนเรื่องนี้คงดีมิใช่น้อย
นางเป็นเพียงสาวใช้ของนายคณิกา คอยเฝ้ามองสตรีหลากหน้านำเงินเพื่อมาแลกเปลี่ยนค่ำคืนวสันต์จากผู้เป็นนาย แต่กับนางที่ไม่มีสิ่งใดแลกเปลี่ยน เหตุใดเขาถึงมอบความสุขให้นางจนแทบขาดใจเช่นนี้เล่า
เป็นสหายกันแต่เยาว์วัย มิเคยรู้มาก่อนว่าเขาจะดุดันร้อนแรงได้ถึงเพียงนี้ ข้าเหนื่อยแล้วนะ เจ้ายังมิพออีกหรือ
ถึงจะเย็นชาอยู่บ้าง แต่ไม่มีครั้งไหนที่ท่านอาจะดูแลถิงเอ๋อร์ไม่ดี รวมถึงบทลงโทษทุกครั้งที่นางทำผิด แม้ไม่ได้อ่อนโยนแต่ก็ไม่ได้ดิบเถื่อนจนรับไม่ได้ และดูเหมือนนางจะติดใจบทลงโทษนั้นเสียด้วย
ข้าเป็นน้ามิใช่แม่เจ้า จะมาร้องกินนมจากข้าได้อย่างไร แล้วก็เจ้าอายุสิบหกแล้วมิใช่หรือ เหตุใดยังจะร้องขอดูดนมจากเต้าอยู่อีก
สามีนางตาบอดมิใช่หรือ แล้วเหตุใดเวลาอยู่บนเตียงเขาถึงได้เร่าร้อนดุดัน ไม่ต้องช่วยบอกก็สามารถบีบขยำได้ตรงจุด ตอกย้ำให้นางสั่นสะท้านได้อย่างตาเห็นเช่นนี้เล่า
บำเพียรคู่ เป็นวิชาที่ซีซวนไม่อยากเรียนเป็นที่สุด เพราะเป็นวิชาที่สูบพลังงานชีวิตนางยิ่งนัก แต่ถึงอย่างนั้น นางก็ไม่อาจปฏิเสธศิษย์พี่ได้สักครั้ง ทุกคืนวันถูกเขาพร่ำสอนวิชาจนเหนื่อยล้า สองขาอ่อนแรง (?)
ข้ายินดีบริการมอบความสุขให้ลูกค้าทุกท่าน ขอแค่เพียงมีทองคำหนักเท่าตัวข้าเป็นพอ
เรื่องราวความรักของ วินทร์ กับ พศิน คู่รักที่เชื่อว่าความรักควรเป็นเรื่องของคนสองคน แต่เมื่อพวกเขาอยากได้รับการยอมรับจากครอบครัวพวกเขาจะทำเช่นไร?
แม้จะเป็นม่ายสามีตายจาก แต่เถาหนี่ซวงกลับมิได้อยู่อย่างเดียวดาย ในจวนได้รับการดูแลอย่างดีจากพ่อสามี ทั้งยังช่วยขับกล่อมให้นางได้สุขสม (?) ในทุกช่วงเวลา