จดหมายจากสกาลาร์
ไม่รู้ว่าลูเซียโน่ไปทำให้ฟ้าฝน หรือเทพมารตนใดโกรธเคือง ตระกูลมาเฟียผู้ยิ่งใหญ่ถึงได้เคราะห์ซ้ำกรรมซัดไม่หยุดหย่อน เมื่อจู่ ๆ เ้าตระกูลลูเซียโน่ก็ทรุดป่วยกะทันหันจนถึงขั้นติดเตียง ซ้ำยังกลัวว่าเื่ราวจะเข้มข้นไม่พอ จู่ ๆ เ้าตระกูลลูเซียโน่เลือกที่จะโอนย้ายหุ้นจำนวนหนึ่งไปให้บุตรชายคนโต อ้างว่าเพื่อเป็ผู้แทนการออกเสียงในบริษัทตน ฟังดูก็ไม่ใช่เื่ผิดแปลกอะไรสำหรับสายสัมพันธ์ครอบครัว แต่เหล่าสหายสกาลาร์โปรดอย่าลืมว่าก่อนหน้านี้เ้าตระกูลลูเซียโน่เคยประกาศเื่การแบ่งหุ้นให้กับบุตรชายทั้งสองอย่างเท่าเทียม ชาวเราต่างคาดเดาไปว่านี่เป็บททดสอบสำหรับการหาผู้นำลูเซียโน่ แต่ทั้งที่คราก่อนเป็เช่นนั้น แต่ปัจจุบันใน่ที่บุตรชายคนเล็กกำลังรุ่งโรจน์ หาพันธมิตรมาร่วมทางได้ เ้าตระกูลกลับโกงการแข่งขันนี้เสียดื้อ ๆ
แม้จำนวนหุ้นดังกล่าวจะเป็จำนวนเพียง 1% สุดท้ายแล้วหากนับรวมจำนวนพันธมิตรของบุตรชายสองฝ่าย ดีเลียนก็ยังถือแต้มต่ออยู่มากโข แต่หากตัดจำนวนของผู้อื่น วัดจำนวนหุ้นระหว่างบุตรชายสายตรงทั้งสอง นั่นเท่ากับว่าคุณชายเซฟิรอสมีหุ้นมากกว่าบุตรชายคนเล็กแล้ว!
การกระทำเช่นนี้ยังอาจจะส่งผลให้กระแสคลื่นลมภายในเครือธุรกิจของลูเซียโน่เปลี่ยนไป เหล่าพันธมิตรที่เคยเลือกข้างอาจจะต้องทบทวนกันใหม่ ในเมื่อเ้าตระกูลฉายแววลำเอียงเฉกเช่นนี้
อย่างไรก็ดีวังวนการชิงบัลลังก์ของฝูงสิงโตยังไม่จบ เมื่อในงานเลี้ยงสถาปนาที่กำลังจะถึงนี้ เ้าตระกูลลูเซียโน่ประกาศกร้าวว่าจะแต่งตั้งผู้ที่มาเป็หัวเรือใหญ่แห่งลูเซียโน่ในงาน! พร้อมเงื่อนไขที่ว่าผู้เข้าร่วมงานได้จะต้องมีคู่ควงสำหรับการเต้นรำเท่านั้น! สกาลาร์เชื่อว่าเหล่าสมาชิกเมื่อได้อ่านเงื่อนไขครั้งนี้คงมองจุดประสงค์ของเ้าตระกูลลูเซียโน่ออก หากไม่ใช่เพราะต้องการผลักดันบุตรชายคนโตที่มีคู่ครอง ก็้ากดดันบุตรชายคนเล็กให้พาว่าที่ภรรยาเปิดตัวกับสาธารณชน สุดท้ายแล้วก็ตามแต่คนจะตีความ อย่างไรงานนี้คงเป็โอกาสที่ชาวเมืองจะได้ตัดสินใจเลือกข้างเป็ครั้งสุดท้ายก่อนประกาศผู้สืบทอด
แต่ขึ้นชื่อว่างานปาร์ตี้กับลูเซียโน่ พวกเราแทบจะเกิดภาพจำว่าต้องมาพร้อมเื่ฉาวไม่เว้นแต่ละครั้ง โดยแทบทุกครั้งก็หนีไม่พ้นคู่สามีภรรยาเซฟิรอส ไฮยาซินท์ (หรือจริง ๆ ควรเรียกว่าอดีตคู่สามีภรรยา) ครั้งนี้พวกเราเหล่าสมาชิกก็อย่าลืมเตรียมกล้องบันทึกภาพเผื่อจะมีเื่ฉาวเกิดขึ้นภายในงาน
ชู้รักเรือล่ม ตอบกลับถึง สกาลาร์
อาจจะถึงเวลาเปิดตัวความสัมพันธ์ระหว่างดีเลียน ลูเซียโน่กับโอเลนเดอร์ ลอเรนโซ่แล้ว หลังจากที่ฝ่ายอินิกม่าเทียวไปเทียวมาช่วยออกหน้าดูแลกิจการลอเรนโซ่ บุตรชายคนเล็กของลูเซียโน่ตอนนี้สถานะเหนือกว่าบุตรชายคนโตโดยสมบูรณ์ แม้เ้าตระกูลลูเซียโน่มีใจลำเอียง แต่ธุรกิจเดลูก้าที่ดีเลียนสู่ขอมาได้ คงมากพอจะเหนี่ยวรั้งพันธมิตรผู้ถือหุ้นไม่ให้มีใจเป็อื่น เก้าอี้เ้าตระกูลคงไม่มีอะไรให้ลุ้นแล้ว
โรดันเต้รำลึก ตอบกลับถึง สกาลาร์
ั้แ่ดีเลียนกลายเป็อินิกม่า ดิฉันก็เข้าใจว่าท่านจะลองให้โอกาสบุตรนอกสมรสคนนี้ได้ฉายแสงเสียอีก สุดท้ายแล้วก็ยังเลือกที่รักมักที่ชัง การได้เห็นหน้าคุณชายคนเล็กคงทำให้นึกถึงยามที่ภรรยาน้อยคนโปรดจากไปตอนตั้งครรภ์ อย่างไรก็หวังว่าจะไม่มีเหตุการณ์นองเื เพราะตอนนี้คุณชายคนเล็กก็มิใช่ต้นกล้าอ่อนแรง แต่เป็ต้นไม้ั์ใหญ่อีกหนึ่งที่ฝังรากลึกอยู่ในโนแมนแลนด์
หน้าต่างชีวิต ตอบกลับถึง สกาลาร์
คุณหนูเบอร์ตินีจะได้ขึ้นมาเป็สะใภ้ใหญ่ของลูเซียโน่จริงหรือนี่ รสนิยมของคุณชายเซฟิรอสช่างน่าสนใจยิ่งนัก ก็หวังว่าได้ตะกายขึ้นมาบนฟ้าแล้วสักวันคุณหนูซินเดอเรลล่าจะเรียนรู้มารยาทของพวกเราเสียที เฮ้อ… ่นี้อากาศภายในปาร์ตี้คงเต็มไปด้วยกลิ่นสาบโคลนสักพักใหญ่
Note by สกาลาร์ ความคิดเห็นนี้มีการแสดงออกถึงการแบ่งชนชั้น สกาลาร์ไม่ได้สนับสนุนการแบ่งแยก เพียงแค่นำเสนอความคิดเห็นของเหล่าชนชั้นสูงในอีกแง่มุมให้เหล่าสมาชิกได้อ่าน
โถงคฤหาสน์ลูเซียโน่ เวลานี้ประดับประดาไปด้วยดอกไม้นานาชนิด เครื่องแก้วราคาแพง อาหารหลากหลายสัญชาติถูกนำขึ้นโต๊ะวางเรียงรายต้อนรับแขกในงาน ผู้เข้าร่วมงาน เหล่าอัลฟ่า โอเมก้า เบต้าจากตระกูลชนชั้นสูงของโนแมนแลนด์ในชุดราตรี เป็ส่วนหนึ่งที่ประดับประดางานเลี้ยงแห่งนี้ให้ยิ่งมีมูลค่าสูง
เ้าตระกูลลูเซียโน่ปรากฏตัวที่ระเบียงชั้นลอยของชั้นสอง แทบจะไม่ต้องใช้ความพยายามใดในการดึงดูดความสนใจ เหล่าแขกในงานก็รับรู้ได้ถึงตัวตนอันยิ่งใหญ่ของอัลฟ่าชนชั้นปกครอง เสียงดังเซ็งแซ่พูดคุยพลันเงียบสนิท ราวกับมีใครสักคนกดสวิตช์ปิดเสียงโทรทัศน์
แม้ใบหน้าซีดเซียว ข้างกายมีเสาน้ำเกลือลากติดมาด้วย พลังอำนาจที่ปกคลุมอยู่รอบกายสิงโตตัวนี้ก็ไม่ได้ถูกลดทอน
“ยินดีต้อนรับเหล่าแขกผู้มีเกียรติทุกท่าน เป็เวลากว่าหกสิบปีที่ตระกูลลูเซียโน่ยังดำรงอยู่อย่างมั่นคงก็เพราะทุกท่าน ทุกตระกูลที่เป็พันธมิตรช่วยให้ลูเซียโน่เติบโต ตัวฉันรวมถึงคุณพ่อที่อาจจะไม่ได้อยู่ตรงนี้ แต่ก็เชื่อว่าท่านคงรู้สึกขอบคุณและซาบซึ้งใจต่อมิตรภาพของพวกเราไม่ได้ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน ดังนั้นงานเลี้ยงในวันนี้ไม่ใช่เพียงแค่งานเลี้ยงฉลองให้ลูเซียโน่ แต่ยังเป็การฉลองให้กับทุกตระกูลที่มีส่วนร่วมทำให้ลูเซียโน่เป็ลูเซียโน่ในวันนี้”
“ตอนนี้ลูเซียโน่ก็กำลังจะถึงเวลาผลัดเปลี่ยนใบ ใบไม้เก่าใกล้ตายอย่างผมถึงเวลาต้องร่วงหล่นลงสู่พื้นดิน กลายเป็ปุ๋ยที่บำรุงรากของต้นไม้ใหญ่ และตอนนี้ผมก็จะขอแนะนำใบไม้ใบใหม่ที่แข็งแรง เติบโตกลายเป็ร่มเงาที่สำคัญของโนแมนแลนด์”
ประตูทางเข้าถูกเปิด ผู้ที่ปรากฏตัวคือบุตรชายคนโตและภรรยาคนใหม่ อัลฟ่าและโอเมก้ารูปงามที่เดินเคียงคู่กัน หากมองเพียงผิวเผินย่อมเป็ภาพชวนฝันราวกับอยู่ในเทพนิยาย
แต่เหล่าแขกผู้ร่วมงานต่างรู้ดีถึงวีรกรรมที่เกิดขึ้นของสองสามีภรรยาผู้นี้ ดังนั้นยามที่ปรากฏตัวเคียงคู่กันภายในงาน เหล่าชนชั้นสูงต่างหันไปกระซิบกระซาบ แอบเอ่ยพูดจาเย้ยหยัน ขบขันเื่ราวอันอื้อฉาวของทั้งคู่ ดังจนทำให้ผู้ที่อยู่ในบทสนทนารู้ตัว
ฮิโนกิประหม่า อับอาย ทุกสายตาที่จับจ้องมองมาช่างชวนให้รู้สึกคลื่นเหียน ภาพความทรงจำยามที่ภาพของตนเองกำลังเปลือยเปล่าถูกฉายขึ้นหน้าจอ ภาพสายตาของคนแปลกหน้าที่จ้องมองเขาขณะกำลังหัวเราะคิกคัก วิพากษ์วิจารณ์เื่ในที่ลับของเขา
ฝ่ามือใหญ่อบอุ่นของคนข้าง ๆ วางทาบบนมือของฮิโนกิที่กำลังเกาะแขนอีกฝ่าย เขาจึงค่อยรู้ตัวว่าเมื่อครู่ฝ่ามือตัวเองกำลังสั่น
“ไม่ต้องสนใจ ผมอยู่ข้างคุณเสมอ”
และตอนนี้มันก็หยุดสั่นแล้ว
ใช่… ทุกอย่างจะไม่เป็ไร ตอนนี้ข้างกายของฮิโนกิคือเซฟิรอส ลูเซียโน่ ผู้ชายที่อีกไม่นานจะไปอยู่บนจุดสูงสุดของโนแมนแลนด์
ตอนนี้ชิ้นส่วนในแผนการของเซฟิรอสถูกประกอบร่างจนครบแล้ว การบีบบังคับจนเ้าตระกูลลูเซียโน่ยอมแสดงท่าทีเอนเอียงเพียงเล็กน้อย และองค์ประกอบสุดท้ายคือการเปิดเผยเพศรองของฮิโนกิ
พวกหลงผิดที่คิดว่าตนสูงส่งกว่าเขา แท้จริงแล้วก็เป็เพียงโอเมก้าราคาถูกทั่วไป ไม่เหมือนเขาที่เป็ถึงเพียวโอเมก้า
อัลฟ่าสูงศักดิ์ เพียวโอเมก้า แทบจะไม่ต้องกล่าวเลยว่าทายาทที่ถือกำเนิดมาจากพวกเขาจะแข็งแกร่งและแสนวิเศษเพียงใด และเ้าพวกน่าชังอวดดีก็ถึงเวลาย่อมรู้ที่รู้ทางแล้วว่าควรศิโรราบต่อผู้ใด
เขาตัดสินใจถูกแล้ว ทุกความพยายามที่ผ่านมามันกำลังสัมฤทธิผล
ไฮยาซินท์… ดูภาพนี้อยู่หรือเปล่า กำลังจ้องมองมันจากที่ไกล ๆ เหมือนเช่นเขาที่ครั้งหนึ่งเคยจ้องมองอีกฝ่ายใช่หรือไม่
ฮิโนกิเชิดหน้า ยืดหลังตรง ก้าวเดินเคียงคู่ไปกับสามีของตนเองด้วยความรู้สึกภาคภูมิใจ
เ้าตระกูลลูเซียโน่หลุบตามองบุตรชายคนโตและภรรยาคนใหม่ กล่าวขอบคุณบุตรชายที่ช่วยแบ่งเบาภาระธุรกิจส่วนหนึ่ง จากนั้นจึงอวยพรขอให้คนทั้งคู่ได้ครองรักกันอย่างมีความสุข
คู่บุตรชายคนโตปรากฏตัวแล้วแต่กลับยังไร้เงาของบุตรชายคนเล็ก คราวนี้เสียงวิพากษ์วิจารณ์เริ่มเปลี่ยนไปในทางวิตกกังวลว่าหรือเงื่อนไขการต้องพาคู่ควงมาด้วยจะยากเกินไป บุตรชายคนเล็กจึงตัดใจไม่มาเสียอย่างนั้น
“ดูท่าน้องชายคงจะตัดใจไม่มาแล้ว เงื่อนไขที่คุณพ่อยื่นมาคงยากเกินไปสำหรับคุณชายที่วางตัวเหนือเื่คาวโลกีย์กระมัง” เซฟิรอสยกยิ้ม “เช่นนั้นก็เริ่มเลยเถอะครับ”
อัลฟ่าหนุ่มหันไปพยักหน้าให้กับผู้ติดตามคนสนิท
“ผมมีของขวัญจะมอบให้คุณพ่อ ธุรกิจการขนส่งทางน่านน้ำไม่จำเป็จะต้องไปร่วมมือกับฝั่งตะวันออก พวกน่าชังที่ไม่รู้ว่าวันใดจะหักหลังพวกเรา หากเทียบกันแล้วเขตแดนตะวันตกแม้จะไม่เฟื่องฟูเท่าแต่เมื่อผมสัญญาว่าจะพัฒนา พวกเขาก็ยินดีมอบสิทธิ์ผูกขาดกับเรา”
เอกสารจากคนสนิทของเซฟิรอสถูกส่งต่อไปยังเ้าตระกูล
เซฟิรอสอาศัยจังหวะนั้นหมุนตัว
“ตอนนี้ผมเองก็เป็ผู้เข้าแข่งขันที่น่าสนใจไม่ใช่หรือครับ อาจจะยังไม่มากมายเท่าน้องชายผู้มีเพศรองสูงส่ง ทว่าทุกท่านก็รู้ใช่มั้ยว่าหุ้นที่ผมคว้ามาได้จากคุณพ่อ แม้เพียงแค่หนึ่งเปอร์เซ็นต์แต่ก็มีความหมายไม่ใช่น้อย”
วันนี้เซฟิรอสจะกวาดเอาคลื่นใต้น้ำที่ยังไม่แสดงตัวเลือกข้างมาให้จนหมด
ในขณะที่กำลังนึกย่ามใจ ตอนนั้นที่หน้าประตูคฤหาสน์ก็มีคนสองคนปรากฏตัวขึ้น
มีอัลฟ่าตัวสูงโปร่งผู้หนึ่งปรากฏกาย รูปร่างกำยำสมส่วนภายใต้ชุดสูทที่ตัดเย็บอย่างประณีต เส้นผมสีดำดุจขนอีกาถูกปาดเสยด้านหน้าเปิดเผยเครื่องหน้าคมคายชัดเจน ผิวสีแทนยิ่งเป็ประกายระยิบระยับราวกับน้ำผึ้งเมื่ออยู่ภายใต้แสงไฟจากแชนเดอเลียร์
ที่ข้างกายของอัลฟ่าผู้นั้นปรากฏโอเมก้าชายผู้หนึ่ง รูปร่างเรียวบางระหง ผมสีเงินปล่อยยาวสยายถึงกลางหลังถูกดัดเป็ลอนบาง ๆ บนใบหน้าเรียวเล็กรูปไข่น่าเสียดายที่กลับมีหน้ากากสีดำปกปิดเอาไว้เกือบครึ่ง ทว่าก็ยังมองเห็นประกายจากดวงตาสีทับทิมส่องลอดออกมาจากใต้หน้ากาก ริมฝีปากอิ่มสีเฉกเช่นเดียวกับชุดราตรีสีแดงสดตัดกับผิวขาวนวล เนินหน้าอกโผล่พ้นออกมานอกชุดน้อย ๆ เมื่อประกอบกับเอวเล็กคอดกิ่ว สะโพกกลมกลึง ท่อนขาเรียวยาว ยิ่งส่งเสริมให้ร่างนั้นเย้ายวนดุจมาร
ใบหน้าถูกบดบัง ทว่าดวงตาสีแดงก่ำ และเส้นผมสีเงินอันเป็เอกลักษณ์นี้ก็มีเพียงแค่ไม่กี่คนในโนแมนแลนด์ที่
หนึ่งในนั้นย่อมเป็โอเลนเดอร์ โอเมก้าที่่นี้ปรากฏในข่าวลือของดีเลียนเป็ประจำ
คนทั้งสองเดินเคียงคู่กันไปหยุดยืนยังบริเวณเดียวกับเซฟิรอสและฮิโนกิ
“แค่นั้นแต่กลับกล้าผยองตัวว่าเหมาะสมกับลูเซียโน่แล้ว พี่ชายนับว่าช่างใจกล้ายิ่งนัก” ดีเลียนกล่าวเสียงนุ่ม ทว่าดวงตากลับมีประกายเยาะเย้ยพาดผ่าน
“คุณพ่อไม่ได้ตั้งกฎเกณฑ์ ในขณะที่แกเอาแต่วิ่งเต้นไปเลียแข้งเลียขาพวกชาวบ้านแรงงานไปทั่ว ฉันที่สามารถคว้าเอาหุ้นจากมือของเ้าตระกูลได้โดยตรง จะไม่เรียกว่าถือไพ่เหนือกว่าได้หรือ?”
“งั้นหากจะนับเช่นนั้น ผมว่าผมมีหุ้นมากกว่าพี่ชายนะครับ”
“พูดอะไรของแก ทำไม? แกเองก็ใช้วิธีสกปรกไปบีบบังคับของหุ้นเอาจากบอร์ดบริหารคนอื่นมาหรืออย่างไร ไม่มีทาง”
รอยยิ้มบนใบหน้าของอินิกม่าหนุ่มกดลึกมากกว่าเดิม อีกฝ่ายไม่ได้ตอบคำถาม เลือกเบือนหน้าหันไปสบตากับผู้ที่อยู่้า
“คุณพ่อครับ วันนี้ผมอยากจะเปิดตัวภรรยาของผมต่อหน้าสาธารณชน ภรรยาที่ทำให้ผมก้าวมาจนถึงจุดนี้ได้”
ความสนใจของเ้าตระกูลลูเซียโน่ย้ายไปยังว่าที่สะใภ้ที่ปิดบังใบหน้า
“นับั้แ่ใช้ชีวิตมา นี่เป็ครั้งแรกที่ข้างกายลูกชายคนเล็กของฉันมีคนข้างกาย เธอเองก็คงมีดีบางอย่างจึงได้คว้าหัวใจลูกชายช่างเลือกของฉัน”
โอเมก้าผมสีเงินผุดรอยยิ้มบาง ขยับตัวถอนสายบัวรับคำชมจากเ้าตระกูลลูเซียโน่ ท่วงท่าเป็ไปอย่างอ่อนช้อยงดงาม เพียงแค่นี้ก็แสดงให้เห็นแล้วว่าคงเป็โอเมก้าที่ได้รับการอบรมสั่งสอนในหมู่ชนชั้นสูง
ส่วนภายในใจของโอเมก้าผู้นั้น…
คนพวกนี้โง่งมเกินไปหรือว่าตาถั่วจนมองไม่ออก แค่ใส่หน้ากากโง่ ๆ หนึ่งอันกลับคาดเดาไม่ได้กันเสียอย่างนั้น
[เอาน่าโฮสต์ เคยมีวรรณกรรมบางประเภท แค่เพียงผู้หญิงติดหนวดแกล้งทำเสียงใหญ่ ๆ ต่อให้จะแต่งหน้าหนา ติดขนตาสามนิ้ว หน้าอกขึ้นเป็ลูก ทุกคนก็ยังเชื่อว่าเป็ผู้ชายเลย]
“คุณหนูท่านนี้ก็เปิดหน้ากากเสียเถอะ ไม่จำเป็ต้องเขินอาย ต่อให้ชาติกำเนิดต่ำต้อยหรือหน้าตาอัปลักษณ์เช่นใด แต่หากเป็คนที่ดีเลียนเลือก ฉันย่อมเชื่อมั่นว่าเป็คนที่ดี” เ้าตระกูลลูเซียโน่พยักพเยิดให้ไฮยาซินท์
“ผิดแล้วคุณพ่อ คนรักผู้นี้ของลูกเพียบพร้อมไปหมดทุกอย่าง เขามีชาติกำเนิดในตระกูลชั้นสูง หน้าตางดงามหาใครเปรียบในโลก”
ปลายนิ้วััหลังมือบางที่ควงแขนตน
“อีกทั้งยังมีเพศรองเป็ถึงเพียวโอเมก้า”
ม่านตาของเซฟิรอสหดแคบด้วยความตกตะลึง ในใจอยากพุ่งเข้าไปกระชากตัวโอเมก้าผู้นั้นออกมาจากดีเลียน คาดคั้นเื่ที่น้องชายของตนกล่าว
เพียวโอเมก้าเนี่ยนะ เพียวโอเมก้าที่แสนหายากแต่กลับจะมาปรากฏตัวเป็คนที่สองต่อจากฮิโนกิ นี่มันจะไม่เป็เื่ที่ไร้สาระจนเกินไปหรืออย่างไร!?!
เซฟิรอสขบกรามแน่น คงเป็เพราะน้องชายผู้นี้รู้ว่าเขาต้องการเปิดเผยเพศรองของภรรยาต่อหน้าธารกำนัล มันจึงจงใจปั้นแต่งเื่ไร้สาระขึ้นมาเพื่อแย่งชิงความสนใจ
ขณะที่กำลังคิดเช่นนั้น ท่ามกลางหมู่มวลดอกไม้สดที่ประดับตกแต่งภายในงาน จู่ ๆ กลับมีกลิ่นหอมของดอกไม้หนึ่งโดดเด่นขึ้นมาเหนือทุกสรรพสิ่ง มันทั้งกำลังเย้าแหย่ ยั่วยวนผู้คนภายในงานจนแทบสิ้นสติ
เหล่าโอเมก้าตัวสั่น ส่วนลึกในร่างกายกำลังบ่งบอกถึงความเป็ปฏิปักษ์กับฟีโรโมนนี้ ในขณะที่อัลฟ่า หรือแม้แต่เบต้าตอนนี้กำลังหัวใจเต้นรัว ความร้อนเดือดพล่านไปทั่วร่าง ทุกสายตาไปหยุดอยู่ตรงร่างบอบบางของโอเมก้าผมสีเงินผู้นั้น สัญชาตญาณกำลังกรีดร้องให้พุ่งกระโจนเข้าไปหาอีกฝ่ายเพื่อร่วมรัก
ขณะที่ทุกอย่างกำลังตกอยู่ในความโกลาหล กลิ่นเข้มข้นของยอดูเาน้ำแข็งอันเย็นเยียบก็มาสงบทุกสิ่ง ดีเลียนใช้ฟีโรโมนของตนเองกดข่มผู้คนในงานให้อยู่ใต้อาณัติ จวบจนฟีโรโมนของเพียวโอเมก้าเจือจางหายไปแล้ว ทุกอย่างจึงค่อยกลับคืนสู่ปกติสุข
“คนดี” ดีเลียนจุมพิตขมับคนข้างตัวเบา ๆ “ตอนไม่อยู่ข้างผม คุณห้ามทำเช่นนี้เด็ดขาด”
ฟีโรโมนที่เข้มข้นเช่นนี้ ย่อมไม่มีทางที่โอเมก้าทั่วไปจะทำได้ นั่นคือการพิสูจน์ตัวตนที่ไม่ว่าใครก็ไม่อาจแย้งได้แล้ว
ฮิโนกิรู้สึกราวกับตัวเองตกลงสู่หุบเหว ร่างกายชาดิกไปทั่วร่าง ฉากเปิดเผยเพศรองอันสูงส่ง ฉากสำคัญที่ควรเป็ของฮิโนกิ เวลานี้ถูกใครอีกคนแย่งชิงไปจนหมดสิ้น ฮิโนกิหันไปมองคนข้างตัว คาดหวังว่าอีกฝ่ายจะคิดแก้สถานการณ์ หรือเอ่ยคำปลอบใจต่อเขาอย่างไร
ทว่าเวลานี้เซฟิรอสกลับทำสีหน้าคล้ายสิ้นสติ สายตาจับจ้องมองค้างอยู่ที่เพียวโอเมก้าผมเงินผู้นั้นราวกับไม่อยากจะเชื่อสายตา
ฮิโนกิชะงักไป แล้วจู่ ๆ ก็รำลึกได้ว่าเมื่อครู่กลิ่นฟีโรโมนคือกลิ่นอันแสนคุ้นเคย
กลิ่นดอกไม้ที่ั้แ่ใช้ชีวิตในโนแมนแลนด์หลายสิบปี ก็ได้กลิ่นมันมาจากคนเพียงผู้เดียว
กลิ่นดอกไฮยาซินท์
“เพราะอย่างนั้นผมจึงได้รีบจดทะเบียนสมรสและผูกพันธะไปแล้วก่อนที่จะมีใครมาพรากตัวนางฟ้าของผมไป”
เสียงของดีเลียนช่วยดึงสติของผู้คนในงานที่หลุดลอยให้กลับมา พวกเขาไม่ได้สังเกตว่ากลิ่นฟีโรโมนหอมหวานเมื่อครู่เป็กลิ่นใดเพราะกำลังถูกสัญชาตญาณครอบงำ
ลูเซียโน่กำลังจะมีคู่สามีภรรยาที่เป็เพียวโอเมก้ากับอินิกม่า เช่นนี้คงไม่ต้องบอกเลยว่าอนาคตของลูเซียโน่จะยิ่งรุ่งเรืองแค่ไหน
แต่โอเลนเดอร์เนี่ยนะเพียวโอเมก้า!?! ยัยลิงทึนทึกเป็ถึงเพียวโอเมก้า เื่นี้ช่าง...
ระหว่างที่แขกในงานกำลังสับสน ตอนนั้นที่มุมหนึ่งก็มีเสียงใครบางคนเอ่ยขึ้น
“ว้าวเป็เพียวโอเมก้างั้นหรือ ก็แอบสงสัยอยู่แต่ไม่คิดว่าจะเป็จริง ๆ ทำไมก่อนหน้านี้ไม่เห็นรู้เลย”
แขกที่ยืนอยู่บริเวณนั้นพอดีตัวแข็งทื่อ รีบร้อนหันขวับกลับไปแล้วตาก็แทบถลนออกจากเบ้าเมื่อพบว่าโอเลนเดอร์ที่ควรยืนอยู่กลางห้องโถง กลับมาปรากฏอยู่ตรงนี้แทน
“คุณหนูลอเรนโซ่เหตุใดจึงมาอยู่ที่นี่!”
“ผมก็มาเข้าร่วมงานเลี้ยงเฉกเช่นทุกคนไง” โอเลนเดอร์เลิกคิ้ว
“ไม่ใช่สิ ตอนนี้คุณหนูควร…” แขกผู้นั้นมองสลับไปมาระหว่างบริเวณกลางห้องโถงสลับกับโอเมก้าหนุ่มที่ยืนหน้ามึนอยู่ตรงนี้
“คุณหนูลอเรนโซ่ไม่ต้องเสียใจไปหรอกนะ” ส่วนแขกอีกคนตีความเื่ที่โอเลนเดอร์มายืนตรงนี้เป็อื่น “ในสักวันคุณหนูจะต้องเจอคู่แท้อย่างแน่นอน”
“ผมไม่มีอะไรต้องเสียใจหรอกครับ” โอเลนเดอร์พูดกลั้วหัวเราะ “ไม่เชื่อก็คอยดูสิ”
แขกกว่าครึ่งงานรู้แล้วว่าคนรักของดีเลียนไม่ใช่โอเลนเดอร์อย่างที่คาดการณ์
ถ้าเช่นนั้นจะเป็ใครได้ คุณหนูโอเมก้าในตระกูลสูงส่งเหลือเพียงไม่กี่บ้าน ซึ่งทั้งหมดก็มาปรากฏตัวในงานนี้ครบทุกคนแล้ว
เช่นนั้นแล้ว คนรักของดีเลียนเป็สามัญชนทั่วไปงั้นหรือ
ทว่าท่าทาง กิริยามารยาท และการที่ไม่แสดงอาการตระหนกยามต้องยืนอยู่ท่ามกลางความสนใจของผู้คนมากมายเช่นนี้ ไม่น่าจะเป็สาวชาวบ้านทั่วไปได้
“ถึงพวกเราจะจดทะเบียนสมรสกันเงียบ ๆ แล้ว แต่ผมก็ยังอยากจัดงานแต่งของผมกับภรรยา อยากให้เขาไม่ต้องน้อยหน้าใคร ผมจึงมาขออนุญาตคุณพ่อให้ช่วยเป็เ้าภาพงานของผม” ดีเลียนเอ่ยขึ้นกับเ้าตระกูลลูเซียโน่ น้ำเสียงนุ่มนวลอ่อนโยนอย่างมากเมื่อกำลังกล่าวถึงภรรยาของตน
“คนรักเป็ถึงเพียวโอเมก้า แถมจดทะเบียนสมรสผูกพันธะเรียบร้อย แกอยากจะให้ฉันหัวใจวายหรืออย่างไร” เ้าตระกูลลูเซียโน่หัวเราะร่วน ดวงตาฉายชัดถึงความอารมณ์ดีอย่างปิดไม่มิด “แล้วอยากจะจัดเมื่อไรล่ะ แกที่จะเป็ผู้นำตระกูลไม่ควรปล่อยให้ผู้ที่จะมาเป็คุณหญิงลูเซียโน่น้อยหน้าใคร”
เกิดเสียงฮือฮาขึ้นจากเหล่าแขกในงาน คำพูดเช่นนี้คล้ายเป็การบอกใบ้โดยนัยถึงตัวผู้สืบทอดตระกูล
“เร็วที่สุดยิ่งดีครับ”
ดีเลียนหมุนตัวหันไปมองสบตากับคนในดวงตา ใบหน้าปรากฏรอยยิ้มอ่อนโยน ฝ่ามือใหญ่กอบกุมแก้มนวลไว้อย่างทะนุถนอม
“ผมอยากทำให้ทุกคนได้รับรู้ว่าผมมีเ้าสาวที่สวยที่สุดในโลก อยากประกาศให้ใครต่อใครรู้ว่าหลังจากนี้ผมกับเขาเป็สามีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย”
อินิกม่าหนุ่มโน้มตัวลงไปจูบกลีบปากบอบบางนั้นเบา ๆ
แล้วเมื่อผละออก ฝ่ามือก็เอื้อมไปปลดหน้ากาก เปิดเผยใบหน้างดงามที่ซ่อนอยู่
เหล่าแขกร่วมงานตกตะลึงกับการเปิดเผยใบหน้าโดยไม่ได้บอกกล่าวล่วงหน้า แต่ถึงอย่างนั้นก็รีบพร้อมใจกันเพ่งมองไปยังจุดเดียว แขกบางคนรีบสาวเท้าขึ้นมา พยายามเบียดแทรกเพื่อที่จะได้มองหน้าภรรยาของชายที่กำลังจะกลายเป็ผู้กำหนดคลื่นลมของโนแมนแลนด์
ใบหน้าเรียวเล็กรูปไข่ คิ้วโก่งเป็เส้นสายงดงามราวกับมีจิตรกรบรรจงปาดพู่กันลงไป แพขนตางอนยาวหนา กรอบดวงตาทรงอัลมอนด์ ั์ตาสีแดงสดราวกับทับทิมน้ำงามชนิดที่ว่าหากเผลอไปสบตา คงถูกเกี่ยวกระชากิญญาหายไปในชั่วพริบตา จมูกเล็กโด่งเชิดรั้น ริมฝีปากรูปกระจับอวบอิ่มสีแดงระเรื่อ เชิญชวนให้ผู้มองคอแห้งจนอยากลิ้มรส ราวกับผลไม้ต้องห้ามในสวนของเอเดน
รูปร่างที่เย้ายวนดุจมาร ใบหน้านั้นก็อาจเรียกว่างดงามจับใจไม่ต่างจากมารที่มาล่อลวงมนุษย์ให้ลุ่มหลง
งดงามไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าไฮยาซินท์ โอเมก้าคนงามอันดับหนึ่งของโนแมนแลนด์
หรืออาจจะต้องบอกว่างดงามราวกับไฮยาซินท์เสียด้วยซ้ำ
หืม… เดี๋ยวนะ…
“และภรรยายังเป็คนที่ส่งมอบหุ้นมาให้แก่มือของผมจนหมดสิ้น”
ดีเลียนคุกเข่าลง เอ่ยเอื้อนคำแสนหวานกับคนตรงหน้า
“ยาเซีย แต่งงานกับผมนะครับ”
เดี๋ยว!?! นั่นมันไฮยาซินท์นี่
หากตอนที่เห็นโอเลนเดอร์ปรากฏตัวด้านหลัง สีหน้าของแขกเสมือนถูกผีหลอกแล้ว
ยามนี้คงบรรยายได้แค่ว่าเหล่าคนในงานยิ่งกว่าถูกผีหลอก
ไฮยาซินท์ โอเมก้าคนงามที่หายไปกลับมาปรากฏตัวอีกครั้งที่นี่ในฐานะภรรยาของดีเลียน บุตรชายคนเล็กของลูเซียโน่
เซฟิรอสที่เห็นภาพนั้นก็แทบหยุดหายใจ ก่อนหน้านี้เขาพยายามหลอกลวงตนเองว่ากลิ่นฟีโรโมนนั้นเป็แค่เื่บังเอิญ จวบจนได้มองใบหน้างามอีกหลายวินาทีจึงได้รู้ว่าภาพที่เห็นเป็ของจริง มิใช่ภาพลวงตาใด
“ยาเซีย!”
ไวกว่าความคิด เซฟิรอสพุ่งพรวดอยากจะตรงไปคว้าคนที่ตนคะนึงหามาเนิ่นนาน มือของฮิโนกิที่เกาะแขนของเซฟิรอสก็พลันถูกกระชากหลุดอย่างไร้เยื่อใย
“สามี!”
ฮิโนกิพยายามเรียกรั้งสามี แต่เซฟิรอสไม่สนใจฮิโนกิอีกต่อไปแล้ว
ในจังหวะที่อีกเพียงเอื้อมมือเดียวก็จะไปถึงตัวไฮยาซินท์ เซฟิรอสกลับถูกคนรับใช้อัลฟ่าสองคนรั้งตัวออกมา
“บัดซบ มาขวางทำไมวะ!” เซฟิรอสะโเสียงดังลั่น พยายามขัดขืนตัวสุดชีวิต “ดีเลียนนี่มันเื่อะไร! แกทำบ้าอะไรลงไปนั่นมันภรรยาฉัน!!!”
เพียงแค่อีกนิดเดียวก็จะเอื้อมไปถึงไฮยาซินท์แล้ว ทว่าน่าเสียดายที่เซฟิรอสคงไม่ได้รับโอกาสดังกล่าวอีกแล้วตลอดชีวิต
รอบด้านวุ่นวาย เต็มไปด้วยเสียงอึกทึกไปหมด
วินาทีนั้นเสมือนไฮยาซินท์ไม่ได้รับรู้ถึงความวุ่นวายรอบ ๆ เ้าตัวมองเห็นเพียงแค่คนตัวสูงตรงหน้า แล้วก็หลุดหัวเราะขำออกมาเบา ๆ อย่างอารมณ์ดี
เสียงหวานใสกำลังหัวเราะร่วน ไพเราะราวกับกระดิ่งลมที่ส่งเสียงกรุ๊งกริ๊งยามสายลมพัดผ่าน
ไฮยาซินท์พอจะคาดเดาไว้อยู่แล้วว่าเหตุการณ์คงจะเป็ประมาณนี้ ทว่าเมื่อได้มาอยู่ในเหตุการณ์จริงก็กลับประทับใจมากอยู่ดี
ขอแต่งงานภายในสถานการณ์แบบนี้ คาดว่าต่อให้ใช้ชีวิตอีกพันปี ท่านจอมมารก็คงไม่มีโอกาสได้เจอ
“แต่งงานกันครับ คุณสามี”
ในระหว่างนั้นเองก็พลันมีเสียงดังตึงอย่างรุนแรงที่ชั้นสอง
เ้าตระกูลลูเซียโน่เป็ลมล้มพับไปเสียแล้ว