เพียงในภวังค์ข้า มิมี (จริงเอย) ขอข้าเคียงฤดี ยั่วเย้า พาสูเจ้าพาที โอนอ่อน (สองเรา) พบที่รักเพียงเจ้า บ่าได้มองไผ ... "ลักษณวดี เจ้าคือผู้ถูกเลือก เป็นผู้เดียวที่จะเปลี่ยนแปลงชะตากรรมนี้ได้"